Wij hebben voor alle zekerheid 2 testen gedaan an allebei vet positief! Wij zijn zwanger!!!!! Echt zo geweldig!! Maandag de huisarts bellen, want die is nu op vakantie... en 23 aug hebben we de eerste echo in het MCK. Wij zijn helemaal hoteldebotel!
Wij voelen ons fantastisch! Alleen errug moe zeg, wist niet dat een mens zó moe kon zijn! Maar verder geen klagen. Alle kwaaltjes neem ik er met alle liefde bij! En jullie? de 14e de eerste echo, wat spannend!!
Over het algemeen voel ik me wel goed, wel vaak moe of lusteloos (geen honger) en zo'n beetje om de dag beetje misselijk. M'n borsten zijn gevoelig en gevoelsmatig wel gegroeid. Ze voelen iig zwaar aan haha
Hoi Sabine en Merel, Mijn vriendin en ik zijn afgelopen januari naar de huisarts geweest om onze kinderwens te bespreken. We zijn uiteindelijk naar het MCK gegaan en daar ben ik op 27april geinsemineerd (IUI). Eerste poging was gelijk raak!!! Wel mbv Clomid 50mgr. Wij zijn inmiddels 16wkn zwanger van ons eerste kindje en alles gaat goed. Geen moment misselijk geweest, wel erg moe. Dat is nog niet helemaal over. Ik vind het leuk om een beetje op de hoogte te blijven. Er komt nogal wat bij kijken he? Wij beginnen volgende week met de concrete stappen voor de adoptie. Weer een stap verder!! Liefs Maaike
Ik heb Clomid gebruikt omdat mijn cyclus erg onregelmatig was en de doorslag werd gegeven tijdens de uitgangsecho. Daarop waren in beide eierstokken heel veel kleine follikels te zien. Er horen maar 1 of hooguit 2 follikels in te zitten. Ze waren eerst bang voor PCOS maar mijn hormoonwaardes in mijn bloed lieten dat gelukkig niet zien. Dus daar kon weer een streep door De Clomid was dus als een soort Pokon, om de eiblaasjes goed te laten groeien. Gelukkig was bij de eerste follikelmeting 1 mooi groot ei te zien dus was de dosering ook goed. Ja, we hebben echt alle wind mee gehad!
Wij zijn nu 6 weken en 2 dagen en mogen gelukkig dinsdag de 14e voor echo terug naar kliniek. en smiddags intake verloskundige+ nog een echo Ah zo,wij hebben bij deze poging pregnyl gehad,om te timen en om de follikel te stimuleren.Was wel spannend omdat je van pregnyl ook zwangerschpaskwaaltjes krijgt.
Hartstikke leuk!!! Jullie starten nu datgene waarvan ik het idee heb dat het al zó lang geleden is!! Heel gek, ondanks dat het wachten tot de 'veilige' 12wkn nu nog eindeloos lijkt, gaat het allemaal zó snel! Lekker veel echo's nu he? Heerlijk! Zo'n klein barbapapaatje op het scherm! En weet je wat wel jammer is; op het moment dat de echo's echt heel mooi worden (dwz dat het echt op een mensje gaat lijken) dan wordt het aantal echo's ineens een stuk minder... Hou me op de hoogte van de echo, leuk om zo te volgen! We gaan natuurlijk voor een mooi kloppend hartje! Willen jullie tzt ook graag weten wat het wordt? Wij wel, en daarom gaan wij woensdag voor de geslachtsbepalingsecho!! Zin in!! Succes!! Ps. Doe je ook mee met Moeders Voor Moeders?
