losec mups 10 mg tab een halve tablet per dag oplossen in iets van suikersiroop ook via de apotheek gekregen in een spuitje en dan langzaam in de mond het spuitje leeg laten lopen dit was niet om de reflux te stoppen maar om er voor te zorgen dat het niet pijn doet bij de kleine sem hielp het wel hij spuugde soms en had dagen alleen maar slabbers om maar was wel vrolijk dus het had effect. succes meid hiermee debbie is ook heel blij met de vele kaarten die ze gekregen hebben dat doet haar goed dus de meiden die een kaart gestuurd hebben toppie vrijdag middag om 2 uur heb ik mijn examen pfff het is nu echt definitief straks nog maar weer leren en vanavond bij de kapper krijg ik een kleurtje erin dus kan dan ook mooi even leren ben om 6 uur vrij vrijdag en dan bij thuiskomst tegen half 7 zal ik proberen direct te posten of ik het gehaald heb. minka het was laast grappig en leuk met je door de tel gesproken te hebben meiden rest geniet van de dagen met het zo onzettend mooie warme weer ik zweet al mijn porieen los haha gr miriam
Hoi meiden ben ik weer. Wat een gekke week is dit zeg zoveel emoties en ups en downs. Sinds gister komt de vermoeidheid er ook aardig uit. Zal proberen op te schrijven wat er zondag allemaal is gebeurd miriam bedankt dat je hier al wat heb laten weten. Zodag om zeven uur moest ik de eerste tabletten innemen tijdens het wandelen met de honden voelde ik al allemaal krampen. Om half 10 waren we in het ziekenhuis en voelde het toch al behoorlijk had ik niet verwacht want ze hadden verteld dat het waarschijnlijk pas in de middag zou gaan werken. Om 10 uur kreeg ik daar nog een pil vanaf toen ging het snel om kwart voor elf vroeg ik al om morfine had de arts nog geen eens gezien en bloedprikken was nog geen eens gelukt. Om elf uur kreeg ik de morfine van de zuster en even daarna kwam de arts, ze wou wachten tot de morfine werkte om ons het een en ander uit te leggen. Voordat de morfine echt goed werkte voelde ik de weeen, die bijna constant aanwezig waren veranderen en zij dat ook. Oh weer die rug weeen ik denk dat het er bij mij gewoon bijhoort maar dan kan je dus bijna niet liggen. De volgende wee braken de vliezen het was 11:20. Gelukkig de morfine werkt en er word bloedgeprik bijna niks van gevoeld. ik heb een anderhalf uur redelijk rust gehad door de morfine en voelde ook geen druk. totdat ik op me rug probeerde te liggen ik wat voelde komen. Kon zelf het kindje al voelen. Arts en zuster kwamen weer en bevestigden dat ze een beentje zagen. Binnen 5 minuten is toen ons mannetje * geboren hij was al een half uur overleden. Hij is schoongemaakt en toen bij ons gebracht. deze tijd was alleen maar mooi en zo rust gevend. Eerst durfde ik hem niet vast te houden maar dat kwam vanzelf er zijn toen foto's gemaakt en we hebben hem van top tot teen bewonderd en aangeraakt oh wat is hij mooi. Het duurde 2 uur voor de placenta kwam na een hoop geduw ben er nu nog blauw van. De tranen kwamen pas toen ik gedoucht had en de man van de uitvaart kwam. en natuurlijk toen we hem daar achter moesten laten. Ons mannetje* is 30 cm en 500 gram hij heeft dus echt gevochten om te groeien. Vanmorgen is hij gecremeerd en morgen kunnen we de as ophalen hier willen we allebei een tatoeage laten zetten met de as een symbool voor ons mannetje ik wil hem op me buik dan is hij altijd bij me. De reacties van mensen doen me goed we hebben veel kaarten gehad smsjes priveberichten belletjes noem maar op. Ik wil jullie ook bedanken voor alle steun. Miriam jou wil ik vooral bedanken je begrijpt precies wat ik bedoel en hoe wij ons nu voelen. Jij krijgt ook de durf voor een tatoe nog wel ik heb het gevoel dat ik nu alles aankan. Als koppel heeft het ons nu al sterker gemaakt we hebben heel veel goede gesprekken gehad over ons mannetje en wat we willen in de toekomst. Tijdens een van die nachtelijke gesprekken, tja we leefden op in de avond, hebben we zelfs een naam bedacht voor ons hopelijk toekomstige gezonde kindje zowel jongen als meisje die naam zal symbool staan voor al onze zwangerschappen en kinderen. Ik hoop hem jullie ooit te mogen vertellen. Vrijdag gaan we op vakantie ik denk niet dat ik daar internet heb en weet dus niet wanneer ik er weer ben. Groetjes, Debbie
Er is bij jullie ook een hoop gebeurd de afgelopen week maar ik neem het niet zo goed in me op, weet dus niet of ik alle namen goed zet Eline gefeliciteerd met je verjaardag op jou verjaardag zal hier ook een kindje jarig zijn. linde gedoopt en in het ziekenhuis gelezen ik hoop dat je er snel overheen groeit en je weer makkelijk ademd. Miriam succes met je examen je bent er klaar voor. Jette ik hoop dat je mannetje niks aan het ongeluk overhoud. beterschap. Marla oh wat moet dit moeilijk zijn ik weet het nog van danique* ik was toen zwanger van Sophie en voelde me zo schuldig. Kom op het komt goed. Jullie gaan een heel mooi tweede meisje krijgen. en onze tijd komt nog wel ( ik ben gelukkig nog maar 28). Me2 en Minka volgens mij zijn jullie nu op vakantie geniet van jullie gezinnetje en de vrije tijd. Amber Hope ook jullie bedankt voor de fijne woorden ik hoop dat bij jullie ook alles goed gaat. Al een beetje gewend aan het moeder zijn. Verder weet ik het echt niet meer ben een beetje een zeef.
