Pfff wat ben ik "blij" dat jullie ook weer meeschrijven over onze dagelijkse dingen die ons bezig houden. Ik was net boodschappen doen en dacht: he shit had ik dat wel moeten schrijven, dat we de draad moeten oppakken en weer over andere dingen gaan schrijven, ik voelde me er al rot bij. Maar gelukkig, voelen jullie het ook zo. Maar nogmaals Miriam, dat neemt niet weg dat we meeleven met jou en weten dat jij intens verdriet moet voelen. Maria, nog steeds 2!, potverdorie, jou HCG wil echt niet snel zakken. Je zou toch bijna denken dat er echt nog wat van zwangerschapsweefsel is achtergebleven als het zo lang duurt. Maar goed, nog even geduld ( alweer) en dan hopen we dat je in januari maar snel ongi mag worden. Marla, kan me voorstellen dat je nu heel erg denkt aan miriam. Zo`n verlies zou je iedereen willen besparen. Heb je het nog steeds zo druk met vanalles? Franka, hoe ist met jou? Waar zit je ergens in je cyclus? ME2, kan me voorstellen dat je nu nog eens zo veel beseft wat een wondertje julie hebben, na het verlies van Danique bij Miriam. Jude, hoe voel jij je, met je aangekondigde ongi? We zijn er ook voor jou hoor. Hopie kan op dit moment de wereld aan , dus als ik een luisterend oor kan zijn, doe ik dat graag voor jullie. Ik heb zelfs een vriendin gebeld gister, die ik steeds maar niet wilde zien, omdat zij met 41 jaar, vrij snel zwanger is geraakt, terwijl manlief niet zo toegewijd is ( ik zal het maar netjes zeggen) Ik had zo`n moeite om hun 2 onder ogen te komen, omdat ik het zo oneerlijk vond, waarom zij wel, zonder problemen en wij niet. Maar goed, we hebben dus nu met ze afgesproken, ze komen morgen op bezoek. Ze is inmiddels al 6 maanden zwanger Maar ik kon het niet eerder opbrengen om af te spreken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nog steeds moeite heb, met de manier hoe het gegaan is, maar goed, dat moet ik maar naast me neerleggen. Het leven is nou eenmaal niet eerlijk, dat zal Miriam vol overrtuiging kunnen beamen. Liefs Hope
Franka, mooi is dat he, ben nog nooit zo blij geweest om ongesteld te worden haha. Maar dat neemt niet weg dat we het nu toch niet veilig doen om zo maar te zeggen, ik weet dat het misschien beter is van wel, maar ik wil de mogelijkheden niet volledig uitsluiten. Ik weet nu dat mijn eisprong eraan zit komen, alleen heb geen flauw idee wanneer, ga er verder ook niet op letten, maar het zit wel in mijn achterhoofd. Is dat stom? Hope, je hebt niks verkeerds gezegd meid en ik weet zeker dat Miriam ons dit niet kwalijk neemt, in onze gedachten zijn we bij haar en dat weet ze denk ik ook wel! En wat betreft die vriendin van jou, dat begrijp ik heel goed. Ik heb nu ook een vriendin die erachter kwam dat ze zwanger was, 2 dagen voordat ik gecuretteerd ben, ik liep 4 weken voor op haar. Hoewel ik het haar vreselijk gun doet het me zeer. Iedere week zie ik haar en iedere week zie ik haar buik groeien en hoor ik de verhalen aan, ik probeer dan ook oprecht enthousiast en geinteresseerd te zijn. Desondanks hebben zij en haar man ons erg gekwetst, niet bewust, maar in hun onwetendheid en vreugde. We kregen een kerstkaartje met daarop fijne dagen, de namen en dan stond er naast hun naam: en...... Heel simpel, het woordje "en" heeft ons zeer gedaan. Ik kan niet begrijpen dat ze daar bij ons niet aan gedacht hebben en dat ze bij ons niet ff een andere boodschap hebben opgeschreven. Van alle kaarten die we gehad hebben, waren er maar 2 die iets opgeschreven hebben wat op onze miskraam en verdriet sloeg. Maar ja, dat kan je de mensen niet kwalijk nemen, dat begrijp ik ook wel, maar toch denk ik eraan. In ieder geval, veel sterkte morgen! Me2, lastig he om in een goed ritme te komen als je kleintje er dan eenmaal is, maar kan me je geluk en euforie zo voorstellen! Geniet er maar lekker van, keer op keer besef je toch dat het een onvoorstelbaar wonder is! Jude, hoe is het met jou? zie je het nog zitten allemaal? Enne Marla, de laatste loodjes kondigen zich aan meid! Hoe voel je je verder?
