Hallo allemaal, Zoals de titel al doet vermoeden vraag ik me af wie van de dames meerdere kinderen heeft, of op dit moment zwanger is, van een "nieuwe" partner. Ik heb een zoontje van bijna 3 jaar, met een ex waar ik aantal jaartjes mee samen ben geweest. Om een lang verhaal kort te maken is de relatie van zijn kant beëindigd toen onze zoon een paar maanden oud was. Inmiddels ben ik bijna 2 jaar samen met mijn huidige partner. Hij heeft zelf geen kinderen, maar gaat heel goed met m'n zoontje om, alsof het gewoon zijn eigen kindje is. We zouden samen ook graag een kindje willen, dus daar gaan we binnenkort voor. Ik moet zeggen dat ik het heel spannend vind, en ook net alsof het weer voor de eerste keer is. Moet ook zeggen dat deze relatie héél anders is dan die met mijn ex (in positieve zin dan he) Wie van jullie zit ook in deze situatie of heeft hierin gezeten?
Hoi Zoe, ik meld me! Ik heb een zoon van 12 uit een eerdere relatie! Nu 2 jaar getrouwd met mijn man, we kennen elkaar 4 jaar. Sinds kort gestopt met de pil en hopen natuurlijk snel zwanger te mogen zijn. Héél herkenbaar dat het voelt alsof je voor de eerste gaat. Zo zou ik het ook omschrijven. Gebruik je nu nog anticonceptie? En hoe oud zijn jullie, als ik vragen mag?
Hier een soortgelijke situatie! Wij hopen ook op een kindje samen en ik heb een zoontje van 3 wel van een eerdere relatie.. mijn vriend is ook een soort 2e papa voor hem!
Bijna 2 jaar relatie is heel kort, zeker als het al een lekker de mist in is gegaan waar een kind bij betrokken is. Ik zou nog even wachten.
Als het goed voelt, waarom zou je dan niet voor een 2e gaan? Ik en mijn partner waren nog geen jaar bij elkaar toen we voor onze eerste gingen, nu zijn we bijna 3 jaar bij elkaar en ben ik bijna 36 weken zwanger van nr. 2 Voor ons beiden was het de eerste serieuze relatie en dus nog geen kinderen. Heel veel succes en ik duim dat je snel een positieve test in handen mag hebben
Sorry, maar ik vind je reactie nergens op slaan. 'zeker als het al eens lekker de mist in is gegaan'.. sorry hoor maar als je de reden niet weet van de breuk, hoe kan je dan oordelen? Daarbij bepaald ieder volgens mij lekker voor zich wanneer ze ervoor willen gaan. Ik heb een zoon van 3,5 uit een eerdere relatie en mijn partner en ik zijn nu ongeveer 1 jaar bij elkaar en hebben besloten voor een kindje van ons samen te willen gaan. Als het goed zit, zit het goed. Hoeveel relaties eindigen wel niet na een huwelijk van 5 of 10 jaar...
Ik kwam eind 2013 uit een relatie van 12 jaar met een zoon van (toen) 3. Ik leerde mijn huidige partner kennen. Hij had een soortgelijk verhaal. Relatie van 10 jaar, een zoon van dezelfde leeftijd. Het klikte. We werden verliefd. In juni 2014 gingen we samen wonen, in oktober zijn we getrouwd. Juli 2015 stapte we in een medisch traject met Clomid. En in januari 2016 was ik zwanger van onze dochter. Als het goed voelt, waarom zou je er dan tegen vechten? Juist omdat je uit een lange relatie komt, weet je toch precies wat je wel en niet wilt? Zo was het in ieder geval bij ons. Als dit iets is waar jullie beide voor de volle 100% achter staan, dan wens ik je veel geluk en plezier met zwanger worden
Ik zou niet weten waarom als het goed voelt is het toch niet erg je gaat er toch niet van uit dat het mis gaat,ik ben nu net een jaar samen met mijn nieuwe vriend en ben nu voor de 2de keer zwanger 1ste keer helaas miskraam geworden. Ik heb zelf een zoon van 16 en hij 2 kids 1 van 8 en 1 van 5. Maar goed dit is mijn mening en wat een ander van onze zwangerschap denk ja goed niet mijn zorg. Zolang wij er maar achter staan ben trouwens gestopt met de pil toen we 7 maand samen waren.
