Vandaag hebben ze een poging gedaan het kindje uit de stuitligging te draaien met 3 draaipogingen. Helaas mocht het niet baten, kindje wou wel overdwars liggen maar niet "doorrollen". Maar nu sta ik dus voor de keuze: stuitbevalling of keizersnee? Dat laatste zie ik zelf eigenlijk niet zo zitten omdat het besef van "moeder zijn" voor mijn gevoel dan zo ver van me weg staat als je na een operatie gewoon een kind in je armen geduwd krijgt (om het zo maar even te zeggen). Daarbij is de hersteltijd natuurlijk langer en aangezien ik een onwijs actief persoon ben zie ik daar ook nogal tegen op. Maar ja, stuitbevalling kan ook risico's meebrengen voor het kindje. Ik zou het bijvoorbeeld heel naar vinden als het kindje veel last van de schoudertjes ofzo krijgt. Dus ja, eigenlijk is het antwoord al aanwezig, maar ik wou toch nog maar even om advies vragen of om ervaringen. Alvast bedankt!
Hoi Yvonne, 2 mei ben ik bevallen van een gezonde zoon via een keizersnede. Dylan lag ook in stuit. Helaas na een draaipoging lag hij daar nog steeds in. Ik had de zelfde keuze als jij. Ik heb gekozen voor een keizersnede. De\ reden hiervan is dat ik het niet zag zitten om in stuit te moeten bevalllen en ten 2de dat veel van de stuitbevallingen alsnog eindigen in een keizersnede. Ik had daarom ook zoiets van. Moet ik eerst zelf gaan pijn lijden en dan lasnog een keizersnede krijgen. Wat betreft het herstel dat is natuurlijk voor iedereen anders, maar mij is het reuze mee gevallen was na 2 dagen alweer thuis en ik moest echt op mij zelf letten dat ik niet teveel ging doen. vanaf volgende week ga ik ook weer sporten. Dus ik zou het je aan raden. Heel veel sterkte met je beslissing. Liefs Nathasja Ps er zijn hiet alwat topics over als je zoekt op stuitbevalling en keizersnede vind je ze vast.
Ik heb gekozen voor een natuurlijke bevalling. Omdat het in een stuit ligt moet je sowieso in het ziekenhuis bevallen en ze houden alles nauwlettend in de gaten. Als alles niet spoedig verloopt gaan ze over op een keizersnee. Helaas moest dit uiteindelijk ook bij mij. Ik vind het zelf best jammer dat het niet gelukt is via de natuurlijke weg. Het herstel op zich viel mij ook wel mee. Maar de eerste dagen kon ik echt helemaal niks, niet eens op een stoel zitten, dit vond ik wel zwaar kl*te! Maar ja, ik denk dat een scheur bij een natuurlijke bevalling ook niks is... Op www.stuitekindjes.nl kun je meerdere ervaringen lezen. Over keizersnedes en over natuurlijke bevallingen. Succes met het maken van je beslissing.
In dit topic zijn recent een hoop ervaringen gedeeld, misschien dat je daar ook iets aan hebt? http://www.zwangerschapspagina.nl/viewtopic.php?t=40269
Mijn nicht had hetzelfde en is het gaan proberen, maar tijdens het persen is alsnog besloten tot een keizersnee. Ze had het gevoel alsof ze twee bevallingen had doorstaan. Eerst de ontsluitingsweeen en persen, en toen nog een keizersnee. Ze is een paar dagen van de kaart geweest, door eerst de pijn van de weeen en later nog de teleurstelling van de keizersnee. En nu, na een paar maanden zegt ze dat hetgeen ze het allerergst en pijnlijkst vond: De draaipoging. Wil je het graag eerst op natuurlijke wijze proberen, dan moet je daar zeker voor gaan. Houdt dan wel in je achterhoofd dat de kans op een keizersnee groot is. Maar het kan ook goed gaan. Persoonlijk zou ik kiezen voor een keizersnee, om een "dubbele" bevalling te voorkomen en om zo fit mogelijk de operatie te ondergaan. Veel succes!
Moeilijk hoor. Mijn schoonzusje is ook zwanger. Haar kindje lag ook in stuit. Zij zei voor een keizersnee te gaan als het in stuit zou blijven liggen, omdat ze zelf ook in stuit lag en het kiss-syndroom aan de bevalling heeft over gehouden als baby. Ik weet niet of dat van de stuitbevalling kwam hoor. Zelf heb ik nu zoiets van: toch eerst de natuurlijke weg proberen. Ik wil echt geen keizersnee, behalve als het helemaal echt niet anders kan. Maar dat is meer persoonlijk natuurlijk en misscien denk ik er wel heel anders over als ik toch een keer zwanger wordt en een kindje in stuit heb liggen. Bij mijn schoonzusje is de draaipoging gelukt, gelukkig!
