goed idee marla dat van de broodbak machine! klopt het is een risico om iemand te vragen of ze zwanger is terwijl dat niet zo is je kunt je dan enorm lullig voelen, trouwens van beide kanten, het is mij een keer overkomen, een kennis vroeg of ik zwanger was, terwijl dat helemaal niet aan de orde was, ik had gewoon wat niet echt goed afkledende kleding aangetrokken, en ik was ook wat aangekomen. Ik kan je vertellen dat ik me lullig voelde maar die kennis van mij ook! ik vond het vreemd dat we niets meer van tineke horen! hoop maar dat alles goed is! jette
Nou, dat bedoel ik dus: een aantal jaar geleden was ik een stukje steviger dan nu, en heb ik ook een keer zo'n opmerking naar mijn hoofd geslingerd gekregen. Grrrrr.........! Vond ik niet erg leuk. Vandaar dat ik ze zelf nooooit zal maken. Ik hoop ook echt dat alles goed met Tineke is. Ben benieuwd of jij ook aan de ovulatietesten gaat. Zou grappig zijn: dan kunnen we samen klungelen. Het is natuurlijk wel weer wat kunst en vliegwerk, maar ja, je doet het voor het goede doel! Liefs, Marla
ik heb me voorgenomen om deze ronde nog zo te proberen, en dan kijk ik verder, ik hoor wel van je hoe dit gaat! Zal tineke misschien toch bij haar vriend weg zijn, dat ze geen mogelijkheid heeft om te internetten? jette
Dag meiden, vanavond zal ik op gemak de vorige post bijlezen, nu vlug update en koken vandaag in team, gelukkig op laatste moment hadden we het over de personeelsuitstap, normaal doen we dat in juni of in september. Kwam dus ter sprake dat dit niet kan, omdat die zwangere collega(paar dagen verschil uitgerekend met mij), er niet bij kan zijn dan. En dan over haar 15 weken enz. Alles kwam terug boven, tot in auto tranen kunnen bedwingen, ik dacht ik had hetzelfde kunnen zeggen, ik zou ook zover geweest zijn enz... En kom ik thuis, is de factuur van kost curettage mee met de post. IK voel me terug extra emotioneel en vrees dus ook dat dit teken kan zijn van aankomende ongi, gisteravond, ferme steek in onderbuik gevoeld, heb mijn hand erop geduwd, voelde precies aan als die pijnlijke steek toen ik nog zwanger was en dacht, misschien is dit teken van miskraam. Ben even alle hoop kwijt, maar probeer er zoweinig mogelijk aan te denken, soms wil ik niet eens meer zwanger zijn, uit angst denk ik ik ga vlug eten maken, hubbie is er daag flyke
Hey Jude:van je collega moet een vreselijke situatie zijn, hubbie wil zeker geen kinderen en zij wel? ik vrees dat ik hem ook voor een voldongen feit zou zetten, ofwel zwanger worden ofwel einde relatie. Ik wist voor ons huwelijk dat mijn hubbie kinderen wil, anders had ik waarschijnlijk niet met hem getrouwd. En achter zijn rug om, de pil toch niet nemen, zou ik ook niet doen, ofwel ga je er SAMEN voor, maar niet alleen. Marla, gelukkig voel je je al wat beter. Je ziet, iedereen heeft zo zijn dag. Momenteel voel ik me terug wat beter, heb nog gesmst met collega-vriendin, ik smste haar dat ik me zo zwangerloos voel tov zwangere collega, en probleem is dat ik geen geduld heb. Ze smste terug dat geduld inderdaad een moeilijke zaak is, maar dat het ook een deugd is, en dat onze tijd er ook komt, we er vertrouwen moeten in blijven hebben. Jette, bedankt voor je duimen, en die boog onder mijn oog zit nu wat rood van de traantjes daarnet, maar op zich denk ik echt dat ik dingen zie die ik wil zien maar er niet zijn, vanmorgen zag ik die boog niet meer. En inderdaad, wij zeggen het hier zo, ik zit laat in mijn bed, ipv ik ga laat naar mijn bed Wel grappige opmerking