Ik ben 2 maart bevallen maar tijdens min zwangerschap heb ik BI gehad en dit is helaas niet meer overgegaan. De pijn zit nu ook laag in de rug. De pijn is zelfs erger dan toen ik zwanger was, ik neem wel 3000 mg aan pijnstilling per dag maar helaas helpt het niet. Slaap slecht vanwege de pijn, ben hartstikke vermoeid.. Daarnaast ook helaas weer hoofdpijnklachten erbij gekregen. Gisteren ben ik weer begonnen met werken en toen ik thuis kwam ben ik ingestort. Ik kon niet meer, kon wel janken van de pijn. Vanochtend werd ik wakker en wilde ik de kids naar kdv brengen en daarna naar mijn werk. Kon niet eens op mijn been staan, kids wel naar kdv gebracht en daarna maar de ha gebeld. Ik kon meteen langskomen, verwijsbrief voor een röntgenfoto gekregen + morfine en met fysio moet ik kappen. Dus heb ik me vandaag ziekgemeld, maar ik voel me zooo schuldig zeg! Dat ik me gewoon geen raad meer weet. Denk er zelf over om gewoon (tegen de klachten in) volgende week weer te werken.
hoi, gaan werken lijkt me echt het domste wat je kan doen. Als je je nu ziekmeldt is het nog zwangerschapsgerelateerd ( eigenlijk had je helemaal nog niet moeten gaan werken ) en dan krijgt je werkgever je ziektegeld vergoed van het uwv. Misschien helpt dat je om je wat minder schuldig te voelen. Verder is het heeel belangrijk dat je je lijf serieus neemt. Hoe langer je je verzet hoe langer het herstel. Je huisarts neemt je gelukkig wel serieus . Helpt de morfine een beetje. Veel sterkte!!
Tegen de pijn in weer gaan werken is wel het slechtste wat je kan doen! Dit is ziekte tgv zwangerschap dus je werk krijgt gewoon vergoed van het UWV neem ik aan. Jij moet nu eerst echt opknappen hoor, je rust nemen, en beter worden. Dan kan je pas voor je kindjes zorgen, en werken komt daarna pas!
Ooh wat naar! Ik kan me indenken dat je je vreselijk schuldig voelt! Maar zoals de rest zegt: meldt je ziek en luister naar je lijf!
Oh ik zou me ook hartstikke schuldig voelen, maar wij weten allebei dat dit natuurlijk zeer onterecht is. Ik vrees dat je zult moeten accepteren dat je iets naars hebt over gehouden aan de zwangerschap en dat dit eerste prioriteit is om aandacht aan te besteden. Accepteren is moeilijk, vooral als je loyaal bent naar je werkgever. Maar ook hij/zij heeft meer aan jou als je volledig hersteld bent. Maak je geen zorgen, ze zullen je heus niet meteen vervangen en ze zullen ook niet minder van je denken. Kop op meid! ps: we zijn een dag na elkaar bevallen Ik mag maandag weer beginnen.