Ik ben benieuwd naar andere ouders die bewust ervoor hebben gekozen om met hun kind(eren) op één kamer te slapen. Onze dochter van bijna twee slaapt bij ons op de kamer. Wel in haar eigen bedje. Het was een onrustige slaper en door samen slapen merkten we dat ze beter sliep, rustiger werd en overdag juist minder afhankelijk van ons werd. Ze heeft duidelijk behoefte aan nabijheid en veiligheid. De laatste twee maanden lijkt dit minder zo te zijn en slaapt ze bijna altijd door. Nu is baby twee op komst en hij/ zij zal in ieder geval de eerste 9 maanden bij ons slapen en daarna afhankelijk van de behoefte van dit kindje. Wij vinden het geen probleem dat er twee kinderen bij ons slapen, maar het lijkt me voor de nachtrust van onze dochter niet echt bevordelijk. Meerdere nachtvoedingen, 's nachts luiers verschonen, kleine huilpartijtjes etc. lijken mij voor haar niet zo fijn. De kamer van onze dochter is sinds vorige week klaar en ze zou daarheen kunnen verhuizen, maar ik twijfel. Aan de ene kant wil ik wachten tot ze zelf aangeeft dat ze hier behoefte aan heeft en hoe pak ik dit aan? Zijn er ook ouders die met twee kinderen waaronder een baby samenslapen? Ik neig nu om dochter naar haar eigen kamer te doen, amar stiekem vind ik het ook moeilijk. Het is zo heerlijk om 's nachts na dat slapende kopje te kijken en 's ochtends bij het wakker worden een lachend meisje naast je in haar bedje te zien staan. Graag ervaringen
Hier slaapt ze wel in haar eigen kamer maar sinds ze ziek is, wordt ze standaard s nachts wakker en ligt ze bij ons. Eerder bracht ik haar vaak als ze weer sliep terug maar heb ik niet altijd puf voor. Inmiddels slaapt ze dan halverwege de nacht bij ons verder. Maar hier ligt ze dan tussenin en straks met een baby niet erg handig. Baby krijgt een co-sleeper dus die heeft straks wel een eigen plekje. Ik denk dat papa hier straks een tijdje bij haar gaat slapen op een matras zodat ze niet alleen hoeft te slapen. Maar eerst maar even zien of ze in haar nieuwe bedje wil slapen, die komt deze week. Onze slaapkamer moet eerst klaar voordat zij op haar nieuwe kamer kan.
Ook wij hebben een tijd met baby en dreumes in 1 kamer geslapen. Dochter sliep/slaapt nog steeds niet door en wilde graag in de nacht bij ons op de kamer slapen (in haar eigen ledikantje) en er kwam een baby bij. Ik moet zeggen dat het hier heel goed ging. Ze werden niet wakker van elkaar. Ze liggen natuurlijk vrijwel naast je, dus ze hoeven nog maar een kik te geven en je staat er al naast. Zo konden wij gewoon de nachtvoedingen/luiers doen bij de baby terwijl de dreumes doorsliep en andersom net zo, als onze dreumes wakker werd sliep de baby ook gewoon door. Wij hebben een grote kamer, dus ons bed stond in het midden met aan de ene kant een ledikantje en aan de andere kant een wiegje
Wij hebben ook altijd samen geslapen, dochter in de co sleeper en ze kwam 's nachts ook vaak lekker tegen me aan liggen. Ik hoefde er 's nachts nooit uit en we genoten er alle 3 van. Een maand geleden begon ik me heel erg te irriteren aan het "geclaimd" aan mn lijf 's avonds, het naar bed brengen duurde lang, ze prutste steeds aan me en ik kon er echt niet meer tegen! Sindsdien slaapt ze in haar eigen kamer, in een eigen ledikant. Het gaat bizar goed, 's middags leg ik ze op bed en gaat ze spelen en slapen. 's Avonds leggen we ze op bed, blijven naast 't bedje zitten en dan gaat ze na een dik half uur pas slapen. Als ze 's nachts wakker word geef ik vaak 1x de speen en bij de volgende keer slaapwandel ik met haar naar mn bed en slapen we samen door. Zo hou ik het zelf beter uit en zal dochter ook minder gestoord worden van de verzorging van de baby 's nachts.
Dochter heeft tot 6 maanden bij ons geslapen en ging daarna naar haar eigen kamer. Toen ze 2j2mnd was kreeg ze een groot bed (meegroeibed) en daar heeft ze 2 mnd in geslapen op haar nieuwe kamer (broertje was op komst. Maar daarna wilde ze niet meer alleen slapen, maar bij ons in bed. Omdat we dat niet zo`n succes vonden heeft ze een ledikantje bij ons gekregen. Toen broertje was geboren en we weer thuis waren wilden we dochter niet wegsturen maar hebben we haar ook laten liggen. We hadden toen dus een ledikantje en een wieg op onze slaapkamer. Ze werden niet wakker van elkaar en het ging prima. Toen broer 6 mnd is hij verhuisd naar zijn eigen kamer (hij had wel steeds meer last van zus en ons). Hij slaapt/sliep veel lichter dan de rest. Nu is dochter recent verhuisd van onze kamer naar broers kamer en slapen zij dus samen. Dochter wil nog steeds absoluut niet alleen slapen.
bedankt voor de reacties! Fijn om te lezen dat het samen slapen met meerdere kinderen wel goed kan uitvallen. Ik denk dat we het toch eerst gaan proberen en dan met manlief op een matrasje ernaast. Mocht het niet lukken, gaat ze gewoon weer bij ons slapen. We gaan er in ieder geval geen strijd van maken. Onze slaapkamer is zeer ruim en wij hebben er geen last van (en vinden het stiekem ook erg gezellig ).
Misschien is het een idee om nu al te beginnen in haar eigen kamertje, als je dat toch wel wilt proberen? Want als de baby er straks is dan lijkt het misschien net alsof zij plaats heeft moeten maken voor de baby....
Hihi.. ik ga je nu laten schrikken hoor: Ze gaat over 2 jaar al naar de basisschool.. ieks! Nee, flauw hoor. Ik snap je wel, ze gaan idd als een tierelier. Wat ontzettend gaaf trouwens dat er een tweede op komst is Ik zou denk ik toch op korte termijn proberen of ze op haar eigen kamertje wil slapen. Misschien vindt ze het nu wel hartstikke stoer..? Als het niet wil, kan je haar alsnog weer terug doen op jullie kamer. En anders een matrasje/bedje op jullie kamer extra voor als ze een keer onrustig is 's nachts?
Nee hoor die van mij blijft altijd bijna 2 ! Ik ga een datum afspreken met man en dan gaan we het proberen. Ik ben benieuwd!