van je hubbie, ik sta op stand by, 0-1, lekker handig! En ivm opmerking geven over iemand als je denkt dat ze zwanger is, heb ik ook afgeleerd. Ik had zo een cliënte, voelde zich tijdens gesprek niet zo goed, haar man vroeg ik wat water wou geven, ze had een buikje (normaal gebouwd), en ik zei, oo now i see it, you are pregnant! Sorry, that i haven't seen it before (in mijn beste engels), maar o jee, ik zag meteen haar blik veranderen. Ik heb me waarschijnlijk duizendmaal verexcuseerd.... ze heeft dan uitgelegd dat ze zeker niet zwanger is, maar van haar vorige zwangerschap, inwendig nog niet alles in orde was, haar darmen enz opgeblazen zijn, en ze daarvan opgezwollen buik heeft... dus vandaar, ik heb mijn lesje wel geleerd! goeie avond nog flyke
Ha die Flyke, je kansen zijn denk ik nog niet verkeken, hoor: wie weet betekent die steek wel een innesteling, of zeg ik nu iets doms? Je kunt emotioneel zijn door het zwangerschapshormoon. Anderzijds ken je je lichaam natuurlijk zelf het beste, en ook ik wist eigenlijk bijna zeker dat mijn menstruatie er aan zou komen. Maar wie weet........ Nog maar 4 dagen: het schiet al lekker op. In je sms-je naar je collega-vriendin schreef je dat je je zo zwangerloos voelde: dat vind ik nou de perfecte uitdrukking en die houd ik erin: het omschrijft precies zoals ik me voel sinds de miskraam. Ik voel me ook zooooooo zwangerloos. Je zou zwanger moeten zijn, maar je bent het niet. Wat jij zegt over je zwangere collega die er over 15 weken niet bij is omdat ze dan met zwangerschapsverlof is, dat is ook pijnlijk. Ook ik heb daar moeite mee: mijn baas' vrouw is begin mei uitgeteld en ik voel me ook heel verdrietig als hij vertelt dat hij dan 2 weken vrij neemt of vertelt over de 20-weken echo en de kleine vingertjes en teentjes die je daarop ziet. Ik zal de kleine vingertjes en teentjes van dit vruchtje nooit zien. Je wordt gewoon zo met je neus op de feiten gedrukt en voelt je dan inderdaad...... zo zwangerLOOS. Ik hoop echt dat het zo is als Jette een keer schreef: het zou zo geweldig zijn als we over 2 a 3 maanden weer zwanger zouden zijn. Weet je, Jette, die opmerking zette bij mij alles opeens in perspectief: we zijn nog helemaal niet lang bezig met opnieuw zwanger worden, ook al voelt dat voor mij wel zo. Misschien duurt het inderdaad nog wel een paar rondes, en vinden we als we dan terugkijken dat we toch nog snel zwanger zijn geworden. Maar ook ik ben toch ZO ongeduldig: ik wil het zo graag, en vind dat de tijd zo snel gaat: 31 maart komt er snel aan, en ook mijn verjaardag: de dag waarop ik in eerste instantie dacht te bevallen. Ik ben wel blij dat de dagen weer langer worden, en we straks weer mooier weer hebben om te klussen: een lekker zonnetje erbij, dat voelt gewoon al heel veel vrolijker aan. Als jullie terugkijken op je miskraam, vinden jullie dat ook letterlijk zo'n donkere periode? Oh ja, zijn jullie ook zo ongeveer naar huis gewaaid, gisteren? Ik was extra vroeg naar huis gegaan, maar voelde het flink trekken aan de auto. Ik zag vanochtend dat er een boom over de weg lag, die inmiddels in stukjes was gezaagd, maar toch..... Gelukkig is Marlaman vandaag weer gaan werken, en op tijd hersteld om te klussen. Liefs, Marla
Oh ja, ik heb zometeen mijn beoordelingsgesprek en zie er een klein beetje tegenop. Ik was altijd heel gemotiveerd in mijn werk, en ben dat sinds mijn miskraam een beetje kwijt. Nou ja, we wachten maar af. Marla
