Dank je! Mijn oudste dochter is 4 jaar... Ik zie dat veel dames graag voor een 2e kindje willen gaan.. leuk!... Ik vind het zelf geweldig om 2 kindjes te hebben... Mijn jongste dochter komt nu echt op een leeftijd dat ze leuk met der grote zus kan spelen.. Hoop zelf over een paar jaar voor een 3e te kunnen gaan.. Lijkt me leuk om een groot gezin te hebben..
Wat leuk allemaal plannen voor een 2e lees ik? Of velen iig. Hier zijn we pas zwanger van onze eerste cok sukur, we hadden niet verwacht dat we ooit een kindje zouden krijgen. En we willen ook graag als hij 1 jaar is voor het 2e beginnen. Ik was zelf ook enigskind maar vond dit absoluut niet leuk
Ik ook... Mijn twee halfbroers zijn 20+ jaar ouder dan ik en hebben altijd in Turkije gewoond. Ik ben er dus ook niet mee opgegroeid. Ik heb echt altijd al een broertje of zusje willen hebben. Ook nu ik volwassen ben... Zou zo fijn zijn om een samen met een zus te kunnen shoppen, een terrasje pakken of lekker over onze moeder zeuren.
Tsja ik heb een zus, maar terrasje pakken of samen winkelen zit er hier niet in hoor en ken zelf ook niemand die zo'n soort band heeft met haar zus. Dus dan moet je maar net geluk hebben.
de kleintje komt in november, dan gaan ze maar 2,5 jaar verschillen.. Ik vind het prima zo. In januari gaat mijn zoontje ook naar school. namen vind ik Tugra heel erg leuk..
Idem dito Ik post even vanuit Turkije Alanya om precies te zijn! Jeetje wat is het hier heet zeg!! De airco staat hier de hele dag aan. Reis ging redelijk goed, Irem was heel lief maar heeft wel veel te weinig geslapen en is nu echt helemaal van de leg, maar goed, ze moet ook even bijkomen natuurlijk.
Papatya, Celal vind ik wel leuk maar m'n man niet. Cemal vind ik niks. Cenk stelde mijn man voor maar ik vind dat net Henk Kerem vind ik niks. Maar toch bedankt voor de suggesties ! Ik heb al hele websites met namen afgestruind maar weet het niet hoor Eylem, gelukkig dat de test negatief was Esin, welkom in dit topic ! Adorable, spannend dat jullie voor een 2e gaan ! InsAllah is het snel raak. bedankt voor de namensuggesties. Mikail, best mooi maar ik weet niet, is het toch niet helemaal...Çetin heb ik voorgesteld maar vond mijn man niks..Toprak mwa vind het niet zo en past echt niet bij Celile. Semih vind ik teveel voorkomend momenteel vooral onder nederlanders hier (evenals Cem trouwens). Over broertjes en zusjes...Ik heb 2 jongere zussen maar we zijn allemaal érg verschillend qua karakter (en kledingstijl). Winkelen en terrasjes pikken doen wij ook niet echt met elkaar (als ik dan eens in nld ben), ik vind dit echt wel jammer...mis wel een echt hechte zussenband, maar zij voelen dat volgens mij niet zo. Het is ook niet dat we vaak ruzies hebben ofzo..hoewel met de middelste heb ik wel vaak irritaties Ik heb dus een dochter en onze 2e wordt een jongetje, ik hoop dat zij wel een echt hechte broer en zus band zullen hebben. Er zal bijna 2 jaar tussen ze zitten (maar dat hoeft niet zoveel te zeggen volgens mij). Eylem kız, wat doe je hier ??? Ga jij eens gauw van je vakantie genieten ! Heet is het he...insallah wordt het gauw ietsje minder heet.
Eyvallah Esila het is hier echt snikheet zeg en dan is het nu al minder warm dan het was heb ik gehoord!! Ik heb echt medelijden met je! En ja ik geniet wel van mijn vakantie hoor maar het is toch anders dan anders natuurlijk, overdag is het veel te warm om naar buiten te gaan met Irem dus ik ben toch veel thuis. Maar ben al wel naar de kuaför geweest en even lekker babykleding geshopt bij Wenice, LCW en Alanyum!