Hier nog eentje die het maar moeilijk van zich af kan zetten allemaal. Echt waar, het doet me veel wat er gebeurd is en van die ongi, daar heb ik eigenlijk nauwelijks last van gehad dit keer... ik bedoel, wat is een ongi nu helemaal, gewoon weer een nieuwe cyclus met een nieuwe kans, toch? Het stelt niks voor vergeleken bij wat Miriam meemaakt . En Hope, ja, oneerlijk mbt die vriendin, dat heb ik met mijn overbuurvrouw van 42... Grrr, waarom heeft de een zoveel geluk en de ander zoveel pech?! En ja, Mariaatje, dat kan ik begrijpen van die kerstkaarten, dat dat dan pijn doet... Ik heb ook maar een paar mensen die er naar verwezen hebben... en dat zijn mensen die het zelf ook meegemaakt hebben, blijkbaar begrijp je het dan pas wat het is en hoe het voelt, maar dit viel mij wel op! Ik zie het nog steeds wel zitten, hoor, ik heb een goed gevoel over 2008 , want het is toch al eens (best snel ook, binnen 6 maanden) gelukt en alle uitslagen waren prima bij ons dus het kan gewoon wel, al heb ik ergens toch het voorgevoel dat het niet zelf gaat lukken voor mei . Want waarom het dan nu nog niet gelukt is, dat snap ik dan ook niet. Nu heb ik eerst nog 4 of 5 kansen om het helemaal zelf te doen, lukt het niet, dan moeten we in mei weer terug naar de gyn. Ik hoop dat dat niet nodig is, want dan zal ik waarschijnlijk wel een HSG krijgen en het woord "kijkoperatie" is ook wel eens gevallen. Tegen die 2 dingen zie ik heel erg op... En ik hoop dat ik ook niet aan IUI toe kom en dat het echt zelf nog gaat lukken... maar ja, als het moet, dan doe je dat natuurlijk... Liefs, Jude.
Lieve Miriam, vandaag is de day after. Maar voor jullie zal het vast niet zo voelen. Jullie hebben nog evenveel verdriet als gister. Ik wou dat ik iets van je kon overnemen, maar helaas kan dat niet. Je bent constant in mijn gedachten.............. Hope, je hoeft je nergens schuldig over te voelen hoor. Helaas gaat het leven gewoon door. Dat vond ik na de mk's ook heel erg. Iedereen ging door met het leven en de dagelijkse dingen, terwijl ik/wij nog zoveel verdriet hadden. Ik weet zeker dat Miriam dit en ons zal begrijpen. Dus een heftige dag morgen voor jou, met die mensen op bezoek. Ik snap helemaal hoe je je voelt, dat had ik ook toen mijn vriendin zwanger was. Terwijl de situatie van deze mensen nog anders is. pff heftig, sterkte morgen. Enne, jij zit ook over een tijdje met zo'n buik hoor! Mariaatje, gelukkig is je hcg weer gezakt, maar wel ongelofelijk klote dat je nog geen ongie bent geworden. Maarja weer afwachten.......... Ondertussen lekker bezig zijn met je ei meid, want het is erg logisch dat je daar nu aan denkt. Je wilt gewoon geen kans voorbij laten gaan, en groot gelijk heb je. Go for it! Jude, je klinkt erg moedig en sterk. Knap van je. Relativeren kan je zeker! En 2008 wordt gewoon ook jullie jaar, eerst maar eens zelf die pogingen proberen, en dan zien we wel verder. Maarre ik sta achter je, dat weet je he?! Me2, je mannetje snapt er blijkbaar nog niks van. om de 3 uur of 5 uur eten, hij heeft gewoon honger wanneer hij honger heeft en hij wil gewoon van mama eten, haha. Hoe was het tijdens de kerstdagen met de familie? Heb je het wel een beetje rustig aan gedaan? Franka, heb je je ei al gevonden? Marla, je zwangerschapsverlof komt in zicht meid. En dat is ook wel nodig, volgens mij of niet? Ik snap je gevoel dat je ondersteboven bent van het verlies van Danique. Dat heb ik ook al de hele tijd. Verschrikkelijk gewoon! X Neia
