Even getwijfeld of ik hier wel mijn verhaal wilde neerzetten. Maar ik zou het toch graag met jullie willen delen. Ik vraag me af er meerdere vrouwen zijn die iets soortgelijks hebben meegemaakt en of hun een oorzaak hebben kunnen vinden. Ik begin bij het begin. Januari 2013 heb ik een miskraam gehad met 6 weken. Daarna gelijk weer zwanger! Deze zwangerschap is zonder problemen verlopen en in november 2013 is onze prachtige zoon geboren. Een jaar later wilde we voor een broertje of zusje gaan. Gelukkig weer snel zwanger. Diverse echo's gehad en alles zag er goed uit. Tijdens de 16 weken echo bleek het kindje te zijn overleden. Waarschijnlijk was het al een paar weken overleden. We hebben toen een chromosoom onderzoek gehad bij mij en m'n man en gelukkig was alles goed. De oorzaak van deze missed abortion hebben ze nooit kunnen achterhalen. Van de gynaecoloog kregen we groen licht om weer zwanger te worden. Waarschijnlijk was het een pechgeval en was er geen reden om veel zorgen te maken. In april 2015 alweer zwanger!! Super spannend allemaal, want je weet dat het zomaar over kan zijn. Met 9 weken heb ik een hele heftige bloeding gehad. Maar wonder boven wonder bleef alles goed gaan. Mooie termijn echo en combinatietest gehad. De 16 weken echo was goed en we kregen te horen dat we een zoon zouden krijgen. Helaas is deze zwangerschap met 20 weken slecht beëindigt. Toen ze met de echo gingen kijken, bleek het kindje te zijn overleden. Waarschijnlijk was het net gebeurd. Ik was boos, verdrietig en vol ongeloof... Hoe kan dit nu weer??? Wat is er mis met mij. Waarom heb ik een gezond kind en lukt het nu niet meer.. Al die vragen, ik wordt er gek van. We moeten nu 5 weken wachten op alle uitslagen. Dat lijkt oneindig te duren. Durf ik nog wel een zwangerschap aan? Op dit moment weet ik het allemaal niet....
Wat vreselijk! En vooral omdat niet duidelijk is waarom Heel veel sterkte! Ik kan me goed voorstellen dat dit teveel is.... hopelijk krijgen jullie dit keer wel een reden te horen meis.
Wat vreselijk verdrietig... ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je antwoorden krijgt! Veel liefs
Wat ontzettend verdrietig en frustrerend omdat je ook niet weet wat er "mis" was. Ik heb gehoord dat ze in veel gevallen niet kunnen achterhalen waarom een kindje overlijdt in de baarmoeder. Wij wisten het wel (een virus) en dat biedt wel enige houvast. Maar het verdriet blijft. Sterkte meid! Ik hoop voor jullie dat je een verklaring krijgt.
Dank je wel voor jullie berichten.. Ik heb één uitslag binnen gekregen. Het bloedstollingsonderzoek. Deze was gelukkig helemaal goed. Ik kreeg te horen dat er meerdere uitslagen binnen waren, die gaan we donderdag bespreken in het ziekenhuis. Vreselijk spannend!!!
tjee meid wat enorm heftig en verdrietig! ik heb niet hetzelfde meegemaakt maar wel drie miskramen en onze stil geboren dochter... ook geen oorzaken gevonden maar wrsch hebben ze me te lang door laten lopen met een klein kindje die op het laatst niet meer genoeg voeding kreeg door de placenta... maar alle controles waren ook goed bij mij stollingsproblemen heb ik ook niet maar ik krijg nu wel heparine en aspirine (bloedverdunners) voor de zekerheid. mocht je weer zwanger wil worden als je er aan toe bent kun je daarom vragen. ook is er een centrum voor gyneacologie in Gent waar ze onderzoeken doen die ze in Nederland niet doen, die te maken hebben met het immuumsysteem. de meiden van dit topic kunnen je meer vertellen. missch kun je hier eens meekletsen, er zit heel veel kennis. http://www.zwangerschapspagina.nl/miskraam/565997-wie-heeft-meerdere-miskramen-gehad-deel-8-a.html ook mama´s die overleden kindjes hebben zitten daar. veel sterkte!!
Jeetje wat een verdriet! Hier ook niet helemaal hetzelfde meegemaakt, maar daarom niet minder verdrietig. Ik weet verder niet zo goed wat ik moet zeggen, behalve dat ik met jullie meeleef. Neem de tijd om bij te komen, lichamelijk en mentaal, dan komt misschien het vertrouwen weer een beetje terug. 'Leuk' zal zwanger zijn niet meer worden jammer genoeg. Sterkte!