Mijn zusje en ik schelen 10 jaar, maar nu zij steeds iets ouder word trekken we steeds meer met elkaar op ondanks we heel verschillend zijn.. Terrasje pakken, naar de film en binnenkort gaan we naar sixflags... Heel leuk en ben blij dat ik nog een zusje heb, want mijn moeder wilde eigenlijk maar 1 kind..
Wij zijn met 4 kinderen thuis. 2 meiden en 2 jongens. We zijn ook erg gehecht aan elkaar, bellen dagelijks (soms een aantal keren op een dag). Ik wilde zelf ook een groor gezin. Maar nu ben ik al blij als ik deze zwangerschap kan voldragen. Ik namelijk een zwakke baarmoedermond, waardoor ik bijna niets mag doen. Nu is het nog te redden omdat we maar een dreumes hebben. Maar met meerdere kinderen is het voor mijn partner niet meer te doen (denk ik). papatya
Mijn zus is 5 jaar ouder dan ik maar wij zijn gewoon veelste verschillend. Het botst eigenlijk bijna altijd als wij samen zijn. Heel soms gaat het goed, maar meestal niet. Nu gaat het psychisch ook niet goed met haar, insallah gaat dat snel beter en gaat het dan ook wat beter tussen ons... Papatya, wat rot zeg van je baarmoedermond... Ik ben bij deze zwangerschap opgenomen met vroegtijdige weeën en lag 10 weken in het zkh, en ik ben zo bang voor de volgende zwangerschap of het dan weer gebeurt, idd is het met 1 kindje misschien nog te doen maar daarna..? Al kan mijn man ook echt niet voor Yasemin zorgen met onze winkel etc... moeilijk. Maar het houd me niet tegen, het loopt zoals het loopt. (maar vind het wel echt eng als ik er overna denk)
@Duchess Met hoeveel weken ben je uiteindelijk bevallen? Bij mijn zoon lag ik ook 10 weken in het ziekenhuis. Maar vind zelf dat ik een fijne tijd heb gehad. Dankzij familie en vrienden. Na de geboorte van mijn zoon dacht ik ook niet aan een volgende. Hij lag ook ruim 10 weken op de neo. Maar na een tijdje begon ik te denken. Ik kan zwanger raken (ben spontaan zwanger geworden namelijk). En als ik dan een aantal weken moet liggen. Wie ben ik dan om dat te beslissen? Aangezien er ook stellen zijn die jaren proberen en waar het niet lukt. En nu ben ik ook spontaan zwanger geworden. Alleen moet ik nu dus een aantal weken rustig aandoen. Mijn zoon komt gelukkig geen aandacht tekort. Maar de aandacht die hij van zijn ma kreeg is wel minder nu. Maar hierna zal het moeilijker worden. Ik denk zelf met 1 dreumes is het nog net te doen. Of de kinderen moeten wat zelfstandiger zijn. Maar dan krijg je ook een leeftijds verschil. Mocht je in de buurt wonen. En ik ben dan bevallen wil ik best helpen hoor. Al is het maar alleen ff naar buiten met de kleine Papatya
Wat lief van je, Papatya!! Ik ben uiteindelijk ingeleid met 38+1! Mijn weeën deden niet genoeg om de bevalling op gang te brengen. En dat terwijl ik die weeën veel heftiger vond dan de weeën tijdens de uiteindelijke bevalling, zo gek. Ik kijk zelf met een heel erg vervelend gevoel terug op de periode in het ziekenhuis. Ik heb dan ook heel veel pijn gehad en sliep nauwelijks. Werd van het ziekenhuis hier in de stad overgeplaatst naar een ziekenhuis met een NICU en hoewel ik het geluk had dat er hier in NB nog plek was en ik niet bijv naar Rotterdam moest, vond ik dat erg moeilijk. Mijn man kon nou eenmaal niet meer zo vaak langs komen als ik gewend was de eerste periode in het normale streekziekenhuis. (toen de weeën nog geremd konden worden) Verder regelmatig met ontslag om binnen 1 a 2 dagen weer opgenomen te worden en telkens weer andere tegenslagen... Nee ik vond het een erg heftige periode waar ik nog veel verdriet van heb! En toen is mijn dochter ook nog eens opgenomen in de kraamweek met een extreem hoog bilirubine gehalte... het is nog afwachten of ze er wat aan over gehouden heeft (zat op de grens voor hersenbeschadegingen) maar denk het zelf niet, alle lof is aan Allah. Zo, soms lucht het best op om er weer eens over te praten weet je? Het is hier altijd net alsof het allemaal niet gebeurt is, terwijl het me stiekem nog zo dwars zit..