lieve meiden, ik heb ook heel erg veel moeite om mijn dagelijkse bezigheden en beslommeringen hier te beschrijven, alles lijkt zo onbeduidend en zo'n schril contrast te hebben met het verdriet wat miriam en haar man moeten doormaken! Aan de andere kant ben ik het wel met hope eens, het forum is opgezet om elkaar te steunen in mooie en in minder mooie tijden, nu is het wat miriam en haar man doormaken natuurlijk dramatisch, maar ik denk wel dat miriam wil dat we hier alles met elkaar blijven delen! En zodra ze kan ook haar verhaal hier weer komt doen, miriam we zijn er voor je dat weet je! Het is ongelofelijk dat een stel onbekende vrouwen hier alles met elkaar kunnen delen, en er heel veel troost en begrip kunnen vinden! Ik ben vandaag voor het eerst naar de verloskundigenpraktijk in nederland geweest, nu was mijn ijzerwaarde te laag, dus werd doorgestuurd naar het ziekenhuis om bloed te prikken, de uitslag volgt nog, het klopt ook wel, ben de afgelopen dagen nogal moe geweest dus dat zou wel kloppen met mijn bloedbeeld! Nogmaals miriam heel veel sterkte nog toegewenst en neem de tijd om te rouwen om Danique, jullie zijn heel veel in mijn gedachten! dikke knuffel jette
dames het verhaal kan ik nog niet vertellen maar ik wil heel graag dat iedereen zijn of haar ding er weer opzet al is het maar een heel klein onbenullig dingetje het is fijn om ook andere dingen te lezen en ik weet dat jullie er voor mij zijn als ik er aan toe ben ik vind het mooi dat jullie een kaartje willen dat voelt fijn en goed. neem nu even iets meer afstand kwa schrijven blijf wel meelezen liefs miriam en voor iedereen een hele onwijs dikke knuffel
Hele dikke knuffel terug Miriam. Je weet ons te vinden als je er aan toe ebnt om je verhaal te doen.........
Hallo allemaal, Miriam, hele dikke knuf, ik blijf aan je denken. Ik heb weinig tijd de komende dagen, krijg vanaf morgen t/m woensdag visite dus zal niet veel online komen (kom wel af en toe spieken hoor ) Moet vanmiddag de hele middag weg en nog erg veel in huis poetsen, krijg je als er bezoek komt logeren he! Hier gaat alles z'n gangetje, probeer positief te blijven, maar zoals het nu gaat (heb geen krampen gehad of iets van bloedverlies gespot) ga ik ervanuit dat alles wel goed zit, kost me veel moeite zo te denken, maar ik doe mijn best. Meiden, ik wil jullie een allesmooist, warm, gelukkig, vol liefde, etc etc kortom het allerbeste wensen voor 2008! Dat al onze dromen maar uit mogen komen. Heel veel liefs en tot snel (waarschijnlijk) in het nieuwe jaar. Minka
Maria, weet je wat het rare is, haar gun ik het van harte, ze wilde dit al zo lang, maar hij absoluut niet. vorig jaar rond deze tijd waren ze nog uit elkaar, en had hij meerdere andere meiden, en ze komen samen, en opeens wilt hij wel een kind? Het blijft voor mij een groot vraagteken. Maar goed, voor haar hoop ik dat ze hartstikke gelukkig ervan word. Wat betreft de kerstkaarten, gelukkig hebben bij ons ook wel mensen eraan gedacht. Sommige schreven letterlijk: hopelijk mag in 2008 jullie grootste wens uitkomen. Lief toch? Jude, je klinkt heel krachtig, knap hoor. Idd wat je al zegt, we gaan er gewoon weer voor in 2008, en we blijven hier kletsen tot alle meiden hier zwanger en