Hallo, Onze baby is bijna 7 weken en slaapt overdag niet of nauwelijks in bed. In onze armen slaapt ze wel, maar ja ik kom zo overdag echt nergens aan toe. Kortom, ze moet meer slapen en dan ook in bed. Vandaag het consultatiebureau gebeld en de verpleegkundige gaf het volgende advies: Ritme is heel belangrijk. Dit houdt in: voeden, verschonen, even 'spelen' en dan wakker in bed leggen. Ze begint dan waarschijnlijk te huilen en dan moet je haar 5 minuten laten huilen. Na 5 min. ga je erheen om te troosten (in bed laten liggen en dan aai over de bol of zo) en dan ga je weer weg. Vervolgens gaat ze weer huilen en troost je haar weer na 5 min. Dit proces blijf je herhalen tot ze slaapt. Die vrouw zei dat je in het begin zo een 60 tot 70 keer erheen zal moeten . Nu is onze dochter erg ongeduldig en bij haar gaat huilen vrijwel meteen over in krijsen/gillen. Net wakker op bed gelegd en ze ging dus eigenlijk direct krijsen. Met pijn en moeite 5 minuten volgehouden en ben er toen naartoe gegaan om te troosten. Een 'aai over de bol' werkt uiteraard niet (had die illusie ook niet hoor ) en ik moet haar dan echt uit bed halen om te troosten. Ze viel toen na een paar minuten in mijn armen in slaap en heb haar toen op bed gelegd. Mijn vraag: hoe denken jullie over deze aanpak? Ik weet niet of ik dit wel kan. Vind 5 minuten laten huilen (of krijsen in dit geval) ontzettend lang. Snap wel dat ze moet leren zelf te slapen, maar zijn er geen andere opties? Hoe hebben jullie dit aangepakt?
Misschien heb je niets aan mijn advies, maar heyt kan je gerust stellen. Onze oudste moest voor het slapen, overdag en 's avonds 20 minuten huilen. Dat begon met krijken en werd steeds minder. Je kon je klok erop gelijk zetten, na 20 minuten viel hij in slaap. Daarna sliep hij dan de hele nacht heerlijk. Geen enkel probleem. Day duurde tot hij 1,5 was ofzo. En nu gaat hij zingend slapen. We hebben ook al het andere geprobeert omdat we het zielig vonden. Er steeds naartoe, in bed, uit bed, lampje aan toe name it. Maar jeu bleef bij 20 minuten aaneengesloten huilen. De huisarts zei, sommige kindjes verwerken het zo nu eenmaal. Nu slaapt hij prima. Dat huilen went en ze hebben er echt geen hinder van. In het begin is het wel volhouden inderdaad.
Let goed op haar slaapsignalen (gapen, aan oortje frunniken) en leg haar bij het eerste signaal op bed. Ben je te vroeg, dan heeft ze geen slaap, ben je te laat, dan is ze oververmoeid en lukt het in slaap vallen ook niet. Misschien doe je dit ook al wel hoor, maar dit is wat bij onze zoon werkte. Ik heb mijn zoon nooit laten huilen toen hij zo klein was, dat ging compleet tegen mijn gevoel in. Hij had veel last va krampjes. Huiluurtje was altijd 's avonds, dan namen we hem lekker bij ons. Succes!
Babys van 7 weken hoeven nog niet alleen te leren slapen. Ze hoeft ook niet alleen in bed te slapen . Zo klein is in kinderwagen bak ook heel fijn slapen
Hier ook een kleintje wat af toe huilde/krijste om in slaap te vallen. Heb haar ook wel eens in bed gelegd van huil maar even, want ik weet het niet meer. En mevrouw sliep binnen 5 min als een roos. De ervaring hier was om ook het huilgedrag te leren kennen. Ik hoorde ik al vlug aan het huilen wat er was. Want ja als ze en stevige boer dwars had zitten dan sliep ze echt niet. Huilen was hier soms een manier van communiceren waar ze een heleboel mee aan kon geven groetjes jolanda
lekker in de kinderwagenbak, of doe je kindje lekker in een draagdoek bij je Je kindje is nog zo klein en wil graag bij je zijn , waarom zou ze perse alleen in bed moeten slapen..
Voor 7 weken lijkt het me prima als ze bij jou in slaap valt en je haar dan lekker overlegd in haar bedje, als het haar niet lukt om zelf in slaap te vallen. Hier lukte het met 7 weken ook nog niet hoor, we zijn gewoon blijven oefenen en op een gegeven moment ging het wel goed. Heb hem hier zo klein nooit laten huilen, wel eens wat jammeren of mopperen, maar zo krijsen, zoals jij omschrijft, dat deed ik niet.
Wat moeten babys van 7 weken toch al veel. Ze komen net uit de buik en dan pats boem in bed, alleen, geen geur en warmte van mama. Ja dan zou ik ook huilen want dat is het enige wat zo'n kleintje kan. Pak gewoon lekker bij je en geniet ervan. Voor je het weet zijn ze echt groot!
