En dat denk ik nu bij 2 kinderen haha.. Maar goed, de eerste periode vind ik altijd wel heftig met een baby. En tja, tijd voor jezelf? Ja wat ik las in de avond meestal wel ja. Ik denk dat het heel erg afhangt van het soort baby wat je krijgt. Mijn eerste was een huilbaby en toen ik onverwacht zwanger bleek van mn derde was het toch wel weer mijn angst dat ik weer een huilbaby zou krijgen (gelukkig niet het geval). Verder ben ik thuis bij de kinderen dus weet niet zoveel af van kinderopvang. En een tweede kindje, tja het is drukker.. maar wel enorm gezellig. En alles komt echt wel weer op z'n pootjes terecht.
Qua drukte vind ik het meevallen, mn dochter was al drie natuurlijk en ik ben altijd thuis bij ze. Desondanks probeer ik toch wel om niet heel laat te zijn elke dag met aankleden enzo, anders loop je zo achter de feiten aan. Ook mijn jongste huil(de) veel dat is wel vervelend voor de oudste. Tijd voor jezelf, nee. Overdag heb ik de oudste bij me en avonds is de kleine meestal wakker en s nachts bij me in bed en voeden, nee dus. Soms is dat moeilijk ja maargoed, dat zijn tijdelijke dingen. Ze zitten al wel eens samen in de box en de jongste geniet daar nu al van! Echt heel leuk.
Hiet oudste bijna 2 en jongste 6.5 mnd.. Ja tis wat drukker en wat meer geregel dat wel.. Meer was en wat extra plannen en t loopt vanzelf.. Ik heb t gewoon op me af laten komen en ja soms is op tijs komen een rsmp en als ze beide een huildag hebben is t pittig verders vind ik t heerlijk... Ze gaan bij mij naar fam als ik werk dus hev daar geen kostem aan
ik vind een tweede kindje heel zwaar. maar dat komt ook omdat hij de eerste 10 weken van zijn leven een huilbaby geweest is en ik dat gewoon nog een plekje moet geven. Hij is pas 6 maanden. Veel extra werk is het niet, ja de voedingen waardoor ik minder tijd heb voor Fleur die soms wat kriegelig kan worden (ze zit sowieso in een atoombomfase, dus erg gezellig soms) maar ik moet toch wassen, of er nu rompers bij zitten of niet... ik kom best aan mijn rust toe, 's avonds liggen ze netjes rond 19:00 op bed allebei en dan hoef ik even niks, doe meestal ook echt even niks dan. En qua kosten, ja het is belachelijk duur maar het loont zeker nog wel om te werken en al zou het niet lonen, als we er niet al te veel achteruit zouden gaan zou ik blijven werken, gewoon omdat ik werken leuk vind. Dus ja, we betalen een hoop geld aan het kdv, maar daar krijgen we zeker wat van terug want ik kan blijven werken en de kinderen vinden het daar heerlijk dus wat wil ik nog meer?
We gingen hier van 1 naar 3 maar in onze gedachten bij zwanger worden hadden we ook maar met 1 kindje extra rekening gehouden ipv 2 - kost het je echt zoveel extra werk of valt het mee? Ik vind het veel extra werk. In het begin komen de voedingsmomenten regelmatig onhandig uit of vragen ze precies weer aandacht als je die net aan de oudste wil geven. Nu is het rond de eetmomenten druk omdat je voor drie broodjes aan het smeren bent, eten geven, opruimen/schoonmaken na eten. Ik was hier echt duidelijk meer dan voorheen. Hoeveel babys niet vies kunnen maken . Ik weet wel dat dat langzaam weer iets minder wordt - kom je aan je rust toe? Nee rust hebben we afgelopen jaar niet gehad, wel ernstig slaaptekort (nog steeds maar zo'n 5 uur onderbroken slaap) - loont het nog om te werken of kun je net zo goed stoppen omdat de gastouderkosten dan de pan uit rijzen? Dat dan weer wel we zijn maar 100 euro extra kwijt voor 2 extra kindjes bij 3 dagen KDV Wanneer dachten jullie aan een tweede kindje en hoe ging het toen de tweede geboren was? Wij begonnen erover na te denken toen de oudste ongeveer 1 jaar was en zijn er toen ze 1,5 jaar was voor een 2e gegaan. Ze was uiteindelijk 2,5 toen de tweeling kwam. De tweeling kwam op een net termijn (37 wk). Maar 1 vd twee heeft KMA die met de nodige huilperiodes gepaard ging voordat we dat ontdekten. Afgelopen 3 a 4 mnd zijn ze continu ziek waardoor ze superslecht slapen en wij dus ook. Als ik nu terugkijk op onze situatie had ik het niet erg gevonden als er wat meer tijd tussen had gezeten. Aan de andere kant is het natuurlijk ook erg leuk als ze door een klein(er) leeftijdsverschil nog goed met elkaar kunnen spelen.