bevallen zijn. En daar horen wij 2 ook bij Ik weet dta ht moeilijk is, maar probeer je idd niet te focussen op Mei, maar laat het los. Blijf er zeker op hopen dat het van te voren nog goed komt, en zo niet, dan gaat het wel met hulp van het ZH lukken. Kijk naar mij, ik wilde dit eerst ook niet, en zie mij nu eens. Neia, je schreef niet hoe je je zelf voelt. Gaat het wel een beetje? Hoe is het op je werk of heb je nu een tijdje vrij? Jette, het is idd apart dat vreemde en misschien wel totaal verschillende vrouwen, zoals wij hier, lief en leed met elkaar delen. Wat als je ijzer te laag blijft? krijg je dan tabletjes? Miriam lieverd, neem je tijd, praat als je wilt praten, huil als je wilt huilen, en zwijg als je wilt zwijgen. Jij en alleen jij bepaald, wat je wanneer kwijt wilt. Maar we zijn er, op het moment dat je niet meer wilt zwijgen.......... Knuffel van mij. Minka, je hebt wat drukke dagen voor de boeg, maar wel gezellig. Geniet er maar volop van, volgend jaar zijn jullie met z`n drieen. Me2, en was je nachtje vannacht wat rustiger? Mijn ongi is dus gister doorgezet en ben dus begonnen met de pil. Zo`n raar gevoel. Het was echt wel een symbolisch moment, die eerste pil weer slikken. Ik heb het dan ook in het bijzijn van Hope-man gedaan. Wij zijn normaal echte carnavals vierders, maar dit jaar laten we carnaval verschiet gaan. Met die dagen word toch genoeg gedronken, en dat is niet bevorderlijk. Om het te compenseren, gaan we in het carnavalsweekend een weekendje weg met z`n tweeen. Nog even samen genieten en opladen, want maar liefst 3 weken daarna gaat het beginnen Het is dan wel geen carnavalspolonaise, maar dan begint onze eigen polonaise, hihiihiiihhihii. Liefs Hope
Hé meiden, Hier gaat het met ups en downs. Ik ben bewust bezig met mezelf niet gek maken. Ik denk dat ik mijn ei al vroeg gehad heb deze keer en ik heb nu toch al een paar dagen een buikpijn. Nou ja buikpijn, het is echt rond mijn baarmoeder, want het zit laag. Ik moet veel plassen en krijg bij lang lopen ook last van mijn onderrug. Ik weet het, het klinkt allemaal positief, maar ik heb jullie echt nodig om me met beide benen op de grond te houden. Ik wil dadelijk niet weer voor een enorme teleurstelling komen te staan. Mocht ik dadelijk toch weer ongi worden, dan wil ik naar de huisarts en er wat druk achter gaan zetten. Deze krampjes zijn niet normaal en ontstaan rond de innesteltijd, dus heb ik het idee dat er daar steeds iets mis gaat. Ik word hier echt steeds meer gefrustreerd en wanhopig van. Ik probeer nu alles te verklaren om mezelf de teleurstelling te bewaren; vaak plassen (zal iets van een blaasontsteking zijn), buikkrampjes (mijn neefje heeft de buikgriep gehad en heeft me wellicht aangestoken) Franka-man vindt dat ik weer puistjes heb (ik zeg dat ik waarschijnlijk teveel chocoladekerstkransjes heb gegeten) Helpen jullie me om realistisch te blijven onder dit alles? Ik wil niet de hele tijd tegen Franka-man hierover zeuren (gelukkig kan hij er nu nog wel om lachen) Ik probeer vol goede moed uit te kijken naar 2008 net als de andere meiden hier, maar soms slaat die vreselijke twijfel weer toe. Een fijne avond nog allemaal. Liefs Franka p.s. ik weet niet precies wanneer mijn ei was, omdat de ovutest het niet deed (waarschijnlijk in mijn tas stuk gegaan) Kan alleen maar gissen wat betreft mijn banner.
