Ben ik het niet mee eens.. Mijn oudste is8,5 jaar dan zijn broertje is 4,5 jaar (dus net geen 4 jaar tussen die 2) dan nog 1 die word morgen 3 jaar en dan de jongste is nog met geen 1,5 jaar .. Dus ja ik kwam steeds weer in de baby /luier/ nachten tijd en ook mijn kinderen .. Vooral de oudste 2 .. En weet je vooral mijn oudste vind het geweldig .. Aanpassen ? Hoezo moet de oudste zich aanpassen .. Hij is pas 8 dus ja hij gaat mee met uitjes waar we allemaal wat aan hebben.. Maar hij vind het dus echt niet erg . De oudste en de jongste schelen 7,5 jaar .. Dat heb je als je meerdere kindjes neemt/krijgt doe je niks aan .. Een 5e is hier nog niet uitgesloten ..maar mocht die er komen dan zal de jongste 3,5/4 jaar zijn dan is mijn oudste een jaar of 12 en gaat hij naar de middelbare school en mijn jongste naar kleuterklas groep 1 en dan nog een kleine baby erbij.. Als alleen kijk naar mijn oudste dan want dat heeft het meeste verschil die vind het zoooo geweldig al die kleine /jongere broertjes/zusjes .. Dus het ligt echt heel erg aan het kind ..
Hier iets minder dan 2,5 jaar ertussen. Een leeftijdsverschil van 2-3 jaar leek mij mooi. Eerder was ik er nog niet aan toe, maar meer dan 3 jaar ertussen wilde ik ook liever niet. Hoewel het begin best even pittig was, een kleine baby en een peuter van 2,5 ben ik toch blij met dit leeftijdsverschil. Ik denk namelijk niet dat het veel makkelijker geweest was als er een jaar meer tussen gezeten had als ik zie hoe mijn dochter nu is. 3,5 is denk ik niet een minder lastige leeftijd dan 2,5! Nu de jongste wat ouder wordt (nu 8 mnd) kunnen ze echt al veel lol hebben samen en alleen nog maar meer denk ik als ze groter worden. Persoonlijk vind ik meer dan 3 jaar ertussen veel, maar goed, dat is persoonlijk, je moet ook naar je eigen situatie kijken en wat je zelf belangrijk vindt en niet iedereen heeft het zo voor het uitkiezen.
Hier elf maanden tussen onze zoons. Heel weinig dus en het eerste jaar met twee kinderen was echt topsport, maar nu hebben ze ontzettend veel aan elkaar, ze spelen altijd samen, kunnen even veel en zijn nooit jaloers geweest (want te jong om te beseffen). Echt heel erg leuk. Dat gezegd hebbende, hebben we toch heel bewust gekozen voor wat meer leeftijdsverschil voor een derde (scheelt straks net drie jaar met de middelste) We wilden iets meer rust creëeren en alhoewel ik me af en toe wel zorgen maak of zij er straks niet een beetje bijhangt, zie ik ook hier de voordelen van: heel leuk om de jongens zo bewust bezig te zien met (de komst van) hun zusje en heerlijk om redelijk goed uit te kunnen leggen waarom zij veel aandacht krijgt en dat zij zichzelf even kunnen vermaken als de baby iets nodig heeft. Kortom, iedere keus heeft voordelen volgens mij. Het is maar net wat bij jouw gezin past.
Nee, ik zou dat niet willen... Zo elke keer weer zo'n kleintje met zoveel tijd ertussen. Bij ons zit er 2 en straks 2.5 jaar tussen. Heerlijk, over nog een keer 2.5 jaar zitten we er met de kleinste ook weer lekker bij ( geen nachtvoedingen meer, uit de luiers, hopelijk en gewoon lekker het vrijere leven weer op kunnen pakken )!
Maar dit zegt toch verder niets? Mijn moeder verschilt 1 en 3 jaar met haar zussen, maar zijn totaal verschillende kinderen, hebben de laatste 10 jaar zelfs helemaal geen contact meer en hebben ook geen goede herinneringen aan elkaar. Ook mijn vriend scheelt slechts 2 jaar met zijn broer, maar hebben daardoor niet perse een goede relatie opgebouwd, hebben vroeger wel veel dingen samen gedaan, maar dat heeft totaal geen indruk op beide achtergelaten en zien elkaar alleen met feestdagen. Zelf lijkt het mij juist heerlijk om genoeg tijd tussen de kinderen te houden (mits mogelijk natuurlijk). Het gevoel dat je voor elk kind de tijd kan nemen omdat het oudere kind zelfstandiger is. Elk kind is toch een eigen individu en niet 1 geheel met broers of zussen. Zelf heb ik er geen ervaring mee, mijn zoon is 2,5 jaar en wil eind dit jaar voor een tweede gaan, maar mijn vriendin wel. Bij haar is het niet gepland gegaan en tussen de laatste 2 zit 3 jaar verschil, maar inmiddels vind ze het ideaal.