Lieve wup, Ben blij dat alles is gegaan zoals jullie dat wilde, althans dat gevoel heb ik. Ga nu lekker uitrusten. Wat heerlijk dat jullie zulke goede gesprekken hebben en ook over de toekomst. aar gloort hoop uit...... Heel heel veel sterkte met het verlies.....Hebben jullie jullie mannetje trouwens nog een naam gegeven?
hey wup blij wat hier zo van je te lezen ik had je verhaal al gelezen en gereageerd ja denk je ik een tatoe weet het niet hoor ben er echt bang voor maar wil echt graag ooit nog eentje op mijn enkel een mooie vlinder zeg hier ook altijd mocht ik in coma raken of volledige narcose zorg dan dat er ook een tatoe komt op mijn enkel haha dan voel ik het niet. morgen de as ophalen weer zo'n vreselijk emo moment het is al zo definitief en dat maakt het nog definitiever vond ik tenminste met wegbrengen naar haar rustplekje wel pfff die dag o moet er zo weer van huilen zo heftig was dat. gelukkig kan ik er goed over praten en ik denk jij ook wup dat geeft moed en kracht echt onthou dat maar. geniet van je vakanite voor zover mogelijk he en je lieve meisje hij gaat mee in gedachten en kijk naar de lucht als het donker is en je ziet hem schijnen boven jullie knuf miriam
Lieve Wuppie, ik zit hier met dikke tranen je verhaal te lezen. Gelukkig is het wel vrij snel gegaan en hebben jullie de kracht gehad om trots te zijn op jullie mannetje en hem te bewonderen. Wat een moeilijke dag vandaag om de as op te halen. Erg mooi dat jullie dmv de tatoo jullie mannetje altijd bij jullie zullen dragen. Ik hoop dat jullie tijdens de vakantie de rust kunnen vinden. Jullie mannetje is (net zoals Danique) ook altijd in ons hart.
Hoi lieve Debbie, ik zie dat je gisteren je verhaal hier hebt gedaan: indrukwekkend om te lezen en immens verdrietig! Het lijkt me zo ongelooflijk moeilijk om door de pijn van de bevalling heen te moeten gaan, terwijl je weet dat je het kindje niet mag houden. Pfff...... Toevallig (ik was vanacht wakker), lag ik aan jou en aan de leidster van de creche te denken en ik dacht dat ik gek zou worden als het mij zou overkomen: dat ik zou gillen enzo. Waarschijnlijk gaat alles vanzelf en moet je er doorheen, ook al denk je van te voren dat het niet gaat lukken. Je krijgt volgens mij zo'n enorme klap te verduren. Het lijkt me ook zo'n nachtmerrie om je kindje te moeten achterlaten en ook het idee dat zo'n lichaampje in het vuur verdwijnt. (pfff... ik moet er ook van huilen, laat staan jullie!) Heel veel sterkte ook vandaag met het ophalen van de as. (lijkt me ook al weer zo'n dieptepunt) Heel fijn dat je zulke goede gespreken met Wuppieman hebt, lijkt me heel belangrijk voor de verwerking. Lief dat je aan me denkt! Het lijkt me voor jou heel confronterend om mijn zwangerschapsbanner en vordering van de zwangerschap te zien enzo. (zou ik zelf wel hebben, hoor, dat is toch natuurlijk). Zelf merk ik dat ik me veel bewuster ben dat ik de baby kan verliezen: het is ook goed om daar bij stil te staan. Lieve Debbie, ik vind het zo hard wat je is overkomen en nogmaals ik leef enorm met je mee. Trouwens, is er nog wat uit het DNA onderzoek gekomen? (lijkt me ook een hele belangrijke uitslag). Dikke knuffel, Marla