- kost het je echt zoveel extra werk of valt het mee? Dat is denk ik heel erg afhankelijk van de leeftijd van de oudste en hoe de baby is. Mijn dochter was 14 maanden toen de 2e werd geboren. Mijn dochter kon dus nog nagenoeg niks zelf en daarbij huilde de jongste heel veel. Dus toen was het echt heeeeeeel veel extra werk. Nu zijn ze bijna 3 en bijna 2 en is het nog steeds druk, maar spelen ze natuurlijk ook gewoon veel zelf. - kom je aan je rust toe? Qua nachtrust heb ik nooit te klagen gehad. De jongste sliep met 10 weken door (lucky me!) en de oudste slaapt ook (bijna) altijd goed. Overdag rusten toen de jongste net geboren was, was lastiger. - loont het nog om te werken of kun je net zo goed stoppen omdat de gastouderkosten dan de pan uit rijzen? Voor mij/ons loont het zeker om te werken. Voor een 2e op de opvang krijg je in verhouding meer KOT. Ik werk dus zeker niet alleen voor de opvang.
- kost het je echt zoveel extra werk of valt het mee? Ik vond het met twee kinderen wel véél drukker dan met één (en ook meer dan het dubbele, denk ik). Zeker het eerste jaar. Nou zit er bij ons krap 2 jaar tussen, misschien is het 'makkelijker' met een groter leeftijdsverschil. - kom je aan je rust toe? Moeilijk, in het eerste jaar. Daarna is het wat meer aan jezelf: hoe goed kun je dingen aan een ander overlaten...? Nou was en is onze oudste een superslaapkop, en is onze jongste een veel wakkerder kind. Zij heeft onze nachtrust veel langer en veel vaker verstoord dan haar broer. Dat maakte het af en toe wel een beetje too much. - loont het nog om te werken of kun je net zo goed stoppen omdat de gastouderkosten dan de pan uit rijzen? Dat moet ieder voor zich uitrekenen. Voor een tweede kind krijg je veel meer toeslag dan voor een eerste, dat scheelt. En het blijft inkomensafhankelijk. Maar als de ene partner veel meer verdient dan de andere, kan het zo zijn dat het gunstiger uitpakt als de minst-verdienende partner thuis blijft zodat je geen opvang meer nodig hebt. Bij ons is dat absoluut niet het geval. Ik ging denken aan een 2e toen onze oudste een half jaar oud was. Mijn vriend een half jaar later (gelukkig maar!). Ik was meteen in de eerste ronde al zwanger. Toen de jongste net geboren was, was het wel even wennen. Ik merkte toch dat ik haar niet net zoveel aandacht kon geven als de oudste toen hij zo klein was en dat voelde soms heel rot. Zij moest wel eens even liggen huilen omdat ik net met haar broer bezig was. En ook hij moest ineens heel vaak wachten tot ik klaar was met zijn zusje. Maar je groeit er wel in, geleidelijk aan, en op een gegeven moment snappen ze het vanzelf dat ze jou moeten delen. Onze kinderen zijn nu 3 en 5, en het zijn dikste maatjes. Ze kunnen enorm ruzieën met elkaar, maar nemen het ook altijd voor elkaar op. Eén front naar de buitenwereld dus. Ik gun ieder kind zo'n leuk zusje / leuke broer
Een tweede kost (ons) veel energie en soms worden we er ook helemaal gek van, er is geen grotere uitdaging dan kinderen grootbrengen, maar de onvoorwaardelijke liefde die je van beide krijgt maakt alles goed. Het is prachtig om een kind te zien opgroeien en ze te helpen in hun ontwikkeling naar volwassenheid.
