Hallo, Spannend om te lezen dat er een aantal al zo dicht bij de bevalling zitten! Voor mij (nu nog) zo ver weg. Ik ben nu 14 weken en nog steeds erg ziek helaas, veel overgeven. Heb geprobeerd de medicatie af te bouwen, maar dat was geen succes . Zo langzamerhand begin in het zelf eindelijk een beetje te geloven, dat er kindjes groeien in mij. Vorige week 2 echo's gehad, onder andere de nekplooimeting waarvan de uitslag perfect was (Jippie!). Moet nu met 16 weken weer terugkomen bij de gynaecoloog, misschien heb ik tegen die tijd ook een buikje, want er is nog weinig te zien! En dat terwijl ik al zo slank ben . Vanaf wanneer konden jullie eigenlijk de baby's voelen? Nieuwe dames, welkom! En dames die op t eind lopen, succes! (Jullie verhalen doen mij het iig niet onderschatten allemaal, pfff!)
Zwaaaai: Even lezen hoe het met belle en debster ging... maar nog geen baby nieuws.... Belle: klopt ben ik er 1 van ik hoop zo voor je dat het gewoon nu door gaat zetten en je van het weekend je baby's in je armen mag sluiten! Nieuwe zwangere: welkom Verder erg drukke week gehad.. en nu beetje aan het uitrusten daarvan..
Wat is het spannend hier momenteel zeg met al die zwangeren... Jeetje, San, wat schrikken dat je een bloeding hebt gehad, ik hoop dat je je kleintjes nog een hele tijd bij je kan houden, is er mssn iets met de placenta? ATTENTIE AAN DE VLIEZEN VAN BELLE: BREEK AJB Trotter, ik voel de beebjes al heel vroeg, met zo'n 12/13 weken al maar ik was ook al ervaringsdeskundige... BB, balen, meis, weer misselijk....kan me ook niet voorstellen dat je vruchtwater bent verloren hoor, vanwege die draderigheid, heb je niet gewoon een sexy droom gehad vannacht??? Hier alles goed, verkoudheid bijna weg en ik vermoed dat mijn bloeddruk volgende week wel weer lager zal zijn, we shall see....
whahaha.... nou niet dat ik weeet.... en seks is het ook niet geweest t spugen is ondd weer ff flink erg, balen! hoeist met jou?
@bezigbijtje misschien ben je stukje bij beetje je slijmprop aan het verliezen. Bij de ene komt dat in 1 keer eruit, bij de ander in delen. Bij mij kwam de slijmprop ook af en toe een stukje/ slijmpje.
Samloes; tnx voor je reactie. Ik wil elke keer al zeggen dat ik jou meiden(namen) zo leuk bij elkaar vind passen!! Heerlijke korte namen. @all; mijn moeder is nu hier, de wc aan het doen. De keuken aan het doen, de was en vaatwasser. Ik voel me dan zo schuldig maar goed ik kan het zelf echt niet meer. Bukkken lukt nog minimaal. Zal het moeten accepteren hihi
Sterkte San! Ik hoop dat het verder niets ernstigs te betekenen heeft! Fijn om te lezen dat het met jouw tweeling alles goed gaat. Spannende periode zo zeg...pffff. Hier: word gèk van de pijn in mijn rug en buikpijn. Maar er veranderd niets verder, dus het zal nog steeds onder het kopje "voorwerk" vallen ben ik bang. Bedankt voor het instralen van mijn vliezen... het heeft nog niet mogen baten Verlies ook geen druppel bloed en bijna geen andere dingen, dus ook daar kan ik niets aan aflezen...
