Hoi, Kon niet echt een geschikte plek vinden voor mijn vraag, dus maar even hier.. Mijn vriend en ik zitten al een tijdje te denken om te gaan trouwen. We hebben samen al een koophuis en een samenlevingscontract, dus tot op zekere hoogte 'zitten we al aan elkaar vast'. Inmiddels ben ik 5 weken zwanger en zitten we dus nog met dat trouwen.. Regelen we dit nog voor dat de kleine er is, of wachten we tot na de bevalling? We wilden sowieso al redelijk klein trouwen. We hebben het niet heel krap ofzo, maar willen er gewoon niet teveel aan uitgeven (en nu er een kleine aankomt helemaal niet). Als we tot na de bevalling wachten, zal ik eerst weer een beetje op gewicht willen komen, terwijl ik als ik zwanger trouw daar niet echt aan hoef te denken, bedoel, ben dan toch duidelijk zwanger... Aan de andere kant vind ik het weer zo lijken dat het een 'moetje' is. Oh ze krijgen een kind, dus nog ff snel trouwen. Net alsof we stiekem voor het huwelijk seks hebben gehad Pfff dilemma! Iemand in dezelfde situatie gezeten? En als je getrouwd bent tijdens de zwangerschap, hoe heb je de bruiloft gevierd? Thanks alvast!!
Leuk! Gefeliciteerd met zowel zwangerschap en trouwen! Ik heb het zelf niet meegemaakt, maar het is maar net hoe je je zwangerschap beleeft. Ik ben zwanger van een tweeling en vind het allemaal best pittig. Ik vind het dan ook erg fijn dat ik mij op de zwangerschap en mijn werk kan focussen en niet ook nog een bruiloft hoef te regelen. Als je zwangerschap voorspoedig verloopt, dan kan ik mij voorstellen dat het geen enkel probleem is. Je kan het inderdaad zo gek maken als je zelf wilt. Een vriendin van mij stond met 7 maanden nog de hele avond op de dansvloer met haar zwangere buik. Wij zijn vorig jaar getrouwd en ik vond het een leuke tijd om naar toe te leven. Je hebt dan ook wel een leuk bruidskindje !
Gefeliciteerd met je voorgwenomen huwelijk en je zwangerschap! Ik ben twee weken terug getrouwd! Wij hadden nog niks geregeld, maar wel al een koophuis Nu met de zwangerschap vonden we trouwen handiger dan een geregistreerd partnerschap. Dan moet de vader namelijk het kind voor de geboorte erkennen. Ik heb zijn naam aangenomen, wat straks weer handig is met reizen naar het buitenland als mijn man er niet bij is. We hebben het heel simpel gehouden en we hebben een superleuke dag gehad. We zijn op maandagochtend 'gratis' getrouwd op het stadhuis. De ceremonie was bescheiden, maar de ambtenaar van de burgerlijke stand maakte het erg mooi met twee gedichtjes. Mijn man had zonder mijn weten prachtige trouwringen geregeld. Daarna zijn we met de getuigen en mijn ouders en oma bij ons thuis koffie wezen drinken. Mijn man had zelf de dag ervoor de bruidstaart gemaakt. Vervolgens zijn we bij een mooi landgoed geweest voor de foto's en hebben er aangestoten met een glaasje (voor mij alcoholvrije ) champagne. Vervolgens zijn we naar het strand geweest en hebben daar heerlijk op een terras buiten genoten van een high tea. Echt, het was zo relaxed, één van de mooiste dagen van mijn leven.
Oh klinkt helemaal leuk! Geweldig. Waar ik ook zo mee zit is, wie nodigen we uit? Onze ouders en broers en zussen en zijn en mijn beste vriend(in)? Maar onze meer oppervlakkige vrienden, gaan die zich niet gepasseerd voelen?
Wij hebben er niet veel ophef over gemaakt. Ik wilde graag mijn ouders erbij en onze getuigen waren onze beste vrienden. De rest van de vrienden en familie voelde zich niet gepasseerd. Ze snapten de 'praktische' stap wel. Je moet maar zo denken. Het is jullie dag en daar gaat het om.
Wij zijn ook net getrouwd. Ook op maandagochtend lekker makkelijk we wilden trouwen voor de achternaam inderdaad,maar verder sowieso niks groots. We zijn dus s morgens met zussen naar gemeentehuis gegaan en daarna kopje koffie gedronken met hun aanhang. Toen s middags lekker geslapen en samen doorgebracht en s avonds met directe familie uit eten. Vond het heerlijk zo ongedwongen!
ik ben ten huwelijk gevraagd toen ik 8 weken zwanger was. wij hebben gewacht tot na de geboorte, omdat ik van te voren niet wist hoe ik me zou voelen in de zwangerschap en ik wel echt van de dag wilde genieten hebben wij ervoor gekozen dit na de geboorte te doen. afgelopen 28 juni zijn we getrouwd. veel meer geregel is het niet, erkennen is zo gebeurd en kost niets.
zijn achternaam aannemen voor het reizen naar het buitenland??? in je paspoort blijft gewoon je meisjesnaam. ik heb ook de naam van mijn man aangenomen icm mijn eigen achternaam maar gewoon omdat we dan alledrie dezelfde naam hebben.