Ik zou ook zeggen: koop een draagdoek en hou haar lekker bij je! Zo heb jij je handen vrij en kan je dochter lekker bij je slapen.... Ik vind haar nog zo jong om gelijk al alleen te slapen.....
Ik heb het laatst ook al in een ander topic gezegd, maar om de 5 minuten aar je kindje gaan en dan weer weggaan vind ik het domste wat je kunt doen. Je leert je kindje op deze manier juist huilen- immers als je kindje het 5 minuten volhoudt wordt het beloond en ziet het mama. Dan gaat mama weer weg en wordt het verdrietig, maar na 5 minuten wordt het huilen weer beloond. Uiteindelijk zal het vast wel stoppen met huilen, omdat het te moe wordt of de hoop opgeeft dat mamahem oppakt en knuffelt. Ik ben zelf psycholoog en kan me haast niet voorstellen dat ze bij het cb dit advies gebaseerd hebben op psychologische inzichten. Het zijn in ieder geval zeer zeker geen recente inzichten . Als je kindje wat ouder is (zeker 6 mnd liever ouder) kun je zelfs nog beter ouderwetse slaaptraining toepassen dan dit advies. Dan weet je kindje in ieder geval waar het aan toe is, hoewel alleen laten huilen eigenlijk altijd tot stress leidt bij een baby. Wat mij betreft kun je bij een heel jong kindje maar één ding doen en dat is troosten als het je nodig heeft. Natuurlijk moet je soms misschien even snel naar de wc ofzo, dat is echt geen probleem, maar om steeds weer bewust weg te gaan vind ik bizar. Blijf er liever bij tot hij stopt met huilen, aai hem, houdt zn handje vast, knuffel hem of doe iets anders wat hij prettig vindt. Ik zou persoonlijk ook geen probleem hebben met hem lekker bij mij laten slapen in een draagdoek (hebben beiden dochters de eerste maanden overdag vrijwel altijd gedaan), maar ik snap dat dit niet iets is voor iedereen. Verder kun je nog andere dingen proberen, zoals het bedje een beetje afschermen en hem wat meer ee "veilig hoekje" proberen te geven of het donkerder maken op de kamer. Ander knuffeltje, speentje, inbakeren... eigenlijk is alles beter dan dit standaard cb-advies .
Goh, toevallig had ik deze link nog open staan in een ander tabblad: 'Baby's laten huilen is gevaarlijk'. Let wel: we hebben het nu niet over het laten huilen "want je hebt even geen andere keuze (tijdens het autorijden, naar de wc, etc)", maar over het bewust laten huilen.
Mijn baby is ouder 9 maanden. Heeft de eerste drie maanden alleen bij mij geslapen ivm kma en heeeeeel veel huilen. Daarna sliep hij perfect op z'n buik, dus daarmee overdag begonnen. Ook later omdat hij op z'n rug echt niet ging slapen. Nu moet ik hem met regelmaat 10 minuutjes laten huilen, als ik hem kom troosten of uit bed haal gaat ie een feestje bouwen en dat is voor mij genoeg om te weten dat er niets aan de hand is! Dan gaat het weer weken goed, en dan probeert hij het weer even uit. Echter vind ik een baby van 7 weken te jong om te laten huilen! Zoals ik al zei, de eerste drie maanden heeft hij alleen maar bij mij geslapen dag en nacht.. Desnoods in een draagzak.. Of evt op de buik in de box om te proberen..
Hier wilde dl ook overdag niet in bed slapen. S nachts ging super goed dus wilde ook nirt dat ze het als negatief ging ervaren. Hier heeft dl het eerste half jaar overdag lekker bij mij gelegen. S ochtends ging ik vaak wandelen (naar winkel toe etc) en dan sliep ze in de wagen, s middags lekker even met de op de bank (1-2 uur, net zolang ze sliep). Kwam ook niet zoveel toe aan dingen in huis maar dat deed ik dan in het weekend als ml thuis was. Overigens was dl niet zo'n slaapkopje. Af en toe sliep ze aan het einde van de middag nog even in de box maar dit was een uitzondering. Wat je verder nog kan proberen is slapend wegleggen. Dat zelf in slaap vallen leren ze later wel. Hier sliep dl na 6 maanden niet zo makkelijk bij me. Toen de 1e keren echt wel even laten huilen/krijsen tot ze sliep maar dit was 2 x en daarna ging het goed. Niet altijd natuurlijk maar dat hoort erbij. Doe vooral waar je jezelf goed bij voelt!