hey marla, positief je beoordelingsgesprek ingaan hoor, het is toch logisch dat je iets anders in het leven staat na alles wat je hebt meegemaakt, daar houden ze heus rekening mee! komt goed! Het is natuurlijk gevoelsmatig anders dan realistisch gezien, maar het is natuurlijk zo, ik heb in november mijn MK gehad, het is nu januari, kan en mag ik dan al verwachten dat en mijn lichaam weer hersteld is, en er al weer een bevruchting lukt, op het juiste moment? Tuurlijk zijn er vrouwen die direct weer zwanger zijn, tja, er is natuurlijk ook een groot percentage vrouwen dat nog niet eens weer ongesteld is geworden na een curretage, dus wat mogen we verwachten! We zijn gezond, fit, en gelukkig in de liefde! dat mogen we nooit vergeten, en ik blijf hopen dat mijn geluk uitgebreid mag worden met een kleintje! Ooit een keer! liefst deze maand, maar volgende maand mag ook hi hi hi! POSITIEF BLIJVEN MEIDEN, HET KOMT GOED! liefs jette
Amen, Jette! =D> Het klopt helemaal wat je zegt. We mogen inderdaad heeeel erg blij zijn dat we weer netjes op tijd ongesteld zijn geworden, en dat alles verder zo goed gaat. Ook ik heb gemerkt dat ik toch weer heel gelukkig kan zijn na mijn miskraam: met al het goede in mijn leven. Daar moeten we ons aan vasthouden, alhoewel dat de ene dag beter lukt dan de ander, hihi. En dat kleintje......dat zal er zeker komen. Mijn zus vertelde op de dag dat ik ongesteld was geworden, dat er al wel een baby voor ons voorbestemd is, maar dat hij of zij het nu nog te vroeg vindt om te komen. Nou, mijn zus is gewoonlijk de nuchterheid zelve, dus ik was al helemaal verbaasd om dit uit haar mond te horen. En zo is het vast.... Marla
ik kan me er helemaal in vinden marla, wat je zus gezegt heeft! we kunnen het niet afdwingen, op geen enkele manier, als het de tijd is dan komt het ook voor ons, al moet het niet te lang meer duren hi hi hi! en we moeten genieten van wat we hebben, het leven bevat natuurlijk nog veel meer leuke dingen, al zien we het niet altijd zo! Maar we moeten danbaar zijn voor goede dingen des levens! Lijk wel een priester!1 hi hi hi! Jette
Hey Jette: ik voel me al beter of gisteren, gisterenavond eigenlijk al een beetje, ik heb de tranen laten komen, dat over een weer gesms met collega-vriendin en hier lezen, heeft me deugd gedaan. En je laatste post, is niet anders dan de waarheid, de mooie dinges des levens zien, maar soms zo moeilijk. Marla: heb je intussen je gesprek al gehad? Mijn innesteling zou de 14e januari geweest zijn, dus ik denk dat die pijniljke steek niet daarvan kan zijn. Verder heb ik eigenlijk geen hoop meer voor deze maand, ik voel niets aan mijn borsten, dus de hoop voor deze maand heb ik precies opgebergd in de onderste lade van mijn bureau Ik kijk en hoop precies al terug op de volgende ronde, maar is nog o zo ver. Oorspronkelijk zou ik 2dagen voor NOD testen, samen met jou, en jij 4 dagen na NOD, maar intussen zit je al in volgende ronde. Deze week dacht ik morgen te testen, maar gezien mijn hoop vervaagd is, denk ik niet te testen. Had het er gisterenavond over met hubbie, ik mag zeker morgen niet testen van hem, als ik echt niet kan wachten zondag. Ik zou terug met beide voeten op de grond staan als ik negatief test, maar tegelijkertijd ontgoocheld en morgen moeten we naar personeelsfeest van werk van mijn man, dus ik mag niet testen. Enkel terug wat lage rugpijn voel ik nu, maar verder niets. afwachten dus, groetjes flyke
