Bij voorbaat sorry als dit een lang warrig verhaal wordt...ik heb even behoefte aan wat raad. Ik ben op 2 juni mama geworden van een geweldig zoontje, we zijn enorm verwend met hem wat betreft eten, slapen, huilen (nauwelijks) en eigenlijk met alles. Ik ben dan ook een apetrotse moeder Het enige waarover ik me zorgen maak is over de manier waarop mijn vader zich gedraagt sinds de geboorte. Mijn ouders zijn in 1999 gescheiden. Sinds de scheiding heb ik steeds wel contact gehad met mijn vader, maar wisselend in intensiteit. Mijn vader is heel erg impulsief, heeft de ene vriendin na de andere, heeft al vrouwen laten overkomen vanuit Suriname en nu heeft hij een Keniaanse vriendin die bij hem woont. Ze is iets ouder dan ik. Sinds 2wk is ook haar 17 jarige dochter in NL komen wonen bij hen. Er is weinig contact met mijn vader op het moment. Dat is altijd zo als hij een vriendin heeft, dan belt hij mij en mijn zus bijna niet meer, komt niet meer op bezoek en als we hem bellen praat hij alleen over zijn vriendin en vergeet hij zaken als waar ik werk enzo. Mij maakt dat niet zoveel uit, ik ben het eigenlijk wel gewend dat hij zich zo gedraagt, maar ik vind het heel moeilijk dat hij ook de opa-rol als het ware afwijst. De dag van mijn bevalling kwam hij op bezoek met zijn vriendin, maar dat is nu 3,5mnd geleden en sindsdien heeft hij onze zoon maar een paar keer gezien. De keren dat hij zelf opbelt informeert hij vaak nauwelijks naar onze zoon. Ik stuur soms foto's, maar vaak krijg ik geen reactie. Op facebook plaatst hij vervolgens die foto's met trotse teksten erbij over zijn kleinzoon. Hij wil wel dat zijn vriendin "oma" wordt genoemd, en als ze langskomen pakt zij onze zoon ongevraagd uit zijn wipstoel en dan gaat hij van hand tot hand als het aan hen ligt. Afgelopen weekend gebeurde dat, toen heb ik gezegd dat ze hem in zijn wipstoel moesten terugzetten omdat wij niet willen dat hij van hand tot hand gaat. Gevolg, pa was kwaad omdat "oma het volste recht had op haar kleinzoon". Nu wil ik best een beetje tegemoet komen, maar het probleem is dat zijn vriendinnen altijd erg snel worden ingewisseld. Hij leert iemand kennen, loopt meteen loeihard van stapel, binnen 2wk samenwonen, verhuizen, kinderen uit het buitenland laten immigreren en na een paar maanden kan diezelfde vrouw geen goed meer doen en knalt de relatie weer met hevige ruzie uiteen. Ik ben bang dat mijn zoon helemaal in de war raakt als hij ieder half jaar een andere vrouw "oma" moet noemen, dat hij niet snapt waarom die vrouwen opeens weer verdwijnen uit zijn leven en waarom opa opeens zo boos over hen praat. Het aankaarten bij mijn vader is erg moeilijk, mijn vader is een moeilijke man in de omgang (hij is waarschijnlijk borderliner, net als zijn moeder was, mijn vader heeft hierdoor geen makkelijke jeugd gehad), en hij kan zeer onredelijk reageren op kritiek of als hij tegen de haren ingestreken wordt. Hij accepteert het niet als zijn vriendinnen niet meteen alle "omarechten" krijgen, ook al hebben mijn zoon en ik hen nooit eerder gezien. Hoe moet ik hier in vredesnaam mee omgaan in de toekomst, als mijn zoon ouder wordt? Ik wil mijn zoon niet zijn biologische opa ontzeggen, maar ik wil ook niet dat hij in de war raakt of verdrietig wordt als hij weer iemand moet missen. Ik weet dat mijn vader in zijn hart een goede man is, en ik ben echt niet jaloers ofzo op de aandacht die hij zijn vriendinnen geeft, maar ik kan niet accepteren dat mijn zoon er misschien door benadeeld wordt straks.
Phoe... Ik zou eigenlijk niet weten hoe je hier mee om moet gaan. Echt lastig inderdaad. Wat ik je wel mee wil geven is dat ik het er helemaal mee eens ben dat een vriendin van je vader niet gelijk oma is. Mijn ouders zijn al 30 jaar gescheiden en mijn vader al 29 jaar getrouwd met mijn stiefmoeder. Mijn stiefmoeder is dus gewoon oma voor mijn kinderen. Mijn moeder heeft sinds een jaar of 5 een hele lieve vriend. Maar hoe lief ik hem ook vind, hij is niet opa, maar gewoon Leo.
Mijn schoonouders zijn ook gescheiden. Mijn schoonvader heeft al ruim tien jaar dezelfde lieve vriendin. Hij wil zijn vriendin niet opdringen en vraagt nog altijd aan ons of het goed is als ze mee komt als hij op bezoek komt, dus ik zie ook hoe het ook kan...
