Hey lieve Miriam, voel jij je nu weer wat beter dan eind vorige week? (je vertelde al dat het rot gevoel al beter was, maar ik hoop echt dat het niet is teruggekomen). Pfffff...... ik vind het zo spannend dat je op de wachtbank zit! Ik ben er zelf ook een beetje zenuwachtig van! Oooh lekker Franka dat je naar Thailand gaat (enne.... heerlijk eten daar, toch?) Lief dat je vaderdag niet vergeten bent ("nee, Marla, natuuuurlijk niet!") en jullie zijn inderdaad al papa en mama, dus het is gewoon meer dan terecht. Ik vond het heel mooi dat je schreef over je eerste kindje want zo is het maar net! (en die vergeet je nooit). En Marieke, zo te horen heb jij het razend druk met de kleine Neia: daar gaat echt zo'n beetje al je tijd inzitten. Ik kan me zo voorstellen dat je haar al mistte na 1,5 uur. Ik heb geloof ik op de e.o.a. manier gemist dat je de BV ging afbouwen. Wil je er helemaal meestoppen? Wel naar dat Neia last van krampjes heeft. Ik vond het altijd zo zielig als Famke zo met haar beentjes trappelde. Zo eet ik bijv. nu nog geen ui, knoflook en kolen. Dikke knuffel voor Neia van tante Marla! Lieve Hope, ik ben zo blij om te lezen dat je toch weer een beetje uit het dal omhoog krabbelt en dat het elke dag wat beter gaat! Houd dat vast. Gelukkig dat je weer aan een nieuwe poging durft te denken en ik ga dan zooooooooooo ontzettend hard voor je duimen. Ik zou zo graag willen dat je weer zwanger wordt en dat je deze zwangerschap helemaal mag voldragen en dat je een heel gezond en lief kindje mag krijgen. Miriam en Franka -> dit wens ik jullie ook vanuit de grond van mijn hart toe! Ja maar Jette, er wachten hier een heeeeeeel lief meisje en dito stiefdochter op jouw moeder. Wil ze voor ons geen uitzondering maken? Het is heel gezellig in het Bourgondische Zuiden, hoor. Zo te horen, denkt Jetteman toch veel na over de situatie, althans, zo klinkt het. Waarschijnlijk wil hij zijn plezier met Dominique en jou niet bederven door over het werk te praten, maar dat hij zich zo lusteloos voelt, zegt toch wel veel. Nog maar 1 dagje en dan gaat Jetteman al naar de parapsych. Ik ben zooo benieuwd! Hoe laat moet hij daar zijn? Wat lief dat jouw moeder zo graag op wil passen. Nou, dit in tegenstelling tot die van mij, hoor. Ik kan me wel voorstellen dat dat best wel moeilijk voor je moet zijn en dat je Dominique zal missen. Enne... om straks zo vaak Dominique te laten slapen bij je ouders zou mij ook heel moeilijk lijken. Dan blijft er nog maar zo weinig tijd over. Hopelijk komt er een handige oplossing! Hoe gaat het met alle anderen? Is het hier nou zo rustig, of lijkt dat maar zo? Wij hadden afgelopen zaterdag een feestje bij onze buren, die maar liefs 50 jaar getrouwd waren en wat bleek? De mensen die 3 huizen verop in onze straat wonden, hebben ook een dochtertje dat Famke heet. Zij is "al" 6. Toevallig he, temeer omdat je die naam niet zo vaak hoort. Ze vertelden ons dan ook dat ze bijna flauw vielen toen ze het geboortebord bij ons in de tuin zagen staan. "Nee echt, wij hebben die naam zelf bedachtn, hoor"