Ha Priester Jette, waar kunnen we ons inschrijven voor jouw dienst? Vraag me wel af hoe jouw preek zal zijn: "gij zult het om de dag doen en ga heen en vermenigvuldigt u?" Het zal wel een vruchtbaarheidsdienst zijn, zo stel ik me het voor. Hallo Flyke, ben je lekker vrij? Vervelend, he, die onzekerheid. Ik wilde ook snel ongesteld worden, als ik dan toch niet zwanger zou zijn. Je word gewoon verdrietig van het idee dat het opnieuw niet raak is, maar toch: je weet maar nooit..... Je man heeft groot gelijk: er is zo'n kleine kans dat je positief test als je morgen al test: het is eigenlijk zonde van de test en zeker omdat je eens zei dat je eigenlijk geen negatieve test wilde, en zo graag weer dat grote geluk van een positieve test wilde beleven. (dat was toen ik je aanraadde om na je curettage te kijken of het hcg uit je lichaam was verdwenen). Dus, leg ook die zwangerschapstest maar eventjes nog in de onderste la en haal hem er pas uit als je het idee hebt dat het nodig is. Inderdaad als je het echt niet meer kunt volhouden, test dan zondag, maar als ik jou was, dan zou ik wachten tot mijn NOD. (maar het is ook zoooooooo moeilijk om te wachten). Dus dinsdag is D-Day voor jou? Toch wel spannend, hoor! Mijn beoordelingsgesprek ging gelukkig heel erg goed: ik kreeg zelfs nog een complimentje van mijn baas dat hij geen verschil had gemerkt (ik helemaal verbaasd) en dat hij dat professioneel vond! Jippie! Liefs, Marla
Hey Marla, ja inderdaad vrij, maar is poetsmiddag, heb nog niets gedaan, heb er eigenlijk geen zin in Dus een heel goed gesprek gehad, proficiat, is wel lief van je werkgever dat hij je professionalisme nog es benadrukt, ondanks het verdriet van de afgelopen maanden, sterk van je! Ja, ik herinner me nog dat ik zei, ik wil alleen een positieve test in handen hebben, maar soms denk ik dan, ik heb nog nooit een test vergooid, test ik negatief, dan is dat nog maar de eerste keer. Dinsdag is idd D-Day,maar ik probeer af te wachten met testen en te denken dat mijn NOD pas veel later komt. groetjes en een fijn wekend toegewenst! flyke
Pfff, ik hoorde gisteren dat de vriendin van de beste vriend van mijn man van de week een miskraam heeft gehad. Ik voelde het allemaal weer boven komen. Zij was ongeveer 7 weken zwanger, dus we wisten er nog niks van. Ze was ook nog eens jarig van de week, helemaal zielig. Morgen viert ze haar verjaardag, ik denk niet dat mij dat gelukt was, ik wilde even niemand zien in het begin. Dus ik zit nu weer overal aan te denken, die hele vervelende periode komt weer terug nu in mijn gedachten. Ik vind het voor hen ook zo erg, maar ergens troost ik me er nu mee dat ik niet de enige ben die het overkomt. En dat er nu mensen in mijn omgeving zijn die precies weten wat het is om mee te maken. Want de meeste mensen zijn wel begripvol (vooral in het begin) maar daarna ebt het interesse wel snel weg vind ik en denken ze schijnbaar dat je er wel makkelijk overheen kunt stappen. Nou, ik ben benieuwd hoe dat morgen gaat. Volgens die vriend was ze er wel vrij goed onder, maar ja, dat dacht ik in het begin ook, het echte besef kwam pas later bij mij. O ja, Marla, dat van dat minder gemotiveerd zijn op werk, dat komt mij ook heel bekend voor. Ik was altijd heel gemotiveerd, maar sinds die miskraam heb ik dat ook wat minder. Ik denk nu echt van: werk is niet het belangrijkste en wat vandaag niet af komt, komt morgen wel af. Geen stress meer voor mij. Mijn manager schijnt die verandering ook niet echt te hebben opgemerkt, want ze zei laatst nog dat ze vindt dat ik me zo goed houd onder alles wat er gebeurd is. Ha ha, ze moest eens weten. Heb maar niks gezegd Liefs, Jude.