Mensen, bedankt voor alle adviezen en linkjes! Ik ben zelf ook helemaal niet van de keizersnee, heb het tien keer liever natuurlijk. Voor pijn ben ik helemaal niet bang, dat houdt me niet tegen. Maar het gaat me om het kindje, die moet er niks aan over houden natuurlijk. Nou ja, ik denk gewoon nog een weekje en dan beslis ik aankomende woensdag bij de gynaecoloog wel. Apart hoor, als het opeens anders loopt dan verwacht.
Ze hebben mij verteld dat het vaak fout gaat als men te lang doorgaat... Dus dat de bevalling niet goed / snel genoeg verloopt, maar dat er toch door wordt gegaan. De gyneacoloog houdt alles dus goed in de gaten, en wanneer die het niet meer vertrouwt krijg je toch nog een keizersnee... Dat kan dan inderdaad wel voelen als een dubbele bevalling. Maar aan de andere kant heb je het wel natuurlijk geprobeert, en wie weet verloopt dat prima! Nja, succes met nadenken! Waar je ook voor kiest, het komt vast allemaal goed!
bij mij lag de baby ook lang in stuit, maar is gelukkig toch nog omgedraaid. Ik zou zelf wel natuurlijk willen bevallen, een keizersnee lijkt me helemaal niets, maar ja dat is persoonlijk. En inderdaad zou ik ook goed met je VK en gynacoloog overleggen wat zij ervan vinden en hoe ze de situatie inschatten (ook tijdens de bevalling). Succes ermee!
Mijn kereltje lag ook in stuit. Gelukkig is de versie wel gelukt en kon ik natuurlijk bevallen. Ik zou hebben gekozen voor een keizersnede ivm complicaties (bij kind). Ik ben bang voor prikken dus ben heel blij dat 't gelukt is! Wel is het zo dat ik drie dagen na de versie ben bevallen, helaas in het ziekenhuis. Ik hoop dat je een keuze kunt maken (zal wel moeten hè)
Hihi, het zal er idd van moeten komen. Mijn gevoel is heel erg tegen een keizersnee, weet niet precies wat dat is. Maar ten koste van het kindje doe ik natuurlijk niks. Volgende week nog maar eens met de gynaecoloog overleggen en tot die tijd lees ik lekker jullie reacties, bedankt allemaal!
Wat zijn dan de gevaren voor het kindje met een stuitbevalling? Dat -ie halverwege niet verder wil en dan in ademnood komt ofzo? Ik ken iemand die ging bevallen van een stuitebay. De baby lag dubbel in de bm: het kontje kwam zeg maar eerst, dus de beentjes en de rest van het lijfje werden een soort van dubbelgevouwen (duidelijk?) Het kontje was al te zien, maar toen hebben ze er maar snel een KS van gemaakt. De kleine heeft een behoorlijke tijd een spreidbroekje aangehad, doordat ze zo in de verdrukking gekomen was. Ik vroeg me dus eigenlijk ook af: ligt een stuit altijd met het kondje beneden, of liggen de voetjes ook wel eens beneden?
Je hebt onvolkomen en volkomen stuitliggingen... Bij een volkomen liggen de voetjes beneden, en bij onvolkomen de billetjes. Een kindje dat in stuitligging is geboren wordt als hij/zij 3 maanden is standaard gecontroleerd. Ze maken dan een echo van de heupen, of alles goed zit.
bij een kindje is het hoofdje het grootst. Als die eruit is, komt de rest er meestal gewoon achteraan. Bij een stuitbevalling komt het hoofd als laatste en dat brengt dus een risico met zich mee (als het hoofd eigenlijk net iets te groot is voor het bekken). Als het kontje geboren is, kan de baby door de koudeprikkel beginnen met ademhalen, dat is vervelend (zacht gezegd) als het hoofd nog binnen is. Dus een stuitbevalling moet gewoon snel plaatsvinden.
Freewilly8: Het spreidbroekje waar je over vertelt heeft het kind trouwens omdat het een heupafwijking heeft. Door die heupafwijking heb je meer kans op een stuitligging. Dus de stuitligging is het gevolg van de heupafwijking en niet andersom!