hoi marla, lees ik nou goed dat jou moeder niet op wil passen, of las ik dat verkeerd? Nee hoor mijn moeder wil altijd wel oppassen, zoals gisterenavond, toen ben ik weer voor het eerst gaan lessen, heeft ze ook even opgepast, ze vindt het heerlijk om met haar kleinkind te zijn. En zoals gezegd moet ik haar soms wat afremmen anders slaapt ze straks twee keer per week bij mijn ouders, maar dat wil ik niet, ik kan altijd nog 1 dag extra creche nemen, maar ik geloof niet mat mijn moeder dat goed vindt! Ik zal het haar vragen of ze jullie wil adopteren ha ha ha! Hoe gaathet verder met famke? Ja vanavond is het zover, jetteman naar de parapsych. ik heb gisteren een goed gesprek met hem gehad, de oorzaak ligt bij het overlijden van zijn vader, hij mist hem verschrikkelijk en wordt elke keer als hij dominique ziet erg aan het gemis herrinert, tja dat is een moeilijk punt natuurlijk. Misschien dat de parapsych. hem kan helpen met het verwerken van het verlies van zijn vader. Hij vertelde dat hij laatst twee keer huilend wakker is geworden omdat hij over zijn vader droomde, hij heeft wel vaker een periode van emotie over zijn vader maar dat kon hij dan altijd na 2 dagen wel weer afsluiten en positief verder gaan maar dat lukt hem nu dus niet! Ben erg benieuwd hoe het gaat vanavond! Jette
dames update minka: hier is alles goed, kleintje ligt op schema. Hoop deze week de laptop terug te hebben want jaja ze mist ons heel erg lief he heb gezegd dat wij haar ook heel erg missen. dus het gaat nog steeds lekker bij minka ben ik blij om greets miriam
Jette, ik wilde net een antwoord typen, maar nu huilt Famke net. Ik kom er nog op terug! Fijn dat het met Minka zo goed gaat. Marla
Goh Jette, wat goed dat Jetteman heeft aangevoeld dat de reden voor zijn dip dieper ligt en dat dat met het overlijden van zijn vader te maken heeft. Ik kan me zooo ontzettend voorstellen dat je het gemis nog eens extra voelt wanneer je een eigen kind hebt. Je zou zo graag willen dat je vader (of moeder natuurlijk) je kind had leren kennen en misschien had hij ook graag advies van zijn vader gehad. Wat had Jetteman dan gedroomd over zijn vader? Na de droom (dat Marlaman's overleden vader onze kroonluchter zo mooi vond en dat die daarna was begonnen te knipperen) denk ik anders over dromen. Misschien wilde Jetteman's vader hem wel laten weten dat het goed gaat ofzo..... Wie weet kan juist de parapsych daar wel veel over zeggen. Ik ben ook super benieuwd naar vanavond! Wat jouw moeder betreft... als jij 1 dag extra creche neemt, dan neem ik 1 dag minder, dan heeft je moeder toch 2 keer in de week een "klein"kind in huis. Mijn moeder wil liever geen vaste oppasdag. Als ik ziek ben of er iets is, dan zal ze zeker helpen, maar ze wil liever niet gebonden zijn. (het zijn van die krasse knarren, die altijd wat te doen hebben). Ze woont ook wel heel ver weg. Famke gaat dan ook 3 dagen in de week naar de creche. Het gaat goed: de BV gaat met vallen en opstaan, maar over het algemeen zit er een hele goede stijgende lijn in. Ik moet alleen niet aan mijn werk denken, want dan voel ik me weer gestresst. Famke groeit gelukkig goed en is ook heel tevreden. Haar wangetjes worden steeds ronder. Gisteren had ze zo veel gepoept, dat ik 3 hydrofielluiers in 1 verschoningsbeurt had gebruikt wel meer dan 10 billendoekjes en 5 luiers! Marla was nogal aan het klungelen en er bleef maar uitkomen bij Famke. Me2, hoe gaat het nu met het eten van JP? Eet hij inmiddels alweer wat beter? Ik hoop maar dat het met jouzelf ook weer goed gaat, want het overlijden van jullie vriend en de begrafenis heeft natuurlijk wel een grote impact gehad. Liefs, Marla
