Mijn vriend heeft mij vorige maand ten huwelijk gevraagd nu laat hij volledig aan mij over of we zullen trouwen voor of na de baby geboren is. ik ben nu 5maand zwanger dus als we het voor doen is het redelijk kort termijn. nu heb ik sowieso geen wens voor een grote bruiloft dus het zou makkelijk te doen zijn. Maar ik heb altijd gezegt ik trouw nooit zwanger want dan lijkt het een moetje.. En nu weet ik het niet meer hahaha. Dus wat zijn de voor en na delen en wat zouden jullie doen??
Gefeliciteerd! Volgens mij maakt het niet uit. Als je je nu goed voelt, lekker nu trouwen! Als je het toch iets uitgebreider wilt, een jaartje wachten en de baby meenemen. Is toch mooi als hij/zij 'getuige' kan zijn!
Ik zou het na de bevalling doen. Je weet nooit hoe je je tegen die tijd voelt. Daarnaast zou ik me gewoon mooi willen voelen in de jurk, zonder extra zwangerschapskilo's. En een drankje zou ik op mijn eigen bruiloft ook wel willen.
oh ja wel handig om te vermelden. het zou sowieso voor familie worden dus geen groot feest ofzo. trouwerij+high tea en ik drink gewoonlijk al niet, dus voor mij zou dat geen gemis zijn.
Ik bedacht me een paar maanden voor de bevalling ineens dat ik nog moest en zou trouwen vóór ons meisje werd geboren Ik ben uiteindelijk met 35,1 getrouwd. We zijn naar het gemeentehuis gegaan met onze zoon, mijn moeder, oma en broertje. Daar zijn we getrouwd en daarna zijn we met z'n allen naar de Efteling gegaan. Was echt een topdag! Dat grote feest met waanzinnige bruidsjurk komt er ooit nog wel een keer. Dat hoefde voor mij niet per se op dezelfde dag als waarop we het papiertje ondertekenden Ik ben achteraf dolblij dat we het gedaan hebben. Als we hadden gewacht, had mijn oma er niet meer bij kunnen zijn. Ook vind ik die foto's van een zwangere buik in een witte jurk wel iets hebben
Mijn vriend heeft me ook ten huwelijk gevraagd toen ik net zwanger was. Eerst dacht ik ook tijdens de zwangerschap te willen trouwen, maar ben nu heel blij dat we besloten hebben te wachten tot na de bevalling. Nu trouwen we volgend jaar in augustus.
Voor de geboorte, geen gedoe met erkenning en gezag aanvragen. Mocht jou iets gebeuren tijdens de bevalling dan heeft hij alle rechten om dingen te beslissen. Daarnaast krijg je dan een kind als man en vrouw, gevoelsmatig zou ik dat fijn vinden. Zelf heb ik altijd gezegd, ik wil trouwen met een dikke buik. Zeker als het toch geen groot feest wordt lijkt me dat heel bijzonder.
Lastig, is heel persoonlijk. Voor de bevalling heeft wel wat, dan kan je de naam van je man aannemen en hebben jullie meteen allemaal dezelfde naam. En alles is geregeld. Erna is ook erg leuk, maar dan wel zo'n 1,5 jaar later, dan kan je kindje bruidsmeisje/jonker zijn . Wij zijn getrouwd toen de oudste bijna 4 was en de jongste (op de dag precies ) 1,5 jaar. Zo leuk!
Ik heb gestemd op ervoor, omdat je dan verder niets hoeft te regelen. Ik denk niet dat mensen op je bruiloft denken dat het een moetje is. Met het zwanger worden hebben jullie eigenlijk toch ook al voor elkaar gekozen?
Hier hetzelfde verhaal. Uiteindelijk na de zwangerschap getrouwd, zodat we toch alles goed en rustig konden voorbereiden. We hielden het ook klein, maar wilden het wel rustig kunnen voorbereiden. Onze dochter was er bij, als prachtig bruidsmeisje. Ennn...mooier kon niet, ook onze zoon 'was er bij'... vlak voor dé dag kwam ik er achter dat ik weer zwanger was. Héél bijzonder. We hebben champagne geproost voor het diner en toen meteen ons geheimpje verteld. Snel mijn glas dus weer neer gezet haha. Wij hadden wel de erkenning geregeld en de achternaam, kleine moeite, maar verder niet de voogdij etc want we gingen toch bijna trouwen.
Wij zijn bewust nog even getrouwd tijdens de zwangerschap mede omdat wij in Duitsland wonen en op die manier alles in 1x goed gereld is. Mijn man had hierdoor gelijk volledige zeggenschap over mij en onze dochter als er wat zou gebeuren tijdens de geboorte.
Ik heb gestemd ervoor. Omdat je zelf geen groot feest wil en het zo allemaal wel al geregeld hebt. Mits je je goed voelt natuurlijk. Zou het nu dan ook niet heel lang meer uitstellen trouwens.
Precies dit! Dan heb je in gelijk alles goed geregeld voordat jullie kindje wordt geboren. Ik ben zelf ook zwanger getrouwd: een bewuste keuze om hierboven genoemde reden. Ik heb het absoluut niet als een 'moetje' gezien, het was een vrijwillige keuze.
Ik zou kiezen voor een snelle bruiloft, voor de geboorte. Met een jonge baby weet je nooit hoe het gaat met de nachten, de voedingen en alle andere perikelen. En waarschijnlijk vind je het tegen die tijd heel belangrijk dat de kleine bij zo'n belangrijke dag is. Maar wie neemt dan de zorg op zich? Jij bent bezig met trouwen, en directe familie wil ook niet tijdens het trouwen zelf naar buiten hoeven met een kleine die besluit dat het genoeg is geweest. Oppas dan maar? Lijkt me ook niet fijn... Dat soort vragen zou ik persoonlijk willen voorkomen. Maar ik voel me ook prima, in ieder geval sinds ik de 12 weken voorbij ben. dat kun jij anders ervaren.