Ik heb de hele zooi bewaard voor S1. Zij is gemaakt uit liefde, haar ouders hielden echt van elkaar en hebben dat bezegeld met een huwelijk. ...dat ik mezelf al na 5min bedacht had, dat hoeft zij niet te weten ... Alles wat ik bewaard heb is voor haar en zij mag er mee doen wat ze wilt.
Voor mij zou de doorslag geven wat je gevoel was toen je het vond. Met een glimlach en goede herhinnering: bewaren. Kwam vooral het negatieve van de scheiding boven. En bitterheid/bereikt naar jezelf dat je zo dom was met hem te trouwen: weg ermee. Over de ring een grappig verhaal. Ik heb een tante (raar mens) die ging scheiden. En een paar jaar later hertrouwde ze met een man die toevallig dezelfde naam had. Zij heeft toen de oude ring hergebruikt. (Stond geen datum in).
Ik heb een doos op zolder staan en daar zitten mijn trouwjurk, mijn sluier, mijn sieraden, mijn schoenen en mijn ring in. Ik kijk er nog weleens in en laatst heb ik heel even die jurk gepast. Lukte niet meer, want 45 kilo lichter nu, maar het ging om het idee. Als ik die doos openmaak, en dat doe ik bijna nooit, dan kijk ik er met een glimlach naar. Ik heb zo verschrikkelijk veel van mijn ex gehouden en onze trouwdag was één van de mooiste dagen die ik ooit heb meegemaakt. De inhoud van die doos blijft van mij en gaat niet naar mijn dochter want die is geboren uit mijn relatie met mijn huidige man. Ooit wilde ik de sluier van mijn jurk gebruiken om de wieg te bekleden als mijn ex en ik een dochter kregen. Het heeft niet zo mogen zijn. Lang verhaal kort: ik zou het bewaren. Het staat niet in de weg en het mag ook een mooie herinnering zijn.
Mocht je je trouwjurk wegdoen. Floor de Lis maakt samen met een groep naaisters. Coconnetjes, jurkjes etc voor overleden kindjes in de buik of net na de geboorte. https://www.floor-de-lis.nl