Hey Sabine en Merel, (en andere dames) Allereerst gefeliciteerd met de zwangerschap! Ik hoop dat alles goed mag blijven gaan! Wij zitten in een soortgelijke situatie. In 2010 is mijn vrouw van de eerste IUI zwanger geraakt via MCK en hebben wij in December een dochter gekregen. Wij zijn nu een jaar bezig voor een broertje of zusje, ditmaal proberen we het bij mij. De 7de IUI met hormonen was raak! We waren in de wolken na de eerste echo waar goede hartaktie op te zien was. Helaas was het hartje net voor de 2e echo met 9 weken gestopt. Uiteindelijk hebben wij het kindje verloren na gebruik van cytotec en hebben daarna nog een curretage ondergaan voor de placenta. Al met al een verschrikkelijke ervaring met een lange nasleep. 10 weken na de curretage stond mijn hcg laag genoeg om weer voor IUI te gaan, en nu zitten we in die lange wachtweken na de 8ste IUI. Vindt het proces zwaar, en zeker na de miskraam emotioneel erg belastend. Hopelijk komt het uiteindelijk allemaal goed, dan is het het natuurlijk allemaal waard geweest. Maar nu ik er nog middenin zit heb ik het er flink lastig mee. Inmiddels zit ik op 9 dpo, en ben ik de uren aan het wegtikken. Voel vanalles, maar durf nergens op te hopen. (En toch blijft er altijd hoop!) Liefs, Frommel
Jeetje Frommel, wat een verhaal! Zoveel "geluk" bij de allereerste IUI en daarna met zoveel verdriet. Zeker nu besef ik me hoe gelukkig ik (en jullie bij het 1e succes) mag zijn dat het bij een allereerste poging gelijk lukt én goed blijft gaan. Wat een moeilijke periode hebben jullie gehad zeg, en wat is het nu weer spannend! Ik ga duimen voor een positieve test en goede afloop! Hou je ons op de hoogte?
We denken dat we het niet willen weten haha. Dit omdat we teveel verhalen kennen van mensen die ineens niet een jongetje maar een meisje of andersom kregen. Het maakt dingen wel makkelijker met inkopen enzo. Dus hopen dat de nieuwsgierigheid het niet gaat winnen van de wil om het geheim te houden. Ja we doen ook mee aan Moeders voor Moeders, zodra ik mocht gaan plassen, ben ik gaan plassen. Elke druppel telt Als we door zoiets kleins een kinderwens voor anderen dichterbij kunnen brengen, doen we dat met liefde en plezier. Jullie doen ook mee? Vertel eens wat meer over jullie en de kleine als je wilt
Wat fijn dat jullie een dochter hebben, super leuk! Wij hebben helaas ook een miskraam gehad, met 8 weken was het helaas niet verder kunnen zwangeren. Hele naar, zeker nadat we het hartje tweemaal hebben zien kloppen. Ik had wat bloed verloren, maar dit kon geen kwaad. Omdat het hartje nog klopte was er niets aan de hand en de kans dat het mis zou gaan was slechts 5 %. Al bleken we later binnen die 5% te vallen. We hebben thuis afgewacht of het vanzelf los zou komen. Dit gebeurde niet en het werd emotioneel ook steeds lastiger. Op de dag van de curretage kreeg ik idd iets om het op te wekken zodat de ingreep makkelijker zou gaan. Ik kreeg tijdens het wachten wat krampen en verloor wat stolsels. Vlak voor de ingreep voelde ik was, ik liep naar de wc (dacht dat het slijm was) en daar bleek het geen slijm te zijn. Verschrikkelijk naar.... Ik heb als een gek staan roepen en huilen met mn broek nog op mn knieeen. Het bleek idd te gaan om de vrucht, we hebben er nog even naar gekeken later. Fijn om te zien dat je nu zeker weet wat het weg is (afsluiting en vonden het een naar idee dat het zomaar weggezogen zou worden). En gek maar waar zag je in het vruchtzakje een soort heel klein poppetje zitten. Na een kkijkje in je baarmoeder bleek dat het nog niet goed schoon was, waardoor er alsnog een curretage plaats moest vinden, ook geen pretje. (Sorry dat ik er zo lang over schrijf, komt er gewoon zo ineens uit...) Anyway, het vervelende is dat de zwangerschap nu neit zo onbezorgd is als de eerste keer dat het goed raak was. Elk krampje, elke steek ben je bezorgd. Elke keer als je naar de wc gaat en je veegt is spannend. GFelukkig kan ik zeggen dat ik me inmiddels wel zekerder voel, al vind het wel erg fijn als we dadelijk een hartje zien kloppen. Ik voel me zwangerder dan vorige keer en heb er een goed gevoel over. We kijken uit naar de ehco dinsdag en kijken nog meer uit naar onze grappenmaker (1 april uitgerekend) Kom maar op!