hoi iedereen. Ik heb het gevoel dat er een vloek op mij rust. In maart 2004 begon ik een relatie met een man die 13 jaar ouder was dan mij. Wij hadden heel veel ruzie en besloten na een relatie van 5 maanden uit elkaar te gaan. Het was 16 augustus 2004. Wij hebben die dag nog sex gehad en hij is in volle ruzie door gegaan. s'avonds heb ik hem dan een mailtje gestuurd dat het zo niet verder kon en dat ik op zijn minst een pauze wou inlassen. op 1 september moest ik mijn regels krijgen. Maar zoals je mij al hoort aankomen ik kreeg ze er niet door. op 15 september 2004 kreeg ik te horen van mijn huisarts dat ik zwanger was. Ik was 20 jaar. op 6 mei 2005 is mijn prachtige dochter kitana geboren, die ondertussen al 2,5 jaar is. Op 19 augustus 2006 begon ik een relatie met een jonge man van 25 jaar die ik al kende van kindsbeen af. alles ging goed. Hij was superlief, deed alles voor mij, was heel goed voor mijn dochtertje. na een relatie van 10 maanden bleek ik (gepland) zwanger te zijn van ons zoontje, ondanks dat we nog niet samenwoonden. Ik ben nu 25 weken zwanger. De nacht van vrijdag op zaterdag (30/11 op 01/12) heb ik ondekt dat hij mij bedroog met een andere vrouw. Ik had al een paar weken een raar gevoel. Hij begon veel te smsen met die vrouw. Zijn geluid van zijn berichten stonden ineens af. ik ben toen eens in zijn gsm gekeken en hij sloeg ineens zijn verzonden berichten niet meer op. precies of hij had iets te verbergen voor mij. En dat allemal in dezelfde periode. die bewuste nacht merkte ik dat hij opnieuw een berichtje had gekregen. Hij sliep al dus keek ik weer in zijn gsm. (wat ik niet graag deed, want ik ben zo niet) wat er in stond, deed mij de vloer van onder mijn voeten verdwijnen. Ik heb hem ermee geconfronteerd. Hij "er is niks gebeurt" bla bla bla. uiteindelijk was er gekust maar ik weet dat er meer is gebeurd dan wat hij mij vertelde. Hij hoopte dat ik bij hem bleef en sorry sorry sorry en heel diene tralala. Nog geen week later maakte hij het uit, omdat hij zogezegt zijn vrijheid terug wilde. Nu is hij met die vrouw samen. Het strafste is dat zij ook nog eens getrouwd is en 3 kinderen heeft van die man. Ik weet het niet meer. Hij wilt met mij afspreken om afpraken te maken in verband met ons kindje. Maar voor mij staat 1 ding vast. Onze zoon krijgt mijn achternaam net als zijn grote zus. en vader onbekend. Sorry voor het lange verhaal maar ik moest het even kwijt. Heeft er iemand een gelijkaardige situatie Groetjes K
och lieverd wat een ramp... ik wil je heel veel sterkte wensen. ik kom zelf ook op de website www.alleenmaarzwanger.nl want het merendeel van de vrouwen op dit forum is met een partner. misschien dat je naast dit forum, ook steun kunt vinden bij de andere site. Dit geeft ook veel informatie over juridische zaken enzo. dikke knuf loopy
meid sterkte hoor. maar je weet het je kan het ook heel goed alleen. mijn ex,de vader van mijn eerst zoon wou ook zijn vrijheid terug. 5 jaar samen en bewust gekozen om te stoppen met de pil. bleek ook een vriendin te hebben met een dochtertje van 3jaar. ik bleek ook zwanger te zijn maar dat mocht van hem niet meer en wou abortus,nou echt niet. mijn zoontje is in maart 2004 geboren en zijn dochtertje samen met die vriendin juni 2005.ja,hoor meneer wou zijn vrijheid. meid doe het lekker alleen. jouw achternaam en 1 ouder. je hebt groot gelijk. ook al ben je alleen je staat er echt niet alleen voor. zit het je even te hoog dan kun je ook nog alle steun op dit forum krijgen probeer lekker te genieten van je zwangerschap
dat vind ik ook. je hebt vast liefde genoeg in je hart om het alleen te doen. en als je steun nodig hebt, wil ik heel graag proberen te helpen
bedankt allersinds voor de steun het doet veel wetend dat ik niet alleen ben. mijn kinderen komen niks tekort. en zeker geen liefde. zij apricieren tenminste mijn knuffels. en dat is een zalig gevoel. en wil ik voor geen goud van de wereld missen
Ik vond dit best schokkende verhalen, en heb ze mijn vriend laten lezen. Die zei meteen : wow niet normaal, daluk ga jij denken dat ik ook zoiets doe. ik weet echt niet wat ik er mee aan moet hoor. je ziet zoveel mensen vreemdgaan enzo sterkte meiden !