jetteman gelooft daar jammer genoeg niet in marla, ik zeg wel eens dat zijn vader weet dat dominique er is, etc. maar hij vindt dat maar onzin. Ik moet wel zeggen dat ik er wel in geloof, een voorbeeldje sinds het overlijden van jetteman zijn vader is s'morgens erg vaak een lampje ind e kamer aan terwijl ik hem uitgezet heb, ik denk dan dat het een teken is. Maar jetteman denkt aan een vlieg, het is zo'n lampje die aangaat op contact. Ik ben ook reuze benieuwd naar vanavond, we wachten af! Marla, ben jij nog niet weer aan het werk? jette
Tja, Jette, ik ben wel de laatste tegenwoordig die zal zeggen dat dat van die lamp onzin is. Weet je trouwens dat de vriendin van Marlaman's vriend (die heeeeeel nuchter is) paranormaal begaafd is en al vanaf binnenkomst voelde dat Peter's vader verantwoordelijk was voor de lamp? Dat was voor ons toch wel de bevestiging, maar goed, ik dacht vroeger ook altijd dat dat soort dingen fanta waren. Wel apart van het lampje in jullie kamer.... Misschien is het echt wel Jetteman' vader. Wat had Jetteman trouwens gedroomd, maar als je dat niet wilt zeggen, dan hoeft dat helemaal niet, hoor! Nee, ik heb langer vakantie opgenomen. Ik had even een flinke dip gehad (zie dood vruchtje) over de BV en heb toen extra vakantie opgenomen om mezelf weer even in het gareel te krijgen. Gelukkig voel ik me al een stuk beter. Ik ga pas 23 juli weer aan het werk. Ben jij al lang aan de slag? Liefs, Marla
Hij droomt vaak dat hij eerst flitsen ziet uit het verleden en dan dat zijn vader hem vraagt "WAAROM?" en dan wordt hij huilend wakker. Hoe gaat Peter er mee om dat zijn vader jullie Famke nooit heeft gezien en gekend? Zo lang is zijn vader toch ook nog niet overleden, tenminste ik dacht mij dat te herrinneren dat je dat in het begin dat ik hier op het forum kwam had verteld. Ja je moet goed om jezelf denken hoor, zorgen dat je alles goed op regel hebt voordat jij weer gaat werken, ik ben nu zo'n vijf weken weer aan de slag, het gaat hardstikke goed, tja alleen is het hier wat rustig niet zo veel werk maar goed dat is niet anders. Ik ben begonnen metde woensdag donderdag en vrijdag te werken maar omdat ik best lange dagen moet maken om mijn uren te maken heb ik dit nu veranderd naar de dinsdag donderdag en vrijdag, dan hoef ik tenminste niet in drie dagen heel lang achter elkaar, want dan zie je dominique haast niet als ik om half zes thuis ben, eten koken, eten, paard rijden dan is het al weer zeven uur, dan moet dominque in bad en dan flesje en dan gaat ze alweer naar bed! Nu zit er een dag tussen dat lijkt me wel lekker! Jette
Ha dames, daar ben ik weer. even vlug succes wenssen aan Jetteman vanavond....Mijn man is na het plotseling overlijden van zijn vader (ruim 2 jaar geleden) een half jaar daarna flink ingestort. Hij is toen 10x bij een psychotherapeut geweeste en dat heeft geweldig geholpen. Hij heeft wel heel de zwangerschap gezegd dat het voor hem erg emotioneel zou zijn de geboorte van ons kind. Hij heeft toen ook heel hard gehuild toen JP het levenslicht zag. Nu zetten we JP in de stoel van mijn schoonvader