Hope, je klinkt zo super positief, echt waar, mijn petje af voor je! Hoe gaat het allemaal precies in zijn werk straks? Ik heb eigenlijk geen flauw idee! Franka, ik begrijp heel goed dat je af en toe realiteit en hoop door elkaar gaat halen, ik doe dat zelf ook, puistjes, veel plassen, krampjes, oh, ik herken het helemaal. Ook begrijp ik dat je niet teveel tegen franka-man aan wilt "zeuren", mannen gaan er toch anders mee om, die van mij zei ook op een gegeven moment dat ik eens ergens anders aan moest denken en dat het geen wedstrijd is. Leuk gezegd hoor, maar zie dat maar voor elkaar te krijgen! Ik duim voor je mee, maar vestig je er nog niet teveel op, dan kan het alleen maar meevallen straks allemaal! En idd, ik ben ook heel erg blij met mijn forum-vriendinnetjes, bij jullie kan ik alles kwijt, mijn gevoel, mijn gedachten en soms mijn jaloezie. Het is juist zo fijn omdat jullie zo begripvol zijn en het voor jullie ook herkenbaar is. Het blijft apart, maar wel heel bijzonder, nietwaar?! Mijn mannetje is lekker kibbelingetjes aan het halen, daar hadden we trek in, dus wij gaan zo al aanvallen en vanavond een bakkie doen bij vrienden! Waarschijnlijk tot morgen allemaal!
goed van je miriam dat je toch ondanks alle ellende nog even de kracht hebt gevonden om hier te posten! nogmaals veel sterkte en doe het op je eigen manier wanneer je er klaar voor bent! Je bent in mijn gedachten. Ja als mijn ijzer niet goed zou zijn krijg ik tabletten, maar het ziekenhuis neemt contact op met de verloskundigen praktijk. Heb vannacht behoorlijk buikpijn gehad, jetteman dacht dat het zou komen doordat de verloskundige behoorlijk op mijn buik heeft lopen drukken tijdens het onderzoek, zou dit kunnen? Vandaag geen last gehad, ben wel veel te druk bezig geweest, heb ramen gewassen, gordijnen gewassen, hoezo nesteldrang, maar het ruikt nu zo fris in huis, heerlijk maar ben wel erg moe! liefs jette
Yes, vandaag nog 8 weken op de banner! ! ! Franka, ik herken het helemaal, het gek maken van jezelf. Ik deed dat ook steeds weer. Maar als ik heel logisch ging nadenken, wist ik, dat als het echt zover was dat ik zwanger was, mijn lichaam me wel ECHT een seintje gaf. Ik heb namelijk bij beide zwangerschappen heel duidelijk gevoeld dat het raak was. Dus voor ik de test deed, wist ik het al. Ik weet niet of jij het bij jou ook gevoeld hebt, maar misschien kun je je daarin berusten, dat als het echt zo is, dat je wel ECHTE tekens krijgt van je lichaam. Wat ik zelf ook steeds deed, was tegen mezelf zeggen: oja, ik heb nu last van mijn borsten, dat had ik de vorige maand ook, en toen was ik ook niet zwanger, en zo deed ik dat met alle kwalen. Want als je heel eerlijk bent, zijn de kwalen die je voelt iedere maand weer hetzelfde, de ene keer iets meer dan de andere. Ik weet dat je heel graag wilt, wie niet hier? maar lieverd, als het zover is, weet je het echt wel. Meer kan ik helaas niet voor je doen. Maar kop op! het komt allemaal goed. Maria, ik ben ook positief, maar niet alleen maar, maar dat blijkt wel uit mijn verhaaltje dalijk, maar ik doe mijn best. Waren de kibbelingen lekker? Jette, ik kan natuurlijk niet voelen wat jij voelt. Maar ik kan me van mijn vriendin ook wel herinneren dat ze na het bezoek aan de VK wel eens buikpijn had, idd van het duwen. Verder ben je goed bezig met poetsen hoor ik. \/ Lekker toch zo`n fris huis, maar doe je het ook rustig aan? Luister maar naar de zuster, hihi