Inschrijven voor mijn dienst kun je hier doen, hi hi hi, maar even serieus nu, ik probeer me deze woorden zelf ook voor te houden, en er naar te leven, ik weet dat er ergere dingen in de wereld zijn maar ik weet ook dat wanneer je er "midden" in zit zie je dat niet zo helder! Gefeliciteerd marla met je beoordelingsgesprek, zie je nou wel, positief blijven, en het helpt, je straalt schijnbaar iets anders uit dan hoe je je voelt. Nou beter om, als je soms je gevoel zou uitstralen vraagt iedereen straks aan je wat er is, dat is ook geen pretje! Spannende tijd flyke, ben erg benieuwd naar of je al ongi geworden bent! Heeft je mannetje nog iets gezegd over wanneer je wel ongi wordt, of jullie dan nog een ronde gaan proberen? Dat heb ik ook ervaren Jude, in het begin is iedereen erg meelevend en vol met begrip maar nu vraagt niemand mij nog hoe ik me voel, of hoe het verder gaat! Ik vind dat soms erg jammer, want ik heb toch echt nog wel de behoefte om er over te praten, daarom ben ik zoooooo blij dat het forum er is voor ons, er is altijd wel een luisterend oor hier! liefs jette
Hey Flyke, nog maar 1 dag! Heb je al getest of heb je je nog netjes kunnen inhouden. Spannend, hoor! Heb je al wat meer symptomen? Denk je nog steeds dat je ongi gaat worden, of heb je inmiddels het idee dat je zwanger bent? Spannend......duim, duim, duim, duim, duim, duim, duim. Ik vroeg me vanochtend net als Jette af wat jullie nou gaan doen: ga je toch die winterstop in of heeft Flykeman de hand over zijn hart gestreken, of weet je het nog niet? En Jude, wat erg voor jullie vriendin! Het is erg logisch dat je dan ook weer aan je eigen miskraam denkt: je weet waar zij doorheen moet en hoe pijn dit allemaal doet. Ik denk dat het voor haar ook wel heel fijn is om een lotgenote te hebben. Jij begrijpt haar helemaal en jullie kunnen er dan vast samen goed over praten. En weet je, ik merk zelf ook dat juist op momenten dat ik denk dat ik er helemaal over heen ben, blijkt dat dat verdriet er toch nog ergens zit. Ik had vorige week niet gedacht dat mijn ongesteldheid me zo zwaar zou vallen. Nu voel ik me al weer helemaal de oude en ben weer erg positief ingesteld, maar diep in mijn hart wringt het nog zo nu en dan. En wat jij zegt over die motivatie op het werk: zo voel ik het ook. Ik merk ook dat ik het werk niet meer als belangrijkste zie en dat ik gewoon te vaak op dit forum zit. Daarom was ik ook helemaal verbaasd dat mijn manager niets had gemerkt. Raar, hoor, ik kan het me eigenlijk niet voorstellen, maar goed, ik ben er wel blij mee. Jippie, heb ik dat ook weer voor een jaar gehad. En Jette, je eisprong komt in zicht! Nog maar 4 dagen............. Staat Jetteman nog steeds aan? Ja, fijn, he, dat dit forum er is? Wij begrijpen elkaar zoooooo goed en kunnen lekker onze gevoelens van ons afkletsen (en dat doen we!). Nuttig en vooral ook heel gezellig! Ik heb trouwens afgelopen vrijdag de ovulatietesten gekocht! Jippie. De digitale testen mag je op elk moment van de dag gebruiken, mits je 4 uur van te voren niet geplast hebt. Dat laatste wordt moeilijk voor een waterjunk als ik, maar dat wordt 's avonds maar iets minder water drinken