als we bij mijn schoonmoeder zijn en doen we alsof hij dan op schoot zit. Dat helpt en is erg komisch. Ook het feit dat een vriendin van ons paranormaal begaafd is en mijn schoonvader vaak spreekt als we bij haar zijn helpt. Onderschat de impact niet en zorg dat hij er wel over praat met iemand, want in combinatie met werkstress die Jetteman ook heeft kan het anders niet goed aflopen...... JP eet gelukkig sinds het weekend wel weer redelijk; ook de fles. Ik denk dat hij weer last had van verstopping en daarom geen honger had omdat we zijn overgegaan op bijvoeding. Zijn darmen blijven een zwak punt ben ik bang. Volgende week weer naar de kinderarts. Hopelijk zijn we weer in de stijgende lijn. Begrafenis van onze vriend was erg emotioneel en dus slopend. Ik kan me niet inbeelden hoe onze vriendin zich nu voelt met haar 4 kleine kinderen....wat een tragiek en wat een nachtmerrie. Ik ga volgende week als ik in Nederland ben bij haar langs als ze daar behoefte aan heeft. weer duidelijk dat het leven enorm hard kan zijn...... Minka: hoop je snel terug te zien! Fijn dat alles op schema ligt! Franka: hele fijne vakantie alvast! Thailand is prachtig! geniet, geniet, geniet....en ook van elkaar natuurlijk Lief van je vaderdag cadeautje. tsja, jullie zijn inderdaad gewoon al papa en mama, dus waarom niet. Miriam: hoe is het met jou? Marieke: ga je de bv helemaal afbouwen? Hoop dat Neia met de nieuwe flesvoeding geen last meer heeft van krampjes en spugen! Fijn te horen dat je herstel vordert. Zijn al je hechtingen er al uit? Flyke: alles goed daar? Bern je lekker aan het genieten? Laat je huishouden even voor wat het is hoor! Dat hoort er nu eenmaal bij dat je daar weinig tot geen tijd voor hebt! Het wordt langzaam beter! Hope: fijn te horen dat je je wat beter gaat voelen en al weer naar de volgende poging durft te kijken. Ongelofelijk naar dat geslinger tussen hoop en vrees. Wij staan allemaal weer aan de zijlijn je aan te moedigen....
me2 hier gaat het goed hoor, ergens voel ik zenuwen voor einde van de maand straks is het raak of juist die teleurstelling van dat het niet zo mag zijn nog. en ook de angst als het goed is duurt het zolang eer ik me kan ontspannen ik bedoel dan zijn we toch 5 maand verder dus er gaat vanalles om in ons hoofd en ik weet niet welke kant het op gaat. voel niks of toch wel weet zelfs dat niet zeker. ben wel knorrig maar kan ook door de korrels komen dat zijn korrels om de hormonen op peil te houden dus weet het niet, mischien is het wel angst, of toch zwangerschapshormoon ik heb echt geen idee snap je het nog ik zelf niet eens meer hahaa mijn zusje komt zo moet ik de haren van doen voor morgen ze heb dan bruiloft en we gaan voetbal kijken nou iedereen fijne avond liefs miriam
Miriam: Ik kan je prima volgen hoor! Ik voelde ook elke maand iets of niet, stiekum ga je toch overal op letten..... ja ellendig he, dat wachten op je NOD en dan als het raak is zit je weer eindeloos in spanning. Bij jullie zal dat tot het eind wel het geval zijn.....Ik hoop dat je wel extra goede begeleiding krijgt bij het ziekenhuis als het weer zover is. Heb je het daar al met je gyn over gehad en ben je nog in Zwolle gaan kijken? Ik hoop echter wel dat de posi test niet lang meer voor je op zich laat wachten!
