Meiden ik ben weer terug van een korte vakantie, jammer dat het in Zwitserland (gstaad) veel heeft geregend maar helaas kun je weer niet bestellen.... Heb gelukkig geen last gehad van de hoogtes toen we de bergen op gingen. Jizzy en Bereke rustig aan doen hoor! Ik probeer ook rustig aan te doen en als ik minder moet werken of stoppen dan is het niet anders. Helaas moet ik volgende week weer 40 uur werken ben erg benieuwd of ik het volhoud want dit was niet echt vakantie, we waren met schoonfamilie weg en mijn nichtje van bijna 1 was vroeg wakker dus elke keer voor 7 uur wakker. Ik moet echt zo vaak plassen dat ik het nu niet meer leuk vindt, hebben jullie dit ook? gehad?
Jizzy, toch maar even bellen als het aanhoudt! Kan me voorstellen dat je bang wordt om hard te drukken. Zou ik ook hebben. Jane, jammer van het weer! Probeer morgen nog maar goed uit te rusten! Ik werk 38 uur per week en het is toch zwaar aan het worden! Hier gisteren voor alle zekerheid extra echo gehad maar alles was goed. En toch blijf ik ongerust owv lage rugpijn en menstruatie-achtig gevoel en harde buiken. Maar blijkbaar niets om me zorgen over te maken. Heb me vandaag ook zo'n buikband aangeschaft. Benieuwd if het helpt!
Bereke das ook nog veel uur per week, ik zie het allemaal wel. Woensdag moet ik ook nog ff naar het ziekenhuis voor controle dus ben dan ook weg van mijn werk. Gelukkig is het zittend werk. Ik had deze week last van lekkende borsten......viel me op dat er vlekken op mijn BH zaten. Is dat normaal bij deze termijn?
ff snel een ego bericht van mij: controle gehad, 1 kindje blijkt nauwelijks gegroeid te zijn in 2wk tijd. Dit is zo zorgwekkend dat ik nu opgenomen ben in het ziekenhuis en 2x per dag een hartfilmpje krijg van de beebs. ik kan wel janken! Vind het zo erg voor mijn man dat hij er nu alleen voor staat, werken, verbouwing en zorg voor onze 4 jarige dochter
Jeetje meis, dat is schrikken zeg!! Heel begrijpelijk dat je er behoorlijk overstuur van bent. Maar toch, en ik weet dat het makkelijker gezegd is dan gedaan, probeer je zo min mogelijk zorgen te maken over wat er thuis gebeurt en richt je vooral op de kleintjes in je buik en jezelf. Je man redt zich vast wel (eventueel met hulp?)!! Hopelijk gaat het kindje door de rust weer groeien! Weten ze hoe het komt dat het kindje niet goed is gegroeid? Nou, hou je taai hoor! Heel veel sterkte!!
nee, voor zover ik weet weten ze niet waarom de achterstand is. Navelstreng toevoer is nog goed, vruchtwater is voldoende en kindje beweegt ook nog goed gelukkig Maar voel me mooi kl*te
O wat erg voor je! Bah... En dan ook nog dat je niet weet wat de reden is... Je man red zich wel hoor! Probeer jij je maar op je kindjes te richten en op jezelf!! Sterkte meid!
Dat kan ik me heel goed voorstellen. Sterker nog, ik weet hoe het is om zo machteloos in het ziekenhuis te liggen. Maar echt, probeer je vast te houden aan de gedachten dat je op dit moment niet op een betere plaats kunt zijn dan in het ziekenhuis, waar ze jou en de kindjes goed in de gaten houden. Ook is het natuurlijk heel goed nieuws dat het kindje nog lekker beweegt. En als ze onverhoopt toch te vroeg geboren worden ben je ook op de beste plaats. Ondertussen kun je hier lekker je zorgen komen spuien!! *dikke knuffel*
Jizzy wat een rotnieuws, kan me voorstellen dat je er meezit. Maar idd zoals eerder gezegd is dit het beste voor jullie kleintjes, met meer rust gaan ze zeker beter groeien. Sterkte en ik hoop dat je gauw weer thuis mag zijn
Jizzy, ik ben zelf met 28 weken opgenomen. Bij ons had Midas een flinke achterstand opgelopen, ook in korte tijd. Uiteindelijk zijn beide jongens met 33 weken en 3 dagen gehaald met een keizersnede, Midas 1120 gram en Lex 2110 gram. We hebben het dus nog bijna 5,5 week weten te rekken. Onze jongens waren eeneiïg met 1 placenta, aan jouw echo's te zien hebben jouw kindjes beide een eigen placenta. Zie ik dat goed? Ik hoop dat je met veel rust, die je nu gedwongen krijgt, toch straks weer groei ziet bij je kindje. Rust doet ze zo ontzettend goed! Heel veel sterkte voor jullie als gezin, want het worden vast een paar pittige weken voor jullie allemaal. Hou je taai!
