Ok hier zit ik dan, de zoveelste nacht op rij... Sinds 2 weken wordt Iman gemiddeld een keer of 3 wakker, helemaal overstuur, ontroostbaar... Ik denk zelf dat ze nachtmerrie's heeft en ik heb al vanalles geprobeerd; lampje aan, flesje water, niets helpt... ' Alleen heb ik haar een paar keer een flesje melk gegeven als troost (ook omdat ik zelf helemaal gebroken was en wilde slapen) en nu verwacht ze volgens mij telkens een flesje melk zucht... Nu k dit typ ligt ze voor de 3e keer te janken in haar bed, maar ik ben zo geirriteerd dat ik er niet naar toe ga... Ik weet dat als ik haar een fles melk geef dat ze die helemaal opdrinkt en erna gaat slapen, maar ik wil niet terug naar nachtvoedingen. Herkend iemand dat? Als ik haar wel een flesje melk geef, werk ik de nachtvoedingen dan weer in de hand?
Ik heb haar dus nu een fles aangegeven in bed, ik kan haar niet laten schreeuwen we wonen in een flat en helaas is haar geschreeuw iets heftiger dan een jaar geleden... Ze krijgt trouwens rond half 11 nog altijd een laatste fles met nutrix... Toch begint na 12 uur het feest met telkens wakker worden. Ze wil dan ook helemaal niets, geen speen, geen flesje water, niets! En ik schaam me best voor mijn eigen gevoel, maar zoals net dan ben ik echt geirriteerd op haar, herkend iemand dat? Ik ga nog maar proberen wat te slapen....
Ik herken het niet. (zit zowiezo nog volop in de nachtflesjes) Maar wilde je even weltrusten zeggen. Ik hoop dat je nog eventjes lekker kan slapen! Weet alleen dat je je niet hoeft te schamen hoor! Kan me voorstellen dat het irritant is, als ze het eerst goed deed en je zit nu ineens om 4.00 's nachts op het forum!
Sweetangel, Steven heeft ook een tijdje gehad dat hij kwam voor een fles s'nachts. Het is wel helemaal goed gekomen. Maar toen hij een tijdje zo huilde sávonds en s'nachts mocht ik hem van de HA geen fles meer geven, ze hebben dat gewoon niet meer nodig. Soms als Steven wakker word s'nachts krijgt hij van mij een beetje water.Het is vast een sprongetje dat ze heeft, erg vervelend meid, maar alles gaat weer over.
Mijn 2 dochters hebben daar ook last van gehad toen ze net een jaar waren . Om gek van te wordenzij hielden het langer vol dan ik. Maar op een nacht was ik het zo zat en heb een paar oordoppen gepakt en ze laten huilen. En sindsdien worden ze niet meer huilend wakker. Denk ook dat een fase is waar je weer door moet. kinderen krijg je zonder handleiding
Ik denk ook dat je er even doorheen moet. Lars heeft die fase ook gehad rond een jaar. Hier was het met 2 nachten flink laten huilen over. Waar ik ook aan zit te denken. Moet je haar wakker maken om half 11 voor haar laatste fles? Ze hoeft die namelijk niet te hebben en als je haar wakker maakt dan haal je haar precies uit haar diepe slaap. Waarschijnlijk heeft ze dan moeite om weer in te slapen en vervalt ze in lichte hazeslaapjes. Je kan dus eens proberen om gene fles meer te geven om half 11. Maar vlak voordat ze naar bed gaat een warme papfles. Daarna lekker samen een boekje voorlezen en dan naar bed. Ik weet niet of je ook echt een bedtijd ritueel hebt? Maar dat is nu ook belangrijk. Zo weet ze dat het na het boekje, zingen enz. tijd is om een lange slaap te gaan doen. Ik geef maar wat opties hoor misschien doe je alles al. Succes, Liefs Inky
Dank jullie wel voor jullie tips! Ik hoef haar niet wakker te maken voor die fles Inky... Ze word er zelf wakker voor, volgens de dietiste heeft ze die fles nog nodig omdat zij ienieminie is. (het is trouwens een nutrixfles, pap mag ze niet ivm gluten) Een nachtritme hebben we idd ja. douchen-knuffelen-flesje-welterusten tegen haar knuffels zeggen-slapen. 'S avonds slaapt ze trouwens goed, het begint meestal na de eerste diepe slaap heb ik zelf het idee. Mensi, Iman kreeg eerst ook altijd water als ze wakker werd, maar nu wil ze geen water, geen speen, niets! Ze is echt hysterisch, het is ook geen gewoon huilen maar echt helemaal over de rooie Jacoba, ik heb haar vannacht 40 minuten laten schreeuwen. Maar stoppen ho maar... Ze gaat alleen maar harder schreeuwen en wordt helemaal hysterisch en is dan helemaal niet meer te troosten. Mama Mo, dank je wel Trouwens de eerste keren dat ze wakker wordt helpt het nog om haar op te pakken en even rond te lopen, even tegen haar knuffels te kletsen en dan gaat ze weer slapen... De laatste keer helpt dat niet meer en overstrekt ze zich ook helemaal als ik haar pak. Ik heb zelf het idee dat ze bang is als ze wakker wordt
