Hoi hoi, Het valt mij altijd op dat er zo negatief wordt gesproken over schoonmoeders.(Vaak door de vrouwen, heb nog nooit een man echt horen klagen over zijn schoonmoeders zoals vrouwen dat kunnen.) Ze zijn te bemoeizuchtig en hangen je keel uit. Wat ik zo jammer vind is dat er altijd maar vanuit het eigen perspectief wordt gekeken. Niemand die zich eens zou verplaatsen in de schoonmoeder. Ik zou ook niet willen dat mijn schoondochter zo tegen mij zou spreken of achter mijn rug om zou praten. Het zou mijn hart breken als ik het zou horen. Hoe je het ook bekijkt, het is ook haar zoon die een kindje krijgt. Dat is ook voor haar een wonderlijke gebeurtenis. En ja dan is ze misschien wat enthousiast e.d. maar kun je je dan niet een beetje in haar verplaatsen? Je hoeft niet alles zomaar te accepteren, maar het lijkt af en toe wel of ze niets goeds kunnen doen. Als ze een keer iets doet wat jij minder prettig vind, kun je daar toch ook op een goede manier over praten. Of je kunt het met je man bespreken en die weet vast wel hoe die dat goed op zijn moeder kan overbrengen. Jij hebt het meest recht op je kindje straks, maar zijn moeder heeft ook het meest recht op haar kindje. Het is een beetje geven en het is een beetje nemen. Je kan niet verwachten dat jij straks beter wordt behandeld door je schoondochter als jij zo met je schoonmoeder omgaat. Zij is toevallig wel de vrouw die jou partner 9 maanden heeft gedragen, gebaard en groot heeft gebracht en daarvoor verdiend zij alle respect, net zoals jij dat verdiend. Dus wees eens wat milder en positiever, wie weet krijg je daar een hele hoop voor terug. Ook een tip, je hoeft ook niet overal op in te gaan. Je kan soms ook gewoon zeggen ja is goed, of gho je hebt gelijk. Je hoeft toch niet per se te doen wat ze zegt? Maar haar gelijk afkappen of boos (al dan niet op een forum) op haar afgeven is in ieder geval niet de meest goede manier. Ik wens verder iedereen een goede band met zijn/haar schoonouders toe. Is zowel fijn voor je partner als voor de kids. groetjes, oem Hudaifa
Ik snap hem helemaal hoor. Heb een super band met mijn schoonmoeder! Maar ik snap ook dat dat niet bij iedereen zo is. Mijn schoonmoeder is echt super geweest sinds ik zwanger ben, ze heeft zelfs onze kinderwagen gekocht. Helaas kan ik niet hetzelfde zeggen over mijn eigen moeder. Ze is lang niet zo enthousiast en lijkt alleen maar interesse te hebben in het feit dat ik momenteel 'dikker' ben als zij is Ze vind ook dat mijn schoonmoeder (die aan de andere kant van het land woont) minder rechten heeft als zij omdat ze niet m'n eigen moeder is. Ik haat d'r niet, vind ik nogal een groot woord, maar zal mijn eigen moeder minder bij haar kleinkind betrekken als ik bij m'n schoonmoeder zal doen. Ik zeur nu ook he, alleen andersom
Tja, ik vind dat je voor een groot deel gelijk hebt, maar ik heb dan ook echt geboft met mijn schoonmoeder en schoonvader. Maar ik heb ook ooit eens een draak van een schoonmoeder gehad en dat was echt geen lolletje! En toen had ik nog niet eens plannen voor een kindje. En praten moet natuurlijk ook van twee kanten komen. Kortom: prijs je rijk als je lieve schoonouders hebt, maar er zijn ook echt hele vervelende mensen op deze aardkloot hoor, echt!
