LS, Fijn dat deze mogelijkheid bestaat, ik vind het moeilijk mijn situatie telefonisch uit te leggen... Op 4 augustus 2015 ben ik uitgevallen, nadat onze 20 weken echo een ernstige groeiachterstand uitwees en ik rust moest houden en de onderzoeksmolen inging. Lang verhaal kort: zenuwslopende periode, waarin we tussen hoop en vrees leefden en uiteindelijk de bevalling moesten inleiden met 23 wk en 6 dagen, op 25 augustus 2015 werd ons zoontje levenloos geboren. Ik was lange tijd nergens toe in staat. Vanaf januari 2016 ben ik mijn werk weer gaan opbouwen, tot ik in april op ongeveer 75% hersteld was. Wat mij hielp in die tijd was een nieuwe zwangerschap, die weer hoop gaf, tezamen met de nodige zorgen uiteraard. Met 16 weken zwangerschap kregen wij het noodlottige nieuws dat ook ons tweede zoontje een groeiachterstand had. Zo goed ik kon ben ik blijven werken, maar ben op 2 mei weer 100% uitgevallen. Met 18 weken zwangerschap leerden mijn man en ik dat we beide drager zijn van een zeer zeldzame genmutatie. Dit betekent dat we elke zwangerschap 25% kans hebben op een ziek kindje zonder levensverwachting. Dit lot heeft ons 2 keer getroffen. Gestapeld verdriet, dubbele rouw en wederom een heftige bevalling om met 23+6 weken ons tweede zoontje levenloos ter wereld te brengen, op 3 juni 2016. Mijn werkgever is heel begripvol geweest en ik heb ook na ons eerste verlies heel hard gewerkt aan mijn herstel. Na de geboorte van ons tweede zoontje eveneens. Ik ben nog niet in staat te werken, het zijn traumatiserende life events die hun tol eisen. Ik had mijzelf een doel gesteld om in september weer werkzaamheden op te gaan pakken, ik wil niets liever dan mijzelf nuttig maken en weer 'meedoen' met de wereld. Wat ik probeer toe te lichten: mijn (gedeeltelijke) arbeidsongeschiktheid is nu ruim een jaar gaande, naar aanleiding van twee zwangerschappen en bevallingen. Mijn werkgever heeft mij nu laten weten dat ik vanaf deze maand naar 70% van mijn salaris ga, in verband met de CAO conforme regeling tweede jaar ziekte. De arbodienst heeft ook aangegeven dat, als ik begin september nog niet in staat ben om mijn werk op te pakken, zij spoor twee gaan inzetten. Dit lijkt mij totaal niet van toepassing in mijn situatie. Ik hou van mijn werk, en mijn aandacht nu op spoor twee te moeten gaan richten lijkt mij zonde van mijn beperkte energie. Geldt de Wet Poortwachter op dezelfde manier als de ziekte zwangerschapsgerelateerd is en ik al heb aangetoond te kunnen reïntegreren in mijn eigen werk? En zolang de vangnetregeling van toepassing is, dus het UWV mijn dagloon aan mijn werkgever betaalt, hoeft mijn werkgever toch niet te korten op mijn loon? Kunt u dit voor mij beantwoorden? Met vriendelijke groet
Beste Kleintje2016, Poe! Wat heb jij veel meegemaakt in een jaar tijd. Ik snap heel goed dat dit niet in de koude kleren gaat zitten en wat goed dat je toch probeert de draad weer op te pakken! Je wilt weten of de Wet verbetering Poortwachter ook betrekking heeft op mensen met zwangerschap gerelateerde klachten. En of jouw werkgever je mag korten in het tweede jaar van ziekte. Voor je eerste vraag verwijs ik je naar het Juridisch Loket, vakbond of rechtsbijstandsverzekering. UWV is niet bevoegd deze vraag te beantwoorden, maar het lijkt me dat op dit soort verzuim ook de Wet verbetering Poortwachter van toepassing is. De invulling daarvan (2e spoor traject) is iets tussen jou en je werkgever. Voor je tweede vraag kan ik je mededelen dat jouw werkgever jou 100% van het dagloon dient door te betalen. Hier heb je namelijk recht op (ook in het 2e ziektejaar als je nog altijd ziek blijft als gevolg van de zwangerschap/bevalling). Weigert je werkgever dit? Ook dan verwijs ik je naar het Juridisch Loket, vakbond of rechtsbijstandsverzekering. Ik wens je heel veel sterkte toe nu en in de komende tijd. Met vriendelijke groet, Martijn UWV Webcare Team