Hoi allemaal, Ik ben vandaag 21 geworden en ben er een paar uur geleden achter gekomen dat ik zwanger ben. Totaal ongepland, want ik en mijn vriend hebben pas 2 maanden (we kennen elkaar wel al 3 jaar) en we zitten allebei pas in ons eerste jaar van onze studie. Ik heb geen idee wat ik moet doen, ben eigenlijk altijd tegen abortus geweest maar ik heb geen idee hoe ik voor een kleintje kan zorgen, als ik mijzelf niet eens kan onderhouden. Ik kan nog steeds niet geloven dat er zwanger op die test staat, ik blijf er maar naar kijken. Heeft een van jullie misschien tips? Ik weet dat het uiteindelijk mijn beslissing is, maar ik zou het fijn vinden om wat advies te krijgen, of misschien hebben jullie ook wel zoiets meegemaakt, en is het ook allemaal goedgekomen. Alvast heel erg bedankt!
....ik wilde je bijna dubbel feliciteren maar bij deze: Sterkte met je beslissing. Denk heeeeeel goed na. Een kindje krijgen is zo'n wonder! Elmo
Laat het inderdaad maar eens rustig bezinken. Misschien zijn er wel oplossingen. En misschien ook niet. Het is een groot wonder, een kindje in je buik. Neem geen overhaaste beslissingen, maar volg echt je gevoel! Dit neem je je hele leven met je mee, wat je besluit ook zal zijn. Heel veel succes meid!
Ik heb er geen ervaring mee, maar ik ken wel een paar mensen die abortus hebben laten plegen, die die hebben er bijna allemaal spijt van. Dus bedenk goed wat je wil. Sterkte met je beslissing.
meid, wat heftig! ik sluit me aan bij de bovengenoemde reacties.... praktische tip: ga naar huisarts. Doe daar nog een keer een test. Overleg met de huisarts of met een maatschappelijk werker/psycholoog. Het is niet niks allemaal... sterkte!
Heel veel sterkte, welke beslissing je ook neemt. Ik ben gelukkig nooit ongepland zwanger geweest, kan je dus niet vanuit mijn eigen ervaring raad geven. Wel heb ik prettige ervaringen met het Fiom: www.Fiom.nl en zij helpen ook bij ongeplande zwangerschappen. Ik kon er destijds na een week terecht. Het is geen organisatie die probeert haar waarden aan je op te leggen en ze krijgen subsidie van de overheid.
enige wat ik je kan zeggen is dat ook met een studie en een kind hebben het kan... ik ben 23 alleen staand en zwanger van nummer 3. MBO 3 en MBO 4 afgerond en volg nu studie HBO Hoger Juridisch en zit in het eerste jaar. Het is ook geen makkelijke beslissing die je maakt. Ik kan je zeggen dat het voor mij ook even heeft geduurd voordat ik de juiste heb kunnen maken. Ik heb er bewust voor gekozen om het te houden en er voor te gaan
Hoi Ellis! Het is heel moeilijk om een beslissing te nemen! Ik weet uit eigen ervaring hoe het is om ongepland zwanger te raken. Ik had pas 3 maanden een relatie toen ik zwanger raakte. (ik was 20) Ik zat dan wel in het laatste jaar van mijn studie dus in dat opzicht verschilt het wel degelijk. Ik ben ook altijd tegen abortus geweest en ook toen ik zwanger was was het absoluut geen optie voor jou. Ik ben heel gelukkig dat ons kindje gezellig bij ons is gekomen. Ik wens je heel veel sterkte toe met je beslissing. Ik hoop dat je de juiste maakt. Maar laat het eerst even bezinken en ook niet geheel onbelangrijk. Heb het er met je vriend over voor je een besluit neemt!
Wat ik vind bij een abortus is dat ik heel vaak hoor dat mensen hun hele leven spijt hebben.. maar dat als je je kindje zou houden je maar een relatief korte periode in je leven het echt zwaar hebt om rond te komen.. maar dat je er volwassener, sterker en als een geweldige moeder uitkomt.. Vroeger zou ik ook getwijfeld hebben als ik jong zwanger geworden zou zijn.. maar nu achteraf denk ik dat ik ook iemand zou zijn geweest die er spijt van zou hebben gekregen.. je blijft immers niet altijd student... en bij het weghalen van een kindje zul je je altijd afvragen wie of wat het voor kindje geworden zou zijn.. en wat voor liefde je had gekregen en had kunnen delen.. dat zou ik me goed overwegen, want weghalen en je gevoel op 0 zetten kan iedereen voor even... maar een gemis is voor een leven.. succes...
Hey meid, Dit is inderdaad een lastige situatie. Ik ben zelf 23 en net zwanger maar wel gepland. Ik zou het er zeker met een aantal mensen over hebben. Het is niet makkelijk maar er zijn genoeg die je hierin kunnen adviseren en helpen. Ik zou het zeker met je vriend hierover hebben. Misschien wil hij het wel graag houden, en hij kan je helpen met beslissingen nemen en je hierin steunen. Als je een goede band met je moeder hebt zou ik het haar op den duur ook vertellen. Ze kent jou door en door en kan je verder ook steunen Er zijn namelijk genoeg meiden die zwanger willen worden maar dat niet lukt. Het zal geen makkelijke beslissing zijn. Er komt nogal wat op je af. Heel veel sterkte en zou zeggen hou ons op de hoogte, er zullen altijd meer meiden zijn die in het zelfde schuitje zitten.
Wel gefeliciteerd het zal wel verassing zijn of erg geschrokken? Hoe reageerde je vriend? Ik ben zelf nu 13 weken in verwachting totaal niet gepland. Ik wilde dit jaar gaan afvallen, mijn rijbewijs halen en weer studeren. Nu krijgt alles toch een andere draai! Voor mij persoonlijk was het weghalen sowieso geen optie. Ik vind zelf namelijk een kind krijgen is een zegen een wonder niet voor iedereen weg gelegd. Je hoort van stellen die jaren bezig zijn om kinderen te krijgen en lukt niet. Overleg goed met je vriend wat jullie willen en wat voor gevolgen het heeft de keuze die je wilt gaan maken. Succes in iedergeval
ik ben sinds 2 weken achter dat ik zwanger ben mijn vriend zijn reactie was ook weg laten halen(hij accepteer het nu wel,het was zijn schrik reactie). ben zelf tegen abortus omdat ik het zie als je eigen kind vermoorden en ik wil absoluut niet met de gedachten rond lopen later wat zou het geweest hoe had hij of zij er uit gezien wat voor naam hadden hem of haar geven dat soort dingen. 1 of andere manier pas je toch altijd aan financies en de ruimtes in huis of wat dan ook. denk er goed over na,of praat je partner of je moeder of een van je vrienden. als je laat weg halen is het voor altijd,als je later ooit dan weer zwanger raakt dan denk je weer aan terug dat dan je het heb weg gehaald,je zult je het zelf nooit vergeven.