Nou daar ben ik het best mee eens! Ik had ook wel eens irritaties aan mn schoonmoeder..Ook omdat we totaaaal verschillend zijn, uit een andere cultuur komen etc etc.. Maar op een gegeven moment ging ik nadenken en zag ik dat het enige wat zij deed ontzettend goed bedoelt was.. Oke dan niet op mijn manier maar dat is ook helemaal niet nodig. Zij krijgt haar band met Mali op haar manier, en ze is zo stapelgek op mijn man dat ik begrijp dat ze hem vaak wilt zien.. Ik vind dit ook echt helemaal niet erg..Uiteindelijk heeft zij voor een groot deel ervoor gezorgd dat mijn man een zelfstandig, volwassen en liefdevol persoon is, en dat de dingen dan niet gaan zoals ik dat precies zou doen is helemaal niet belangrijk. Zolang zij mij maar de ruimte geeft om mijn opvoeding voor Mali wel zelf te bepalen is er voor mij niets aan de hand.. Ik snap dat je snel afgeeft op je schoonmoeder ik heb het zelf ook gedaan.. Maar als ik er over nadenk dat ik ooit een schoondochter krijg waarbij ik niets goed zou kunnen doen omdat ik het niet op haar manier doe en alleen maar liefde wil geven aan mn kleinkind krijg ik het spaand benauwd.. Dus idd..
Ik heb niks met maar ook niks tegen mijn schoonmoeder. Ook ik heb de kinderwagen gekregen van haar en haar partner! Ze is eigenlijk wel lief voor me en vraagt gewoon op de juiste momenten hoe het gaat. Ookal woont ze vlakbij ik zie haar bijna nooit omdat ze veel werkt. Ik heb meer dat ik me irriteer aan mijn schoonvader, hahahah. En idd als je je ergens aan stoort zeg er dan gewoon wat van of knik gewoon en doe later waarvan jij vindt dat het goed is! En over bevallen en al die ellende gelukkig weet bij ons iedereen dat we dit met zn 2en willen doen en je HOEFT toch niemand te laten weten dat het aan de gang is?
Ik ben het inhoudelijk niet oneens met je maar wat een belerend toontje! Er zijn hier een paar mensen die zich negatief uitlaten over hun schoonmoeder en die hebben (als ik de verhalen zo lees) het volste recht daartoe.. schoonloeders. En bij sommige van die vrouwen zou ik ook snel stoppen met me in te leven... En wat je zegt dat kerels niet over hun schoonmoeders klagen? mmm.. nooit langs het voetbalveld gestaan zeker of anders sportterrein bezocht zo rond Moederdag of de feestdagen? Ook mannen kunnen heeeeel goed piepen over hun schoonmoeders (het is zelfs zo erg dat het een echt stereotype is onder mannen ) En zijn moeder heeft het meeste recht op haar kindje? We hebben het hier wel over een volwassen vent zeg. Volgens mij veranderen de verhoudingen wanneer kinderen 1) het huis uitgaan (en dat is hier niet normaal gesproken wanneer ze trouwen 2) een duurzame relatie aangaan! Oja en voordat iemand denkt dat ik mijn schoonmoeder niet kan luchten? Ik heb een heel goede relatie met mijn schoonouders en dat heeft alles te maken met elkaar respecteren maar zij (EN ik) verdient het dan ook.
Daar ben ik het dan ook wel weer mee eens haha.. Kijk ik denk dat je niet op alles van je schoonmoeder moet letten en piepen om alles wat ze doet. Alleen het stukje loslaten van je kind hoort daar ook een beetje bij. Ik vind het heerlijk dat mn man zo'n goede band heeft met zn moeder want ik heb dat zelf ook met mijn moeder. Het moet alleen niet zo zijn dat je schoonmoeder een lid van het gezin wordt omdat ze haar kind nog niet wilt loslaten. Ook wij moeten op een dag ons kind loslaten met 1 hand en het niet continue vasthouden omdat we het anders zo moeilijk vinden.