hey me2 kan me levendig voorstellen dat het een slopende dag geweest is, goed van je als je in nederland bent dat je dan haar voor wilt stellen om bij haar langs te gaan als ze daar zin aan heeft! Nou jetteman is geweest en kwam eigenlijk heel relaxed thuis, en kon zijn verhaal heel goed vertellen, zonder tranen Ik was compleet verbaasd, hardstikke mooi natuurlijk. Jetteman heeft haast niks verteld en toen wist de parapsych te vertellen dat jetteman een denker is, een emotioneel mens, en dat zijn probleem voortkwam uit het feit dat zijn vader overleden isen ook waar zijn vader aan overleden is! Ongelofelijk, even in het kort, jetteman wilde weten waarom zijn ouders zo zijn zoals ze zijn, en waarom ze hun kinderen zo tekort hebben gedaan. De verklaring was dat zijn vader en moeder nooit bij elkaar hadden moeten komen, ze pasten totaal niet bij elkaar en daar zijn alle problemen uit ontstaan. Jetteman heeft verteld over zijn vader en dat hij moeite heeft met het overlijden van zijn vader. de parapsych heeft hem uitgelegd dat voor zijn vader de cirkel rond was, dat het zo heeft moeten zijn dat wij weer in zijn leven kwamen, hem op het juiste spoor hebben geholpen en dat het toen voor zijn vader goed was. Heel vreemd maar jetteman heeft een soort van vrede met deze verklaring ! Ook heeft de parapsych punten in het lichaam van jetteman aangeraakt, soort van aangetikt en jetteman werd daar erg ontspannen van. Als jetteman nu weer emotioneel wordt moet hij aan deze aanraking denken en dan zou hij weer rustig moeten worden. En meiden het is ongelofelijk maar jetteman is heel relaxed, maakt grapjes is aan het kletsen, ik weet wel dat er nog veel werk verzet moet worden maar hij lijkt veel ontspannener, hij vindt het zelf ook vreemd en is nog afwachtend hoe hij zich morgen voelt maar de eerste stap is gezet. Volgende week gaat hij weer, hij moet leren met zijn emoties om te gaan. Hij heeft me dit allemaal heel relaxed en zonder tranen verteld, terwijl hij gisteren wanneer hij maar aan zijn vader dacht huilde hij al. Ik heb er een goed gevoel bij! Liefs Jette
Fijn joh Jette! Klinkt goed wat die parapsych allemaal bij Jetteman teweeg brengt! De eerste stap is gezet!
o jette wat klinkt dit goed zeg, belooft heel wat als ik het zo hoor wel fijn hoor dan kan jetteman ook weer rustig ademhalen en jij ook dat is toch wel fijn. zeg maar tegen jetteman dat ik trots op hem ben hij heeft toch maar die stap gezet en genomen en het geeft een positieve boost toppie ben iets te vroeg mijn bedje uit gekomen dacht een uur eerder te moeten beginnen kwa werk maar ik heb me verkeken en heb nu nog even tijd thuis eer ik naar het werk ga blond he hahahaha
Hey Jette, wat fijn dat het gisteren zo goed is gegaan bij de parapsych en dat Jetteman er zo van opgeknapt is. Wel heel bijzonder dat die man dat allemaal wist te vertellen en natuurlijk echt een compliment voor jou en Dominique dat jullie hem weer op het juiste spoor hebben gezet. Inderdaad: het begin op weg naar herstel is er! Heeft Jetteman al een tweede afspraak gemaakt en waneer zou dat dan zijn? Ik hoop het wel, zeker als het zo goed helpt. Je vroeg nog naar Marlaman: ik verbaas me erover, maar hij kan heel goed omgaan met de dood van zijn vader. Vanwege de dementie heeft hij er vrede mee. Ik vraag hem wel eens of hij het niet heel erg vindt dat zijn vader Famke nooit heeft gezien, maar dat ontkent hij: hij (en ook ik, hoor!) gaat ervan uit dat zijn vader Famke wel degelijk kent en dat hij voor haar zorgt. Dat geeft hem veel troost. En als ik Me2's verhaal over haar paranormale vriendin dan lees, dan voel ik dat alleen nog maar duidelijker. Ja, Me2, wel een mooi gebaar dat JP zo toch op je vader's schoot kan zitten. (inderdaad ook grappig!). Wat bijzonder dat jullie via je vriendin met je schoonvader kunnen communiceren. Lijkt me heel fijn, maar toch ook wel emotioneel. Het lijkt me zo'n immense nachtmerrie voor jouw andere vriendin, die alleen met haar kinderen achterblijft. Het is net wat je zegt: je kunt je gewoon niet voorstellen hoe dat voor haar moet zijn. Fijn dat je haar volgende week kan ondersteunen! Haha, Miriam, had je vanochtend de voetbal nog in je hoofd en was je daarom zo vroeg wakker? Was wel mooi om te zien, he? En lieve Miriam, ik kan me voorstellen dat je niet eens durft te hopen op een nieuwe zwangerschap (maar dat doet Marla dan natuurlijk voor je!). Ik bedacht me de afgelopen dagen dat ik een jaar geleden die bloeding in het begin van mijn zwangerschap had gehad en hoe ontzettend onzeker en verdrietig ik toen was.... (en hoe de lamp juist toen begon te flikkeren). Liefs, Marla P.s. het kleine meisje is wakker geworden en ligt wat te huilen.