@ Duchess Lucht je hart ik kan goed lezen/ luisteren. Ik lag eerst in een streekziekenhuis en toen ik overgeplaats werd naar een ZH met NICU heb ik aangegeven welke ik kraag wilde 10 min voor mn ouders. In de 10 weken is mijn partner 3 keer niet geweest vanwege overmacht en mn pa ook. Voor de rest had ik het getroffen met de verpleging en mijn fijne bezoek. Dat heeft ook een grote effect. Nu ik weer zwanger ben en rust, ga bijna de deur niet meer uit. Krijg ik nog van mensen te horen of het niet erg is dat ik niet meer kan shoppen of andere domme opmerkingen. Daar irriteer ik mij dus aan. Of toen ik nog in het ZH lag begonnen ze over baby's die dood geboren werden of dood gingen. Nog steeds kan ik mij zo druk om maken. Je wenst het niemand toe een zwangerschap met complicaties maar als sommige mensen geen verstand hebben.... Zo het lucht inderdaad op Papatya
Toch lekker om je hart te luchten he? Ik had heel veel geluk dat het ziekenhuis nog plek had op de NICU. Ik lag met allemaal meiden uit Rotterdam en Zwolle op de kamer want daar was voor hun kindjes geen plek! Vreselijk! Sommige mannen bleven in het ronald mc donald huis, maar dat kan natuurlijk niet weken... dus ik heb gezien hoe weinig zij bezoek kregen, vond dat heel zielig! Enkel in het weekend... Bah ik krijg weer zo'n gek gevoel als ik terug denk aan die periode. Echt heel zwaar. Ik wil binnenkort mijn dossier op gaan vragen zodat ik alles nog eens na kan lezen... misschien helpt het met verwerken. Mensen zijn inderdaad niet al te slim met zulke dingen... heel rot. Ik heb ook een vriendin die alleen maar over zichzelf kon praten als ze bij me op visite kwam. Ze had zelf een vervelende bevalling gehad en bleef daar maar over vertellen tegen mij. Ook heel fijn!! Met welke termijn is je zoon geboren?
Inderdaad het lucht erg op. Mijn zoon is met 27 weken geboren. Daarvoor was het ook al een spannende periode. En een kraamtijd heb ik niet gekend. Maar gelukkig doet de kleine mannneke het goed. Tot nu toe zien we niet dat hij een achterstand heeft vanwege de vroeggeboorte (Cok sukur). Erg he zonder bezoek een dag door brengen. je ligt daar in je uppie en als de aftsand dan ook zo groot is. Bij mij was de verpleging ook heel lief mijn partner en ouders mochten soms gewoon wat langer blijven. Ik had dan ook een 1 persoonskamer. Een bevalling kan zwaar zijn maar als het ook emotioneel zwaar is dan kom je er echt heel moeilijk overheen. je moet die vriendin gewoon een keer vragen of ze mischien in jou schoenen wilde staan. Tegen mij hebben ze wel eens gezegd fijn he dat je zo kort zwanger was scheelt weer in de kilo's. Normaal ben ik zo rustig maar toen kon ik er een paar klappen. Papatya
hallo meiden Ik was hier wel eerder geweest maar laatste tijd niet zo veel tijd gehad. lees wel vaak mee. Ik ben turks en mijn man ook. We hebben dochter van 2 in november word ze 3. Nu druk aan het klussen voor de twee hayirlisi. Ik leesde dat jullie best wel heftige bevallingen hebebn gehad. Ik ben ook best bang voor de tweede. Ik heb normaal geen last van hoge bloeddruk tijdens zwangerschap heel hoog. Moest in uit ziekenhuis. Kon niet genieten van me zwangerschap. En ik kreeg ook nog heel vroeg weeen. In week 37 mocht ze komen omdat ik zwangerschapvergifteging had. Ze was sterrekijker dus met vacuumpop is ze geboren. Even kort mijn verhaal liefs Ayse
