Jane: van harte!! Je ziet: toch al een aantal meiden getroffen van wie eerst gedacht werd dat er geen vlies tussen de babies zat, maar dat later bleek dat dat er toch was!! Bij ons moesten ze er indertijd ook ff goed naar zoeken hoor!!
linda: hopelijk morgen idd alles goed en dan lekker naar huis!! Gaat het herstel verder goed?? Hoop van wel!! Liefs!!
hier vanmorgen lekker met de kids naar het zwembad geweest, heerlijk vonden ze het en wij dus ook. Ze hebben wel 40 keer van de glijbaan gegleden haha en heerlijk gesprongen, gespetterd, geravot. De jongens waren erna echt kaopt en hebben 3 uur geslapen!!
boba: ik zie dat je online bent. zat net op je site te lezen!! Hoe is het met Bas??? Knapt ie weer wat op? xxx
Hoi Meiden zal hier ook even mijn verhaal doen. Vorige week zondag had ik precies de 34 weken gehaald...helemaal blij. Alleen s'middags werd ik niet lekker. Dacht dat ik gewoon veel last had van brandend maagzuur, maar toen het door wat te eten niet zakte....en ook na mijn borreltje Antagel niet minder werd maar juist erger...vond mannetje dat ik toch maar de verpleegkundige moest waarschuwen. Zij heeft toen mijn bloeddruk gemeten en die was veel te hoog (160/95 terwijl ik niet boven de 120/75 heb gezeten in m'n zwangerschap). Ze ging overleggen met de ass gyn en ik kreeg een tabletje losec voor m'n maag. na een half uur zou ze weer m'n bloeddruk meten en kijken of de 'maagpijn' minder zou worden. Na een half uur lag ik nog steeds te kronkelen in m'n bed van de pijn...de losec deed niets. Ook was m'n bloeddruk gestegen (170/100). Na overleg met de ass gyn werd er bloed afgenomen en werd ik aan het CTG gelegd. CTG was goed, wel waren er veel harde buiken op te zien die ik zelf niet zo voelde. De ass gyn kwam nog even bij mij kijken of ik geen ontsluiting had gekregen van die harde buiken...dit was niet het geval. Ook keek ze even met de echo hoe het met de knullen ging, maar die hadden het nog prima naar hun zin. Ze vertelde dat m'n bloedwaardes er op wezen dat ik zwangerschapsvergiftiging aan het ontwikkelen was. Ze zou met de gyn zelf overleggen wat ze zouden gaan doen, maar ik moest er wel op reken dat de kleintjes op korte termijn gehaald zouden worden. Rond 22.15 kwam ze terug met de gyn zelf en vertelde ze dat ze de kleintjes zouden gaan halen...ik vroeg nog doodleuk of dat vanacht al was....ja dus...waarschijnlijk zelfs nog dezelfde dag. Toen ging het snel, er werd een infuus geprikt, catheter ingebracht en om 22.30 werd ik richting de OK gereden. Gelukkig was manlief nog steeds bij me in het ziekenhuis (hij mocht van de verpleegkundige niet naar huis toen ik niet lekker werd) dus hij kon mee naar de OK. OOk waren op dat moment m'n trombo's nog hoog genoeg om via een ruggeprik de verdoving te krijgen...ik kon dus gewoon wakker blijven. Op de Ok kreeg ik eerst nog magnesium toegediend...wat een verademing...eindelijk zakte de vreselijk pijn in m'n maagstreek weg. Vervolgens kreeg ik de ruggeprik. Om 23.19 uur zijn dan eerst Bas en 30 seconde later Wim geboren. Bas had gelijk een goede start en huilde al toen hij boven m'n hoofd werd