wij zijn na de geboorte van de oudste getrouwd. we zouden eigenlijk trouwen toen ik net zwanger was maar moesten het even uit stellen. geen haar op mn hoofd die er over nadacht om met een dikke buik in een trouwjurk rond te lopen.. vind dat zelf ook niet mooi staan. en onze oudste was toen gelijk bruidsmeisje
Wij hadden ook bedacht te trouwen als we kindjes hadden. Konden ze meteen bruidskindjes zijn. Maar toen ik zwamger raakte voelde het heel anders. Ik wilde gewoon trouwen, nú. Niet wachten. Ik vond het heel mooi dat ze in mijn buik zat en ze er toch bij was. En met een dikke buik vind ik juist erg leuk. En ik wilde tijdens mijn bevalling kunnen roepen: waar is mijn man! Ipv vriend. Haha
Jouw vriend heeft pas gezag als je hem toestemming geef via rechtspraak over jullie kind. (Kan pas nadat de baby is geboren)Maar wat ik begrepen heb en ergens las, je vriend/huisgenoot/partner mag wel medische beslissingen over jou nemen aangezien hij de laatste persoon met wie jij samenwoont. Erkennen geeft geen gezag, alleen dat als er iets met je vriend gebeurt dat jouw kindje iets van je vriend kan erven en alimentatie als je ooit uit elkaar gaat (correct me if I am wrong)
Wij zijn op maandagochtend getrouwd toen ik zo'n 27 weken zwanger was van de oudste. Gewoon alleen met de meest naaste familie erna gezellig wat gedronken bij het strand, thuis nog taart gegeten: was top! Wij gaan het nog wel eens overdoen met jurk e.d., maar daar wilden wij mee wachten tot ons gezin compleet was en de kinderen dat echt bewust meekrijgen en ook onthouden. Dat moment schiet nu lekker op
Ik ben ook ten huwelijk gevraagd toen ik een maand of 3 zwanger was. Zei direct we wachten tot ik ben bevallen. Ik wilde graag zonder buik in m'n jurk, de hele dag me goed voelen, en het allerbelangrijkste willen feesten tot mijn voeten niet meer wilde dansen. En dat is gelukt.
Zelf ben ik pas getrouwd nadat onze zoon 4,5 was, afgelopen juli dus. Nu kon hij het ook bewust meemaken wat erg leuk was voor hem. Hij werd er ook echt bij betrokken tijdens de ceremonie, hij mocht de ringen aangeven en ons "officieel" tot man en vrouw slaan met de ambtelijke hamer van de huwelijksambtenaar. Ook staat hij met zijn "handtekening" in ons trouwboekje. De ambtenaar kwam zelf met het idee om zijn handafdruk er met vingerverf in te zetten. Nadeel is wel dat je dingen goed geregeld moet hebben zoals gezag. Ik zelf had die papieren al helemaal ingevuld en de dag dat mijn vriend ( ondertussen man dus) Aangifte van de geboorte deed bij de gemeente heeft hij gelijk het gezag aangevraagd wat binnen 3 weken geregeld was. Wat ook een extra optie is, al is die wel wat duurder, is om naar de notaris te gaan en alles notarieel te laten vastleggen zoals voogdij mocht er wat met (één) van jullie gebeuren, maar ook gelijk een testament. Wij hebben nog een samenlevingsovereenkomst gemaakt zodat de partner niet met lege handen zou achterblijven. Het is natuurlijk afhankelijk hoe jullie willen trouwen, in gemeenschap van goederen of op huwelijkse voorwaarden. Op huwelijkse voorwaarden moet je zoiezo naar de notaris.
Wij hadden voor de bevalling al plannen om te trouwen, maar nog niet echt actief geweest met plannen. Nadat ik was bevallen ging het erg slecht met mij, 3 weken in 2 verschillende ziekenhuizen gelegen waarvan 1 week kritiek. Toen ik uit het ziekenhuis kwam zijn we gelijk gaan plannen, locatie en alles gaan uitzoeken, we zijn binnen 3 maanden getrouwd nadat ik weer kon lopen en zorgen voor onze baby. Ook mede omdat je nooit weet wat er gaat gebeuren en we wilden zo snel mogelijk man en vrouw zijn zodat alles goed geregeld was en je in zo'n tijd niet wilt nadenken over dat soort zaken en verbonden wilt zijn met je partner. Ik moet zeggen ik heb een top dag gehad. Alles was goed geregeld. Of ik ervoor nog had willen trouwen? Ja maar dan alleen omdat je nooit weet wat er gebeurd. Verder zie ik geen voor of nadelen aan beide opties. Je trouwt op die dag en dat is het mooiste. Achteraf kan je altijd denken had ik maar zo of zo gedaan. Het is maar net hoe alles loopt.