Jeetje meiden, als ik naar jullie onderteksten kijk, krijg ik ook een brok in m'n keel. Wat vreselijk verdrietig allemaal Geen woorden voor. Bedankt voor jullie berichtjes. conejita die bloedverdunners die jij hebt gehad, heb ik ook gevraagd, nouja eigenlijk gesmeekt, of ik die niet kon krijgen. Maar mijn gynaecoloog adviseerde me om dat niet te doen. Nu heb ik wel zoiets van "wat als??". Maat goed, dat is altijd achteraf. Ik ga eens meelezen in die groep! Wel fijn misschien om daar mee te kletsen.
Pfff wat stom. En nu dat wat als gevoel... Vreselijk . Ik vind het raar want het kan ook geen kwaad die bloedverdunners. "Voordeel" is dat ik in Spanje woon. Hier geven ze eerder medicijnen dan in Nederland. Nadeel is dat ze mij geen controles hebben gegeven de laatste weken v mijn zwangerschap van Noa*.. niet echt slim met een kleine baby . Anyway wees welkom in de groep, ik hoop dat je er wat aan hebt. Liefs
Wat vreselijk zeg en ook dat je gewoon niet weet hoe het komt. Lijkt me bijna onmogelijk dat het steeds maar pech was. Hopelijk komt er toch iets uit die onderzoeken komt en dat er bij een eventuele volgende zwangerschap iets aan gedaan kan worden. Veel sterkte!
Ik herken je verhaal helaas, wij hebben het helaas 3 keer meegemaakt, 18,5 week, 21 weken en 18 weken. Nooit een oorzaak gevonden, de laatste zwangerschap bloedverdunners, aspirine en progesteron gebruikt omdat ik van lotgenoten uit Amerika had gelezen dat dit bij hen had geholpen en bij hen was er ook nooit een oorzaak gevonden... Maar helaas .... Nu ga ik wel meedoen aan een onderzoek van het Radboud dat kijkt naar nk cellen in de baarmoeder om te kijken of deze afwijkend zijn. Ik weet dat er nog iemand meedoet die ook later dan 12 weken meerdere kindjes heeft verloren. Misschien heb je ook interesse ? Je mag me altijd pb en ! Sterkte !
Wat een heftig verhaal en idd de onderschriften van de andere dames moet ik ook even van slikken! Wat zijn jullie enorm dapper en sterk! Heb je inmiddels al meer uitslagen binnen? Veel sterkte meid... Hoop dat je snel een voorspoedige zwangerschap door mag maken!!
Wat erg voor je! Ik wil je heel veel sterkte wensen. Ik weet helaas hoe het voelt om één kind te verliezen. Dit is echt vreselijk verdrietig.
Heel veel sterkte toegewenst! Weet je inmiddels al wat meer over de bloeduitslagen? Hopelijk heb je antwoorden gehad. Hier een miskraam gehad met 8,4 weken, en twee kindjes verloren met 22,5 en 23,5 weken. Hier bleek het wel een stollingsafwijking te zijn en gelukkig met bloedverdunners zowel clexane als aspirine een gezond kindje gehad.
Bedankt voor jullie lieve berichten meiden. Ik was hier eventjes niet meer geweest, dus vandaar niet gereageerd. Wat lees ik heftige en verdrietige verhalen. Vreselijk dat jullie dit verdriet ook hebben moeten meemaken. Ik heb er geen woorden voor, kan jullie alleen heel veel sterkte wensen. Wij hebben bijna uitslagen binnen. Tot nu toe geen bijzonderheden gevonden. Ik moet over aantal weken de bloedstolling opnieuw doen, die bleek toch wat verhoogd te zijn. Daarnaast wordt ik nog getest op immuunziektes en krijg ik een baarmoederonderzoek. Eerst maar eens lichamelijk herstellen. Vorige week helaas alsnog gecuretteerd. Er waren resten achtergebleven. In het ziekenhuis noemde ze het gewoon weer pech. Ik werd een beetje boos, ik kan het niet accepteren dat dit pech is. Zwanger worden durf ik daarom nog niet..
Hoi Carina Ik vroeg me al af hoe het met je was. Pfff wat erg he dat ze het gewoon pech noemen. Alsof het dan voor hen acceptabel is. Hier heb ik ook enorm veel moeite mee. Fijn dat alles in orde lijkt. Je hebt geen bloedverdunners gekregen bij Owen*? Bij mij is er ook nooit iets gevonden. Ja, een bepaalde lage waarde waardoor ik missch meer kans had op bloedstolling maar het was net binnen de grens dus was het "goed". Dat moet je dan maar geloven. Ik heb wel preventief bloedverdunners gekregen bij deze zwangerschap. Clexane (heparine) en aspirine als voordat ik zw werd. Een maand ervoor moest ik beginnen. Missch kun jij dit ook eisen. Het schijnt te helpen bij vrouwen die hun kindjes "zomaar" verliezen en het kan ook geen kwaad. Missch kun je dit eens bespreken met de gyn. Dikke knuff.
