Hoi allemaal.. Afgelopen begin april, is onverwachts ons zoontje geboren met 22 weken. Hij werd dus stilgeboren, zonder eigenlijk een verklaarbare reden. 4 dagen voor zijn geboorte braken mijn vliezen zonder enkele verklaarbare reden, wel was het zo dat ik hiervoor 2 weken met rugpijn op bed heb gelegen. Uiteindelijk kreeg ik in de nacht van zijn geboorte een infectie waardoor hij het dus niet gered heb langer te blijven zitten Oke nu is het zo dat je in de nagesprekken het advies krijgt niet binnen een halfjaar zwanger te worden. (dit geldde ook voor normaal lopende zwangerschappen, zei de gynaecoloog) Dit vanwege risico Nu ga ik niet de onschuld zelf spelen of doen alsof ik niet wist dat ik zwanger kan worden. Inpricipe streefde we dat half jaar te wachten, maar gebeurd het wel dan gebeurd het wel zo hebben we gedacht. Zonder pil kun je nu eenmaal zwanger raken, maar ik weigerde die te nemen voor een x aantal maanden. Nu is het zo dat ik gister een early positieve action test in me handen had. En herken ik veel symptomen van mijn vorige zwangerschap. Ik vroeg mij gewoon is af of er andere mensen zijn die binnen 2 maanden na hun bevalling weer zwanger raakte en hoe ze dat verlopen is (dus evt ook na een normale zwangerschap) Mocht je dezelfde situatie als ik meegemaakt hebben ben ik uiteraard helemaal benieuwd naar je verhaal, als je het aankunt daar over te praten. Deze zwangerschap is nog pril en kan alle kanten op daar ben ik me compleet van bewust. En alles hoe het komt, is oke. In gedachten onze lieve kleine Tallie ❤️
Hoi ik weet dat ik na mijn miskraam van 12 weken.. 2 maanden later ook zwanger was. Mijn verloskundige en of gynaecoloog heeft nooit tegen ons gezegd dat we niet zwanger mochten raken. Ze zei juist dat je na een miskraam juist heel snel weer zwanger kon raken.. inmiddels is ze nu 9 maanden en gezond. Ps: wel vreselijk dat je dit heb moeten meemaken.
Onze A* is vorig jaar met 15 weken geboren en wij mochten van de gyneocoloog meteen weer proberen. Het gaat vooral om je lichamelijk herstel denk ik. Bij M. Kon ik het eerste half jaar amper zonder pijn zitten, staan of lopen. Bij L. Kon ik na 2 weken de wereld weer aan. En ook bij A* was ik lichamelijk snel hersteld. Ik 'geloof' ergens ook wel dat je lichaam zelf wel regelt of het er klaar voor is of niet. Als je deze zwangerschap gewoon voldragen, was je lichaam er dus blijkbaar klaar voor. Zo niet, dan niet.
Wat vreselijk dat jullie een kindje verloren zijn. Ik ben zelf ook met 22 weken bevallen en bij de nacontrole op zes weken na de bevalling had de gyn geen bezwaar tegen ons plan om weer te gaan proberen zwanger te worden, zolang we er mentaal klaar voor waren. Zodra je weer een cyclus hebt, is je lichaam in die zin weer klaar voor een nieuwe zwangerschap (hoe cru dat soms ook is). We zijn na twee maanden weer gaan proberen, maar het heeft uiteindelijk nog best lang geduurd. Volgens mij zijn er wel onderzoeken geweest waarbij werd aangetoond dat je een iets hogere kans op een vroeggeboorte hebt als je snel na een zwangerschap opnieuw zwanger raakt, maar ik weet niet of dat ook zo is voor zwangerschappen die niet voldragen waren. Het fysiek herstel daarvan is natuurlijk heel anders. Ik hoop voor jullie dat alles goed mag gaan en jullie over een maand of 8 een kleintje mogen verwelkomen!
Wat fijn om te horen dat je na zoiets vervelends een mooie gezonde dochter heb. En dat het dus allemaal goed gegaan is. Ja helaas dit was het laatste wat we verwacht hadden, geen gekke dingen op de echo niks, 2 weken daarvoor nog bljjdschap omdat we een zoon kregen en ineens dit. Het is de natuur die het besloten heeft
Nou dat ben ik ook zeker wel met je eens, ik was wonderbaarlijk na een vervelende bevalling toch snel hersteld. Ik was zelfs een week daarna al rustig een paar uurtjes aan het werk. Moet wel zeggen dat ik het na stukje nu in me schoot geworpen krijg, ik slaap echt heel veel sinds een week of 3 en ben compleet energieloos. Maar dit symptoom had ik bij mijn eerste zwangerschap ook. Het was meer dat ze het risico op vroeggeboorte nu groter vinden, maar of ik over een half jaar begin met zwanger worden of het nu ben ik blijf hoe dan ook een risico. Bedankt voor je reactie!
Hier 3 maanden na de stilgeboorte op 32w terug (bewust) zwanger geworden - en ja, ook al was het advies 1 jaar te wachten gezien sectio. Er zijn ergere dingen die gebeuren denk ik dan Voorzichtig gefeliciteerd!