gehouden. Wim had wat meer moeite en moest echt even op gang gebracht worden. Bas woog 1280 gram en Wim 1930 gram. Ze werden samen in de couveuze nog even naast me gezet zodat ik ze kon bewonderen en daarna begeleid door m'n mannetje naar de Neo-IC gebracht. Nadat ik weer netjes dicht gemaakt was en nog even was bijgekomen op de uitslaapkamer werd ook ik naar de Neo-IC gereden om beide mannetjes nog even te bewonderen. Bas ademde al gelijk helemaal zelf..hij had zelfs geen zuurstof nodig, maar Wim had nog wat ondersteuning nodig bij het ademhalen omdat hij een natte long had...hij lag dan ook aan de C-pap. Nadat ik de kereltjes had bewonderd werd ik naar de high care gebracht....ik was toch echt flink ziek...en bleek het Hellp syndroom te hebben. Gelukkig konden ze bij mij snel de knullen halen. Ik heb nog 2 dagen op de High Care gelegen en daarna mocht ik samen met Bas en Wim overgeplaatst worden naar een ziekenhuis dichter in de buurt (en waar ik zelf ook werk). Afgelopen vrijdag mocht ik met ontslag. Bas & Wim liggen nog wel in het ziekenhuis op de neonatologie afdeling. Wim doet het prima, inmiddels ligt hij niet meer aan de monitor en heeft alleen nog maar een sonde. Hij drinkt wel al uit een flesje...maar red het nog niet om alles zelf te drinken..dus krijgt de rest via de sonde. Bas heeft wat meer moeite...hij verteerd de voeding slecht en heeft regelmatig maagretenties. Momenteel krijgt hij alleen voeding via het infuus... Verder is hij gisteren avond wat ziekjes geworden en krijgt nu antibiotica. Morgen gaat hij waarschijnlijk een centrale lijn krijgen. Ik hoop dat hij van de antibiotica snel een beetje gaat opknappen. Ik begin inmiddels langzaam een beetje op te knappen... Heb nog wel last van m'n wond en voel me nog wat slapjes...maar merk dat het elke dag wat beter gaat. Ik kolf de borstvoeding voor de jongens..en dat komt goed op gang...zo goed zelfs dat ik van de verloskundig al minder vaak moest gaan kolven. Moest eerst 7 a 8 keer kolven en nu nog maar 5 a 6 keer omdat ik al meer dan 200 cc per keer kolf en ze anders bang is dat ik last krijg van overstimulatie van m'n borsten. Ben wel blij dat ik d.m.v. kolfen m'n knullen zelf kan voeden. Dinsdag ga ik samen met de lactatiekundig proberen om Wim aan de borst te leggen...hij heeft al een paar keer mogen snuffelen, maar vind het nog niet zo interessant. Ik hoop dat het gaat lukken, maar anders blijf ik ze gewoon de afgekolfde melk geven...vind het kolven erg meevallen. Zo nu zijn jullie een beetje op de hoogte...zal ook nog ff foto's van de boy's plaatsen. Dit is Wim
wauw Boba wat een verhaal zeg. En wat goed dat je jongns het zo goed doen al... Is natuurlijk nooit leuk dat je zonder je kinderen naar huis gaat. ik hoop dat je snel helemaal opgeknapt bent en dat je jongens snel mee naar huis mogen Het zijn wel twee knapperds hoor
Jeetje Boba, wat een verhaal!! Maar goed dat je al in het ziekenhuis was en dat ze je zo snel konden helpen. Wat een poepies, die twee jongens van jou! Ik hoop dat je snel weer helemaal opknapt, en je jongens snel sterk genoeg zijn om naar huis te komen.
