tussen realiteit deel 3

even mijn gesprek met Eline eerder op de avond hier neerzetten:

Mama: Eline, even wachten mama MOET reageren op internet want Suze krijgt een broertje of zusje.
Eline : Suze krijgt een broertje mama, dat is leuk voor Suze!
(zonder verder ook enige naam o.i.d. door mij genoemd te hebben)
en Rick wil een zusje mama!!!!!!!!!!!

Tja, wat moet ik daarvan denken?????
Kinderen spreken de waarheid toch?

en jij Me2, nog plannen je bent niet genoemd door Eline

 

Hahaha nee Minka geen plannen hier,maar no2 en 3 waren al daar voordat de beslissing er was hihihi, maar na een huil baby durf ik het denk ik niet meer aan. We sluiten niets uit maar denk van niet.

 

Ha ha Minka, dat is heel erg grappig wat Eline zei! Hoe komt ze daar idd bij als jij niks gezegd hebt? Misschien een vooruitziende blik?

Wie weet wie weet...ik sluit het ook niet uit. Maar voorlopig toch nog even niet, misschien later dit jaar. Ik heb een groter leeftijdsverschil altijd in mijn hoofd gehad en nu nog steeds. Ik vind het erg fijn om Rick nu alle aandacht te kunnen geven en een eventueel tweede kindje ook, omdat Rick dan naar school gaat. Maar zoals het nu is vind ik het ook prima, dus we zien het nog wel.

 

Die Eline..... ik kan alleen maar héél hard hopen, dat ze het juist heeft (een meisje is natuurlijk ook goed. We zijn blij met alles hihi)

Wat grappig, dat hierdoor een paar meiden weer gaan twijfelen.
Jude: mijn zus heeft dezelfde redenatie als jij. Mijn neefje gaat nu naar school en nu wil ze er pas over nadenken. Ze wilde eerst 100% aandacht voor D. en daarna ook 100% aandacht voor een eventuele tweede.

Wuppie: hoe gaat het bij jou? Geweldig te horen, dat de medische molen niet nodig is geweest! Het is toch wel een heftig traject. Ik ben superblij, dat het jullie bespaard is gebleven.
Wat zullen de weken voorbij gekropen zijn (en nog steeds) Ik las, dat jullie een zoontje krijgen en Sophie hier nog wel aan moet wennen. Hoe vindt ze het inmiddels?
Houdt vol meid, het moet goed komen!!!!

Dan nu het verhaal van het onstaan van deze zwangerschap (voor degenen, die het willen weten, anders moet je skippen

Ik mocht direct beginnen met het injecteren hormonen (de stappen bij Suze hebben we over kunnen slaan, pillen uitproberen e.d.)
Helaas draaide de eerst IUI-poging op niets uit.
De tweede poging: de dosis werd verhoogd om twee eicellen te laten groeien (tot op heden was het er altijd één) De eerste meting was prima. Bij de tweede meting, waren de eicellen geslonken en dachten ze, dat de eicellen al gesprongen waren en de poging waarschijnlijk mislukt was. Voor de zekerheid nog drie dagen doorspuiten en dan nog een keer meten. Bij de derde meting toch een eicel, die had doorgezet en een alsnog een poging. De avond voor de IUI flinke shot hormonen gezet en erg ziek geworden. Krampen, overgeven, etc. Bij de plaatsing moeite met het vinden van mijn baarmoedermond en bloedverlies. Ik dacht bye,bye poging 2. Nu toch positief getest..... Een poging met wederom pieken en dalen, maar gelukkig is het resultaat tot nu toe super.
Vandaag geen kwaaltjes, tsja en dan vlieg je tegen het plafond omhoog. Nog 13 nachtjes slapen tot de volgende enorm hoge berg hebben beklommen (eerste echo)

Detail: Suze kwam ook bij poging 2 IUI met Puregon en Pregnyl "tot stand". Een zéér geslaagde poging!!!

X Franka

 

Franka, fijn om te lezen hoe het is gegaan, maar niet echt volgens het boekje dus. Het is ook zo'n spanning elke keer weer meten, hormonen spuiten en bij groen licht toch een poging. Maar ik hoop dat er net als bij de poging van Suze dit keer een geweldig klein mensje mag groeien. Tja, dat het een jongetje gaat worden blijkt uit Eline's reactie, maar idd alles is welkom, als het maar goed en gezond is. We duimen de 13 nachtjes met je mee en daarna gaan we gewoon door met duimen

Ik ga eens stoppen achter de computer. Heb weer een flinke oogontsteking, de klodders lopen gewoon over mijn wangen en dat terwijl geen van de kids ziek is of is geweest. Snap niks meer van mijn weerstand hahaha.

