Hoi allemaal, ik zit sinds gister met een big smile. Gister was ik samen met mijn man voor de eerste keer weer bij de verloskundige en na wat vragen gingen we proberen het hartje te horen. Hier had ik me zorgen over gemaakt, want wat als het niet te horen zou zijn. Hele scenario's had ik al bedacht... en toen eindelijk die koude smurrie van de doptone op mijn buik, even zoeken en JA! tsjoempetsjoempetsjoempe, alsof er een klein treintje door mijn baarmoeder rijdt. Tranen met tuiten, zo blij was ik! En mijn man ook. Ik weet ook nog 1,5 jaar geleden dat ik tranen had toen ik het hartje bij de eerste controle niet hoorde... Huilen van geluk is dan toch het fijnste. Ik vond de vrouw ook heel aardig, ze nam alle tijd om de vragen te beantwoorden (ook al was ze al een half uur uitgelopen) en ze heeft ook mijn angsten voor de zwangerschap en bevalling serieus genomen. Over 3 weken ga ik naar de gyn omdat die me ook even wil zien omdat ik een medische indicatie heb voor deze bevalling (vorige was keizersnede). Waarschijnlijk krijg ik dan ook een echootje en dat is altijd wel leuk. Als alles goed gaat kom ik dan pas weer vanaf week 36 onder controle van de gyn. Ik wist niet dat het zo ging, maar heb ik weer wat geleerd! Groetjes van Kiki
van harte meis hopelijk zijn je zorgen een beetje weg genomen nu had je verhaal over keizersnee gelezen was nie niks geniet maar lekker van je zwangerschap gr debbie
Hihi, leuke tip voor de naam als het een meisje wordt: Trijntje! Maar ohw, hoe leggen we het later dan aan het kindje uit Groetjes van Kiki
Heel fijn Kiki dat alles goed gaat en dat jullie het hartje hebben gehoord!!! Hopelijk krijg je nog een echo bij de gyn over drie weken, zal wel weer een leuke herrinnering zijn voor later! Groetjes
He leuk dat alles goed is en ik denk dat de ouders van trijntje oosterhuis ook een 'foutje' hebben gemaakt.