Hey Boba! Wat heb je toch twee mooie vechtertjes Ik hoop dat ze snel sterker worden en naar huis mogen! En fijn dat jouw herstel inmiddels voorspoedig gaat. @ Jane: welkom! Ik ben benieuwd naar jouw volgende echo, en hoop dat ze toch een tussenschotje vinden! @de maart mama's: ben benieuwd wie nu de eerste gaat worden! Spannend @hier: alles gaat goed. Rafael drinkt goed aan de borst, helaas doet Tristan zijn mondje zelden ver genoeg open (heeft iemand hiervoor een tip?) Ik kolf dus bij, en 's nachts vaak kunstvoeding (wel zo makkelijk en mijn productie is nog niet voldoende voor twee) Verder twee zeer tevreden mannetjes met heel vaak toch echt gerichte lachstuipjes: zo lief
Hallo Dames... ik heb een vraagje aan de mama's en de al bijna uitgetelde mama's to be. Mijn vraag is namelijk vanaf wanneer gaat een tweeling aan het indalen???? Ben vanacht wakker geworden met een zeurende pijn in mn linker onderbuik en die duurt al de hele dag...ik heb zelf het idee dat mn buik ook lager hangt nu... heb voor de zekerheid even geluisterd met de angelsound omdat de meid (die ligt dus links) zo rustig was, maar dat werd beantwoord met een flinke schop tegen het apparaat dus het gaat wel goed met beide maar het zeurt me zo in de buik en het feit dat het is f mn buik lager hangt maakt me een beetje onzeker.. ben pas 24 weken zwanger wil ze nog e ven bij me houden eigenlijk alvast bedankt voor de reacties...
Kan zijn dat er eentje aan het indalen is; hoeft nog niet te betekenen dat ze al geboren gaan worden. Ze groeien natuurlijk erg snel vanaf nu en er komt gewoon minder ruimte. Dus zal er eentje moeten wijken. Ik denk dat het heel normaal is hoor. Maar als je je zorgen maakt zou ik gewoon even de gyn bellen.
Luca: Helaas geen tips over bv want dat moet ik eerst zelf gaan leren straks. Wel fijn dat het verder allemaal zo goed gaat! Je klinkt ook echt helemaal vol liefde Silvia: Bij mij was het jongentje met 34 weken volledig ingedaald. Maar al heel vroeg had ik steken daaronder hoor, maar het kan ook zijn dat ze af en toe tussen je bekken gaan en dan er weer uit en dan weer terug enz. Ze hoeven niet per se meteen vast te liggen. Dat had de gyn laatst tegen een maart mama gezegd.... Hier: Ik ben echt volledig uitgeput. Heb sinds vrijdag echt veel krampen gehad, ging eigenlijk het hele weekend zo door. Dus stiekem gehoopt dat het door zou zetten, maar niet dus. Ben nu alleen nog maar in staat om een beetje te hangen op de bank en te liggen op bed. Alles doet zo zeer.... Morgen naar de gyn en hopelijk heeft het wel enig effect gehad...
Wanneer Tristan bijna aan de borst zit en zijn mondje niet ver genoeg open doet even zachtjes met je vinger tegen zijn kinnetje aan alvorens hij de tepel vast heeft. Doordat jij tegen zijn kin komt denkt hij dat hij de borst raakt maar omdat hij geen tepel in de mond voelt zal hij ( als het goed is ) proberen beter te happen. Zorg er ook voor dat de beide lipjes naar buiten gekruld zijn, dit zorgt voor een betere houvast en minder kloven voor mama Ik hoop dat je wat aan deze tip hebt. @ Boba; wat een schatjes en wat leuk dat je de foto's deelt met ons. Ik hoop dat je zelf snel opknapt! En je kindjes ook natuurlijk zodat ze snel naar huis mogen! @ Hier; ik ben zo ontzettend moe! Het komt ook door prive-omstandigheden in de familie ( schoonmoeder heeft net de diagnose longkanker met uitzaaiingen ) wat ontzettend veel energie vraagt... pffff hoop echt dat ik mijn energie weer een beetje terug kan krijgen!
Meiden even een vraagje, met een meerling zwangerschap blijft je zwangerschapsverlof dan hetzelfde aantal weken? Ik kan het nergens vinden namelijk, mijn schoonmoeder had het namelijk over 4 weken extra.....