- kost het je echt zoveel extra werk of valt het mee? Ja, was echt pittig, vooral dat eerste jaar. Ik kon me ook echt niet voorstellen dat ik ooit 1 kind druk had gevonden . Het verdelen van aandacht is echt een lastige in het begin. Maar het lag ook heel erg aan mijn specifieke kinderen. Mijn oudste (die later dus diagnose klassiek autisme heeft gekregen) was 2 jaar toen zijn zusje geboren werd en kreeg veel gedragsproblemen en had in toenemende mate ontwikkelingsachterstand, sliep heel slecht, claimde continue aandacht. En mijn jongste was een bewerkelijke baby, veel voedingen, BV liep niet goed, vaak wakker in de nacht (is pas gaan doorslapen met 2 jaar), snel overprikkeld en helaas ook erg vaak ziek dat eerste jaar (en dan sliep ze heeeeeel slecht en huilde veel). Als ik er nu aan terugdenk ... - kom je aan je rust toe? Nee, dat is mij niet gelukt, door bovenstaande. Ik kwam 'tot rust' op mijn werk . Nachtrust was ook geruime tijd bar slecht. Ik heb vele maanden gefunctioneerd op nachten van 3-5 uur gebroken slaap (maar wonderbaarlijk genoeg gaat dat dus blijkbaar ook ). Maar nogmaals, ik denk dat mijn moeilijke situatie wel uitzondering is. - loont het nog om te werken of kun je net zo goed stoppen omdat de gastouderkosten dan de pan uit rijzen? Ik verdien goed, de helft van ons inkomen komt van mijn parttime baan, dus hier heeft het altijd (flink) geloond. Maar het is wel idd een flinke kostenpost, kinderopvang, we hebben wel moeten 'bezuinigen' om goed rond te kunnen komen. Wanneer dachten jullie aan een tweede kindje? Wij wilden niet al te groot leeftijdsverschil, maar door omstandigheden (ziekte, werk e.d.) langer gewacht dan we oorspronkelijk van plan waren. Toen mijn zoontje 14 maanden was zijn we er voor gegaan.
- kost het je echt zoveel extra werk of valt het mee? Hangt denk ik van het leeftijdsverschil af. Hier schelen ze net geen 2 jaar, en dat was aardig aanpoten. - kom je aan je rust toe? Nee absoluut niet. Dat komt ook daar ik in mijn 2de zwangerschap heel slecht geslapen heb vanwege zware BI, ons zoontje is huilend geboren en huilt nu 13 maanden later nog erg veel en slapen is niet zijn hobby zeg maar. Vooral de nacht zijn loodzwaar aan het worden daar ik met een beetje geluk 4 uur slaap. Nog geen eens aan een stuk door. Zijn dagen bij dat ik echt amper weet dat ik van voren nog leef. Zo moe. Maar goed, als het goed is word hij binnen 2 weken geholpen voor buisjes en keel en neus amandelen eruit, en zou het beter moeten gaan. Wanneer dachten jullie aan een twee kindje Ik wilden het leeftijdsverschil lekker klein houden. Leek me leuk dat ze echt met elkaar zouden opgroeien. Alleen daar ik mijn eerste zwangerschap ook zware BI heb gehad, ging die vlieger even niet op. Voor mezelf de grens gezet dat ze wel moest kunnen lopen voordat ik zwanger zou worden. Met 14 maanden liep ze los, en toen voor een 2de gegaan.