Ha conejita, Ik had bewust even afstand genomen van het internet en forums. We zijn heerlijk op vakantie geweest in Spanje en ik heb even goed m'n hoofd leeg kunnen maken. Ik heb ook niet meer gereageerd in de topic over meerdere miskramen. Ik denk niet dat ik daar met mijn verhaal helemaal thuis hoor. Al heb ik zeker goede tips gekregen van de meiden! De bloedverdunners die jij nu krijgt heb ik daadwerkelijk om gesmeekt toen ik zwanger was. Ik las overal dat het geen kwaad kon, dus ik had zoiets van; "baat het niet dan schaadt het niet". Helaas kreeg ik ze niet. Mocht nu uit de testen komen dat het toch iets met bloedstolling te maken heeft, dan wordt ik echt helemaal gek denk ik! Ik probeer daar nu nog maar even niet aan te denken. Mocht ik ooit weer zwanger worden; ga ik het zeker eisen! Hoe gaat het verder met jou conejita? Verloopt de zwangerschap voorspoedig?
Hoi Wat fijn dat je op vakantie was en even afstand is soms ook goed he. Blij dat je toch wat tips hebt gekregen, m.n. over Gent? Oh wat erg om te horen dat je erom hebt gesmeekt! Ik woon in Spanje en hier zijn ze iets makkelijker met medicijnen geven. Hoewel ik ook heb moeten smeken om bijv genetisch onderzoeken (ivm mijn miskramen) en toen ik doorverwezen werd naar de afdeling die deze onderzoeken deed, daarna kreeg ik pas Utrogestan. Wat ik ook graag wilde. Wat zegt jouw gyn hier nu van! Pech dus gewoon? Erg he, dat het voor hen ergens "acceptabel" is. Het zijn wel onze kinderen! Jouw placenta's waren ook helemaal in orde? Hoe kom je je daagjes door? Hier gaat het iets beter. Ik neem wat meer rust en ik heb ook wat meer rust in mijn hoofd. Ik was steeds bezig met de schuldvraag en nu wat minder. Dat scheelt me heel veel energie. Het komt meestal met golven weer terug helaas. Ik merk dat ik niet heel veel vertrouwen heb in gyns. maar dat komt doordat wat er met Noa is gebeurd. Ik heb het gevoel dat ze "te makkelijk" zijn geweest. Soms komt dat weer heel hevig naar boven en dan ben ik echt een wrak. Gelukkig doet nu iedereen reuze zijn best (mag ook wel). En ik voel mijn zoontje schoppen . Ik geniet even van de periode dat mijn hoofd rustig is! Want ik vind het soms loodzwaar. Heb jij een beetje een klankbord? Waar je je hart kunt luchten? Xxxx C
Hoi conejita, Wat heerlijk dat je je zoontje voelt schoppen. Dat is toch een hele fijne bevestiging die je kan krijgen he. Het mooiste gevoel wat er is, die ik hier soms vreselijk mis. Goed dat je even afstand kan nemen van je gedachten mbt de schuldvraag. Al zal die vraag waarschijnlijk altijd bij je blijven, het is niet erg als het soms even naar de achtergrond verplaatst. Het is absoluut niet niks wat je hebt meegemaakt. Mag ik vragen waarom je denkt dat ze bij Noa te makkelijk zijn geweest? Heb je het gevoel dat ze niet alles onderzocht hebben? Hier heerst vooral het gevoel van onmacht. Wat jij zegt; voor de artsen lijkt het nu acceptabel, je hebt gewoon pech! Ik kan daar natuurlijk helemaal niks mee. Maar ik heb wel het gevoel dat ze al het mogelijke gedaan hebben. Mijn placenta en navelstreng waren in orde. Bij Vlinder heb ik geen onderzoek gehad, dus dat weet ik niet. Gelukkig heb ik lieve vrienden en familie om me heen. Al leer ik mijn echte vrienden wel kennen in deze periode hoor. Veel mensen vinden het maar lastig en zeggen dan ze ons maar even met rust laten. Daardoor vermijden ze mijn verdriet en dat is voor hun natuurlijk makkelijk. Soms merk ik dat ik daardoor wat verbitterd wordt, maar dan herpak ik mijzelf ook weer. Ik heb nog een heerlijk vrolijk ventje in huis rondlopen waar ik sterk voor moet zijn! Geniet van het getrappel in je buik en vergeet niet dat het niet erg is om verdrietig of onzeker te zijn. Dat bewijst alleen maar hoeveel je van Noa en je zoontje houdt