Wie heeft ook een peuterpuber? Hoe oud is hij/zij? Wat is het gedrag en wat is jouw aanpak? Hier een meisje van ruim 23 mnd(bijna 2). Ze is duidelijk aan het peuterpuberen: -Grenzen op zoeken doet ze vrij veel. wij proberen consequent te blijven(lukt mij beter dan mijn man) -Hysterisch doen als iets niet mag. Eerlijk ligt het er wel aan hoe haar stemming is. Ze kan reageert vaak best rustig en antwoord dan met een oke mama. Toch kan ze zich ook wel eens heel dramatisch op de grond laten vallen en flink in rond zwaaien en schoppen. Wij laten haar vaak op de grond liggen en spreken haar aan als ze wat gekalmeerd is. - net doen of ze doof is.....daar is ze erg goed in. Meerdere keren op een dag luistert ze echt totaal niet. Meestal totdat ik echt boos wordt. Dan schrikt ze, moet ze even huilen(en knuffelen we even) en dan luisterde ze. Dit zijn dingen waar ik nu het meeste tegen aan loop bij onze dochter. Ben benieuwd naar jullie peuterpubers, de verhalen en jullie aanpak. Wie weet leren we elkaar nog wat
Mijn peuterpuber woont bij mijn ex dus ik zie haar niet iedere dag. Maar als ze hier is dan is het duidelijk dat ze flink in de peuterpuberteit zit. Ze is 2 jaar en 3 maanden. Ze heeft bijkomend een beperking in het taalgebied van haar hersenen dus ze kan met taal helemaal niets, ze verstaat ons niet en kan zelf niet praten. Dat zorgt voor extra veel frustratie want ze kan zich niet uiten en wij begrijpen haar ook niet. Dus waar ik veel tegen aan loop bij haar is het volgende: - Driftbuien als ze iets niet mag of als ze iets niet begrijpt. Dan gooit ze zich gillend op de grond. Hoe ik daarmee omga is eerst proberen of ze getroost wil worden. Als ze dat wel wil neem ik haar op schoot en troost ik haar zonder toe te geven aan datgene wat ze wilde. Als ze niet getroost wil worden ga ik ergens zitten of rommelen waar zij me kan zien en probeer ik na een tijdje nog een keer of ze al getroost wil worden. - Ze is enorm koppig. Als ze in haar hoofd heeft dat ze vandaag geen brood gaat eten dan kan ik op m'n kop gaan staan maar ze gaat echt geen brood eten. Wat ik daaraan doe is gewoon maar wat anders aanbieden. Ik vind het oneerlijk om een strijd aan te gaan met een 2-jarige dus dat doe ik niet en ik vind het wel belangrijk dat ze eet. Ik bied brood aan maar als ze geen brood wil probeer ik of ze bijvoorbeeld aardappelen of pasta van de vorige avond wil, of een tosti bijvoorbeeld. Grenzen opzoeken doet ze niet echt. Ze is erg rustig en doet zelden dingen die niet mogen. Maar ze kan dus wel erg koppig en hysterisch zijn.