Nou inderdaad nare opmerkingen. Ongeacht hoe snel je kind zich ontwikkelt maken dit sort opmerkingen je onzeker. Ik heb een wat trager kindje en mij steekt het als ik dan te horen krijg "oh loopt hij nog niet?" of nog meer van dat soort opmerkingen. Mensen moeten dat soort opmerkingen voor hen houden. Je kind is net zo lang baby al is hij snel of traag. Mijn zoon kan nog niet lopen, maar ik moet er net zo hard achteraan als mijn vriendin achter haar zoon die al wel kan lopen
ik vind het heerlijk zo'n turbo kindje, ik ben wss ook niet de moeder voor een kindje dat lang baby blijft en mijn vriend al helemaal niet als vader (die vind dat onze zoon nu maar eens fatsoenlijk moet leren praten, terwijl hij al 3 woorden zegt waarvan 2 hele essentiele nl mama en eten en dan kom je een heel eind, het derde woord is overigens t'ki voor ons konijn toki, close enough ......) maar in sommige opzichten zou het wel fijn zijn al hji wat rustiger ging zo besliste meneer met 8 maanden dat hij trap ging klimmen en met 9 maanden dat hij geen borstvoeding meer wilde (en nee dat was geen fase ik heb het nog 2 maanden lang geprobeerd maar het was over) Toch ken ik ook de andere kant van de medaille een beetje omdat T nogal groot was voor zijn leeftijd tot een half jaar werd er veel meer van hem verwacht door vreemden (of hij al praatte en waarom hij niet terug zwaaide, dat soort dingen jah duh hij moet nog 6 maanden worden) zelfs iemand die dreigde me aan te geven bij de kinderbeserming omdat ik mijn kindje nog in het kinderwagen bakje vervoerde ipv lekker zittend (omdat hij nog niet zelfstandig kan zitten) toch heb ik dan liever mijn turbo mannetje daar wordt je minder raar op aangekeken (behalve door mijn zusje die hem in alles vergelijkt met haar driekwart jaar oudere zoontje die 5 weken te vroeg is geboren)
Ach, hier ook een turbo ventje waar geregeld commentaar op komt. Hij is dan ook nog eens heel klein, dus lijkt nog sneller. Maar ik trek me er allemaal niets van aan, ook niet van de "goed bedoelde adviezen". Ik ben apetrots op mijn kleine pukje, maar dat zou ik net zo goed zijn geweest als hij (absoluut) niet snel was geweest. En commentaar krijg je inderdaad toch altijd.
hier ook turbo's, alleen met praten niet -daniel rolde met 7weken buik-rug -4maanden: gaan zitten, kruipen, rug-buik -5,5maand: gaan staan -6maanden: rond tafel lopen -bijna 11maanden: helemaal los Lydia doet het iets rustiger, maar die gaat sinds 3weken ook zelf zitten en kan nu sinds een weekje zelf gaan staan en nu begon ze gister ook te stappen als we dr handjes vast hadden. Echt kruipen doet ze niet, tijgeren vind ze leuker aan de ene kant vind ik het leuk en schattig dat ze zo klein zoveel doen, maar het inimini was er hier ook echt zo af! HEb er van andere geen negatieve opmerkingen over gehad. Alleen op cb dat ik neit moet stimuleren. Nee kzal ze wel vastbinden:x
Ik vind dat sowieso een rare opmerking (van het niet stimuleren), want in mijn ogen moet elk kindje gestimuleerd worden, staat dat compleet los van hoe snel ze zijn. Uiteraard moet je ze niet recht gaan zetten en dergelijke, als ze niet zelf kunnen staan/zitten moet je daar ook niet mee bezig zijn. Maar mentale stimulans is toch nodig om geen gefrustreerd en zich zwaar vervelend kindje te krijgen? Of misschien bedoelden ze het enkel op motorisch vlak?
hier is dochterlief dus erg klein (lees 6 maanden en 6 kilo) dus het ziet er ook echt niet uit als je haar ziet slapen denk je 3 maanden max
Hier ook een turbo turbo meid, heb nog nooit een opmerking gehad.. wel van die gekke blikken. Alsof ik mijn dochter push om alles snel snel snel te doen Savira kruipt nu, zit, trekt zich aan alles op en zet zelfs al stappen met zon loop/duwkarretje.
hier een foto om een beeld te krijgen ( de box stond daar hoog nu allang niet meer hahaha) Bekijk bijlage 229161
leuk! ziet er toch schattig uit! ik had beide keren box(en) al wel laag staan (bij lydia alleen niet op tussenstand gehad omdat box al op verhoging staat):
niet nagevraagd. Maar daniel speelde eigenlijk altijd in de box en ging het doen, lydia ligt meer op de grond en doet het ook. Maar ja, wat valt onder stimuleren he... lydia is nu telkens boos als het niet lukt en dan kan ik toch gewoon zeggen: doe maar, je kan het wel!? oke, ze heeft het al gedaan maar dan nog! Het zit erin en het komt er vroeg of laat toch wel uit, of je nu veel stimuleerd of weinig
Hier een turbo kindje! Ik vind het juist leuk! Vond de eerste maand erg saai Bijna alles hetzelfde als jou alleen zitten met 7 maand maar kruipen juist weer voor 5.5 maand. Ik wacht nu op het lopen. Ze stapt al een hele tijd en zool makkelijk. Ik denk om een loopkar te kopen voor haar.
