@Natas: Gezellig was het zeker..... Pfff Was blij toen we thuis waren. Ze moeten continu hulp hebben, bied je hulp word alles afgewimpeld. Heb het langzaam een beetje gehad. Dat ze maar eens rekening gaan houden dat ik 38 weken zwanger ben en we geen tijd hebben voor dit soort dingen (als het niet gewaardeerd kan worden). En dat geruzie ben ik sowieso moe, dat wil ik straks ook niet waar mijn kind bij is!
Hoi, Ik zal de komende dagen denk ik niet echt aanwezig zijn hier. We hebben gister avond van 8 TOT 9 uur een eeg pittig gesprek gehad met Quinn zijn zaal arts waar we behoorlijk van onze slag van zijn. Ze denken namelijk dat hij het townes brocks syndroom heeft. De anusatresie is hier een bijkomstigheid bij ipv dat wij dachten dat dit de hoofdoorzaak was. Hij heeft een ieder geval een hele hoop en de vraag is nu hoeveel last hij van alles gaat hebben. De komende tijd zullen heel veel onderzoeken gaan plaatsvinden en ze weten niet of hij in de tussentijd naar huis mag. Kan zijn dat hij echt een paar maanden moet blijven. Het leek beter te gaan met hem en dan ineens wordt je s avonds weer van de kleine blauwe wolk wat er was afgehaald. Sinds gister avond ben ik ook echt gebroken en is,het mij teveel geworden. We zitten ook nog eens sinds gisteravond in het ronald mc donald huis en geen idee hoelang we hier blijven. T liefste ging ik naar huis maar t is niet praktisch. Bovendien is ons huis al helemaal van boven TOT beneden versierd en dat wil ik nu niet zien. Ik merk dat het echt pittig is zo na de keizersnede, maar ja niets aan te doen. Ik ga maar eens stoppen, heb hier geen internet en dit typen op de telefoon is niet handig. Ik hoop dat jullie snel mogen bevallen van allemaal een gezond kindje. Ik kom wel weer terug en zal misschien bijlezen maar voorlopig niet actief mee doen. Ik las dat iemand ook de gbs had. Ik heb ook de uitbraak gehad van de streptokokken bacterie en heb ook voor de keizersnede goed aan de antibiotica gelegen. Als dit niet was waren ik en Quinn misschien goed ziek geworden dus eis die antibiotica ook echt.
@simple.... Tja..... Wat moeten we nog zeggen meis, denkt dat iedereen die jouw berichtje leest ook wel eventjes moet slikken... Dat is nogal zware kost die je te verwerken krijgt, en niet minder dan logisch dat je dat dan op een gegeven moment niet meer trekt... Ik kan alleen maar hopen dat jullie veel steun bij elkaar vinden en dat alle mensen om jullie heen heel erg lief voor jullie zijn.... Sterkte!!!
Ik kom jullie even op de hoogte brengen dat Bika (mijn nicht) is opgenomen in het zh. Haar hoofdpijn ging maar niet over dus hebben ze een ct-scan gemaakt, maar gelukkig kwam daar niets bijzonders uit. Verder weten ze nog niets. Er worden nu nog wat onderzoeken gedaan. Ik hou jullie op de hoogte als ik weer wat hoor.
Ik was al op de hoogte maar bij deze nog eventjes gauw een heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel groot hart onder de riem, hè meissie! Hoop dat jullie gauw meer weten en dat alles goed gaat! XXX
Hoi meiden ik wil jullie even laten weten dat ik afgelopen vrijdag ben bevallen van onze dochter Eva, ze weegt 3810 Gr.! Het was een vlotte bevalling en heb eigenlijk op wat naweeën na nergens last van Eva is nu wel flink afgevallen dus moet gaan bijvoeden maar dat komt helemaal goed! Ik houd jullie op de hoogte! En simple heel veel sterkte met jullie zoontje!
Gefeliciteerd Danielle!!! Fijn dat alles zo goed gegaan is en ik hoop dat ze snel weer op gewicht is! Nou ik ben weer ontslagen gelukkig. Hoofdpijn hebben kon ik thuis ook vond de neuroloog. Hij heeft niets kunnen vinden en we hoeven dus niet bang te zijn. Hoogstwaarschijnlijk komt het door de zwangerschap en zijn de flitsen/vlekken, misselijkheid en de gevoelsverschillen allemaal uitingen van de hoofdpijn. Mocht het na de bevalling niet over gaan mag ik terug komen naar de neuroloog. Daarna heb ik de gyn nog even gesproken die me vertelde dat ze nu elke vrijdag gaan kijken hoe het gaat en als de klachten zo heftig blijven gaan ze misschien toch wel inleiden. Er blijken namelijk manieren te zijn waarop het wel kan, al zijn die minder prettig en duren die vaak iets langer. Maar als ze het kind er uit willen hebben krijgen ze hem er uit zeiden ze hihi. Ben dus benieuwd wat ze vrijdag op controle vinden. Simple, ik ga straks man even uithoren over Townes Brock syndroom, het zegt me zo niets en er is niet zo veel over te vinden begreep ik van Angel. Ik las wel iets over dat de meeste mensen met het syndroom een normaal leven leiden, dus ik ga er voor duimen dat Quinn dat ook gewoon kan! Heel veel sterkte en succes!! dikke knuffel!
Danielle: van harte gefeliciteerd met jullie dochter. Fijn dat alles goed gaat en fijn dat je het inleiden je mee is gevallen en het zo snel is gegaan. Vervelend zijn die na weeen he. Geniet ervan. Bika: hopelijk mag je snel je baby in je armen sluiten, hopelijk voel je je goed.