ja lachen jullie maar maar ik was mooi onwijs vroeg op mijn werk. En nu ben ik munt hihihi het is hier rustig kwa een x aantal dames? met iedereen alles nog goed. en neeke waar ben je waar zit je en ben je al verhuisd? liefs miriam
hey meiden, volgende week dinsdag gaat jetteman weer naar de parapscych, en het klopt de eerste stap is gezet, moet wel zeggen dat hij vandaag toch weer anders is dan gisterenavond, maar het kan natuurlijk ook nooit in 1 x defintief anders zijn! Ben erg benieuwd hoe het volgende week zalzijn. toevallig zag ik vandaag op oprah dat er gezegd werd dat door de geboorte van een kind je je verleden weer opnieuw beleefd, is dat niet toevallig? Met dominique gaat het hardstikke goed, het is zo'n vrolijke meid, zaterdag gaat ze voor het eerst logeren bij opa en oma, zie er wel een beetje tegen op, maar ik moet het leren loslaten ja ja ja! liefs jette
Hey Meiden, Zet je maar schrap , ik ga weer eens even heel veel moeite doen om op jullie allemaal te reageren. Jette, wat ga jij door een moeilijke tijd met je man. Ik kan me dat wat Oprah zegt wel voorstellen hoor. Het laait heel veel gevoelens op. Het is ook nog niet zo heel lang geleden he? dat zijn vader overleed? Van mijn vader is nu 7 jaar geleden, en ik denk nog steeds elke dag aan hem, maar heb het zeker wel een plaatsje gegeven. Terwijl mijn moeder dus nu wel weer bij de psych loopt, omdat ze er niet mee klaar komt. Het ging zo goed en opeens lukt het haar niet meer, ze mist hem enorm. Ik denk dat dit weer aangewakkerd is met het overlijden van haar broer laatst. Best zielig. Maar ik ben blij dat jullie gevoel bij de parapsych goed is. Ik hoop echt dat Jette man zich snel beter gaat voelen. Je hebt trouwens prachtige foto`s in je album staan, om jaloers op te worden . Jude, Hoe gaat het met jou. Sorry dat ik niet meer veel online ben om met je te kletsen, maar ik heb soms echt geen zin om op de PC te gaan. daar wordt ik alleen maar somber van. Ben je nog vaak misselijk? Ik ben zo blij voor je dat nu alles goed gaat. Je hebt het zelfs op hyves bekend gemaakt, knap hoor. Geniet er maar van. Flyke, je hebt het volgens mij enorm druk met Merel en alle andere bezigheden. Het zal wel even duren voordat je daar een ritme in hebt. Maar ik weet zeker dat ook jou dat gaat lukken. Jij hebt ook al zo`n prachtige foto`s in je album, mooi hoor. Amber, Hoe gaat het nu met jullie? Is de opvang van Lize nu wel weer geregeld? of is het afgebrandde gebouw nog niet hersteld? OOk jou moet ik complimenten geven voor jullie mooie meid. Vooral die foto met die schaduw over haar gezicht, lijkt net een profesionele foto. Miriam, voor jou breken ook weer spannende tijden aan. Je hebt je weer volledig gestort in het zwanger raken. Het zal idd moelijk zijn om naar je NOD te gaan. Je hoopt natuurlijk dat je zwanger bent, maar tegelijkertijd zal er ook weer angst de kop opsteken. Hoe gaat Bart er nu mee om? Ik wens je iig ale geluk van de wereld toe meis, je hebt het verdiend. Franka, je gaat bijna op vakantie, wat een heerlijk vooruitzicht. Ik hoop echt dat je daar je gedachten iets kunt verzetten, even niks geforceerd met zwanger worden bezig zijn. Gaan jullie nog veel dingen ondernemen in thailand? En dan na de vakantie mag je toch weer terug naar het ZH? of niet? Ik hoop dat het niet nodig is. Over 9 maanden staat er op het geboortekaartje: Made in Thailand