Wat leuk dat er zoveel reacties zijn. Kon er niet zo snel iets over vinden op het forum, maar het zijn er toch meer dan ik dacht @ Prettylove: Op dit moment nog mirenaspiraal, die wordt binnenkort verwijderd. We zijn 32 en 29 jaar. @ Klaasje: Tja, zullen we het maar op zwangerschapshormonen houden? Nee, ik begrijp dat er mensen zijn die zo reageren, vooral als je inderdaad niet het hele verhaal kent.. maar ieder zijn mening toch. Als wij er maar achter staan, en dat is zo .
Een relatie van 5 jaar of 10 jaar kan ook mislopen hoor! Wie zegt dat jij eeuwig bij je partner blijft? Dan zouden we met z'n allen niet meer zwanger mogen worden als we die zekerheid niet hebben Ik zit niet in die situatie trouwens maar wil je veel succes wensen!
Na een scheiding waar kinderen bij betrokken zijn is het (in mijn ogen) essentieel dat moeder en vader béiden hun nieuwe rol/evenwicht hebben gevonden met de kinderen en dat de omgang stabiel is. Pas dán zou je moeten gaan nadenken over nieuwe liefdes. En pas als die nieuwe liefdes weer in een goed evenwicht in de totale situatie zitten kun je gaan nadenken over nieuwe kindjes. Ik zie echt teveel mensen die na hun scheiding meteen in een nieuwe relatie duiken en daarbij erg egocentrisch opereren. Dus met weinig oog voor hun kinderen. Ik zeg overigens niet dat TS het verkeerd doet. Ik schets hoe ik het zie en dan kan iedereen voor zich bepalen of iets daarvan op hen van toepassing zou kunnen zijn.
Volgens mij geeft TS aan dat ze stabiel zijn en dat de omgang met elkaar goed gaat in het gezin. Snap niet helemaal waarom het uberhaupt opeens over de keuze gaat van TS. Ze vraag of iemand ook een 2e kindje heeft bij een 2e relatie en hoe dat in z'n werking gaat. Ze vraagt zich niet af of wij het er wel of niet mee eens zijn.
Zoe; weet je al wanneer je de mirena eruit laat halen? Hoe werkt het daarna eigenlijk? Moet je dan ook ontspiralen?
Ik heb een zoon van 12. Toen hij anderhalf was zijn zijn vader en ik uit elkaar gegaan. Nu 5 jaar bij mijn huidige vriend en we wonen sinds 2,5 jaar samen. Sinds eind december zijn we bezig voor een kindje. Dit word dan mijn tweede, maar het eerste kindje van mijn vriend.
Ik zie dat jij ook al een oudere zoon hebt en nu voor een tweede gaat. Zo is het bij ons ook. Onze jongens zijn beide uit 2003 zie ik? Juist omdat het zo lang geleden is, voelt het als de eerste keer. Voor mij ook de eerste keer bewust. Mijn zoon was een verrassing. En nu wil het niet meteen lukken helaas. Hopelijk mag het deze ronde raak zijn!
Hahaha, wat toevallig Princess! En leuk!! Mijn zoon is inderdaad van eind 2003 en óók een verrassing (slash ongelukje ). Voor mij ook de eerste keer bewust! Bijzonder hoe verschillend het nu is hè? Ik vond het hele proces om voor nog een kindje te gaan ook erg apart om mee te maken. Om er samen écht voor te gaan. Ik hoop voor je dat je snel zwanger bent! Ben jij er ook al mee bezig hoe je zoon zal reageren als je hem vertelt dat je zwanger bent?
Mijn zoon is van oktober 2003. Scheelt niet zoveel dus! Hij gaat het erg leuk vinden om grote broer te worden. Hij vraagt er ook wel eens naar, of het nu eindelijk eens zo mag zijn. Hij weet niet dat we er mee bezig zijn hoor, maar vriendjes komen uit grotere gezinnen en hij wil ook graag een broertje of zusje. Het inderdaad wel gek om nu zo bewust bezig te zijn. Het was voor mij heel onwerkelijk dat mannen ook bewust kiezen voor een kindje. De vader van mijn zoon is nooit echt een vader geweest. Eerder grote broer. Nu denk ik nog wel eens bij mijn vriend van weet je het zeker? Gelukkig doet hij dat wel . We hopen uiteraard ook dat we snel zwanger zullen zijn. Ben nu 3 dpo dus volgend weekend weten we meer gelukkig zijn we beide nog wel jong (30 en 32) dus als het iets langer duurt maakt dat qua leeftijd niet uit. Alleen het verschil tussen mijn zoon en de tweede zal alleen maar groter worden. Maar ja, we hebben het niet altijd voor het zeggen!