Ik vind je topic erg lastig om te lezen ivm geen alinea's ertussen. Zou je die er tussen willen plaatsen? dan leest het voor mij wat makkelijker.
misschien met je vader overleggen? dat je de situatie erg lastig vind.... ik zou er hetzelfde instaan als jou...
Ik heb jouw berichten eens terug gelezen. Zou jij eens willen denken aan je leestekens? Om zo je zinnen wat korter maken. Leest het voor mij ook wat makkelijker. Een betere wereld begint bij jezelf. On topic: TS, jeetje, lastig. Het komt op mij over dat je in de stront mag zakken, als je vader weer eens een nieuw liefje heeft. En als dat over is, dat hij jullie dan ineens weer nodig heeft. Wat betreft dat je kind je stiefmoeder "oma" moet gaan noemen. Ze zijn net samen, neem ik aan? Nee, dat zou ik nooit doen! Zeker niet als hij van de één naar de ander huppelt. Veel te verwarrend voor zo'n kind. Het wordt anders als hij langer bij zijn vriendin blijft. Dan nog vind ik het discutabel. Wat mijn mening hierin is, is niet van belang in deze situatie.
Sorry, ik snap dat het lastig lezen is. Ik zal beter letten op alinea's, ik heb te snel willen typen geloof ik...
Goh hebben wij soms dezelfde vader? Lijkt wel mijn verhaal. Ik zelf probeer er nu vrede mee te hebben en we zien hem alleen met leuke gelegenheden. Uit eten of verjaardag. Zijn vriendin oma noemen laat ik aan mijn dochter over, wij noemen haar alleen niet zo. Wij gaan altijd naar opa en naam van vriendin. Ze heeft wel eens gezegd kom maar bij oma maar daar ga ik niet op in en blijf haar bij dr voornaam noemen voor mijn dochter. In het begin had ik er ook erg veel problemen mee en heb zelfs een jaar geen contact gehad. Nu gaat het goed en zien we elkaar denk ik 1 keer in de 3 maanden. Tja als de behoefte er niet is om kleinkind te zien, dan niet. Hij mist een hoop
Geeft niet, Lumiere, ik raak altijd snel de draad kwijt bij lange lappen tekst, dan heb ik geen flauw idee meer waar ik gebleven ben. Dat is het nadeel van MS hebben. Vandaar mijn verzoekje. En je verhaal..... Pff, een heel lastige kwestie. Wat ik wel zo uit je verhaal haal, is dat je vader vrouwen uit de hele wereld haalt. Ik heb uiteraard geen flauw idee waar zijn huidige vandaan komt, maar ik vermoed dat het daar in de cultuur zit. En daarmee doel ik op het feit dat jouw zoon van hand tot hand gaat. Dat zou ik ook niet willen, straks als ik een zoon of dochter heb. En het is je goed recht om daar wat van te zeggen. En al zijn vriendinnen gelijk oma te laten noemen. Ik denk dat Brigit wel een goed punt heeft. En misschien accepteren dat hij niet zo vaak komt als hij weer een vriendin heeft, hoe tegenstrijdig hij ook doet met trotse foto's van zijn kleinzoon te laten zien. Kan hij goed zijn gevoelens uiten naar jou? Misschien dat hij dat zo wel kan tonen. Pffff, misschien hebben anderen ook nog tips en tools, en veel sterkte met het zoeken van een oplossing of accepteren van deze hele lastige kwestie.
Mijn ouders zijn ook gescheiden en hebben straks maar 1 opa en oma, aanhang wordt bij de voornaam genoemd. Heb ik vooraf al duidelijk gemaakt. Dit omdat de band met mijn vaders vriendin erg slecht is. En ik wil geen onderscheid maken dus dan de vriend van m'n moeder ook geen opa. Komen de jongens er zelf mee later oke maar ik ga het ze niet leren Voor jouw situatie. Ik zou het even laten rusten en je vader daarna uitleggen dat gezien zijn wisselende contacten je je zoontje wil beschermen en hij daarom maar 1 oma en opa heeft. En dat je best veel goed vind maar dat jouw wensen omtrent zoontje belangrijker zijn dan hun wensen
Hoe lief je jouw vader ook vind en hoe graag je hem ook tegemoet wil komen. Ik zou in deze situatie toch echt duidelijk naar hem zijn. Ik zou hem echt zeggen: Sorry pa, maar jouw vriendin is geen oma van mijn zoon en ik wil ook niet dat zij die titel krijgt. Dit is idd ter bescherming van je zoontje, want een oma hoort niet steeds een ander te zijn. Dit zijn er een paar en die blijven dat ook voor altijd. Mijn vader is ook hertrouwd en zijn vrouw is wel oma voor mijn kids. Maar mochten hun ooit uit elkaar gaan, dan blijft zij dit ook! De vriend van mijn moeder is echter geen opa.. simpel weg omdat ze nog maar kort samen zijn en mijn moeder ook nog wel eens een relatie wil verbreken.