Wij zouden gaan trouwen in mei 2011...maar toen werd ik zwanger en je raadt het al ...uitgerekend voor mei 2011! We hebben de trouwplannen dan een jaartje uitgesteld en zijn in mei 2012 getrouwd! Ik vond het prachtig om onze zoon erbij te hebben en toch slank in mijn strakke jurk te staan!
In je paspoort komt je meisjesnaam te staan met daarbij echtgenote van.... Onze dochter krijgt ook zijn achternaam. Als je naar het buitenland reist zonder dat je getrouwd bent of een geregistreerd partnerschap hebt moet je in zulke gevallen bij de douane een document overhandigen die de vader heeft getekend. Op Schiphol wordt tegenwoordig strenger gekeken naar de papieren i.v.m. kindsontvoeringen. Vroeger had je dat probleem met de papieren niet, want kinderen konden bij de ouders in het paspoort worden bijgeschreven. Nu moeten ze hun eigen paspoort hebben. Daarnaast vind ik het fijn om zijn achternaam en die van mijn dochter te hebben.
Ik ben in mei 2011 getrouwd toen ik 27 weken was. Wij wilde het erg klein houden. Gratis trouwen op gemeentehuis op de donderdagochtend en daarna met de ouders broers, zus en beste vriendin lekker lunchen. Diep in mijn hart vond ik het wel jammer had mezelf altijd voorgesteld om te trouwen in het wit, mooie foto`s maken ergens romantisch groot feest. Je kent het misschien wel. Toen mijn (schoon)ouders dit hoorde vroegen ze onze beweegredenen om voor de `makkelijke` manier te kiezen. Hebben uitgelegd dat wel dat handiger vonden om voor de baby te trouwen ivm erkenning, we hadden net een huis gekocht die van boven tot onder gestript moest worden en opnieuw opgebouwd moest worden en een kleine onderweg. Dus de financiele middelen waren er nou niet bepaald om die dag te maken wat ik ervan gedroomd had. Toen zijn mijn (schoon)ouders bij elkaar gaan zitten en hebben ons gevraagd of hun die dag voor ons mochten regelen. Het zou ons niets kosten. Na lang denken hebben we ja gezegd en wat zijn wij blij dat we dat gedaan hebben. We hebben de dag van ons leven gehad. Ik heb zelfs een echte trouwjurk gevonden waar ik helemaal trots op was en nog steeds ben (die heb ik zelf betaald). De planning is om als we 5 jaar getrouwd zijn nog een groot feest te geven en dan in vol ornaat. Dus trouwjurk, Trouwpak etc. Om het nog eens dunnetjes over te doen.
Ik zal je het hele verhaal besparen, het klopt deels wel wat je zegt, maar helaas is de douane daar soms nalatig in wat tot hele nare situaties kan leiden. Slimme zet van je om je mans naam aan te nemen, zo voorkom je in elk geval gezeur. Voor de rest, gefeliciteerd allemaal met jullie huwelijken en a.s. huwelijken. Ik denk dat het niet uit maakt of je voor of na de zwangerschap trouwt. Doe wat goed voelt en zorg dat het de dag wordt die jullie voor ogen hadden.
Er zullen helaas ook momenten zijn waar het idd niet goed gaat. Dat soort situaties zijn alles behalve leuk Ik ga al helemaal niet graag door de douane. Aangezien ik toch regelmatig in het buitenland zal zijn i.v.m. familie is dit misschien toch de handigste zet. @Girly, wat fijn dat jullie zo'n mooie dag hebben gekregen. Je moet idd goed voor ogen hebben wat je met je trouwdag wilt. Wij zijn allebei niet heel erg van de grote feesten. Ik zag me zelf ook nooit traditioneel trouwen Dit past goed bij ons.