Hier even snel een update: Vanaf woensdag op donderdag nacht krampende pijn vanuit mijn rug naar mijn onderrug. Gisterochtend ging het door. Moest zelfs overgeven dus toch maar ziekenhuis gebeld. Moest langskomen. De harde buiken/weeen kwamen steeds regelmatiger was op het ctg te zien. In totaal ong 5 uur in ziekenhuis gelegen maar de harde buiken/weeen gaven geen resultaat op mijn ontsluiting dus mocht weer naar huis toe. Afgelopen nacht weer geen oog dicht gedaan maar vandaag hadden we controle bij de gyn. Met de ukkies was alles goed gelukkig maar het is flink aan het rommelen. Vanacht mag ik weer een nachtje in het ziekenhuis slapen omdat ik anders te moe ben om een evt bevalling door te maken. We hopen det het een deze dagen toch doorzet maar anders duurt het niet lang meer . @Belle jij ook heel veel succes met de laatste loodjes wie weet bevallen we wel op dezelfde dag. @iedereen bedankt voor julllie lieve woorden houd jullie op de hoogte
Hallo meiden, zeker spannend allemaal zeg de bijna bevallende dames. Ik lees wel meerder malen op een dag mee maar aan schrijven kom ik niet toe. Ik zit namelijk totaal niet lekker in mijn vel. We hebben nog steeds spruw bij de meiden was het wat minder geworden maar nu zitten A. haar lippen helemaal vol, ook I. begint weer en witte plekjes. Ze hebben er onwijs veel ast van. Ze kunnen er zelfs niet van aan de borst drinken. En ook heeft A. veel moeten met een fles (gekolfd) Ik wordt er zo moederloos van en ben helemaal uitgeput. Ook natuurlijk omdat de meiden s'nachts komen en de hele dag onrustig slapen door de stress die er hier in huis hangt en de krampjes. Nu heb ik ook nog eens de spruw op een plek waar je het echt niet wil, dus jullie begrijpen wel, ahhh. Ik heb er zelfs over gedacht om te stoppen met de borstvoeding. Als ik zou stoppen dan doe ik dat omdat de meiden slecht drinken maar dat komt door de spruw en als ik dan stop dan gaat de spruw niet over, dus heeft dat geen zin. En ik wil niet stoppen!! Gelukkig heb ik al een aantal weken terug een onwijs goede lakatiekundige in de arm genomen. Zij help heel goed en is ook al aan huis geweest. Als ik haar niet had gehad dan weet ik niet wat er was gebeurd. De hele dag bestaat uit kids verzorgen en de spruw hehandelen, zo pittig en hectisch (een dag is wel zo voorbij)maar ik wil de BV gewoon zo graag doen. Ik heb de meiden gewoon dicht bij mij nodig, het voelt ook zo anders dan met J. met haar had ik nooit ergens last van als ze prikjes moest. Maar nu kon ik er niet tegen, ik vind de meiden gewoon bijzonder omdat ze en tweeling zijn, ze zijn iets te vroeg geboren, en ik wil het als ik weer aan het werk ben in de hand houden. (ik werk op het KDV en geef de kids dan live voeding als hun trek hebben, zo hoef ik niet te kolfen waardoor ik het langer vol hou om bv te geven) Mijn moedergevoelens zijn echt twee keer zoveel. Er komt ook nog eens bij dat als ik weer aan het werk ben, een werkdag I. naar een andere groep moet omdat er geen plek is op de groep waar ze uiteindelijk samen heen gaan. Op die andere groep werkt een niet al te leuke collega (netjes gezegd) met haar valt niets te bespreken en ik vind het vreselijk voor I. dat ze daar heen moet. En zeker dat ze uit elkaar gaan!!! Maar ik trek het echt bijna niet meer. Ik voel met zo Kl@#$te. ik ben aldoor aan het malen!! Nu ben ik fulltime aan het kolfen, de LK gaat in overleg met de KA (de LK werkt in het ziekenhuis op de kinderafd. (daar ken ik haar van )) voor mij regelen dat ik een zwaarder medicijn krijg en als de spruw helemaal weg is ga ik ze rustig aan weer aanleggen. Eerst moet iedereen hier in huis eens tot rust komen.
Josuus: Meid wat vervelend die spruw! Maar wat schrijf je sterk en wat ben je sterk!! En wat knap dat je alles er voor over hebt om vol te houden.. maar vergeet niet ook aan jezelf te denken he! Je moet er niet aan onder door gaan, dan hebben je meiden ook niks aan jou straks! Ik snap je gevoel helemaal. Ik ben ook veel beschermender met mn meiden dan dat ik had bij mn zoon. Wil het liefst alles zelf doen, en ze zo dicht mogelijk bij me heb.. Misschien toch er over nadenken om toch iets langer thuis te blijven om alles op een rijtje te hebben, een goed ritme te krijgen, de spruw weg en jezelf ook wat lekkerder gaat voelen? Hele dikke knuffel!!!