X Minka

 

Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa Franka GEFELICITEERD!!!
Ik heb er gewoon kippenvel van.
Wat prachtig, eindelijk zwanger!
Jee wat een moeilijke poging weer, maar met een heel mooi resultaat.
Ik duim heel hard voor jullie, eerst naar de 1e echo!

 

Jude, hihi kriebels, knap dat je zo met je verstand kan denken. Ik zag dat je toch naar portugal gaat in maart?

Miriam, pfff de kamer op internet, dat is wel heel definitief ja. Voelt dat moeilijk zo?

Wuppie, hoe is het met de kwaaltjes? Heb je de 20 weken echo al gehad? (sorry heb het gemist).

Me2, kan me voorstellen dat het een moeilijke beslissing is na een huilbaby. Had je daarvoor wel 4 kinderen 'in gedachten' voor zover je dat kunt bedenken natuurlijk. Raak je de ergste zorgen van de eerste maanden kwijt of blijf je dat gewoon houden?

Minka, ah nee he alweer ontstoken ogen, bah vervelend zeg.
Hoe is het nu op het werk?
Prachtig die opmerking van Eline, zou helemaal mooi zijn als het uitkomt.

Flyke, hoe is het bij de meisjes?

 

Even ook hier een update.
Bij ons gaat het nog een beetje hetzelfde.
Nila heeft nu 2 x kort op elkaar een longontsteking gehad. Dus naast het niet slapen en de huilbuien had ze dat er ook nog bij. Echt zielig.
Verder spuugt ze nog enorm veel, maar lijkt ze er zelf niet constant last van te hebben.
Door de ka waren we doorverwezen naar de fysio om haar te remmen in haar ontwikkeling, maar dat heeft tot nu toe niks uitgehaald. De fysio zit ook met haar handen in het haar.
Via haar zijn we terecht gekomen bij een mevrouw die babymassage geeft aan huis en heel veel ervaring heeft met huilbaby's.
Gister is ze voor het eerst geweest. Nila vertoonde volgens haar echte huilbaby symptonen en op bepaalde reflexen wat in verbinding staat met de maag en darmen reageerde ze heel heftig.
Daarna heeft ze haar in de tummytub gedaan, kun je voorstellen een dikkertje van 8 kilo in zo'n ding, maar ze vond het wel lekker. Helaas had het nog geen reactie op het slapen, want vannacht heeft ze geen minuut geslapen. Volgende week hebben we de volgende workshop.
De masseur raadde ons ook mesologie aan, omdat de antibiotica die nila heeft gehad ook voor onrust in haar lichaam kan zorgen. Iemand hier ervaring mee?
Morgen moeten we weer naar de kinderarts, maar daar verwacht ik eerlijk gezegd niet veel van.

Fijne avond iedereen!

 

PANIEK....
De symptomen die ik de afgelopen dagen had, zijn sinds gisteren weg
Zo ging het de vorige keer ook...... weer een leeg vruchtzakje?
Hoe kom ik in hemelsnaam de komende 6 dagen door?

Sorry voor echo-bericht.
X Franka

 

Oh, wat erg. Ik zie nu mijn taalfout.
Echo-bericht....tsja, waar zou ik met mijn gedachten zijn (moet natuurlijk ego-bericht zijn)

 

Franka oh wat komt me die angst bekent voor had precies hetzelfde.
Je lichaam went aan de hormonen en daardoor nemen je kwaaltjes af.
Dit klinkt nu heel stoer maar ik snap dat het heel moeilijk is, ik duim met je mee de komende 6 dagen. Helaas kan ik geen winterslaap voor je regelen.

Knuffel.

 

Franka, rustig blijven meid! Wil echt niet zeggen dat het deze keer weer hetzelfde gaat als de vorige keer. Probeer vertrouwen te blijven houden tot over 5 dagen. Tja, makkelijk praten natuurlijk, het is ook zoooooo moeilijk, vooral die eerste weken.
Kop op meid! De duimen draaien overuren hier! Dikke kus van mij.