hey Inderdaad er zijn veel mannen die het doen. het rottige vind ik dat dit mij voor de tweede keer overkomt (niet dat bedriegen maar tijdens de zwangerschap alleen komen te staan) ik zou er de moed bij verliezen dat er geen goede man bestaat voor mij. groetjes
wat vervelend zeg. bij ticho wou me ex niks met ons te maken hebben hij zei zelfs dat het zijn kind niet was en dergelijke:S ik vind het heel vervelend voor je. liefs
Hoi Katina, Ik vind dit echt verschrikkelijk voor je, het is al een ramp als het je 1 keer overkomt, maar 2 keer Maar je hebt groot gelijk als het kind maar 1 ouders heeft, een vader die zo met jou omgaat hebben ze niet verdient.
hey ik ben van principe: liever een moeder die gelukkig alleen is, dan een moeder die ongelukkig samen is bij de vader.
Hey meid, wat een pech zeg! Dat je op zo'n jonge leeftijd al zoveel ellende mee moet maken... Gelukkig zijn er genoeg lieve mannen die wel graag papa zijn! En je hebt natuurlijk je lieve kindjes, ook al een hele troost! Heel veel succes in de toekomst en veel geluk met je kindjes! Groetjes, Cossy
hey cossy er zullen inderdaad nog lieve mannen bestaan maar ik ben ze alleen spijtig genoeg nog noet tegen gekomen. maar ja hoop doet leven e
het is mij ook over komen van me eerste kindje ben in de steek gelaten heb nu wel weer een goeie vriend en een goeie relatie hoop voor jou ook meid dat je een goeie vent treft dat heb je wel verdient
Hoi, ik ben ook op mijn twintigste onverwacht zwanger geraakt, heb ook alles alleen gedaan en heb nu een prachtig zoontje Het komt allemaal vast wel goed. Je loopt vanzelf een lieverd egen het lijf dat WEL voor je gaat! Dat weet ik zeker Groetjes Rilana
ik was met een jongen samen maar ontdekte dat hij schulden had en dat hij voor de rechtbank moets komen voor dit en voor dat en ga zo maar door en heb dan ook besloten om van hem weg te gaan en de relatie stop te zetten mijn leven was al ten einde en had er nog niet aan gehad en dit wilde ik niet maar na een maand ontdekte ik wel dat ik zwanger was ik heb er heel lang over na gedacht maar ik ben toch gewoon door gegaan met men leven en het hem niet verteld want ik woilde voor mijn zoontje en mezelf een leven die leefbaar was en niet een leven vol geweld en schulden en als ik bevallen was bleek hij ook al achter de tralies te zijn beland was ik blij dat ik alles alleen had gedaan stel je voor wat voor een leven had ik nu gehad maar ondertussen als men zoontje 3a4 maand was heb ik mijn huidige man tegen het lijf gelopen en hij heeft mijn zoontje als zijn zoontje aanvaard en dit gaat uitstekend en nu gaan we dan ook voor een tweede wondertje
hallo iedereen Ik heb al een paar dagen onregelmatig weeen. De 1 wat erger dan de ander. ik weet dat het voorweeen zijn. (is al mijn tweede zwangerschap). maar sommige zijn al zo hevig, dat het aanvoelt precies of mijn bevalling is begonnen. ik ben uitgerekend op 22 maart dus in principe kan het. ben 39 weken Heeft er iemand er ervaring mee? want zo is het ook niet leuk meer voor mij. ook niet voor mijn dochter want die heeft niet veel aan mij. Link naar deze reactie