Mijn man zegt ook wel eens: 1 is geen en 2 is 20 Maaaaaar dus ook 20 keer zoveel de leuke dingen want die zijn er ook genoeg!
Even kort; wij vonden een tweede kindje VEEEEEL zwaarder dan de eerste. Maar dat zal ook wel aan ons tweede kindje liggen. De eerste was zo ontzettend makkelijk, de jongste sliep ontzettend slecht de eerste 2 jaar.
- kost het je echt zoveel extra werk of valt het mee? Ja het is drukker als met 1, nu de babytijd van de jongste voorbij is word het weer wat rustiger. Wel is het zo dat als er eentje ziek is de tweede erna ook ziek word. Extra wassen. - kom je aan je rust toe? Ik maak mijn eigen rooster op het werk en ik zorg er wel voor dat ik op een doorde weekse dag bijvoorbeeld om 13.00 klaar ben zodat ik ff lekker een paar uurtjes voor mezelf heb. - loont het nog om te werken of kun je net zo goed stoppen omdat de gastouderkosten dan de pan uit rijzen? Voor een tweede kindje betaal je veel minder dus het loont nog steeds om te werken. Wanneer dachten jullie aan een tweede kindje en hoe ging het toen de tweede geboren was? Voor de eerste waren we een jaar bezig, toen dachten we laten we nu maar beginnen want als het weer een jaar duurt... en toen was ik binnen no time zwanger. Ging heel goed, oudste ging er heel makkelijk mee om en ook nu hebben ze zoveel aan elkaar.
Het ligt ook erg aan je kindjes natuurlijk. Zelf vind ik het geweldig!! Zoveel leuker en fijner om er twee te hebben. Er zit bij onze kindjes wel vier jaar tussen (en meerdere miskramen). De oudste is zijn hele eerste jaar erg ziek geweest met meerdere ziekenhuisopnamen, de tweede is - op de gewone ziektes en dingen na - gezond en dat maakt het allemaal wel een stuk makkelijker. Ik ben zo blij dat we er twee hebben! Ze houden elkaar bezig en houden echt ontzettend veel van elkaar. Mijn oudste is vanaf het begin dol op 'zijn' baby en is heel zorgzaam. Maar ook vechten ze samen met speelgoedzwaarden of spelen samen op de Wii. Ander vorbeeld: vandaag was de jongste ziek, hoge koorts, zielig op de bank, wilde niks. Toen kwam de oudste thuis: METEEN klaarde zijn humeur op, samen lachen en knuffelen. Ik vind het geweldig! Ook de verschillen en overeenkomsten tussen de twee zijn boeiend. Serieus, voor mij is twee stukken leuker én gemakkelijker dan één, ik geniet er enorm van. Iedere ochtend twee vrolijke gezichtjes. Iedere avond twee om in bad te doen en voor te lezen. Heerlijk! En ja, ik werk ook veel, ben zeker 36-38 uur per week van huis en heb daarnaast nog uren dat ik thuis moet werken. Mijn man werkt meer dan fulltime. Het is niet goedkoop allemaal, maar ook dat is voor iedereen verschillend (hoe duur je het wilt en kunt maken). We hebben alle dagen voorschoolse, tussenschoolse en drie keer naschoolse opvang en de jongste heeft 4 dagen KDV en dat is bij elkaar ERG VEEL geld. Succes met je keuze!
Ik vind 2 wel druk.. Maar dat zijn tropen jaren toch?! De oudste kan nu veel zelf. Maar door 21 maanden verchil heb ik ook wel eens gedacht, had ik maar wat langer ertussen gehad. Maar ik vind het wel zo leuk dat nu weer samen gaan spelen. Ik denk dat wanneer de jongste 2 of 2,5 is het weer makkelijk wordt en ze steeds meer aan elkaar hebben. De oudste is erg lief voor de jongste, maar kan ook wel een mep geven als er iets stuk gemaakt wordt.. Ik werk zelf 27u op 3 dagen, mijn man werkt veel.. Is vaak pas half 7 thuis, nadat hij 7u vertrekt. Dus komt ook veel op mij neer. Dit houdt ons wel tegen bij een 3e...?!
