Afgelopen week heb ik een missed abortion opgewekt met medicatie nadat het niet zelf afkwam. Ik heb me in deze week suf gegoogeld naar ervaringen van anderen en heb daardoor besloten om mijn ervaring ook te delen omdat het mogelijk anderen kan helpen. LET OP, ONDERSTAANDE TEKST IS GEDETAILLEERD IN HOE HET VERLOPEN IS! Bij de echo van 11 weken kregen we te horen dat ons kindje niet meer in leven was. We hadden al twee goede echo's gehad en het hartje had goed geklopt. Het was dus een enorme klap om te horen dat het hartje rond de 9,5 weken gestopt was met kloppen. Ik besloot (of ja, ik kon het gewoon niet loslaten) om af te wachten tot de miskraam op gang zou komen. Toen ik deze echo had, zat het kindje al 1.5 week zonder kloppend hartje in mijn buik. Ik heb nog eens 1,5 week afgewacht (in totaal had het dus al 3 weken kunnen afkomen) zonder resultaat. Een pijnlijke 1,5 week, maar ook een tijd waarin ik het voor mezelf geprobeerd heb een plekje te geven. Bedacht hoe ik afscheid zou willen nemen, een plekje bedacht waar ik het kon laten, een brief geschreven. Alle gebruikelijke verwerkingstips heb ik opgevolgd, maar ze hebben ook daadwerkelijk geholpen. Voor mezelf heb ik een duidelijke deadline gesteld om te starten met de medicatie en het afwachten te stoppen. Dit om mezelf te beschermen. Iedere dag die het langer duurde hechtte ik me aan het idee dat het kindje nog in mijn buik zat. Wat een moeilijke beslissing was het dan ook, maar wel beter voor mezelf om het een plekje te kunnen geven. Ik moest door.. Met afwachten kreeg ik de situatie niet veranderd en ik kreeg er niets mee terug dat besefte ik me ook wel. - Dag 1 om 10:00 de Mifegine (3 tabletten) ingenomen. Hier niet veel van gemerkt. - Dag 2 om 10:00 4 tabletten Cytotec ingebracht (vaginaal) en even een uurtje op bed gelegen. Er kwam wat licht bruin bloed na een paar uur. Hele dag rustig aan gedaan, op de bank gehangen en gewacht. - Rond 12:00 kreeg ik krampen en wat bloedverlies, ik heb een pijnstiller ingenomen om het niet moeilijker te maken dan het al was. De krampen waren wel te doen, zoals een ongesteldheid. - Rond 13:30 meer krampen en meer bloedverlies met kleine stolsels. - Rond 18:30 steeds meer bloedverlies, heftigere krampen, grotere stolsels, ik voelde het er uit lopen. De pilletjes kwamen er ook uit. De krampen waren pijnlijk, stekend, maar nog steeds kon ik er mee functioneren. - Rond 20:00 een hele pijnlijke kramp. Ik ben naar boven gelopen en heb boven een vergiet gehangen (BESTE TIP!! Je vangt alles op en kunt goed zien wat je verliest). Er kwam veel bloed en flinke stolsels. Het vruchtje viel er uit zonder zakje er omheen, tussen de stolsels en ik herkende het meteen. Wit, klein, precíes zoals op een foto van een vrucht van 9 a 10 weken. Ik vond het niet eng om te zien. Enorm emotioneel en confronterend, maar het had ook iets liefs en zieligs. Ik ben in de douche gaan staan vanwege het vele bloed en de stolsels. Zo kon ik ook goed zien wat er nog uit kwam. Het flinke bloeden en de stolsels hebben echt nog zeker een uur aangehouden, daarna zwakte het af. Ik heb de vrucht in een bakje water gedaan. Dit maakt dat hij een mooie vorm krijgt en je alles goed kunt zien (dat wou ik graag). Ik vond het persoonlijk erg mooi (maar pijnlijk natuurlijk) om te zien, het was toch iets dat ik had gemaakt, waar ik een soort van trots op ben... - Rond 22:30 was het rustig en ben ik op bed gaan liggen. Ik was van tevoren erg bang hoe het zou verlopen, maar het is goed gegaan. Ik ben blij dat ik de 1,5 week nog heb afgewacht. Ik was goed voorbereid en heb echt geprobeerd om er alles aan te doen om in mijn hoofd afscheid te kunnen nemen. De beste tips die mij enorm hebben geholpen: - Doe je ontlasting boven een vergiet (ik wou het absoluut niet per ongeluk door de wc spoelen dat zou ik mezelf nooit vergeven) - Stel een deadline wanneer je begint met de medicatie en stopt met afwachten. Als ik dit niet had gedaan had ik gewacht tot ik een ons woog omdat ik het niet wou en niet kon loslaten. Achteraf ben ik blij dat ik het toch heb gedaan, nu kan ik het een plekje geven (letterlijk en figuurlijk). - Als je wil! Vang het vruchtje op in een bakje koud water (watermethode). Hopelijk kan ik met mijn ervaring anderen helpen. Bij vragen hoor ik het graag. Ik heb er ook veel aan gehad om dit van anderen te lezen.