Wij hebben ons na een relatie van 13 jaar verloofd, dat is nu twee jaar geleden. Ik wilde in principe best trouwen voordat de baby kwam, maar ik wil niet trouwen met een dikke buik. En aangezien we toch al 15 jaar samen zijn maakt dat boterbriefje voor ons ook niet zo heel veel verschil. Dus nu hebben we onze bruiloft gewoon een tijdje vooruit geschoven, zodat Babymuis wellicht de ringen kan dragen of zo als hij of zij kan lopen. Ik denk dat je moet doen waar jij je het beste bij voelt. Erkenning en ouderlijk gezag is zo geregeld dus daar hoef je het niet voor te doen of te laten. En de maatschappij zit tegenwoordig (gelukkig) niet meer zo in elkaar dat je met de nek aan wordt gekeken als je ongehuwd zwanger bent.
mijn man heeft me op 9 december 2012 ten huwelijk gevraagd en afgelopen 31 juli zijn we getrouwd. Het is veeeeeeeeeel makkelijker om dit vóór je bevalling geregeld te hebben,er hoeft dan niet erkend te worden geen gedoe met achternamen & geen gezeur met gezag. Sommige mensen vinden het overigens geen moeite om dat allemaal aan te vragen, maar persoonlijk vonden wij het zo beter. Wij hebben het ook klein gehouden, getrouwd op het gratis uurtje met familie en natuurlijk in een mooie jurk & een FANTASTISCH PAK!!! ( want die vent van mij zag er heeeerlijk uit! ) We hebbenhetniet groots gedaan dus zijn daarna koffie gaan drinken en daarna hebben we lekker gegetenmet zijn allen. Vooral omdatik 27 weken zwanger was, hebben we beslotenhet niet al te groots aan te pakken omdat het teveel poespas zou worden. Ons plan is om het over tedoen zodra onskleintje kan lopen. Kan ze mooi de ringetjes brengen! En tegen die tijd is mama ook eenstuk dunner!
Ik zou persoonlijk (een ruime tijd) na de bevalling trouwen. Dat vind ik toch een stuk leuker. Helemaal als je al wel iets van een samenlevingscontract hebt. De erkenning en gezag aanvragen stelt echt niks voor, dus daar zou ik het niet om doen, ik bedoel je doet er langer over om te trouwen dan om een kind te erkennen. Wat wel een voordeel is bij trouwen dat er direct een aantal andere dingen geregeld is, bijv. wanneer jullie uit elkaar gaan of er 1 overlijd. Maar tenzij je per ongeluk zwanger raakt, snap ik niet zo goed waarom iemand perse voor de bevalling zou willen trouwen (tenzij gelovig???). Ik bedoel als je dat belangrijk vindt dan doe je dat toch voordat je probeert zwanger te raken? En anders kan het prima erna. Het lijkt mij in ieder geval niet leuk te trouwen wanneer ik zwanger ben. Ik vind het hoe dan ook een speciale dag (of je het nou groot of klein viert) en zou het niet willen haasten, met een dikke buik (en misschien wel dikke andere plekken) willen doen. Ik wil er dan echt mooi uitzien. Ik zou trouwens ook niet het risico willen lopen dat ik me niet goed voel, die kans is met een zwangerschap toch redelijk aanwezig, hoewel velen ook nergens last van hebben.
Wij zijn getrouwd toen ik 30 weken zwanger was. Ik vond het een heerlijke dag en ontzettend romantisch dat ik daarbij ook nog eens zwanger was. Wij hebben geen feest gegeven maar wel met familie en vrienden die echt dichtbij ons staan de dag doorgebracht. Uiteindelijk hadden we 50 gasten en had ik een echte zwangerschapstrouwjurk waar ik me prachtig in voelde. We hadden naar mijn gevoel een trouwdag met alles erop en eraan maar daar niet de hoofdprijs voor betaald. Als je meer wilt weten wil ik je graag het een en ander via pb vertellen ivm herkenning. Wat betreft overige fam. En vrienden: we hebben toen zoon geboren was na 3 weken een baby-bruids-borrel gegeven en iedereen uitgenodigd. Was superleuk!
Hier zelfde verhaal hoor koop..samenlevings maar met me vorige zw schap gewoon papiertje opgestuurd Bij deze doen we het net zo.. Mochten we idd ook trouwen is het omdat het makkelijker is omdat je de samenlevingscontract uiteindelijk moet veranderen en dan is trouwen sneller en goedkoper en wie we uitnodigen...ws alleen ouders en schoonouders en de rest kan later komen op een gezamenlijke BBQ
TS, ten eerste gefeliciteerd met je zwangerschap! Dat van een 'moetje' daar vind ik tegenwoordig geen sprake meer van hoor. Ik vind het zelfs wel wat hebben, trouwen met een dikke buik. Heerlijk romantisch, jullie zijn samen, krijgen een kindje en leggen de liefde officieel vast (zo zie ik trouwen namelijk een beetje ) Als ik foto's zie van zwangere bruiden dan denk dus echt niet: Dat is een moetje, schandalig hoor! Foei, seks voor het huwelijk, hoe kom je erop! Doe het zo waar je jezelf goed bij voelt. Het is jullie leven en wat een ander daarvan denkt.... schijt aan hebben. Bedenk alleen wel dat je na de bevalling er maanden (jaar) over kan doen om weer een beetje je oude figuur terug te krijgen. Dus als je nog op een redelijk kort termijn wil trouwen, dan zou ik het tijdens de zwangerschap doen. Misschien zelfs binnen 2-3 maanden als je slank wil?