Marieke, jullie hebben het ook echt niet makkelijk. Hoe is het bij de KA gegaan, heeft die nog tips? Ik hoop dat Nila heel snel over haar klachten heen kan groeien.

Meiden, geweldig om al jullie foto's te zien! Ik geniet er steeds van. Idd we moeten maar eens een datum gaan plannen in het voorjaar. Moet dan wel ergens in mei denk ik anders is het voor Wuppie erg lastig

X van mij

 

O jee Franka, dat klinkt mij ook erg bekend in de oren. Ik weet dat ik dat ook had. Elke keer als ik even niks meer voelde dan "wist" ik gewoon zeker dat het wel weer fout zat. Gelukkig had ik het mis. Dus hoe moeilijk het ook is, blijf wel vertrouwen houden dat het wel gewoon goed is. Wanneer heb je nu precies die echo?

O nee Marieke, waarom houdt het niet op bij jullie? Hoeveel slaaptekort kan een mens aan? Hoe houden jullie het vol met die slapeloze nachten? Sterkte!
Ja, we gaan idd naar Portugal. Canarische Eilanden vonden we voor en weekje toch te duur, scheelde 800 euro met Portugal, dus toen was de keuze snel gemaakt. Wel jammer, anders hadden we elkaar daar kunnen zien! Was erg leuk geweest!

Minka, jouw foto's zijn ook zo leuk ("ik wil Eline zien!", aldus Rick, ha ha!).

 

Hee Wuppie, heb je de 20-weken echo al gehad? Hoe gaat het met je? Je laat er zo weinig over los. Gaat het wel goed met je?
En is Sophie al gewend aan het feit dat ze een broertje krijgt?

 

Franka, hoe is het nu???????? Laat je snel iets van je weten? Nog maar 3 dagen.

Wup, en jij, hoe voel je je?

X Minka

 

Hey meiden,

Dank jullie wel voor jullie lieve reacties!!!!
Het is zó fijn om dit te kunnen delen met meiden, die deze tijd herkenbaar zullen vinden (helaas).
We hebben het nog steeds aan niemand verteld. We willen de eerste echo even afwachten.

Hier nog steeds ups en downs.
Gisteren voelde ik me weer zwanger, vandaag totaal niet.
Het enige dat ik kan doen is nog twee en een halve dag vol spanning blijven zitten (en dan hebben we het nog niet over de weken, die daarop gaan volgen)
Morgenvroeg maar weer een test wagen. Ik heb er vandaag toch maar weer twee gekocht. Ik weet, dat ik het eigenlijk niet moet doen en uit moet blijven gaan van het beste, maar na een dag als vandaag moet ik zekerheid hebben. Terwijl ik dit typ, weet ik dat het onzin is. Een test kan nog dagen positief zijn (zoals de vorige keer)

Wat wel super was, was dat de verloskundige me deze week gebeld heeft met de vraag hoe het ging. Ze kon zich helemaal indenken, dat het spannend is. Een hele fijne gedachte, dat ik er niet zomaar een nummer ben! Vrijdag is de echo bij de gyn en in de carnavalsvakantie bij de vk. Ik weet nog niet bij wij ik uiteindelijk terecht zal komen i.v.m. de vroeggeboorte van Suze, dus ik houd ze even allebei aan (ook extra echo's en controles beetje profiteren mag in deze situatie toch wel?)

Veel liefs van een onzekere Franka

 

Franka, houd moed!!!!! dat is alles wat ik je mee kan geven. Ik kijk hier elke dag om te lijken of ik je kan steunen. Het is een onzekere periode en je weet ergens ook wel dat de tests zinloos zijn, maar toch wil je het weten. Ik ga ontzettend hard voor je duimen vrijdag dat er iets moois en positiefs te zien is op de echo. Kop op meid. Hou het vol!!!!!! Kus van mij

 

Franka het is zooo herkenbaar wat je schrijft maar mijn ervaring leert dat het echt helemaal niets zegt. Ik had het bij Guus ook weer veel dat ik me dan helemaal niet meer zwanger voelde dagen achterelkaar en dan zakte de moed me weer in de schoenen. Maar je kan er eigenlijk echt niets aan aflezen! Ik duim, hoop en bid voor je!! Spui hier je angsten en twijfels!