Ik lees mee! Wij denken ook aan een tweede en dan rond de zomer beginnen. In grote lijnen geven jullie allemaal aan het eerste jaar pittig te vinden. Ik zie vooral op tegen de gebroken nachten.. Pff was blij toen hij na een half jaar doorsliep! Vind het heel eng om aan een tweede te beginnen.. Trek ik het wel, is het niet te druk enz enz.
- Ja, het kost heel veel extra werk. Heb een periode gehad dat ik echt van snachts om de drie uur opstaan en dan 7:00 opstaan nonstop bezig was tot 23:30. Dit was slopend en vond het echt heftig. Afentoe vergat ik gewoon te drinken tot ik dan barstende hoofdpijn kreeg savonds, zo druk was ik. - Nee, ik kom absoluut niet aan mijn rust toe in geen enkel opzicht. - Toen onze dochter 9 maanden was zijn we ervoor gegaan en was gelijk weer zwanger. - Wij hebben geen gastouder of iets in gebruik dus daar kan ik geen antwoord op geven.
- kost het je echt zoveel extra werk of valt het mee? het is een heel stuk drukker. ik ben de hele dag bezig met de kinderen, eten geven luiers verschonen.. Voor het huishouden doe ik alleen nog de wc, stofzuigen de was (veel!) en de afwas, de rest schiet er vaak wat bij in - kom je aan je rust toe? de eerste maanden niet, nu heeft de jongste een ritme en zorg ik ervoor dat hij tegelijk met zus op bed kan, dan ga ik eerst stofzuigen afwassen en opruimen, dan heb ik even tijd voor mezelf oke dit klinkt allemaal erg negatief maar het heeft ook zeker voordelen, het is druk maar ik zou niet anders willen. ik zou er bijv niet voor kiezen om er 4 jaar tussen te hebben, de 1 net uit de luiers en naar school..dan begin je weer helemaal opnieuw Ik ben met de pil gestopt toen dochter 7 maanden was, op haar 1e verjaardag positief getest
Druk en veel werk? Ja, 2 kinderen is best druk. Waar ik met de oudste regelmatig uitstapjes maakte, kan ik nu wel aanzien tegen de heisa wat er allemaal meegesleept moet worden etc. En als je ergens bent zit je nooit 1 tel rustig. Het is ook zeker meer werk, alles x 2, haha! Huishouden schoot er direct bij in, dus toen maar een hulp in de huishouding genomen voor een paar uurtjes in de week. Rust voor jezelf? Als de kinderen op bed liggen ... De oudste sliep met 2,5 niet meer overdag en toen was de jongste nog maar een paar maandjes. In de kraamtijd ging het gelukkig nog wel, kon ik zelf ook even liggen. De hulp in de huishouding brengt ook wel een stukje rust. Zit het poetswerk me niet constant op de nek. Denk dat er straks wat meer rust komt als de oudste naar school komt. Alhoewel ik dat moment veeeel te snel zie naderen, mama is er nog niet helemaal aan toe, hihi! Kosten? Algemene kosten als voeding, luiers etc. zijn natuurlijk meer. Heb je 2 jongens of 2 meisjes kun je vaak kleding hergebruiken, is natuurlijk ook wel weer afhankelijk van de seizoenen. En opvangkosten zijn inderdaad meer, maar onderaan de streep (dankzij de kinderopvangtoeslag) blijft er gelukkig nog wel wat over. Leuke dingen? Jaaaa! Dubbel zo veel liefde, dubbel zo veel pret, dubbel zoveel genieten. Als ik mijn 2 kindjes samen zie spelen smelt ik hoor! Vind het ook wel leuk dat er niet een heel groot leeftijdsverschil tussen zit. Oh, en wat betreft het werken .... Je kunt je baan wel opzeggen en denken: als de jongste naar school gaat begin ik wel weer. Maar op dit moment is de toekomst zo onzeker, je bent dan toch een jaar of 4 minstens uit het arbeidsproces geweest. Kom je dan nog weer zo snel aan de bak? Ook bouw je in die jaren geen pensioen op. Dus ook al blijft er niet heel veel over onder aan de streep, zou ik er wel voor kiezen om te blijven werken. Het levert daarnaast ook wat op voor mij zelf, als ik werk zit ik lekkerder in mijn vel en ben ik ook een veel leukere moeder!