Duidelijk je grenzen aangeven wat jij wilt en verwacht ten aanzien van je zoon. Het is niet leuk om zo duidelijk te zijn zeker omdat hij een moeilijke man in de omgang is, wellicht borderline heeft, het je vader is en je de gemoederen misschien niet hoog wilt laten oplopen maar je kind is van jou afhankelijk en jij bent hierin degene die kan voorkomen dat hij in de war raakt van verschillende oma's. Ik snap dat je hem misschien wilt ontzien maar daar en tegen hij is een volwassen man, je kan zijn moeilijke jeugd niet veranderen, het is zoals het is en daar moet hij mee leren omgaan. Ik zou hierin toch een duidelijk gesprek voeren en daarop terugkomen als het aan de orde is.
Goh stel je ff aan joh.. Ontopic: Ik zou het niet waarderen om zomaar elke vent of vrouw van mn ouders opa of oma te moeten gaan noemen. Mijn vader is getrouwd, en zijn vrouw is dus dan de oma van mijn kinderen. Mijn moeder heeft ook veel losse relatie's. Dus deze heten geen opa maar gewoon hun naam. Punt klaar, mijn kinderen, mijn keuze.. Ik zou ook een gesprek met hem aangaan en jou gevoel hierin uitleggen. Hij is opa en zijn vriendin heeft een voornaam en kan ook prima zo genoemd worden lijkt mij...
Dat hij zich "verliest" in die relaties, daar kan je weinig aan veranderen. Maar ik zou de zoveelste vriendin niet gelijk met "oma" laten aanspreken. Dat komt wel als ze een paar jaar in de familie is, maar tot die tijd zou ik het toch houden op "opa en X" (X = de voornaam van de vriendin). Ik zou je vader duidelijk maken dat je echt wel niet elk half jaar een andere "oma" voor je zoon tevoorschijn tovert. En dat hij er maar mee te dealen heeft, zeker als hij je zoontje helemaal niet vaak ziet. Een vriendin die echt een paar jaar bij hem en in de familie is, die zou van mij rustig de titel "oma" krijgen. Maar dus niet continu iemand anders.
Reden dat ze vraagt of er misschien alinea's tussen mogen. Normaal reageren is ook een vak. Sjongejonge.
@ts mijn vader heeft ook regelmatig andere vriendinnen (de dame van dit moment is toevallig wel een blijver heb ik het gevoel, eindelijk haha) Maar ik zou een heel stevig gesprek met je vader aan gaan! Jou kind moet haar oma noemen De vriendin van mijn vader is ook een paar jaar ouder dan mij maar echt niet dat ze oma is en dat zou ze zelf niet eens willen. Mijn stiefvader en de stiefvader van mijn man zijn beiden al meer dan 10 jaar inbeeld.... Gedragen zich ook als opa en zijn voor mijn kinderen ook Opa! Als mijn vader niet van zich liet horen omdat hij weer een nieuwe liefde had liet ik het altijd gaan maar zins ik kinderen heb spreek ik heb toch heel regelmatig, nu zie ik hem toch 1a2 keer per maand en toen de kinderen baby's waren kwam hij bijna elke week wel een keer langs! Echt meid, zeg hem de waarheid! De titel opa moet hij wel verdienen!
Mijn eerste gedachten zijn: Die nieuwe vriendin, die is misschien vanuit haar cultuur gewend om kinderen lekker op te pakken en ermee rond te gaan. Die is zich hier geen kwaad bewust en bedoelt het goed. Ook je vader, die begint geen relatie met als doel het na een tijdje weer uit te maken. Die is waarschijnlijk ook gewoon op zoek naar de ideale vrouw, maar pakt dat misschien niet handig aan. Ik snap dat je, gezien de eerdere vriendinnen, er vanuit gaat, dat ook deze vriendin niet lang zal blijven, maar dat is niet helemaal eerlijk t.o.v. haar. En ook niet voor je vader, ook al is de kans dat je gelijk krijgt erg groot. Sja, als je vader zo is... Beter dat je kindje er gelijk aan went, dat opa gewoon heel vaak een andere oma heeft. Ik denk niet dat ie daar wat aan overhoudt. Beter meteen laten wennen, dan de verkeerde verwachtingen scheppen en het kindje steeds de neus laten stoten... Is ook helemaal niet makkelijk of zo, maar dit is wat ik er (als buitenstaander, die niemand van de betrokkenen kent en ook nooit zoiets heb meegemaakt) er over denk
Lees je goed in wat het inhoud wanneer een volwassen man bordelin heeft. Veel dingen die je noemt zijn erg herkenbaar voor iemand met deze stoornis. Ik denk dat jij je vader dan beter begrijpt en hopelijk al die rare gedragingen beter kunt accepteren. Het is elk geval niet makkelijk voor hem en voor jou verder inderdaad zelf gewoon voornaam zeggen. Je kind is nu nog jong heel veel sterkte elf geval
Dank voor jullie tips. Vriendlief en ik vinden inderdaad ook dat de vriendin van mijn vader niet meteen oma genoemd wordt. OP dit moment is mijn zoon nog te jong om er iets van mee te krijgen, maar als hij ouder wordt dan staat zijn welzijn sowieso op de eerste plaats!