Heej Bika, had al ergens gezien (FB?) dat je weer naar huis mocht; denk dat je je thuis toch fijner voelt als ze in het ZH niks voor je kunnen betekenen, of wel?! Hier rustig dagje; net weer een poging gedaan om uit eten te gaan, ging beter dan de vorige keer; toen heeft de vette chocomel me genekt tijdens het eten, nu dus wat anders gedronken en errug lekker gegeten!!! Ik vanmorgen met engelengeduld een zielig muisje uit de rattenval bevrijd, vond ik zo sneu, maar hij had er gelukkig niks mee geleden. En nu zit hubbie met zijn luchtbuks (echt waar!) buiten op wacht om de rat in zijn donder te jagen, haha... Wij sporen echt nie...
Ik heb vandaag ook weer geen leuke dag achter de rug. Eigenlijk begon het al vannacht met vreselijke pijn in mijn rug en tussen de schouderbladen. Dacht eerst dat ik misschien rugweeën had. Het kwam en ging. Tijd bijgehouden. Daarnaast hielp het als man tegendruk erop gaf. Uiteindelijk vond ik dat hij maar moest gaan slapen, probeerde zelf ook tussen iedere pijnaanval te rusten. Uiteindelijk ben ik blijkbaar toch in slaap gevallen en om 9.30 uur werd ik gewekt dat de broodjes klaar waren . Hoezo lief! Ziekenhuis alweer gebeld hoelaat ik voor CTG mocht komen. Dat kon om 14.00 uur. Voelde me eigenlijk de hele morgen niet echt lekker. Niet ziek maar flauw. Opeens zag ik weer lichtflitsen! Weer ziekenhuis gebeld of ik direct moest komen of dat ik rustig tot 14.00 uur kon wachten. De verpleegkundige zei dat ik beter thuis kon blijven anders moest ik toch in de wachtruimte wachten. Om 14.00 uur hele verhaal gedaan en tijdens het gesprek (vrouw had vroeger bij man om de hoek gewoond dus was ook een leuk praatje) liep het vocht in straaltjes uit mijn linker voet! Gelukkig dat dit in het ziekenhuis gebeurde, ze zou het tegen de arts zeggen en er werd besloten om extra bloed en urine-onderzoek te doen. Het CTG was in ieder geval goed, alleen eiwitten in de urine. Bij klachten moet ik onmiddelijk terug en anders dinsdag. Daarna naar de verjaardag van mijn moeder. Nu heb ik een hork (sorry) van een tante, die wel ff erin stampt dat ze in het ziekenhuis niet voor 42 weken inleiden. Ik kan me herinneren (zei was er volgens mij niet bij, tenzij ze helderziend is) dat de gyn uitdrukkelijk 40 weken gezegd heeft en dat dit gisteren ook weer bevestigd is. Word er ook nog even gezegd dat ze dat echt niet doen als het goed gaat. Waarom heb ik dan vanmiddag 2.5 uur daar gezeten, toxlab gehad en moet ik zovaak terug komen??? Omdat het goed gaat??? Ik weet mijn tijd wel anders te verdoen als in het ziekenhuis zitten en over alle oplopende parkeerkosten zullen we het maar helemaal niet hebben. Daar kunnen we op een week tijd goed van gaan uiteten bijna. Zo ging het nog wel even door... Uiteindelijk heb ik tegen man gezegd dat ik naar huis wilde, had een pijnlijke harde buik, die niet weg trok en was dat commentaar van mensen die appels met peren vergelijken zat! In het zh liep een hoogbejaarde met rollator gewoon 3x zo snel, frustrerend is dat als je 26 bent en met pijn en moeite de afdeling haalt. In de auto heb ik even vreselijk zitten huilen en net goed gesprek met Bika gehad. Ook mijn lieve mannetje is er voor me en helpt me overal waar kan. Dinsdag willen we toch weer het inleiden bespreken want ik trek het gewoon psychisch niet meer! Merk gewoon dat ik niet meer mezelf ben en echt tegen een depressie aan zit. Daar heeft ons kindje ook straks helemaal niks aan. Ik wil kunnen genieten van mijn kindje en kraamtijd. En die domme opmerkingen, daar zit ik echt niet op te wachten. Zou fijner zijn als je ziet dat iemand het zo zwaar heeft, dat ze je juist gunnen om te bevallen!
Whahahaa, ik dacht dat die van mij alleen zo gek was. Toen ik in zh lag (was blij dat ik niet thuis was) zat er een muis in de kelder. Eerst had hij er al eens met een schep achteraan gezeten, maar kreeg hem niet. Heeft ie dus blijkbaar ook zijn windbuks gehaald (speelde veel call of duty) en dus die muis neergeknald. Meneer was heel trots want hij had een headshot gemaakt. Overigens had ie alles netjes opgeruimd en was ik wel een beetje blij dat we van die muis verlost waren.
En dan beweren ze nog dat Call of Duty niet gevaarlijk is stelletje idioten hahahaha. Man is gelukkig was passiever Hoop dat je nu lekker beetje kan slapen Angel, je tante is het niet waard en jij wordt gewoon lekker ingeleid! Wie het laatst lacht lacht het best!! Ga nog even lekkere warme douche nemen en me laten masseren (whahaha Angel ) en dan straks lekker in mn eigen bed slapen!!!! HEEERLIJK!!!