me2 nee we hebben geen naam gegeven we vinden het te moeilijk als we die in de toekomst tegen komen. Gaan wel opzoek naar een symbolische naam, waarvan ik geloof dat die opeens in ons op zal komen. Van daaruit willen we een symbool ontwepen en dat doorvoeren op de urn een knuffel en tatoe ed. Miiam je wil niet weten hoe bang ik altijd was voor naalden als kind een enting halen was een ramp altijd apart in een kamertje. Bij de tandarts durf ik geen eens een verdoving, maar het begint steeds makkelijker te worden kan me afsluiten ervoor net als bij de punctie toen sliep ik bijna. Durf in je lichaam te geloven en je kan alles aan. Vandaag zal moeilijk worden maar het sluit ook weer wat af. Heb vanmorgen me werk gebeld die leven echt heel erg mee en gunnen me alle rust. Neia hij zal inderdaad altijd een plekje in ons hart hebben net als Danique* het maakt ons wie we zijn. Marla zoals jij nu zwanger bent zijn dit soort dingen zo moeilijk en dan gebeurt het nog bij 2 bekenden tegelijk ook. Ik word ook heel blij als ik jou banner zie vorderen dat geeft toch ook weer aan dat het vaker goed gaat dan fout. Dat geeft hoop voor de toekomst. Als je er midden in staat verandert je hele gevoel je moet er doorheen en dat instinct neemt het dan van je over ik denk dat die klap nog moet komen. Uit de eerste uitslag van het dna is niks gekomen der rest volgt over een paar weken ze denken dat er niks uitkomt omdat hij verders normaal was.
lieve lieve Debbie, ik lees je verhaal met ingehouden adem, ik blijf t zeggen, ik vind het zoooo verdrietig. Dat je het ondraaglijke moet dragen, pfff... Morgen ga je op vakantie, ik wens je veel rust toe, jou en je man en mooie dochter. sterkte en een knuffel Amber
lieve Marla, ik hoor je zorgen door het scherm heen spatten... ik kan makkelijk zeggen 'don't worry', maar dat is natuurlijk makkelijk gezegd. Dat je met anderen meeleeft is zo mooi aan jou, maar het hoeft natuurlijk niets over jouw kindje te zeggen, niet vergeten he! liefs Amber
lieve wuppie heb net je verhaal gelezen en telkens wil ik hele zinnen, woorden zeggen maar als ik moet typen komt het er niet uit precies, ik heb er precies geen woorden voor, of bang verkeerde woorden/dingen te zeggen, ik weet het niet... ik vind dat je alles zo sereen, mooi, liefdevol, realistich, neerschrijft, en ben 'blij' dat je toch nog jullie zoontje hebt vastgehouden en afscheid hebt kunnen nemen, is een moment die niemand jullie zal afnemen. en dan vandaag terug moeilijk moment, ik vind het een hele mooie gedachte die tattoo, weet nog niet zo lang dat je dit kon doen met het as, vind k heel mooi, voor altijd bij je, verbonden in je bloedbaan met elkaar, hoewel hij voor altijd in jullie hart zal zitten. hoop dat je wat rust kan vinden op vakantie en ben 'blij' dat je in je omgeving goed opgevangen wordt en vooral ook hier door mir, wij kunnen er ons iets bij voorstellen, maar jij en mir weten er helaas alles van en begrijpen elkaar als de beste daarin heel veel sterkte nu en de komende tijd liefs flyke
Wuppie: heel mooi al die symboliek. Zoals Flyke als schreef, erg mooi om zo met hem verbonden te worden voor het leven ondanks dat hij natuurlijk voor altijd in jullie hart zit. Fijn dat je werk zo meeleeft. Dat is een zorg minder..... Vandaag as ophalen zal weer een erg moeilijk momemnt worden..Veel sterkte. Maar dan is hij in ieder geval wel weer bij jullie..... Marla: zoals Wup zelf als schrijft: het gaat echt heel veel vaker wel goed dan niet!