Ik zou ten alle tijden voor een keizersnede gaan... Er bestaat idd de kans dat je kindje klem komt te liggen en dan zuurstof te kort zou krijgen, want het grootste deel moet dan als laatste! Voor een baby is dit de prettigste manier om geboren te worden en je krijgt het mooiste kindje wat er is....... Het is echt alleen voor jezelf minder prettig een keizesnede! Gr
Ik heb zelf een KS gehad . Jelte lag in onvolkomen stuit. M.i. moet je je verstand laten prevaleren boven je gevoel. Denk eraan dat je nu een gezond kind in je hebt, en je weet niet hoe dat met een vaginale bevalling gaat. Toen ik mezelf dat voorhield was de keus voor mij snel gemaakt. Het is geen * gewone* bevalling maar de gezondheid van je kind gaat altijd voor. Ik was met 3 weken helemaal pijnvrij, en met 4 weken belastte ik bijna alles weer. De KS m.n. de ruggenprik was heel vervelend en heb daarom volledige narcose gehad.Dit zorgde ervoor dat het herstel langer duurde. In ieder geval overal zitten voor en nadelen aan. Succes met het maken van jouw beslissing.
Wij kwamen er pas met 36 weken achter dat Isabel in stuit lag, terwijl we ons net helemaal aan het voorbereiden waren op een thuisbevalling. Dat valt behoorlijk koud op je dak. In ons geval was versie niet meer mogelijk (ze was al ingedaald, te weinig vruchtwater en een voorliggende placenta). Dan sta je dus voor een heel moeilijke keuze. Ook ik was niet bijzonder gecharmeerd van het idee een keizersnede te moeten krijgen en het dus niet zelk te proberen, maar uiteindelijk is met een ks het risico voor je kind het allerkleinst. Naast zuurstofgebrek kunnen er beschadigingen optreden aan ledematen, wat blijvend letsel kan opleveren en ook de sterftekans is voor stuitliggers bij een natuurlijke bevalling significant groter. Dat heeft mij over de streep getrokken. Uiteindelijk vond ik de ks heel erg meevallen. De ruggenprik heb ik nauwelijks wat van gevoeld, alleen de verdoving vooraf is gemeen. En het herstel ging hier erg soepel. De eerste dagen even kreupel maar daarna steeds soepeler. Wat mij alleen wel heel erg dwars zit, is dat een thuisbevalling er nooit meer in zit en de kans op een volgende ks ook groter is. Het idee dat ik nooit zelf een kind zou baren vind ik wel heel moeilijk...maar wie weet gaat het volgende keer beter! Succes! Tanja
wij staan nu ook voor de keuze stuitbevalling of keizersnee. ik had mijn beslissing voor een keizersnee eigenlijk al gemaakt, maar zowel de verloskundige als de gynaecoloog zijn voor een stuitbevalling. volgens hen zit er niet veel risico aan omdat je heel goed in de gaten wordt gehouden. en dat het dan vaker toch een keizersnee wordt komt omdat ze eerder ingrijpen. maar toch heb ik een beter gevoel bij een keizersnee en ik denk dat ik mijn gevoel ook maar gewoon ga volgen. maar dat is wel lastig als de artsen een andere mening hebben en je in een bepaalde richting proberen te pushen. hebben anderen hier ook ervaring mee?
Ik heb precies het tegenovergestelde als wat jij hebt: ik zie een keizersnee voor mijn gevoel helemaal niet zitten. Maar dat is puur omdat het voor mijn gevoel allemaal dan zo langs me heen gaat. Mijn gynaecoloog was ook wel voor een stuitbevalling, morgen gaan we de knoop doorhakken. Ik hoor wel van veel mensen dat het gevaar bij een stuitbevalling echt heel erg overdreven wordt. Vantevoren meten ze het kindje of het allemaal wel gaat passen en als het niet allemaal heel erg vlekkeloos gaat grijpen ze alsnog in met een keizersnee. Ik zou het heel naar vinden als ik het niet zou kunnen proberen (want het kindje gaat voor natuurlijk). Als het daarna alsnog uitmondt in een keizersnee vind ik dat helemaal niet erg, dat is dan niet anders. Maar bij voorbaat zou ik zelf dus niet voor een keizersnee kiezen. Morgen gaan we dus met de gynaecoloog overleggen en dan zal ik hier gelijk wel even zijn voor- en tegenargumenten plaatsen, wie weet kan het andere mensen helpen een beslissing te maken.