Ik denk ook veel aan jou. Ik hoop echt dat Miriam, jij en ik niet lang meer hoeven te wachten voordat wij aan de beurt zijn. Marieke, Je hebt je handen vol hoor ik. Denk je ook aan jezelf. Het herstel zal nog wel even duren denk ik. Ben blij dat Neia het zo goed doet. De foto`s van haar zijn prachtig. Moet je nog op controle in he ZH n.a.v. de operatie? Ik hoop echt dat je snel weer de oude bent en je je helemaal kunt geven aan het moederschap. Marla, wat grappig dat die buren een paar huizen verder dezelfde naam aan hun dochter hebben gegeven. Je hoort de naam idd niet vaak. Maar daarom is jullie meisje ook zo speciaal. Ze staat prachtig op de foto`s. Hoe is het nu op het werk? je was toch al begonnen he? Ze deden toch zo moeilijk over de BV, of heb ik het nou verkeerd? Wat ik wel heb geleerd de afgelopen jaren / maanden is dat werk niet meer alles is, en dat ze me wat kunnen..... Ik en mijn man en jij en je man en dochter zijn veel belangrijker dan wat dan ook. Vergeet dat niet. Minka, jammer dat je zelf niet onlibe kunt komen, maar ik ben blij dat het goed met julie gaat. Het aftellen is denk ik begonnen, of niet. Ik hoop snel weer wat van je te horen. ME2, vreselijk die begrafenis van die vriend. Als ik er alleen maar aan denk hoe die vrouw zich moet voelen, springen me de tranen in de ogen. Sommige mensen hebben het toch zwaar te verduren in het leven, en je vraagt je af: waarom? Wat vervelend dat JP nog zo`n last heeft van zijn darmen. Je zal je wel machteloos voelen t.o.v. hem? Maar ondanks dat, staat JP ook prachtig op de foto`s. Wat een lekkertje is het. Dankjewel dat je me weer aan de zijlijn gaat aanmoedigen, daar ben ik blij om. Neeke, hoe is het met jou? ben je idd al verhuisd? Zo, ben ik nu niemand vergeten? Nu even een update van mij. Ik heb notabene op mijn verjaardag, vrijdag de 13e , goed nieuws gekregen. Het ZH belde om me te vertellen wanneer we weer mogen starten. En nog wel sneller dan ik had gedacht / gehoopt. Dus mede door dit telefoontje is mijn verjaardag toch leuk geweest. Hierdoor gaat het ook psychisch weer goed. Het voelt heel raar, maar het verdriet treed weer op de achtergrond en ik kijk weer vooruit naar de nieuwe poging. Zo wisselen de gevoelens zich steeds af in de MMM, huilen / lachen/ huilen / lachen, enz. Lichamelijk voel ik me niet zo goed. Ik ben al bij de HA geweest. Ik blijf me raar op de benen voelen, onrustig van binnen, misselijk, moe. Kortom als ik niet beter zou weten zou ik denken dat ik zwanger ben, maar helaas. Er is bloedgeprikt, voornamelijk voor de schildklier, maar daar is niks uitgekomen. Van de ene kant fijn, maar van de andere kant vervelend dat er geen verklaring is voor het gevoel wat ik heb. Misschien toch van alle hormonen? ? ? Ik heb een gedicht gemaakt over de afgelopen tijd, dan krijg je een beetje een beeld hoe ik me soms voel. Daar gaan we dan op volle kracht vooruit Alles hebben we over voor die kleine spruit De start is gemaakt, we moeten ons volledig overgeven Het is soms best eng, om dit in het echt te beleven De eerste looping is gemaakt, dat hebben we gered Een lach op ons gezicht, we hebben echt al voorpret Al snel veranderd dat in spanning voor het volgende traject Hopelijk geeft deze looping hetzelfde effect. Soms loopt de spanning hoog op, het valt echt niet mee Tranen van vreugde of verdriet, het is soms een cliché. Het lijkt