Daar ben ik het dan ook wel weer mee eens....Mijn vriend klaagt gewoon over mijn moeder waar ik bij ben. Ik doe dat ook over zijn moeder maar het is geen haat en nijd ofzo en idd als je zoon vader wordt,wordt het toch echt tijd om hem los te laten dacht ik zo....
Ik begrijp je verhaal goed. Alleen heb ik het er een beetje moeilijk mee. Zelf doe ik al vanaf dat ik een relatie had met mijn man moeite voor een goede verstandhouding. Maar als ze zelf bij mijn man gaat klagen dat ik met mijn moeder op een andere manier om ga dan met haar vraag ik me af waar haar respect is voor mij. Daarnaast staat ze vaker ineens voor de deur zonder te bellen en nu ik zwanger ben heeft ze alleen maar kritiek op wat ik doe en verteld me precies hoe ik het moet doen. Hiervoor belt ze ook bijna elke dag en alleen als ik mijn man aan het werken is. Op een of andere manier lukt het ons beide niet om haar duidelijk te maken dat we zelf willen kijken hoe we het gaan doen en wat we wanneer gaan doen. En dat ze haar interesse leuk vinden maar wel hulp vragen als het nodig is. Respect krijgt ze wel van mij, maar dan had ik ook wel graag haar vertrouwen en respect gehad voor mijn eigen kunnen en dat van mijn man/haar zoon. Het blijft van beide zijde geven en nemen en dat zullen schoonmoeders, en soms eigen ouders, ook moeten begrijpen. Hopelijk beledig ik hier niemand mee. Mocht dit toch zo zijn, dan is dat niet mijn bedoeling. Hiermee wilde ik alleen zeggen dat het ook nog anders kan zijn al doe je wel je best om het positief te bezien. Groetjes, Krissa
ik heb een super lieve schoonmoeder hoor... Maar idd er worden alleen maar negatieve dingen geplaatst maar als het positief is hoor je nooit iets.
Dat is ook supermoeilijk maar geloof me zodra jij je er niet druk om maakt is dat gauw genoeg over of jij irriteert je er niet meer aan Mijn schoonouders weten altijd heeel goed hoe ik het moet doen.. En ik ben er altijd duidelijk in en mijn man ook.. We doen het op onze manier en als jullie een leuke positieve toevoeging daarin willen zijn hartstikke leuk Maar wij hebben onze eigen visie en dat weten zij ook ondertussen.. Ik maak me er noooit druk om en geloof me dan doen zij dat ook niet meer.. Als ze weten dat je het toch doet zoals jij dat het beste vind gooien ze de handdoek ook wel in de ring.. Het is vaak heel goed bedoelt, bij mij althans wel alleen ik heb wel mn eigen richtlijnen net zoals zij dat vroeger met hun eigen kindjes hadden
We hebben het hier over schoonmoeders, geen schoonloeders Ik heb schatten van schoonouders! Het zijn zulke lieve mensen, ze staan ook altijd voor een ander klaar. Ze zijn super opa en oma voor de kinderen, ze worden erg verwend. Wij hebben voor Danique dr geboorte een bugaboo gehad en toen Luna geboren werd een koelstra twin, veel kleding,speelgoed en niet alleen met spullen maar vooral met liefde! Wij zelf worden ook wel verwend met feestdagen en verjaardagen! Maar ook tijdens mijn zwangerschappen enz. ik hoefde maar te bellen en ze was er voor me, ging met me mee naar het ziekenhuis soms wel tot middernacht half 4 terwijl ze om 8 uur moest werken!altijd bellen als ik controlle had gehad. En dit zijn maar enkele voorbeelden. Natuurlijk zijn er wel eens dingen dat ik denk of vind nou dat zouden wij niet zo doen of willen. Maar het is idd geven en nemen, soms moet je ook niet alleen je eigen wil opleggen. Ik heb soms weleens van dat vind ik niet leuk dat ze dat doen en ik bespreek dat met mijn vriend en hij zeg nou ik vind dat niet erg, dan moet ik me er soms (lig eraan wat het is) erbij neerleggen. Bij mij komt het zelden voor dat wij dat hebben.