Ik ben trouwens blij dat de mama's met oudere kinderen dit herkennen en dat het dus ook weer voorbij gaat! Meer tips wat jullie gedaan hebben om het wat draagelijker te maken zijn meer dan welkom
By the way: overdag slaapt ze ook niet meer... Ze ligt nu te huilen in bed, is misschien 10 minuten stil geweest, terwijl ze doodmoe was toen ze naar bed ging
Ik heb hetzelfde gehad met allebei de meiden. Het ging vanzelf over maar idd het breekt je behoorlijk op hè Ik heb ook nachten lopen knuffelen en kroelen, maar een melk heb ik nooit gegeven eigenlijk.. Ik dacht trouwens destijds ook aan dromen. Heb wel het bedje eens op een andere plaats gezet. Weet niet of je iets hebt met aardstralen ed? Dan kan dat misschien helpen.. Veel succes!
Judith, ik heb zelf ook t gevoel dat ze dromen, enge dromen heeft... Ze wordt nl erg hysterish wakker... Helaas is er geen mogelijkheid om t bedje op een andere plek te zetten , ben in staat ALLES te proberen haha...
Alsof ik mijn eigen verhaal lees; Hier hetzelfde probleem. mathijs wordt 's nachts erg vaak wakker en is op het moment ook niet meer te troosten. Het lukt dan ook erg slecht om weer in slaap te komen, vaak alleen maar door bv te geven Vandaag moest ik toch naar het cb, daar voorgelegd. Zij wijten het aan een flinke groei in de ontwikkeling. Mathijs kan net kruipen en probeert veel te gaan staan, er komt een tand door en heeft een geirriteerd oortje. daarbij komt vanaf negen maanden tot 1,5 jaar dat ze last hebben van verlatingsangst en dromen/ nachtmerries. Volgens ons cb helpt laten huilen niet, hooguit een paar minuutjes om even de onrust eruit te laten huilen. Daarna toch proberen te troosten (evt met bv voor mij). Zij noemden dit geen uitproberen, maar echte angst/ verdriet en gaven aan dus zoveel mogelijk troost en veiligheid te bieden. Overigens moet mathijs wel voor een epilepsie test en allergietest omdat hij voor veel voedingsmiddelen allergisch blijkt, heeft ook een kma en hij schokt heel erg ;s nachts, is ook nog maar net uitgebakerd. Zij gaven aan om in zo'n periode geen nieuwe voedingsmiddelen te proberen, ms ook een idee voor jou, omdat Iman ook nogal allergisch is aangelegd? Lang verhaal geworden, hoop dat je er wat aan hebt. We moeten vannacht maar aan elkaar denken! groetjes Clarike
Hey, Ook hier een die in de nacht wakker wordt. Wij geven haar wel een fles, ook al zit ik niet te wachten op die nachtvoedingen, maar ja, als zij daar rustig van wordt. En het gaat over. Althans dat houd ik mezelf voor. Ik laat haar niet huilen. Daar kan ik niet goed tegen. Groetjes Sonja
Mischien helpt een klein nachtlampje ook. Dat ze ziet dat ze in een vertrouwde omgeving is. Dan is het ook niet zo eng donker en kan ze haar knuffeltjes en alles zien. Al denk ik als ik het hier zo lees dat het een fase is - heel veel sterkte!
Hey Lin, Ik denk toch dat Iman en Sarah hetzelfde 'probleem' hebben. Sarah krijg ik 's nacht echt niet stil door haar vast te houden ofzo, het enige wat helpt is idd een fles. Wij zijn nu al weken met haar in de weer en na alles geprobeerd te hebben heb ik het maar geaccepteerd en geloof ik dat het vanzelf weer overgaat. Soms laat ik haar huilen en soms als ik zelf verrot ben geef ik gewoon een fles. Ik hoor aan haar huiltje dat ze echt bang is als ze wakker wordt. Valt niet mee he...