Mijn zoontje sliep slecht overdag door medische klachten, na medicatie ging dit beter. Ik heb hem heel lang in slaap gewiegd of in mijn armen in slaap laten vallen. Leg een kruikje in het bedje/wagen om voor te verwarmen en leg je kleintje alvast in een wikkeldeken of slaapzakje in je armen zodat ze niet wakker wordt van de kou of het toedekken als je haar in bed legt. Hier sliep hij in de wandelwagen of in een domoo zitkussen of zo'n mosesmandje die in de box stond. Ik legde vaak mijn hand op zijn hoofdje of een doekje tegen hem aan. Hier was de draagzak geen succes helaas. Pittig voor jullie maar deze fase gaat echt voorbij. Het voelt vast als heel vermoeiend maar ik hoorde vaak dat de 12-14 weken grens vaak meer ritme en langere slaapjes bracht. Ritme is wel belangrijk vind ik, hier hielp het mijn zoontje wel.
Ergonomische draagdoek cq draagzak. Kind bij je en jij handen vrij. Verder "baby in een droomritme" (boek) is een aanrader. Zelf vind ik regelmaat en rust wel goed om in te voeren, maar laten huilen? Nee. Daarnaast is je kindje nog zo jong en heeft nu jou nog heel erg nodig. Deze tijd is zwaar, maar het huishouden komt wel weer. Je kindje is maar 1x jong en de basis leg je nu.
Niemand heeft wijsheid in pacht dus mijn advies is doe wat jij denkt dat goed is. Ik durf best toe te geven dat ik mijn dochtertje wel laat huilen. Niet lang maar ik kom elke paar minuten om haar speen te geven. Ik weet dat er hier veel moeders zijn die daar fel tegen zijn maar het is mijn kind en ik doe waarvan ik denk/vind dat het beste is. Onze dochter huilde alleen maar, ik werd er helemaal gestresst van ik kon niet eens even naar de wc zonder dat ze huilde. Wij zijn 3 weken op vakantie geweest in turkije bij mijn schoonfamilie en ook daar heeft ze alleen maar gehuild! Ik heb haar alleen maar zoveel mogelijk getroost en vanalles geprobeerd om haar te laten slapen (samen slapen, op mij laten slapen, bij haar blijven tot ze sliep en ga zo maar door) en niks hielp. Wij zijn zelfs in turkije naar het ZH geweest om haar te laten onderzoeken (in nl ook al bij de HA en CB geweest) maar ze heeft niks. Toen wij thuis kwamen heb ik de regel even laten huilen (wel steeds naar haar toe natuurlijk) toegepast op advies van het cb. Nou ik kan vertellen dat ik ineens een totaal ander kind heb! In plaata van dat ik uren met haar aan het zeulen ben is ze nu binnen 10-15 minuten in slaap en is ze een hele vrolijke en rustige baby. Dus ik ben van mening dat eventjes laten huilen niet persee slecht hoeft te zijn. Ik weet dat anderen dat wel slecht vinden maar dat kan mij niks schelen. Ik hou van mijn kinderen en probeer alles zo goed mogelijk te doen uit liefde voor hun. Waarom zou ik uren zitten sussen, troosten, wiegen etc terwijl ik duidelijk merk dat ze met deze aanpak veel beter en sneller slaapt en veel rustiger is?
Ik ben het met je eens strandbal. Veel moeders spreken mij ook altijd afkeurend tegen. Ik denk dat je pas weet wat we bedoelen als een baby'tje gebaat is bij even laten huilen als je zelf zo'n baby'tje hebt. Ik denk dan ook de beste tip inderdaad: dat wat je instin ctief doet, is waarschijnlijk de beste keuze. En als je een keer het tegenovergestelde probeert een het werkt niet. Niks verloren.
@ Strandbal & Blisskarin, Als je eerst medisch alles hebt laten uitsluiten EN het gaat om een 'inslaap'huiltje is het in mijn ogen wel iets anders dan wat ik hier lees. En welke ervaring ik heb. Deze baby gaat gillen en krijsen, staat in de op. Onze oudste was een echte huilbaby, nou ja huilen? Speenvarken, krijsbaby. 8 uur krijsen per dag, minimaal. Ook ik kreeg zonder pardon te horen "hij mankeert niets, laat maar huilen". (Het cb heeft doorgaans niet de medische kennis in huis om een diagnose vast te stellen.) Later bleek hij het Kiss-syndroom, verborgen reflux en kea te hebben. Ik heb dus het advies, vrij dwingend zelfs, gekregen om hem te laten huilen, terwijl dat kleine manneke verging van de pijn! Ik vind dat een baby best even mag mopperen, mag baby-vloeken en niet bij elke kick opgepakt hoeft te worden. Maar ook vind ik dat een inslaaphuiltje anders is dan een baby die krijst en dus een baby die krijst kan je in mijn ogen beter niet zomaar laten huilen.
Hier moest ik ze na het flesje en boeren gelijk op bed leggen, want als ik eerst nog even ging spelen dan gingen ze dus absoluut niet slapen. Misschien dus proberen gelijk na het boertje op bed leggen? Of in slaap wiegen in het kamertje..