@ Helena; ik heb inderdaad een 2 eiige tweeling. De buikomvang van 1 kindje is qua meeting 2 weken kleiner dan dat van de ander. Dit betekend dat het kindje geen reserves heeft en aan het vermageren is. Het gewicht zou ook op zo'n 800 gram komen tegenover dat van bijna 1100 gram van de ander. Het verschil is gewoon te groot en ze willen eerst kijken of het kindje het moeilijk heeft, gewoon zo klein van zichzelf is of dat er iets anders aan de hand is. Ik ben blij je ervaring te lezen! Maar gisteren de ctg-scan gehad, en de kindjes bewegen allebei nog heel erg veel dat ze bijna niet te volgen waren. Hoe is het verder met de dames? En natuurlijk de 2 beebs
jizzy bah niet zo mooi bericht dat je in het ziekenhuis ligt hier gaat het redelijk mijn hormonen zijn van slag af en toe schoonmaak aanvallen duurt niet lang meer pas ik met mijn schippy bal niet meer in de auto pff donderdag hebben we weer een echo verheug ik me op 3d echo
Hey Naomi, is je buik al zo flink gegroeid? Hier heb ik net op mijn kop gekregen van de zaalarts, ik moest niet denken dat ik met 10 dagen zeker weten weer naar huis mag. Want ik zeg tegen iedereen dat ik aan het aftellen ben. Grrr, is toch niks mis met positief denken!
Jizzy, ik denk dat je er beter vanuit kunt gaan dat je tot je bevalling in het ziekenhuis ligt, dan kan het altijd meevallen Bij ons begon het met het hoofdje wat kleiner bleek te zijn bij 22 weken, daarna bij 24 weken het beenbot, bij 26 weken het buikje en bij 28 weken werd er gesproken over een zorgwekkende groeiachterstand. Toen werd ik opgenomen op de OHC. Bij ons bleek het uiteindelijk een ongelijk verdeelde placenta te zijn geweest. Ik heb er een foto van gezien en het is naar mijn idee een wonder dat Midas het daarmee heeft overleefd. Maar het kan dus wel. Ik hoop dat de artsen er snel achter zijn wat er aan de hand is met je kindje en dat ze allebei nog een paar weekjes mogen blijven zitten.
Haha, dat met die CTG's ken ik. Lex en Midas hadden een hekel aan die dingen. Ze schopten altijd heel hard tegen de microfoons aan en probeerden er onder weg te komen. Ik moest ook altijd 3 kwartier aan het apparaat liggen, omdat ze vanwege de beweeglijkheid van de kerels, anders geen goed resultaat kregen Er zat bij ons qua verpleging trouwens wel een groot verschil. De ene was heel goed in het "vangen" van de kinderen met de microfoon, de ander deed er wel een half uur over.
Héél herkenbaar!! Op den duur wees ik zelf maar aan waar ze ongeveer moesten zijn... @Jizzy; Natuurlijk is er helemaal niets mis met positief denken, maar ik denk ook, net als Helena, dat je er nu beter vanuit kunt gaan dat je tot je bevalling in het ziekenhuis blijft. Zoals Helena als schrijft; dan valt het misschien wel mee. Hou je taai!!
Haha, ja deed ik ook, dat aanwijzen. Maar sommige verpleegkundigen waren nogal eigenwijs. Die waren zelfs beledigd, dus dan ging ik maar weer braaf liggen, inwendig vloekend dat het weer zo lang duurde en dat de banden veel te strak zaten. Anderen lieten me aan het einde zelfs zèlf de banden om en af doen
Jizzy, veel sterkte in het ziekenhuis! Ik hoop natuurlijk dat je z.s.m. ook thuis mag zijn, maar voor jou en je kindjes natuurlijk nu het zekere voor het onzekere en zo veilig mogelijk. En genoeg meiden die je helemaal snappen hier zie ik, zoals Helena en Jipper. Dat is vast fijn. I.i.g. veel sterkte! En groetjes van Luca
Jizzy, oei da's minder leuk nieuws! Kan me voorstellen dat je toch flink geschrokken bent en je je knap rot voelt. Ik ga heel hard duimen dat alles goed is met je kleintje en dat het gewoon iets kleiner is dan het andere. Wel goed dat ze alles zo goed opvolgen in het ziekenhuis! En je man zal zijn plan wel trekken thuis.
Jizzy: Wat een rot nieuws! Maar bedenk je dat het voor de kindjes nu de beste plek is... Heel veel sterkte!