Jeetje meis zit gewoon met tranen je verhaal te lezen!!Wat knap dat je ondanks alles door wilt gaan met bv..!!En je gevoelens zijn echt mama gevoelens zo sterk heel normaal!Zeker is een tweeling zwangerschap en de nasleep daarvan ook 2x zo heftig ben ik het volkomen mee eens! Net als mv3 ben ik het eens denk aan jezelf doe waar jij je het beste bij voelt en ik hoop dat die akelige spruw snel voorbij is... Even een dikke dikke digi knuf voor jou....hou vol schrijf hier lekker van je af en probeer ondanks alles vooral ook lekker van je wondertjes te genieten... X
Jeetje weeer zoveel gekletst en idd een babyboom binnenkort....maar san jij hoort daar cker nog niet bij hoor!!! Sterkte in het ZKH, ik whatsapp je snel BB ik heb tijdens mn bevalling in het CWZ ook veeeel mensen gezien. En idd ook weer anderen ivm wisseldiensten maar dat interesseert je straks vrij weinig hoor. Candijtje ik heb een mail gestuurd, hoor wel of het wat is. Lijkt me wel leuk maar moet hier ook wel uitkomen qua datum etc. silvia welkom back Josuus ook hier met tranen in de ogen je verhaal gelezen, het is zwaar zo maar denk echt aan jezelf. Je kindjes hebben niks aan je als jij er aan onder door gaat. Knuffel Verder ook een knuffel aan iedereen hier, ik trek het niet om op iedereen te reageren. Ben kapot, Naomi heeft vannacht de hele nacht in haar slaap lopen hoesten en dan kan ik echt niet slapen. Verder voel ik me ook niet super, lees verkouden, zere keel etc. Druk jubileumweekend op mijn werk voor de boeg, spreek jullie snel weer
@allemaal, hier een drukke hectische tijd. Mijn oudste dochter is vandaag 3 geworden!! Vandaag lekker genoten met het gezin, opa en oma zijn alvast geweest, morgen weer feest! @belle en debster, jullie zijn echt kanjers!! En jullie zijn er bijna! Nog heeeeel even volhouden, maar ik denk dat we allemaal heel erg trots zijn dat jullie alweer zover gekomen zijn! Hopelijk krijgen we hier gauw goed bericht. @luuske, zag ook je stukje in het NVOM magazine! Erg leuk! Wat een knappe meiden heb je! Er stond ook een stukje over 5 kinderen in 5 jaar, met erbij : dat doen niet veel mensen ons na (toen moest ik even lachen hihi) Ik twijfel of ik ons stukje in zal sturen, 4 kinderen in nog geen 3 jaar haha . @josuus, zo vreselijk herkenbaar wat je schrijft! Ik denk alleen wel dat je heel duidelijk je grenzen aan moet geven, en als het voor jou nog niet goed voelt om je kindjes achter te laten of op de manier waarop je het nu geregeld hebt, je er echt iets mee moet doen! Hier hetzelfde verhaal namelijk! Ik had een gastouder aan huis geregeld voor de tweeling (in de veronderstelling dat mijn huidige gastouder niet nog genoeg plaats had voor de twins). Maar mijn gevoel bij haar was niet goed. Ik had er slapeloze nachten van dat ik mijn moppies bij haar moest achterlaten (over misschien pas 3 maanden..., ik heb nog 10 weken vakantie staan na mijn verlof). Iemand in mijn huis, voor mijn kindjes... veel te dichtbij. Het ging mij steeds meer tegenstaan. Afgelopen maandag definitief de knoop doorgehakt, en het afgeblazen... niet wetende hoe ik het op zou lossen. Nu ga ik toch in juni alweer werken, en gaat de tweeling toch naar mijn huidige gastouder waar de oudste 2 ook al heengaan. Heb ik echt super veel vertrouwen in! En ga dan tijdelijk 2 dagen werken ipv 3. Gelukkig heb ik een hele flexibele en fijne werkgever (die als eerste vroeg toen ik zwanger was en vertelde dat het een tweeling was: gaat alles goed met je, en je neemt toch geen ontslag? We willen je niet kwijt!) die het beste wil voor zijn personeel... pas DAN functioneer je op je werk het beste! Wel even alles op zijn kop gezet, maar wat ben k blij met deze keuze! Lang verhaal, maar wat ik wil zeggen, meid volg je gevoel! Met een cavia kun je zeggen: ik probeer het een maandje. Maar met je kinderen is dat geen optie! Jij als mama voelt het het beste aan, en dat gevoel moet je blijven volgen! Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt! En er zijn echt wel mogelijkheden, maar je moet misschien heel creatief denken. Dikke knuf van mij, weet precies wat je doormaakt!
@sinja, welkom hier! Ik ben ook mama van 4 kindjes zie onderschrift. Het is druk ,maar ook erg leuk! Leuk dat je mee komt kletsen, voorspoedige zwangerschap gewenst! @trotter, laat de berichten hier je niet afschrikken, maar je waarschuwen dat het niet te vergelijken is met een eenlingzwangerschap, en je dus ook 2 keer zo goed voor jezelf moet zorgen! Wat anderen er ook van denken, voel je eigen grenzen en ga er niet overheen! Probeer van te voren zoveel mogelijk te regelen, en je voor te bereiden en uit te rusten. Zodat je uitgerust aan de achtbaan die tweeling heet kunt beginnen. Met een lege accu heb je een valse start. (voor zover je zelf in de hand hebt natuurlijk ).