Hoi Karlijn, Wat een verdriet ook voor jou en wat fijn dat je toch reageert op mijn berichtje. Iedere gynaecoloog is anders, ik merkte dat mijn huisarts ook 'geen bezwaar had' en inderdaad ik snap het wel het is en blijft een risico. Nu of over 6 maanden, ze zeiden inderdaad dat de kans op een vroeggeboorte hoger was dan over 6maanden. Maar omdat ze niet weten waar het door kwam blijf ik sowieso een verhoogd risico geval. En zal ik bij een nieuwe zwangerschap een medisch traject in gaan. Ik weet niet of je me er antwoord op wil geven en dat hoeft uiteraard niet als je niet wil. Mag ook prive Maar was er bij jou wel een aanwijsbare reden waarom er een vroeggeboorte heeft plaats gevonden? . En hoe gaat het inmiddels met jou?
Dankjewel en andersom ook gefeliciteerd. Ik denk ook wel dat je daar gelijk in heb hoor. Ik weet niet merk gewoon een beetje angstig te zijn, maar als ik dit zo hoor ben ik dus niet 'een van de weinige' die toch zwanger is geraakt. Nu maar hopen ook voor jou dat alles zonder problemen verloopt!
Nee hoor, vind ik niet vervelend! Mansay ik kan je niet taggen vreemd genoeg? Ik ben met 20,5 weken bevallen en mij is inderdaad ook aangeraden om minimaal een half jaar te wachten. Dit ging volledig tegen mijn gevoel in want na Lex* wilde ik niks liever dan weer zo snel mogelijk zwanger worden. De eerste 2 zwangerschappen lieten beide 6 pogingen op zich wachten dus ik durfde het sowieso wel aan om snel weer te beginnen. Uiteindelijk was de eerste poging (embryo terugplaatsing in mijn geval) 4 maanden na de bevalling en de 2e poging werd ik zwanger, dus 5 maanden na de bevalling. Zat dus wel iets langer tussen dan bij jou. De kliniek heeft me nooit proberen tegen te houden toen ik me na 3 maanden alweer meldde om te gaan starten. Lichamelijk was dit wel de meest zware zwangerschap. Het is een behoorlijke aanslag op je lijf, 2 zwangerschappen zo snel achter elkaar. En de vele onzekerheden die het allemaal nóg spannender maakte, helpen daar natuurlijk ook niet aan mee. Maar het was me alles waard hoor! Ik hoop dat het allemaal positief gaat verlopen bij je!
Dankjewel voor je reactie!! Wij herkennen dat gevoel, ik heb dat iets meer dan mijn man die is vooral heel bang. Het is nu natuurlijk ook afwachten. Mooi om je verhaal te lezen en te horen dat het je gelukt is om toch weer zwanger te raken. Kindje helemaal gezond en wel? Ja ik ben ook wel een beetje bang voor de aanslag op mijn lichaam en alle risico's der omheen maar ik blijf nu of over 6 maanden ook een risico's geval. Wel ben ik ook blij om te horen dat er ook medische personen zijn die het 'niet tegenhouden'. Dankjewel voor je openheid.
Heftig en vervelend dat jullie dat hebben mee moeten maken. Denk je t risico gehad te hebben en uit te mogen kijken naar... Wij hadden M* met 15wkn. Heb niks gehoord over een "wachten tot", ja bij voorkeur wel na de eerste menstruatie, maar dat was meer om t tellen wat makkelijker te maken mocht t ineens raak zijn. Doe vooral wat je lijf en jullie gevoel je ingeeft.
Het stelt mij gerust om te horen niet 'een van de weinige' te zijn. Ja pff we dachten inderdaad vanaf 20 weken lekker te gaan genieten alles was goed en niet wetende dat. De natuur besloot anders. Zoals de natuur nu ook weer besloten heeft dat er een zwangerschap mag zijn. Hopend dat dit een beetje vlekkeloos verloopt.
Hier gaf de VK het advies om een cyclus over te slaan. Dit hebben we gedaan en het resultaat is bijna drie jaar oud! Wat ontzettend verdrietig om te lezen dat jullie een kindje zijn verloren.
Wat fijn te horen, het kan dus ook wel gewoon goed gaan dat geeft weer hoop Ja is nog steeds heel verdrietig en brengt ook nu dw de nodige angst met zich mee, maar oke hopelijk gaat het nu gewoon goed.
Ja, natuurlijk kan dit goed gaan! Al kan ik me jou onzekerheid en angst voorstellen. Ik duim voor je dat het goed gaat!
Hier hetzelfde meegemaakt helaas met 22+4. Met de reden een verkorte baarmoedermond en een infectie. Daarom moesten wij ook een halfjaar wachten. Dan is de kans dat dit nog een keer gebeurd 22% en na 6 maanden 11%. (Verkorte baarmoedermond en infectie) En het werd niet echt als een advies gebracht, meer als een eis haha. Dus ik ben toen maar snel ff voor die paar maandjes aan de pil gegaan. Al voelde het wel als lange maanden hoor…. Maar goed ergens geloof ik ook wel dat je niet zwanger zou zijn geworden als je lichaam er nog niet klaar voor was. En ik neem aan dat je nu extra controles krijgt etc. Spannend tijden!