al normaal. Ik ga ze denk ik bij mijn ochtendplas gebruiken en gebruik de eerste op het moment dat ik vruchtbare afscheiding opmerk. Ik ben gewoon erg benieuwd hoe mijn cyclus verloopt en waar ik aan kan merken dat ik mijn eisprong heb. Ze zijn wel duuuuur: 33 euro voor 8 stuks. Het was wel even slikken bij het afrekenen. Ik zag ook zo'n persona apparaat staan en ik zag dat het starterspakket 88 euro was, maar de teststaafjes die je dan bijkoopt zijn maar iets van 13 euro. Volgens mij is dat lucratief als je al wat langer bezig bent. Wilde jij ze nu ook gaan gebruiken bij de volgende ronde? Kreeg natuurlijk wel weer van mijn zus de opmerking dat ik moet uitkijken dat ik er zo niet te veel mee bezig ben, maar dat is makkelijker gezegd dat gedaan. Misschien geeft het mij juist wel rust (pauze?) door te zien dat mijn eisprong er al geweest is. Ik vind het in ieder geval wel spannend op een leuke manier. Groetjes, Marla
hey marla, ja ik overweeg het ook, maar aan de andere kant probeer ik nog steeds niet te veel met het fenomeen zwanger worden bezig te zijn, ik denk aldoor maar ik ben de vorige keer ook spontaan zwanger te worden dan moet het nu toch lukken? Tot mijn man met het verhaal thuis kwam dat een uitvoerder bij hem op het werk vertelde dat zijn vrouw ook de eerste keer een MK had gehad, en het daarna 2 jaar had geduurd om zwanger te worden, 2 JAAR! pfff nu denk ik er toch hard over na om wel ovulatietesten te kopen! enne ja jetteman staat nog steeds op scherp, we zijn alvast maar begonnen om nu om de dag te klussen, hoop maar dat het lukt! liefs jette
Oh help! Laat het bij ons ook alsjeblieft niet 2 jaar duren voordat we opnieuw zwanger zijn. Dat trek ik niet. Jij ook niet, denk ik? Een (gescheiden) vriend van ons heeft ook zoiets meegemaakt. Zijn toenmalige vrouw had een miskraam gehad, en het heeft toen ook meer dan een jaar geduurd voordat ze weer zwanger was. Zij zag het op een gegeven moment niet meer zitten, maar onze vriend had er alle vertrouwen in. Ik dacht dat zij een uitzondering waren, maar nu hoor ik jouw verhaal en hoor dat het dus vaker voorkomt. Waar zou dat dan aan liggen? Ik las laatst op de zwangerschapspagina een topic over tips om snel zwanger te worden, met een verwijzing naar een website. Daar stond dat het voor het zaad het beste was om niet te weinig, maar ook zeker niet te vaak te klussen. Ze raadden voor een optimale kwaliteit aan om het 1 keer per 2 of 3 dagen te doen. Ikzelf dacht dat de klusfrequentie voor de kwaliteit niet uitmaakte, maar dat het om de dag klussen puur en alleen was om het vol te kunnen houden, maar nu weet ik het dus ook niet meer. Moet ik bij een positieve ovulatietest nou gewoon het ritme van 1 keer per 2 dagen aanhouden of kan ik dan toch beter dagelijks klussen? Dat zijn nou zo'n beetje de dilemma's van een vrouw met kinderwens. Marla
Nee ik ook niet dan ben ik te oud vindt ik zelf! Ik heb dat ook al een keer ergens gelezen marla dat het beter is om niet elke dag te klussen omdat dan de kwaliteit van het zaad minder wordt! Waar je niet allemaal rekening mee moet houden he? Zo kun je maar zien, zwanger worden is echt een wonder! Liefs jette