hey wuppie je moet mij niet opbeuren joh ooit durf ik het en komt die tatoe er nu jij en jij gaat het gewoon doen. je bent een kanjer een hele sterke vrouw vergeet dat nooit het is zo fijn dat ze meeleven op het werk en je tijd geven om even tot jezelf te komen want je leeft stiekum nu op een automatische piloot en een x aantal weken later komt het pas echt dan gaat echt iedereen weer door met leven met zijn of haar dagelijkse beslommeringen en ( ik stond toen stil) wou zwanger zijn wou een mama zijn niet voor een engel maar voor het echtie en er wordt steeds minder gevraagd hoe het is soms fijn hoor even niet meer maar soms ook niet fijn dan wil je wel schreeuwen van de daken dat je er even over wilt praten. (althans als je net als mij bent). wij willen heel graag nog iets voor je doen maar je gaat nu eerst op vakantie als je terug bent laat ons dat dan weten zodat jij weet dat wij aan jou denken he meid. pak de rust samen met hubbie en koester de herrinering knuf mij
lieve marla het doet me zelfs pijn dat jij onzeker bent geworden hierdoor. je bent al zo'n eind en de echo's waren super onthou dat het ja dat het ook niet altijd goed gaat is alleen maar goed dat je dat weet ( dat heb ik altijd tegen iedereen gezegd na mijn ervaring) maar vergeet niet dat het bij jou goed gaat en dat je moet genieten, ik had zoveel meer willen genieten bij danique* maar was 14 wk lang bang voor miskraam daarna nam dat iets af en was ik nog onwijs misselijk dus echt pronken heb ik niet kunnen doen. doe het maar ookal is het soms moeilijk door juist die dierbaren dicht om je heen. Maar je moet genieten hoor. denk dat marieke dat toen ook bij mij moeilijk vond samen bij de mei mama's en ik moest ineens stoppen hoorde er niet meer bij verder meiden begin ik me een beetje zorgen over de toets morgen te maken stom he van me maar denk ineens ik kan het niet. pfff dus ga vanavond niet meer leren het is genoeg geweest. ga vanavond even de deur uit ontspannen. liefs miriam
dames helaas niet gehaald 67% moest 70% hebben twee vragen te veel fout en tjee wat was ik chaggie zeg nu ben ik weer bijna gewoon hoor maar o wat viel me dat tegen zeg jammer volgende week weer
Oh nee miriam, wat balen dat je het NET niet gehaald hebt!!! kan me voorstellen dat je het even helemaal had gehad.....wanneer kan je het weer doen?
O Miriam, wat jammer zeg... Wuppie, wat een ontroerend verhaal heb je geschreven, ik kreeg er tranen van in mijn ogen, helemaal toen je het over die tattoo had. Dat vind ik nu echt een heel mooi idee, dat je altijd een deel van hem bij je hebt. Een nichtje van mijn man heeft dat ook gedaan toen haar moeder stierf en dat vind ik gewoon mooi... Hopelijk kun je toch een beetje genieten van je vakantie, al zal het geweldig zwaar voor je zijn. Heel veel sterkte te komende tijd! Marla, jij ook al met zo'n vreselijk verhaal over die leidster. Ik had toch eens verteld dat mijn kraamverzorgster dat ook overkomen is? Zij voelde met 38 weken de baby niet meer en die was dus overleden. Toen ze bij mij kwam, had ze zelf gelukkig net een tweede gekregen waar alles wel goed mee was gegaan, die toen 4 maanden oud was en wij waren de tweede waar ze naar haar verlof weer aan het werk ging. Ik zat natuurlijk nog vol hormonen en vond dit zo erg om te horen. Toen ze met een foto van haar overleden kindje kwam (heel mooi zwart wit), toen had ik het niet meer. En dan heb je bovenop je verdriet ook nog eens zo'n beroep waar je de hele tijd met kindjes in aanraking komt, vreselijk... Het zal je gebeuren... Verder, even ego, ik ben een beetje van slag. Ik hoorde vandaag dat een collega zelfmoord heeft gepleegd, gisteren hebben ze hem gevonden. Ik ben er helemaal stil van en moet er de hele tijd aan denken... Liefs, Jude.
tje jude dat is vreslijk een collega bah kende je de persoon goed? er is momenteel weer veel verdriet hier ik hoop dat we dat snel mogen omzetten naar veel geluk iedereen in iedergeval een heel fijn weekend liefs miriam
pfff, wat een verdrietige verhalen inderdaad... Jude, wat heftig. Helaas krijg ik hier in mijn werk veel mee te maken, het blijft een enorme impact hebben. Mir, kun je nog herkansen? meiden, ik stel voor dat we Wuppie en haar man een mooi boeket zenden als ze weer terug is. Ze is nu op vakantie. (ik weet niet of ze het fijn vindt dat we haar hier bij haar echte naam noemen, dus voor de zekerheid maar haar forumnaam) Heb er al contact over gehad met Mir en we denken dat jullie vast mee willen doen. Het is 'het minste' wat we kunnen doen. Zoals altijd in dit soort situaties: konden we maar meer doen.. meiden, ik vertrek as dinsdag met het gezinnetje naar Frankrijk. Ik spreek jullie voor die tijd vast nog wel even. liefs Amber