onze dochter is inmiddels alweer bijna zeven. nu weet ik dat mijn vriend gelukkig is hoe het is maar ik heb er altijd minimaal 2 gewild en dat heeft hij altijd geweten. gister heb ik het voorzichtig ter sprake gebracht, dat ik toch wel heel graag nog een tweede wil voor de kleine van nu acht is. hij gaat erover nadenken maar begrijpt wel dat ik dat graag wil en dat ik dan niet te lang wil wachten. we hebben het even besproken en ik heb het idee dat hij het idee een beetje eng vindt maar eigenlijk ben ik er wel van overtuigd dat hij erin mee zal gaan. ik denk gewoon dat ik gelukkiger ben met 2 kinderen, niet dat ik nu niet gelukkig ben hoor, ik ben absoluut gelukkig maar een tweede maakt het voor mij compleet. ik heb er nooit maar 1 gewild. hoe hebben jullie dit gevoel duidelijk gemaakt aan je partner? was hij gelijk enthousiast of twijfelde hij even vanwege bv financiën, werk, slapeloze nachten of wat dan ook?
Hoi hoi, Hier ook een vriend die twijfelde. We hebben er twee keer over gesproken, serieus omdat we zeker willen weten dat het kan (bv financieel). Ik was er al snel uit, ik laat emotie meer meewegen in een beslissing dan vriendlief . Hij ging er over nadenken, dus eigenlijk in dezelfde situ als jij nu zit. Ik vond het prima. Op een zondag kwam schoonzusje langs met haar kindje en het pasgeboren zusje. Toen ik na het bezoek vertelde aan mijn vriend hoe mooi ik het vond hoe onze dochter met de baby omging, moest ik ineens heel hard huilen. Totaal niet mijn bedoeling, sterker nog ik vond het heel vervelend want ik wilde niet op die manier mijn vriends beslissing beinvloeden. Hij glimlachte direct, kwam me troosten en vertelde dat hij heel graag een tweede wilde . Dat had hij ook besloten, gelukkig niet alleen vanwege mijn tranen. Dolblij natuurlijk. Mijn ervaring is dat mannen (ook bij vriendinnen/collega's) vaker wat langer nodig hebben zodat ze het kunnen beredeneren maar dat ze hetzelfde willen...
dat is inderdaad bijna dezelfde situatie. wat fijn voor je dat hij een - voor jou - positieve keuze heeft gemaakt. ik heb het idee dat dat hier ook wel zal gebeuren. toen ik een tijd geleden al onze oude babyspullen aan een zwangere vriendin wilde overdragen wilde hij ze liever hier houden. het is alleen inderdaad de kosten waarmee hij twijfelt maar ik ga hem inderdaad verder die beslissing zelf laten nemen. al vind ik het wel een beetje moeilijk om niet mijn redenen te blijven herhalen haha