Pfffft. Ik moet even iets navragen hoor...Ik heb twee zoontjes, de oudste is 3 jaar en 8 maanden, en de jongste is 1 jaar en 7 maanden, Maar ze kunnen werkelijk de heeeeeeeeeele dag ruzie maken,echt, ze kunnen elkaar nauwelijks verdragen, ik voel me echt een politieagent, en ik merk dat ik me serieus af ga vragen of dit wel normaal is?? Samenspelen zit er niet in,steeds elkaar alles afpakken ,alles wat de 1 in de handen heeft moet de ander ook hebben...... Ik word er moedeloos van..... HERKENBAAR?????? En hebben jullie misschien tips en trucs voor me?? Lfs taart.
Volgens mij is dat normaal, als ik een vriendin moet geloven. Sorry, geen tips behalve 1. Had zij weer van haar pedagoog gehoord: ze (binnen het toelaatbare) het zelf laten uit'vechten'. Worden ze vindingrijk van en is heel leerzaam voor ze. Maar nogmaals: heb zelf nog geen ervaring
Die van mij zijn 4 en 6 en de keren dat ze gezellig zonder ruzie met elkaar hebben gespeeld zijn op 2 handen te tellen. Need I say more? Het zijn allebei vurige karakters en laten het kaas niet van hun brood eten, dus willen niet onderdoen voor de ander. Constante (wed)strijd dus. Vermoeiend en om gillend gek van te worden. Maar goed, heb momenteel een burn-out dus zelf ook niet de gezelligste thuis. Maar, herkenbaar dus.
Ze zitten beiden in een moeilijke fase, bijna 4 en 2 pfff Het zou beter moeten gaan als de oudste op school zit straks en de jongste ook wat ouder wordt. Hier 3 kinderen van dezelfde leeftijd en wij hebben een aantal duidelijke regels: - Elke dag is 1 kind 'het hulpje' en die mag op die dag alles als eerste kiezen, daarmee is die strijd uit de wereld geholpen. Voor de kinderen een hele duidelijke en eerlijke methode (vanaf ong 2 jaar toepasbaar), - Elk kind heeft een kistje met eigen spullen, deze hoeft hij/zij niet te delen. De rest van het speelgoed is gemeenschappelijk,.en daarvan is niks 'mijn'; - Onderlinge ruzies mogen ze altijd eerst zelf oplossen, zonder geweld en liefst zonder gillen. Als ik ze vraag om samen een oplossing te bedenken komen er de mooiste compromissen. Ik moet zeggen dat het hier tussen 2,5 en 4 ook een moeilijke periode onderling was. Veel rivaliteit, nu ook wel maar meestal.zonder veel ruzies. Ze spelen prima samen en bij de meeste incidenten is 1 van de bovenstaande regels van toepassing.
hier ook herkenbaar, 2 jongens van 4 en 2 jaar. Zo staan ze te knuffelen samen, en zo pakken ze alles weer van elkar af..ahhh... meestal maar 1 ding , wat elke keer afgepakt word en de ene niet mag hebben , leg ik weg , dan allebei niks.
Herkenbaar!! Mijn oudste 2 kinderen zijn nu 8 en 10 jaar en ik moet zeggen dat het nu iets beter gaat tussen hun. Maar hier ook altijd gezeur en gekibbel. Ik zie het bij anderen ook met deze lft verschillen. Een kennis van mij heeft 3 jongens van 10 j,8 j en 5 j en ik zou voor geen goud in haar schoenen willen staan.Altijd vechten,schoppen en slaan pff
Deels herkenbaar! Het afpakken daar heeft de oudste het grootste handje van al vlak ik die kleine ook niet uit, die kan er ook wat van. Maar hier is het geen ruzie, wel dat ze niet van elkaar af kunnen blijven. Steeds elkaar opzoeken en kroelen met elkaar. Het ziet er op het eerste gezich heel schattig uit, maar als je even niet oplet dan wil de oudste nog wel eens een gemene duw geven of aan armen en benen trekken. of het hoofd van broertjelief(dat 3 maanden geleden is geopereerd) naar beneden duwen of een kopstoot geven. Dat laatste doet die kleine zelf ook heel graag en hij wil nog regelmatig een klauwtje uitdelen. Dus zo heel onschuldig is dat knuffelen/kroelen/stoeien ondanks dat er nog geen gewonden zijn gevallen, niet