Nou meiden, gister waren die vrienden dus op bezoek. Ze had idd alleen behoorlijke buik en wreef dus de hele tijd over haar buik. best confronterend. We hebben het over haar zwangerschap gehad maar ook over onze situatie. Ze waren echt meelevend en geintersseerd. Ik moest mezelf bedwingen om mijn gedachten niet te laten afdwalen van het geprek. Ik had namelijk nog eens tussen neus en lippen gevraagd wanneer ze nou weer samen zijn gekomen, en dat is dus pas februari / maart dit jaar geweest Als ik daaraan dacht, grrrrrrr :-# Maar goed, het zij zo. Ik hoop toch dat ze er gelukkig mee worden. Toen ze weg gingen kreeg ik een knuffel en wensten ze ons veel succes. En ja hoor, toen kwamen de tranen Ondanks dat ik eigenlijk boos ben op de situatie, vond ik het ook wel heel erg lief dat ze begrip voor me hadden. Ook zeiden ze nog, dat ik zelf moest bepalen wanneer we op kraam visite kwamen, want ik zit dan zelf midden in het IVF gebeuren als zij moet bevallen. Dus al met al, was het wel goed gegaan, maar toch erg confronterend. Wij hebben dat "nog" niet. Maar nu zeg ik "nog" niet, een tijd geleden zei ik: wij hebben dat niet. Dus ik ben zeker een beetje positiever. Maria je vroeg me hoe het nou recies in zijn werk gaat met de IVF. Ik zal het in het kort uitleggen: -starten met de pil, dan hormoon spuiten wat je cyclus stillegt, dan hormoon spuiten wat je eitjes stimuleert om te groeien, dan de dag voor de punctie iets spuiten wat de eitjes loslaat, dan de punctie. Dan wordt het zaad van mijn man bij mijn eitjes gedaan, en als er een bevruchting is en de embryo`s zijn 4 cellig gedeeld, dan wordt er onderzoek gedaan ( PGD), en als dat goed is, worden 1 of 2 embryo`s teruggeplaatst. En dan wacht je net als ieder ander 2 weken, of het vruchtje zich wel innesteld. En dan ben je zwanger! ! ! ! Ik heb het nu heel kort omschreven en hoe het in het gunstigste geval gaat, maar er zijn een hoop haken en ogen aan. B.v. overstimulatie, geen bevruchting en dus geen terugplaatsing. Geen goede embryo`s enz. Maar goed, we gaan maar uit van de bovenstaande goede versie Liefs Hope
Ja Hope, we gaan echt gewoon van het gunstigste geval uit hoor. We beginnen gewoon met goede moed! Wat een geweldig nieuws dat je bent begonnen met de pil. Ik heb gister nog aan je gedacht ivm dat bezoek. Ik kan me voorstellen dat je soms gewoon even niet wilde luisteren. Gelukkig hadden ze veel begrip voor jullie, dat scheelt veel. Ik ben eerlijk gezegd blij dat je de traantjes hebt gelaten, nu voel je je vast iets beter of niet? Dat heb ik in ieder geval in zo'n geval. En je kijkt dan toch tegen zo'n bezoek op, dus de spanningen komen er dan gewoon uit. Franka, we weten (helaas) allemaal hoe je je voelt meid. Constant in twijfel: wat voel ik nou, ben ik extra moe, doen mijn borsten pijn, voel ik krampjes etc.? Helaas moeten we toch afwachten, en je inderdaad geen extra hoop geven, hoe bod dat ook klinkt. Want natuurlijk gunnen we je het van harte, maar we weten ook wat valse hoop kan doen. En nog een teleurstelling erbij, zou niet goed zijn. Schrijf je onzekerheden en kwaaltjes hier neer, dan ben je ze kwijt en kunnen wij je misschien helpen. Jette, weet je wat het eerste was toen ik jouw berichtje las?: Het is begonnen! Dacht je dat zelf niet? Is misschien heel erg vroeg, maar de eerste keer weet je natuurlijk niet hoe het voelt. Maarja, als je logisch nadenkt zal het waarschijnlijk door de vk komen. Want als ik