maar een kort ritje, maar heus het duurt een eeuwigheid Maar we blijven doorgaan en krijgen echt geen spijt. Wil je weten waar ik ben, in welke achtbaan ik reed? Welkom in de achtbaan, die Medische Malle Molen heet. Lichamelijk is de IVF echt goed te doen, het is soms pijnlijk of een vervelend gevoel. Maar geestelijk wordt je zo heen en weer geslingerd. Het is echt een achtbaan. Je bent blij dat de punctie goed gaat en vervolgens zit je in spanning of er wel een bevruchting is. Dan is er een bevruchting en ben je weer blij, maar dan komt de angst voor de bioptie. En zo gaat het maar steeds door. Elk blij moment wordt weer opgevolgd door een hoop spanning. Maar wat ik al zeg, we geven niet op, we gaan gewoon door. Alles voor onze wens. Liefs Hope PS: ik heb nu wel genoeg geschreven voor de komende 2 weken [/b]
He meiden, daar ben ik weer! Heb weer een labtop ter beschikking, maar krijg later nog een nieuwe. Kan voorlopig dus weer op het internet gelukkig. Heb het wel allemaal gemist hoor! Hier gaat alles goed, kleintje loopt op schema en is bezig met indalen. Het zal geen 10-ponder worden zei de VK. Voor de rest ben ik nu 2 weken thuis, maar ik kan niet veel doen vanwege mijn handen. Ik heb erge pijn (mn links) en doe alles in etappes (ook typen want dat valt ook tegen!) Is dus erg balen, kan wat strijken maar max. 10 min dan weer pauze etc etc. Zo duren de dagen vaak erg lang en ik verveel me dus best wel. Het kamertje is wel klaar, zal snel wat foto's proberen te plaatsen. Het ledikantje staat weer op zolder want eerst staat er de wieg. Ik zal proberen zo snel mogenlijk weer bij te zijn met jullie verhalen. Wat ik tot nu toe heb gelezen: Hope, meid wat vind ik dit erg voor jullie. Ik kan me voorstellen dat je nu in een flinke dip zit, maar de railwissel lag vast niet goed en de trein is de verkeerde kant op gereden, probeer de volgende trein als je er aan toe bent, je komt op het eindstation hoor! Dikke knuf Jette, wat vervelend voor Jette-man maar ook voor jou. Ik hoop dat de therapie aan gaat slaan en dat jullie in rustiger vaarwater terrechtkomen. Geef het wel de tijd want zoiets kan lang duren. Minka-man is ook in therapie geweest wegens paniek aanvallen, het is niet zomaar weer weg, maar stap voor stap de goede richting in. Probeer hem goed te steunen hierin, dat heeft hij echt nodig. Me2, gecondoleerd met jullie vriend, ik had erover gelezen, wat erg zeg! Miriam, spannend de wachtbank! Ik hoop dat je niet teveel van de eerste keren gaat verwachten want dan is het verdriet erg hoog, maar ik hoop dat je snel van de bank mag. Dank je voor je update! Jude, fijn dat alles ok is, 14 weken alweer! Marieke, ik kan me voorstellen dat je minder tijd hebt om hier te komen. Eerst alle tijd aan Neia dat is het belangrijkste. Ik hoop dat alles goed gaat en dat ze goed groeit. Flyke, dit geldt natuurlijk ook voor jou. Ik ga je verhaal eens rustig teruglezen. Marla, fijn dat je er weer bent. Heb je nu extra verlof genomen? Denk aan jezelf meid! Amber, denk jij ook aan jezelf, zo te lezen heb je het erg druk. Neeke, druk aan het verhuizen? Franka, dikke knuf, ik denk aan je Zo meiden, dat was het wel weer valt vies tegen te typen, maar heb het er voor over. Straks komt mijn moeder het kamertje bekijken en nog even de stad in, vanavond de fysio-fit voor zwangeren dus zal er niet veel meer zijn vanmiddag. Liefs Minka