Ik ben eigenlijk benieuwd hoe jullie omgaan met je wens voor een kindje. Wij zijn er heel open en eerlijk in. Veel mensen in onze omgeving weten dat we het heel graag willen en er mee bezig zijn. Gelukkig leeft iedereen positief mee, en hebben we nog geen nare vragen of opmerkingen gehad. Hebben jullie het ook aan je omgeving verteld of zijn wij een van de weinigen die dit met iedereen delen?
wij hebben het ook met iedereen gedeeld... dus hebben het ook al verteld dat het nu raak is veel wisten dat we bezig waren dus ja
nou we hebben niet gezegd dat we bezig waren. bij de eerste ook niet. maar dat moet natuurlijk iedereen helemaal zelf weten. wij wilden graag dat het als een "verrassing" kwam. maar vorige maand kreeg ik een miskraam en toen wist natuurlijk wel iedereen dat we bezig waren. het is namelijk nog iedere keer geweest dat als ik zwanger was dat ik dan zo blij ben, dat ik mijn ouders en broer/zus graag wil vertellen dat ik zwanger ben (en dat geldt ook voor mijn man zo). maar je moet doen wat voor jezelf goed voelt. mejon
Wij hebben het wel verteld aan ongeveer al onze familie en vrienden. Maar omdat wij nu in ronde 16 zitten wordt het wel steeds moeilijker, je krijgt steeds opmerkingen naar je hoofd (van vrienden) ben je NOG niet zwanger en dat is wel erg pijnlijk. Achteraf had ik het liever niet verteld.
Bij ons weten ook een hoop mensen dat we bezig zijn want ik kon mijn mondje natuurlijk niet houden einde van de week weet ik of het raak is en dan zal ik het waarschijnlijk aan een paar mensen vertellen maar dan vraag ik wel of ze hun mond nog even willen houden want er zijn er ook nog genoeg die nog van niks weten
Wij hebben het alleen tegen mijn zus gezegd dat we er wel mee bezig zijn.. maarja die is het alweer vergeten volgens mij zo lang duurt het al We vertellen het de rest als we ongeveer 3 maanden zwanger zijn denk ik zo..
Ik moet bekennen dat ik het nu nog wel prettig vind om het met mensen te kunnen delen. Bij onze vroege mk was ik best van slag en toen wist niemand van onze pogingen. Maar ik besef ook dat als we er lang over doen, de vragen of je zwanger bent wel meer zullen steken. Ik ben gewoon niet goed in geheimen bewaren denk ik... (op dat vlak dan)
Ik vind het een moeilijk iets. Van de ene kant wil ik er graag over praten omdat de spanning steeds groot is tegen je NOD en het van je af zou kunnen praten maar wij vertellen het maar niet. Stel dat het lang gaat duren dan krijg je steeds die vragen en dan zou het alleem maar pijnlijk kunnen zijn. Ik denk dat het ieder voor zich moet weten. Wat voor mij werkt hoeft voor een ander niet zo te zijn.
Wij hebben aan goede vrienden verteld dat we heel graag een kindje zouden willen. Doordat ik nu medicijnen gebruik is het nu (tijdelijk.. hoop ik) niet aan de orde om zwanger te worden, ook dit hebben we verteld. We krijgen hier heel positieve en vriendelijke reacties op. Vrienden van ons hebben pas een baby en weten hoe graag wij ook een baby zouden willen, ze betrekken ons daarom bij het omgaan met hun baby en dat vinden wij erg prettig (kunnen we vast oefenen ).
Wij hebben het niemand verteld. Ook omdat we zelf niet weten hoe lang het zou gaan duren. We geen zin vragen van mensen als ze ons zien van En hoe staat het er mee? of Duurt wel lang heh? We vonden het ook veel leuker als het als een verrassing zou komen.
Niemand weet dat wij een kinderwens hebben. We krijgen wel regelmatig de vraag of wij nog geen kinderen 'willen'. Dan kunnen we ons gelukkig nog inhouden om niet heel boos te worden, alsof een kind krijgen vanzelf gaat!
Ik vertel het ook niet, omdat ik geen zin heb in veel vragen erover..... nu kunnen we in alle rust "klussen". Alleen vraag ik me af hoe lang ik mijn mond kan houden als het eenmaal zover is, want dat wordt lastiger denk ik
Wij hebben het aan niemand verteld dat we bezig zijn. En ik ben daar wel blij om want ik krijg nu al elke maand de vraag van zo en wanneer willen jullie een kindje ....... De ' toekomstige oma's ' willen het zooo graag dat ik ernu al gek van word haha Vandaar dat wij onze mond stijf dicht houden en zeggen dat we nog helemaal geen kinderen willen. Ik zou anders knettergek worden van hun ^^
wij zitten in de mmm en omdat ik een eigen zaak heb moet ik dus regelmatig dicht. dus geheimhouden word dan moeilijk. ook over de mmm ben ik heel open.
Wij vertellen het helemaal aan niemand. Ze horen het wel als we een mooie eerste echo hebben (al hoewel opa, oma en tante misschien wat eerder ingelicht worden) Ik heb echt geen zin om elke maand de vragen te krijgen of het gelukt is
Wij hebben iedereen verteld dat we een kinderwens hebben. Mijn man twijfelde eerst nog vanwege mijn beperkingen. En heeft gewoon eens wat aan familie gevraagd over hoe hun het zien. Ze zien geen belemmeringen, en dat maakte hem wat minder onzeker. We lopen ook voor advies bij MEE ( voor mensen met beperkingen) Mijn schoonzus zei ook dat ze bezig waren met klussen maar het wilde bij haar maar niet lukken. Tot ze ineens met een cakje aankwam met een speentje erop. Ze was zwanger ( 3 weken) Maar helaas heeft ze bij 2 1/2 maand een miskraam gehad Mensen weten niet dat wij bezig zijn. Maar wel dat we voor advies bij MEE lopen. En dat kan nog wel lang duren. Mijn moeder pusht alleen enorm. Krijg al dingen voordat ik zwanger ben uberhaupt.
Wij zijn er heel open in. Vrienden van ons niet, toen ze vertelden dat ze zwanger waren vertelden ze er bij dat ze al 2 jaar bezig waren geweest. Ik vond het wel jammer dat ze ons niet in vertrouwen hadden genomen, want ik was zelf wel zwanger tijdens die 2 jaar en dat was voor hun natuurlijk best moeilijk. Als ik het had geweten had ik mijn vreugde wat kunnen temperen. Maarja, ieder z'n ding...
iedereen weet wel van onze kinderwens af. maar weten niet dat we al bezig zijn, we hebben gezegt dat we niet lang na de bruiloft gaan proberen voor een kleintje. en we trouwen pas in mei dus genoeg tijd om te oefen. maar we hebben wel afgesproken dat als we zwanger zijn opa en oma het na de huisarts het als eerste te horen krijgen (opa kan al niet wachten) groetjes daan