bij de gyn ben geweest, en hij voelt waar mijn baarmoeder zit, dan doet het daarna nog wel een uur pijn ofzo. Enne, niet te druk bezig zijn he?! Staat je vluchtkoffer al klaar? He Mariaatje, heb je een fijne avond gehad gister? Heerlijk die kibbelingetjes. Nu klinkt alles heerlijk, want ik heb honger! Minka, voor jou ook de aller allerbeste wensen in 2008. Met een mooi en gezond kindje in juni! Lieve Miriam, ik kan je goed begrijpen dat je hier nu even wat afstand wil nemen. Je moet je verhaal vertellen wanneer jij daaraan toe bent. Ik denk constant aan je, en Danique is veel in mijn gedachten! Met mij gaat het oke. Het werk is deze week gewoon doorgegaan, en dat ging eigenlijk best goed. Gistermiddag was ik na het werken alleen zo moe, dat ik 5 uur heb geslapen. Op het eind van de week komt het slaaptekort er toch echt uit. Donderdag heb ik trouwens m'n 2e sollicitatiegesprek. Ik vind het nu wel erg spannend worden! Even een rare vraag: Ik heb echt ongelofelijk pijn aan mijn tepels. Als ik ze per ongeluk aanraak, of ze komen ergens tegenaan (over mijn kleren heen) dan verga ik van de pijn. Hebben andere meiden dit ook (gehad)? Ik maak me namelijk enorme zorgen hoe ik ooit zo borstvoeding kan geven? X Neia
Ha meiden, De kibbelingetjes waren heeerlijk hihi, lekker vet. Moet in het nieuwe jaar toch maar eens gaan opletten met wat ik eet, want ik lijk af en toe wel een wandelende kliko-bak Dus daar gaan we maar eens wat aan doen..ahum. Hope, klinkt allemaal goed die ivf, ik duim voor je dat het scenario zo gaat lopen zoals jij dat uitgelegd hebt, dat zou toch mooi zijn he! Je hebt je goed gehouden tijdens je bezoek. Het is toch ook wel fijn dat ze er zelf ook met je over gesproken hebben en dat ze toch een beetje begrip weten op te brengen, nietwaar?! En het is helemaal niet erg of raar of gek dat je dan toch die tranen voelt lopen, zoals al eerder gezegd, láát ze ook maar lopen, dan ben je het tenminste kwijt en voel je je weer wat opgelucht! Maar, goed gedaan! Spannend Neia, je 2e soll gesprek! Voor wat voor functie was het ook alweer? En je zere tepels, ik heb er helaas geen antwoord op. En over borstvoeding hoef ik al helemaal niet na te denken, want ik heb een borstverkleining gehad. Dus sorry, aan mij heb je niks. Maar waarschijnlijk trekt de pijn wel weg als je eenmaal aan de borstvoeding gaat beginnen, zou het niet? Meiden, jullie moeten me even met de beide benen weer op de grond zetten, ik zit nu niet constant te denken aan ongesteld worden, nee, ik zit nu steeds te denken aan mij ei. haha, ik wil mijn ei tegenkomen straks en op het goede moment klussen. Gaat alleen zo moeilijk, want ik heb totaal geen idee wanneer ik mijn ei krijg. En of ik hem uberhaupt wel krijg deze maand. Ik heb het er maar niet met mijn man over, want die word dan denk ik een beetje boos. Ik had beloofd het allemaal een beetje los te laten, maar nu mijn hcg weer zo goed als weg is gaan die radars weer constant heen en weer! Mijn man ,maakte trouwens laatst zo'n lieve opmerking, we lagen in bed en hadden het over de kerst, volgend jaar moet ie met de kerst werken, dat weet ie nu al. En toen zei ie, zal je net zien, waarschijnlijk onze eerste kerst met zijn drietjes en dan moet ik werken... Ik vond het zo aandoenlijk van hem joh..hij houdt zich groot voor mij, maar ik merk dat hij er toch mee bezig is en daar ben ik wel heel blij om! Wat zijn jullie plannen trouwens morgen met oud en nieuw?