Ik ben al meer dan een jaar geleden ten huwelijk gevraagd, maar omdat we op dat moment in de MMM zaten en we het IVF traject in zicht zagen komen hebben we het op de lange baan geschoven. Ik wilde namelijk niet zwanger trouwen omdat het dan inderdaad een moetje lijkt en ik wilde ook echt helemaal hormoonvrij zijn en niet in een stressvolle periode zitten. Omdat de MMM en zwanger worden niet valt te plannen hebben we er dus voor gekozen om te wachten na een eventuele zwangerschap. Inmiddels zwanger en moet er niet aan denken om nu te trouwen. Ik ben de eerste 4 maanden ontzettend misselijk geweest en het is nu nog echt bikkelen. Bovendien spelen mijn bekken nu op dus ik voel me lang niet top. Teveel ongemakken om er op en top van te genieten. Zeker ook omdat wij wel echt een lekker feestje willen en ik dan ook wil drinken. En ik wil een jurk aan waar ik een mooi figuur in heb, en niet een dikke buik met vocht in de enkels
Zooo persoonlijk! Maar zou wel rekening houden met de lichamelijke kant. Omdat mijn eerste zwangerschap top verliep, ging ik daar nu weer vanuit. Dus ik boekte rond 12 weken zwangerschap een vliegtripje wat zou plaatsvinden rond 30 weken. En toen ging het vanaf 24 weken bergafwaarts.... last van mijn bekken, rugpijn. Langer dan 30 minuten wandelen of op een stoel zitten lukte niet meer. Ik heb de trip moeten annuleren. Het ligt er dus maar net aan wat je verwachtingen zijn. Je hoeft niet wild te dansen, maar een leuke fotoshoot is misschien wel tof. Bedoel in ieder geval, denk er over na of je ook wilt trouwen als je je lichamelijk niet meer top voelt.
Gefeliciteerd! Ik zou samen met je verloofde aan tafel gaan zitten en een lijstje gaan maken wat de voordelen zijn van de ene optie en wat de voordelen zijn van de ander. Het is makkelijk om als man te zeggen: kies jij maar wanneer we het doen. Maar hoe fijn en doorslaggevend kan het zijn om dit samen met hem te kunnen bekijken en beslissen?
Een moetje is het in mijn ogen alleen als je 16 bent. En daarbij 5 maand na het huwelijk bevalt van een perfect uitgedragen kindje en zegt dat het te vroeg geboren is 😉 Ik zou het ervoor doen. Dat scheelt zoveel gedoe. Evt alleen het trouwen ervoor en het echte feest erna als je dat fijner vind
Ik zou menu lekker gaan bezig houden met het babykamertje en de komst van de baby. En daarna ga je lekker je bruiloft plannen. Zwanger trouwen vind ik zo van...heb geen zin in gedoe dus toch maar ff snel trouwen. Je weet ook niet hoe je je voelt. Je weet niet hoe je zwangerschsp verder verloopt. Lekker in alle rust trouwen als de baby er is.
Ik ben tennhuwelijk gevraagd 4 weken voordat ik zwanger werd van ons meisje. Ik wilde liever niet (hoog) zwanger trouwen, omdat ik bamg was fysieke klachten te hebben en niet optimaal te kunnen genieten. Nu ons dochtertje er is kijk ik echter opeens veel minder uit naar trouwen. Het lijkt een veel kleiner iets in verhouding tot de prachtige dag van de geboorte van je eerste kindje. Ik kan het nu ook echt niet opbrengen om zoveel geld in een feestje te steken. Denk dat ik daar wel anders in stond voor de geboorte...
Ik ben zwanger getrouwd wij wilden het sowieso klein houden. Ik vond het heel bijzonder. Had ook een mooie zwangerschaps jurk. ik wilde het graag voor mij was het belangrijk allemaal dezelfde achternaam te hebben.
Ik ben getrouwd met 24 weken, 2 jaar geleden. Had het niet anders gewild! Ik drink sowieso al niet, dus dat heb ik niet gemist.. En ik heb me heel goed gevoeld die dag, heb eigenlijk amper gemerkt dat ik zwanger was! We waren overigens al een jaar verloofd. Ook achteraf gezien had ik het weer precies zo gedaan. Het allermooiste vind ik dat mijn opa het nog heeft mogen meemaken.. Als we hadden gewacht, waren we te laat geweest. Hij is overleden toen mijn zoontje bijna een maand oud was.
Wij hadden juist het 'gaan voor een 2e' uitgesteld ivm de bruiloft. Ik wilde perse niet zwanger trouwen, wilde geen dikke buik in de jurk maar bij de 1e was ik veel ziek en dat risico wilde ik niet lopen op m'n trouwdag. Geen moment spijt van gehad! Wij zijn vorig jaar getrouwd toen dochter 2.5 was.