Wat een verhaal, Ayse! Welkom in ieder geval Even een vraagje hier... Wij wonen in een nieuwbouwwijk. Ons blok heeft 6 huizen. Vier Nederlandse stelletjes (daar reken ik ons ook onder), een Chinees/Maleis gezin en een Turks stel. Iedereen van het blok was al snel met elkaar aan het buurten. Vooral buiten, natuurlijk, over wie wat hoe aan ging pakken en of iemand nog goede adresjes wist voor bepaalde klusjes, je kent het wel. Ging allemaal hartstikke goed. Alleen die Turkse man stond er vaak maar een beetje bij. Hij zei niet veel. Ik kwam een keer thuis van het werk, stond buurman van 2 deuren verder te buurten met zijn eigen buurman en die Turkse jongen. Ik ging er gezellig bijstaan en heb mezelf ook even voorgesteld. Ook even gevraagd aan die jongen waar hij vandaan kwam etc. En of hij er alleen kwam wonen, want we hadden allemaal nog geen vrouw gezien of wat. Ja, hij had een verloofde. Oké, goed.... maar de informatie moest je wel uit hem trekken. Een paar weken later zagen we ook een dame daar. Tenminste, die zagen we wel eens voorbij lopen. Duidelijk Turks in ieder geval. Weer een paar weken (of maanden?) later ging ze bij hem wonen. Volgens mij waren ze getrouwd of zo... Ineens droeg ze een hoofddoek, terwijl ze dat eerder niet deed. Maar goed... Ik ben haar buiten ook niet tegen gekomen of zo... Ik zie haar wel eens voorbij lopen, maar nog nooit aan kunnen spreken. De andere buren (mannen en vrouwen) staan echt regelmatig buiten te kletsen, helemaal als het mooi weer is. Het is ook echt gezellig. Maar zij komt er ook nooit bij staan... niemand in het rijtje heeft ooit met haar gesproken. Ik vind dit sowieso een beetje raar... Ik vind ook weer niet dat ze bij iedereen langs moet om zichzelf voor te stellen, maar ik vind het ook weer niet aan ons om bij haar langs te gaan... Gebeurt echt vaak zat dat we met een stel mensen buiten staan... kan ze toch wel bij komen? We wonen er allemaal net en kennen elkaar niet... Wat vinden jullie hier van? Ik moet eigenlijk ook zeggen dat ik de hoofddoek wel als drempel zie... Ik denk dan al heel snel: "Oh, het is er zó ene". Dit met name omdat ik zát moslims ken, die ook niets van hoofddoeken af willen weten en ik daarom ook van mening ben dat het niet een vereiste is binnen de Islam. Mijn vader is er zelfs écht tegen en kan ook echt helemaal pissig worden als een moslima hem geen hand wil geven. In mijn ogen dragen moslima's vaak (!) hoofddoeken om de verkeerde redenen, bijvoorbeeld om aan te tonen dat zij betere moslims zijn dan anderen, of als statement, om op te vallen, omdat het moet van de familie of echtgenoot... ook de reden "omdat het in de Koran staat" of "omdat de Profeet dat gezegd heeft" vind ik nergens op slaan, want dan lijkt het of mensen niet meer zelf na kunnen denken en sowieso dat ze niet begrijpen wat het eigenlijke doel is van heel die hoofddoek. Ik zeg "veel", want er zijn uiteraard ook vrouwen, die het wél begrijpen en dan ook écht vanuit hun geloof die hoofddoek dragen. Maar goed, da's wel weer genoeg voor vandaag voor mij... Ik wil geen hoofddoekdiscussie opwekken. Ik wil alleen aangeven waarom de hoofddoek van de Turkse buurvrouw voor mij een drempel is om er heen te gaan... Wat vinden jullie? Wat is nou typisch Turks voor zo'n situatie? Jezelf voorstellen aan je buren, of juist dat de buren zich melden bij de nieuwe buurvrouw?