Wat ik jammer vind dat ik nauwelijks zeg tegen mensen wat ze nu weer kan met kindjes van zelfde leeftijd. Ik wil niet opscheppen. Maar juist zeggen die mensen juist weer wel bij ieder dingetje wat ze nu weer kunnnen, en dan anderen ook weer wat die van hun kunnen. Ik denk dan jee wat goed maar ook van gut dat heb ik nooit over mijn kind gezegd maanden geleden. Ik voel dat ik niet trots mag zijn op mijn kindje bij anderen en dat ik haar hier ook mee tekort doe ik ben heel erg trots op haar en vertel ik haar ook. Voel alleen dat ik het niet aan anderen mag uiten omdat ze dan waarschijnlijk denken van heb je haar weer met dat snelle kindje en hoor je hoe ze opschept, terwijl hun dat eigenlijk doen. Tis altijd zo strijd he! Bah! Lekker allemaal in de eigen tempo! Ik was niet zo'n snelle hihi.
Dat gevoel heb ik inderdaad ook vaak. Zelfs bij het consultatie bureau voel ik me vaak niet op mijn gemak als ik zeg wat hij allemaal al kan.
Ach dat gemekker van vreemden altijd. Doen ze het snel is het niet goed, doen ze het langzaam is het niet goed. En als ze het eens volgens het boekje doen dan is er ook wel weer wat op aan te merken. Iedere ontwikkeling van een kindje is toch leuk? Daar zit toch zeker geen leeftijd ofzo aan verbonden? De ene doet het allemaal in korte tijd: leuk. De andere doet het op z'n dooie gemakje en laat er een flinke tijd over heen gaan: leuk.
Hier ook een hele snelle dame!! Nu scheelt het misschien dat het ons eerste kindje is, dus geen vergelijking. Met nu 7 maanden heeft ze letterlijk een mond vol tanden loopt ze al, met nog wel een klein beetje steun. Simpele ziel als ik ben had er eerst geen idee van dat het snel was...tot we van "vrienden" een paar rake opmerkingen kregen dat we haar aan het overstimuleren waren. Nu valt er volgens mij weinig te stimuleren aan het doorkomen van tandjes hahaha En wat het staan/lopen betreft...we hebben het juist geprobeerd af te remmen met als gevolg een zeer gefrustreerd dametje...liggen of verplicht zitten is natuurlijk echt "not done" als je kunt staan en stappen he! haha We laten haar dus gewoon lekker ontdekken, proberen en rond stappen. Pfff overstimuleren *wordt weer kwaad* ...vandaar dat ons dametje met een grote glimlach en pret oogjes gewoon nog een "rondje-box" doet! hahaha
Ik heb 2 langzamere dames motorisch gezien. Maar ik vind dat ook altijd rot. Iedereen altijd maar hard: Je moet niet vergelijken.. nee nee, maar ik mag toch wel eens mijn trots uiten? En ja, dan vind ik het ook leuk om te horen wanneer een ander iets kan. Wat 'normaal is' Maar eigenlijk mag ik al niet met trots zeggen wat m'n dochter al kan, want dan komt dat weer over als opscheppen... Tenzij het iets is wat andere kinderen al lang kunnen. Zo bizar. Als ik vertel dat mijn kind loopt - vinden anderen dat leuk voor me (ze loopt nu nog niet los ) maar als iemand dat zou doen (die net zo blij en trots is) met een kind van 9 maanden, kan het als 'opscheppen' gezien worden. Ik vind dat echt rot... Terwijl je gewoon je trots wil uiten. Beetje offtopic, sorry- maar ik vind het soms zo'n dilemma... ook hier -of met name hier?- op het forum.
Nouja jij hebt net zoveel recht als iedereen om zo trots te zijn! In wat voor tempo ze het ook doen, ik vind het een prestatie dat ze het maar zo opeens kunnen!
Volgens mij is het gewoon telkens de onzekerheid van de andere ouder die je hoort. Plus dat veel mensen in plaats van "mijn kind is snel", "mijn kind is het meest fantastische kind dat er is en het jouwe kan er nooit tegen opboksen" denken te horen. Maar ja, dat komt dan ook door die onzekerheid vrees ik.
Sja, ik heb het idee dat mensen vaak maar wat zeggen om iets te zeggen. Zeker mensen die er geen verstand van hebben, zoals mensen zonder kinderen of mensen die er al heel lang uit zijn. Hier heb ik twee uitersten. 1 motorisch langzame, maar snelle prater en 1 motorisch snelle (vind ik dan, hihi) en weer niet zo'n kletsertje. Heb veel mensen met kinderen rond me heen en bijna alleen leuke reacties gelukkig. Wel vaak verbazing; "Ohhh, waaat? Is ze pas 10 maanden??" (ze is ook groot). Moet heel eerlijk zeggen dat het van mij best wat langzamer had gemogen, het is de laatste baby voor ons en het gaat al zo snel. Aan de andere kant, ze is ook zwaar dus ben blij als ik minder hoef te tillen dalijk!