Het is superleuk die 2 kids. Ik ben supertrots op ze en damen hebben ze het ook leuk. Als de jongste niet lekker is, kan hij ook op de schoot van zijn broer kruipen. Echt heerlijk om te zien!
Spijt dat ik meegelezen heb... OMG!!! Ik ben zeer benieuwd, de 1e was een zeer pittige baby de eerste maanden veel gehuilt. Maar nu vinden veel mensen het een makkelijk kind, ik denk daar wel eens anders over, maar heel moeilijk is hij niet. Ik kan rustig een ochtendje met hem gaan winkelen (meestal, en meestal zonder drift). En hij gaat (behalve de afgelopen week in de avond) meestal lief en zonder problemen slapen etc. Snik, snik, straks kan ik niet meer op iedere vrije dag lekker even op pad! Maar goed, na het jaar zal het toch makkelijker worden. Ik ga nu heel hard hopen op een modelbaby!
Niet doen. Ondanks mijn slaapgebrek, en het vele huilen, geniet ik ook volop van mijn kroost. Ze beginnen een beetje samen te spelen, veel interactie tussen elkaar. Hartstikke leuk!!!
Het is gewelllldig, 2 kinderen. De derde is zelfs op komst Maar... Ik vond het pittig. Ik had ook last van mijn hormonen(richting depressie) De eerste weken waren vreselijk. Ik had zo'n schuldgevoel naar de oudste toe, de jongste huilde alleen maar (bleek een oorzaak te hebben) en ik was lichamelijk echt een wrak. Maar ook aan dat kwam een eind en konden we gaan genieten. De was valt wel mee, het huishouden is drukker omdat je eigenlijk steeds bezig bent met de kids.. Gastouderopvang geen idee. Maar my oh my wat is het leuk en soms zwaar
Het kost zeker extra werk, meer was, flesjes uitkoken, baby verzorgen wat erbij komt. Maar dat gaat echt vanzelf, tenminste hier! Was er hier zo aan gewend. Rust? Mijn oudste is 6 en de jongste is bijna 5 maanden. Het voordeel hier was dat de oudste op school zat. Vooral toen de jongste net was geboren kon ik 's middags mijn rust goed pakken. Sinds 3 maanden slaapt de jongste goed door (van +/- 19:00 - 07:30 uur), waardoor ik vanaf toen ook de avonden weer voor ons zelf hadden. Hier dus een groot leeftijdsverschil. Maar wij vinden het ideaal! De oudste is zo betrokken bij zijn kleine broertje. En daarbij ook al behoorlijk zelfstandig. Dat scheelde ook een hoop. Daardoor denk ik ook dat ik het niet als zwaar heb ervaren de eerste weken (en nu nog niet). En dat ondanks dat de jongste de eerste weken zo ontzettend onrustig was, spuugde, diarree, krijsen (-> koemelkallergie). De oudste snapte het volledig en was heel zorgzaam naar ons toe.
Ik vind het wel extra druk, heb me er wel wat op verkeken. Nu de jongste 1,5 is word het makkelijker, nu komen de ruzie's tussen broer en zus en als de 1 op schoot zit wil de ander ook Maar als ik kijk naar hoe ze met elkaar omgaan geniet ik ontzettend, het is zo lief om te zien Werken loont hier wel, ik werk 3 of 4 dagen. Mijn vrije dagen Zijn hectisch. Kindjes en mezelf klaar maken, tas maken. Zoon in de buggy en dochter lopend naar school brengen. Naar huis, huishouden, fruit eten, dochter ophalen, eten, terug naar school, zoon en ik naar huis, weer puin ruimen en eten voorbereiden, dochter weer ophalen en nog wat knutselen ofzo, avondeten, bad, bed en dan heb ik rust om 19.00 uur