Heeeel herkenbaar.. en ik kan je zeggen dat het ook weer overgaat! Tim heeft zo 4 weken elke nacht gehuild....Als ik hem dan een flesje water gaf, dan viel hij weer in slaap. Ik dacht ook dat het van de nachtmerries kwam. Maar van de ene op de andere dag sliep hij weer door.
Bedankt voor je verhaal! Iman is ook heel allergisch aangelegd en heeft ook KMA! Ik zal geen nieuwe dingen proberen zolang ze zo onrustig is. Toevallig maakt Iman ook een flinke groei in de ontwikkeling door op dit moment. Ze probeerd te lopen, te praten en er zitten tanden te duwen. Ik herken heel veel in je verhaal! Misschien dat onze kinderen om dezelfde reden snachts wakker worden. Ik ben blij dat je je verhaal verteld hebt aan mij! Ik denk zelf dat het bij Iman ook echt angst en verdriet is, want ze is echt hysterisch! Lilith, Sarah ook nog steeds Dus jij doet t hetzelfde als ik; soms laat ik haar even huilen, soms maak ik een fles... Ligt idd ook aan hoe ik me voel! Ik zal vannacht aan jullie denken meiden! Susanne, helaas wil ze geen flesje water als ze zo overstuur is, zelfs geen sap of speen! Alles al geprobeerd! Ik ben in elk geval blij om te lezen dat het voorbij gaat! Bedankt meiden!
Tymen heeft ook zo'n periode gehad, maar dan 's avonds. Wat dan wel wilde helpen is even bij hem gaan zitten. Ik ging gewoon naast zijn bedje zitten, zodat hij mij kon zien. Ik haalde hem er niet uit, omdat het dan alleen maar erger werd als ik hem weer neerlegde. Langzaamaan werd hij rustiger en als hij dan weer pogingen ging doen om te gaan slapen ging ik weg. Meestal jammerde hij dan nog even, maar ging uiteindelijk weer slapen. Dit hield ik consequent vol en ineens was het weer over. Heeft een week of twee geduurd al met al. Tymen is iets jonger dan Iman, maar misschien is het hetzelfde?
Hier ook al een week of 4 hetzelfde verhaaltje, elke nacht rond 2 uur word Minck hard huilend wakker. Als ik hem rustig heb en probeer terug te leggen dan begint hij weer opnieuw. Het enige wat bij ons helpt is inderdaad een fles (maar dat wil ik ook niet) en bij ons in bed. Dus dat doen we dan maar omdat wijzelf ook graag willen slapen, hoop dus ook maar dat het gauw overgaat. Succes met de gebroken nachten voor iedereen X
Dat was bij Steven ook toen het geval,toen wou hij overdag ook niet meer slapen; hij was op een gegeven moment helemaal oververmoeid.Ik wandelde sávonds ook vaak nog even een rondje, worden ze meestal ook lekker rustig van, en het is lekker gezond. In de pyama met sokken aan en een dekentje over. De laatste paar dagen gaat Steven bij mij ook huilen, als papa er dan nog even heen gaat, en het mijn papa boekje voor leest, gaat hij lief slapen! tja echt mannen onder elkaar he Maar ik weet wat het is schat, je doet en probeert op het laatst gewoon alles.Wij reden sávonds (als hij idd na een uur wakker worden) rondjes met de auto om hem weer in te laten slapen. Je doet en hebt gewoon alles over voor je kind. En idd zoals Setteke schrijft bij haar bedje blijven zitten, en evt hoofdje aaien.Ik ben wel eens weg gekropen uit Steven's kamer want anders was ik bang dat het laminaat ging kraken als ik ging opstaan. En zoals Clarike schreef bij ons op het cb zeiden ze ook niet laten huilen, elke 5 minuten erheen en troosten. En de HA zegt dan weer dan beloon je ze weer. Je kunt allerlei manieren bedenken, boeken lezen over kinderen met slaapproblemen, heb ook gelezen dat als je ze laat doorhuilen ze ook wat leren, dat dat ook goed is voor de ontwikkeling. En meestal komt het ook doordat ze zo snel gaan in hun ontwikkeling, bij ons begon het toen Steven ging staan, maar hij kon nog niet zelf weer gaan zitten.Dus in bed ging hij staan, en durfde hij niet meer te gaan zitten.Best zielig hij viel soms gewoon zittend in slaap. Je moet gewoon kijken wat bij jou past.En door laten huilen is echt niet leuk! de 1e avond zat ik te huilen op de bank, maar na 5 weken gebroken nachten waren we het ook wel een beetje zat. Wij hebben Steven ook veel overdag in de kinderwagen buggy laten slapen, dat vond hij lekker knus. Beetje lang verhaal geworden, hopelijk heb je er wat aan