Hier ook mama van twee sinds 10 weken. Onze oudste dochter is nu bijna 4. Dat betekent dus al een poos geen slaapjes meer. Ook tijdens mijn zwangerschap en nu dus ook geen slaapjes meer voor mama. Dat vind ik af en toe best zwaar, maar ik heb wel twee mega makkelijke kinderen. De jongste slaapt al lekker door 's nachts en is overdag ook rustig en lief en de oudste is zo blij met haar kleine zusje. Zo mooi om te zien. Ze gaat stralen als ze haar zusje de fles mag geven en rent gelijk naar haar toe als ze wakker wordt. Op sommige tijdstippen is het alleen even spitsuur. Dan willen ze allebei tegelijk van alles. Gelukkig is mijn oudste nu oud genoeg dat ik goed uit kan leggen dat ze soms even moet wachten gewoon. Straks gaat ze alweer naar school. Dat vind ik zo'n moeilijk moment. Aan de andere kant kan ik met de kleinste dan weer alle dingen gaan doen die ik met haar ook heb gedaan al die jaren. Babyzwemmen en muziek op schoot. Met de oudste kan dat nu niet meer. Die moet alweer naar de grote zwemles. Time flies! Slik.
Thanx voor de bemoedigende woorden. Het zal vast goed komen. Ik vond de 1 e mnd vd eerste ook super zwaar. En nu is t easy. Zal met de tweede ook goed komen. Ik dacht die pittige tijd kan ik maar vast gehad hebben!
Oh maar ik vind het nu fantastisch. De jongens hebben zoveel aan elkaar, spelen heel veel en je lacht je ziek. Alleen de eerste paar jaar vond ik ontzettend zwaar. En dat is ook écht de reden dat wij niet voor een 3e kindje 'gaan'. En daar ga ik niet rozengeur en maneschijn-ig over doen.
Ik vind een tweede kindje alleen maar meevallen. Komt misschien ook omdat mijn dochter heel makkelijk is en met vijf weken al doorsliep. Bij mijn zoontje heb ik vanaf 6 weken ft gekolfd en mijn dochter drinkt wel uit de borst, dus ook dat valt mee. Extra kosten merk ik bijna niets van. Het enige waar ik tegen aan loop is nu dat mijn dochtertje flink ziek is, dat mijn zoontje ook zo veel aandacht wil krijgen en dus negatieve aandacht gaat zoeken. Ook was ik afhankelijk van derden toen mijn dochter in het zh lag, want voor mijn zoontje moest ook gezorgd worden, gelukkig konden we het dit keer af met extra vrije dagen van mijn man naar anders was het echt puzzelen geweest. Ik wilde trouwens altijd al twee kindjes met ongeveer 2-2,5 jaar leeftijdsverschil, uiteindelijk schelen ze 2 jaar en 3 maanden.
Ik denk dat je allerlei rationele overwegingen helemaal niet moet maken. Je hebt geen flauw idee hoe het gaat lopen, hoe je dochtertje gaat reageren op een nieuw broertje of zusje, enz enz. Wij zijn hier voor een tweede gegaan toen Thirza ruim anderhalf was. Door een aantal miskramen was Thirza uiteindelijk 3 jr en 10 mnd toen Caitlyn geboren werd. Veel ouder dan wij in gedachten hadden. Vervolgens bleek Caitlyn een hartritmestoornis te hebben, dus een aantal ziekenhuisopnames en had ze door de verschillende medicijnen verschrikkelijk veel last van bijwerkingen. Het is dus nogal een behoorlijke wervelstorm geweest hier, het afgelopen half jaar. Als ik dat vooraf had geweten, had ik misschien besloten om dat maar allemaal niet te doen. Maar nu ze er is kan ik me er geen voorstelling van maken dat ik haar niet zou willen, en rooien we het wel. Je kunt vooraf vaak denken dat je bepaalde dingen niet aankunt maar als ze dan op je pad komen, moet je wel, omdat opgeven en het bijltje erbij neergooien gewoonweg geen optie is. Financieel kun je kijken hoe je dat met een tweede gaat doen, je kunt vooraf natuurlijk uitrekenen wat je dan aan opvang netto kwijt bent, en dat zal van jullie eigen inkomens afhangen of dat kan of niet. Daarvan is het niet zo zinning om aan anderen te vragen of het nog loont om te werken Als het goed is, levert werk je overigens ook meer op dan alleen geld....