Dames, Tijdje geleden ben ik gestopt met hier kletsen omdat ik 10 maanden na de MK doorverwezen werd naar IUI behandelingen. Ben dus in vruchtbaarheidsforum gaan mee babbelen. Maar mooi nieuws: Vandaag was 3e dag NOD dus net getest en hij knalde van het scherm. Dus ik kan vol trots na de 2e IUI zeggen: ik ben ZWANGER Ik neem nog geen banner. Durf ik nog niet en ik ga ook nog niet bij september mama's kletsen. Eerst maar eens een mooie echo en dan zien we wel weer. Ondanks dat ik hier niet meer kletste maar hier wel vaak steun vond in het verleden, wilde ik het graag even delen. Liefs - Jannes
Meid, wat een super goed nieuws zo op de valreep van 2007! VAN HARTE GEFELICITEERD! Probeer er maar zachtjes van te genieten, komt goed!
Jannes, van harte GEFELICITEERD! Wat een geweldig nieuws. Ik duim voor je. Hou je ons wel op de hoogte? Mariaatje, het is voor de functie van secretaresse van een accountenskantoor. Er zitten veel voordelen aan: op 10 minuten loopafstand, meer salaris, betere arbeidsvoorwaarden, maar het allerbelangrijkste: een klein en personeelsvriendlijk bedrijf (mijn schoonzus werkt er al 7 jaar). Ik kan me zo goed voorstellen dat je nu alleen maar met je ei bezig kan zijn. Maar laat het voor deze ronde even los, makkelijker gezegd als gedaan. Want als je ongie bent kun je weer verder gaan tellen, en evt temperaturen en/of ovulatietesten gebruiken. Wij gaan morgenavond naar mijn schoonzus. Daar komen nog 3 andere stellen heen, en 1 collega van haar. Dat zijn erg gezellige mensen. Maar ik zie er ontzettend tegenop om zo lang wakker te blijven. En als wij als 1e naar huis gaan, voel ik me ook zo'n aansteller. Maarja, ik moet toch maar naar mijn lichaam luisteren. En wat gaan jullie doen? X Neia
jannes van harte gefeliciteerd meis met je zwangerschap, hardstikke mooi! Neia, spannend van die sollicitatiegesprekken, is het een parttime baan en wanneer zou het starten dan, nadat je bevallen bent? wij blijven dit jaar thuis met oud en nieuw, ik ben s'avonds best al wel moe, heb geen zin om in een rokerige lawaaierige ruimte te gaan zitten! Wel is het hier de gewoonte om nieuwjaarsdag bij alle buren langs te gaan en dan eindigen we ergens waar de hele nacht nog een keer doorgezet wordt, wij waren dit jaar het eindpunt maar de buren hebben al aangeboden dit van ons over te nemen. Ik denk dat we de buren vragen om hier bij ons te beginnen en dat zij dan verder gaan, en wij thuis blijven, of dat jetteman nog even mee gaat, maar ja drinken mag hij natuurlijk niet, stel je voor dat het bij mij begint dan moet hij niet gedronken hebben. Ik heb even gedacht neia dat het begonnen was, ik was best wel even nerveus, en sinds die tijd hoop ik maar dat ik de 37 weken haal ik weet niet zo'n beetje onzekerheid ik tel de dagen af tot de 37 ste week, dan mag het geboren worden, raar he? liefs jette