Hilly1980, ik snap wat je bedoelt. De kinderen blijven toch het belangrijkst en daar moet iedereen rekening mee houden. De omgang tussen m'n zoontje en zijn vader is structureel, maar weinig. Hij heeft de relatie destijds verbroken voor een andere vrouw. Dit heeft niet lang stand gehouden en daarna heeft hij nog enkele korte relaties gehad. Deze vrouwen (die ook 1 of meer kinderen hadden), werden dan ook in contact gebracht met m'n zoontje. Dit is ook de reden dat het contact op een laag pitje is blijven staan; ik vind dat een typisch voorbeeld van wat jij noemt egocentrisch opereren. Dus helaas kan ik niks veranderen aan hoe hij zijn leven indeelt, maar wel verantwoordelijk zijn voor de keuzes die ik maak, en dus ook invloed hebben op mijn zoontje. Ik heb altijd in het belang van hem gehandeld, en mijn huidige vriend begreep dit heel goed en nam dit ook meteen over. Hij heeft dan ook echt een hechte band met m'n zoontje, gewoon als een vader/zoonrelatie eigenlijk. Hoe verdrietig het ook is dat hij dat niet met zijn eigen vader heeft, ben ik blij dat hij in ieder geval in hem een vaderfiguur ziet. Ik denk trouwens dat het er in elke relatie (gescheiden of niet) helemaal aan ligt hoe je als persoon bent, en hoe de relatie is.. dat je dit soort dingen niet over 1 kam kan scheren PrettyLove: Heb nog geen afspraak gemaakt. Het is tot half mei nog erg druk op het werk dus dan heb ik niet veel tijd om te gaan (aangezien het vaak uitloopt). Ik ben van plan om in mei te bellen en een afspraak voor eind mei/begin juni te maken, ligt eraan wanneer ze tijd hebben haha. Over de mirenaspiraal wordt gezegd dat je direct na het verwijderen zwanger kan raken, maar dat het tot 3 maanden kan duren voordat je lichaam zich weer hersteld heeft. Dus het zal wel verschillen van persoon tot persoon Wij hebben zoiets van: Het is welkom, dus mocht het meteen gebeuren dan is het niet erg, maar we houden er rekening mee dat het ook langer kan duren. Wat leuk trouwens dat jij en PrincessP zoveel gemeen hebben!
Dat is mijn ervaring ook hoor, dat de nieuwe partners meteen aan de kinderen worden voorgesteld. Een ieder moet dat voor zich weten natuurlijk, maar ik heb eerst uitgezocht of de nieuwe partner ook voor langere tijd nog leuk is. Bij mijn huidige vriend hebben we een half jaar gewacht met introduceren. En dan niet meteen als nieuwe partner, maar als gewone vriend. Nu zijn we 5 jaar verder en gaat het erg goed tussen de mannen. Ik heb in het speciaal onderwijs gewerkt en de vaders en moeders ruilde nogal eens van partner. Ik heb serieus voorbij horen komen: heey, jouw papa is ook mijn papa geweest. Dat wil ik dus absoluut niet bij mijn kind. Helaas kijkt mijn ex daar niet zo naar en stelt mijn zoon ook meteen voor aan nieuwe vriendinnen. Helaas kan ik daar weinig aan doen, behalve hem daar op te attenderen. Maar hij ziet dat anders... Wat dan wel moeilijk is, is bijvoorbeeld Moederdag. Ze hadden de gemaakte werkjes al mee naar huis ivm de vakantie. Mijn zoon had twee pakjes. Een voor mij en een voor 'zijn andere moeder'. Ze zijn sinds 1 feb bij elkaar.. Dat steekt dat wel..
Hier ook een dochter van 5 uit een eerdere relatie. De biologische vader wil niks met m'n dochter te maken hebben. Dus m'n huidige vriend heeft d'r erkend en is gewoon haar papa. Hem leren kennen toen ze 2 maandjes oud was. 😊 Ben nu 5 jaar samen met m'n huidige vriend. We zijn nu al een poosje bezig voor een 2e kindje, t wil helaas nog niet lukken.