Nee, wat we 'gewoon' vinden praten we niet over. Heel Nederlands maar.. bij deze: Mijn schoonmoeder is een schat! Ze is net - een beetje dom - van de trap gevallen en kan daardoor niet komen oppassen (wat ze normaal wel doet, één dag in de week). Het arme mens mist K. ontzettend (dus we gaan even bij haar langs) en wil voor de extra dag in het KDV betalen!! Nee zeg. Maar goed, ontzettend lief EN ze vraagt altijd wat ik er van vind en ze laat haar zoon (mijn en haar lieve schat) vrij in het maken van zijn eigen beslissingen en fouten! Heerlijk!
Als ik kijk naar hoe mijn schoonmoeder mijn vriend heeft opgevoed tot zo een liefdevolle, sterke man, dan kan ik alleen maar blij zijn met haar, en hopen dat ik mijn eigen zoon ook zo kan opvoeden. EN ik hoop dat mijn eigen schoondochter later ook positief over mij zal denken. Want hoeveel kinderen mijn zoon ook met haar krijgt, HIJ blijft altijd mijn zoon, mijn kind. Ik hoop dan ook dat ik later net zoveel betrokken zal worden bij mijn kleinkinderen, als de moeder van mijn schoondochter. Tijdens mijn zwangerschap heb ik meer aan mijn schoonouders gehad dan aan mijn eigen ouders/stiefouders. Mijn schoonmoeder kookt allemaal gezonde, lekkere hapjes voor me, en is altijd vol belangstelling. Soms vind ik haar betweterig en ouderwets, maar al haar adviezen komen voort uit liefde, en niet uit wantrouwen in mijn kunnen. En tsja...het is al 30 jaar geleden sinds zij voor het laatst een kind heeft gekregen, en in die tijd dachten ze nou eenmaal anders over bevallen, verzorging en opvoeding. Ik pak uit haar adviezen wat ik kan gebruiken, en de rest leg ik met een glimlach naast me neer. Mijn schoonouders zijn betrokken bij de zwangerschap, maar bewaren toch een bepaalde afstand zodat we alles lekker zelf uit kunnen vinden. Dat vind ik heel fijn. Nou...is dit positief genoeg?
Ik wil even zeggen dat het mijn intentie niet is geweest om iemand met een belerend toontje aan te spreken. Ik wilde alleen graag wat positieve geluiden laten horen. Ik besef mij maar al te goed dat je gezegend bent met lieve schoonouders. Ik zou het ook heel moeilijk vinden om schoonouders te hebben die het mij moeilijk zouden maken. en Krissa, ik vind niets beledigends aan je post hoor ; ). Maar feit blijft dat we soms ons vergeten in te leven in anderen. Niet alleen naar schoonmoeders toe. (En met ons bedoel ik dus ook mezelf). Maar ben wel blij met positieve reacties.
Ik ben het wel met je eens... Ook ik heb nogal eens de neiging om alles negatief te bekijken, terwijl ze het vast ook vaak positief bedoeld. Er is tussen ons in het verleden nogal wat gebeurd, en ik vind het nu nogal moeilijk om daar afstand van te nemen, om dit niet telkens terug te halen. Terwijl het nu eigenlijk al een heel lange tijd heel goed gaat. Vind dat je een mooi stukje geschreven heb, ga het bewaren, zodat ik af en toe het door kan lezen als ik weer eens in de negatieve sfeer ga denken!
Het is ook wel moeilijk om in een keer te denken, laten we het vergeten het is over. Soms gebeuren er dingen tussen jou en een ander persoon die invloed hebben op de band die jullie samen hebben. Ik hoop echt dat het zo goed blijft gaan. Is voor haar, maar vooral voor je zelf natuurlijk heel erg prettig.