Dat is inderdaad wel handig als ze een beetje mobiel beginnen te worden. Ik heb hier alleen een standaard box gehad, ging ook prima. Geen spijt van gehad. Toen ze wat groter werden legde ik wat speelkleden opdrachten grond.
Dank voor jullie reacties. Lijkt me inderdaad toch wel handig... Zeker met nog 2 soms nogal ruig spelende broer en zus..
Eindelijk even tijd om hier te kijken. We zijn zaterdag thuisgekomen. De bevalling was best heftig; ik ben ingeleid. Eerst 15u op eigen kracht gedaan en daarna alsnog en keizersnede met veel bloedverlies. Ik bleef op 8-9cm hangen. Ze hebben de medicatie stopgezet en op naar de o.k. Ik was echt een wrak daarna. Kon nauwelijks naar de wc lopen. Eerste dag zelfs op de postoel. Nu nog verder herstellen, maar het gaat elke dag beter. Traplopen heb ik twee dagen geleden weer voor het eerst gedaan. Dus ik kan weer fijn naar beneden. De meiden waren 3000gr en 51cm & 2420gr en 47cm. De kleine is de volgende middag ter observatie naar neonatologie gegaan vanwege minder goed drinken. Ze is daar 3 nachten geweest en overdag bij ons op de kamer. Nu is het drinken nog een aandachtspunt, maar ze doet het voor haar doen prima. Ze zit ondertussen wat boven haar geboortegewicht, terwijl haar zus er nog bijna 100gr onder zit. Ik ben begonnen met borstvoeding, maar op de derde dag alweer gestopt. Werd mij echt teveel allemaal; kwam bijna niets uit...met kolven zo'n 2-3 druppels. En dan de meiden nog flesjes geven om de 3u, proberen aan te leggen en dus kolven. Was zo blij dat ik de knoop had doorgehakt om te stoppen. Gaf veel rust! Nu last van stuwing. Weet niet zo goed wat ik ermee aan moet. Ene borst zitten wat bobbeltjes in.
Bedankt voor jullie felicitaties! Mausyi; mooie meiden hoor Prins; gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochters! Hoe gaat het? 2xwonderlijk; wij hebben de Bopita tweelingbox. Ze hebben er alleen nog niet in gelegen, dus geen ervaring. Daarnaast willen we straks een speelkleed voor als ze ouder zijn. Zo'n grondbox met hekjes past hier niet echt denk ik.
hi pinkflower, klink als een pittige bevalling. Fijn dat je meiden het goed doen. En ook dat jullie thuis zijn. Wat een prachtige gewicht! Ze hadden het vast prim bij jou. Jammer dat het je met de borstvoeding zo veel onrust gaf. Snap het heel goed. Ik heb ook maanden gekolfd en daarna bij thuiskomst kolven, flesje, aanleggen, sondevoeding. Maar toen ze eenmaal aan de borst waren, heeeeel fijn. Heb uiteindelijk 15 maanden gevoed. Maar een fles geeft met een tweeling zeker rust. Want het is vind ik in het begin pittig. En je kunt zeker na een keizersnee wel wat rust gebruiken. Dat je nu stuwing hebt betekend wel dat de melk goed opgang komt. Helaas is dat misschien wel pijnlijk voor je. Heb je kraamzorg thuis? Je kunt eet onder de warme douch je borsten beetje masseren en de melk er uit 'kolven' met de hand. Dat verlicht de druk wat. Hou die knobbels in de gaten dat het niet gaat ontsteken, masseer ze onder de douche los! En draag een steunende bh, eet bandjes strakker bij de schouders voor meer steun. En paracetamol ( Sorry de kraamzorg in mij spreekt hihi) Ik wens je heel veel geluk met je mooie meiden!
@alle pas bevallen moeders: hoe is het?? Lukt het een beetje om rust te pakken en op krachten te komen?? en de kids? hopelijk een beetje een zelfde ritme? Bij mij is op het moment de pap echt op... PFfff loop op het moment regelmatig om niks te janken... 'is mama verdrietig??'vraagt dochterlief dan schattig.. Bijtanken lukt amper... De jongens doen het hardstikke goed, ontwikkelen en groeien prima, slapen tot 5 uur na de voeding van 22.00 uur, dus alle reden om blij te zijn... en we genieten ook zeker van ze! Maar.... ow voor de rest is het echt hard werken... Oa. door dat de oudste naar school gaat en alles wat daar bij komt kijken. ouderavond zus, speelafspraakje zo, feestje van vriendje... etc etc.. elke x nee zeggen kan ook niet... Manlief stress van zn bedrijfje als zzper, om aan nieuwe opdrachten te komen.... En het gevoel dat ik mn dochter vaak ook niet echt de aandacht kan geven die ze nodig heeft... En langzamerhand ook wat hulptroepen afbouwen na zoveel maanden.... Poeh... in mn huishouden doe ik de meest noodzakelijke dingen... dus er ligt her en der wat stof.. maar dan nog... Maar ik geniet van een moment van het rijk alleen; manlief is met de oudste 2 naar de familiedag van zijn kant. (een leuk dagje weg met alle broers, zussen + kids en schoonouders) Ze waren wat verbaasd dat ik niet meeging... tsja... soms dus toch maar ff keuzes maken.. Zóó: Dit is echt fijn om dit even met jullie te kunnen delen ...!
2x wonderlijk: fijn dat het goed gaat met de kleintjes ondanks de drukte☺️ Lekker een dagje alleen met de jongste, ik geniet er ook wel eens van als ik alleen de jongste thuis heb. Af en toe moet je gewoon voor jezelf kiezen je hebt het al druk zat toch! En qua huishouden snap ik je helemaal en dan heb ik nog maar 3 kids haha. Heb er wel heel erg aan moeten wennen dat niet altijd alles spik en span kan zijn☺️ En zeker nu niet omdat we aankomende vrijdag al moeten overhuizen. Je moet af en toe echt even tijd voor jezelf vrijmaken hoor anders loop je jezelf voorbij!
Pinkflower: hoe gaat het nu? Klink idd echt als een pittige bevalling zeg! Hopelijk ben je snel weer de oude! Wat hadden ze mooie gewichten zeg! Kan me voorstellen dat het je rust gaf toen je de knoop doorgehakt had om flesvoeding te gaan geven, zal vast geen makkelijke beslissing zijn geweest. Geniet lekker van je kindjes!
@2x wonderlijk: o het eerste half jaar vond ik heel zwaar. Ik heb in het beging een dagdeel hulp gehad van vrijwilliger. Die hielp flesje geven en badderen. En zorgde dat ik rustig kon douchen of kolven. Dat gaf veel rust. Pas toen er meer ritme kwam en we medicatie voor reflux hadden en ik ging werken ging het beter. En nog nu ben ik even thuismama, vind het nog soms ontzettend pittig met de peuterpubertijd. Gelukkig slapen we eindelijk beter. Inderdaad keuzes maken voor je zelf. Gas terug misschien toch weer even extra hulp... Maar het komt vast goed!
Dank voor jullie herkenning.... doet echt goed... Het weekend en gisteren waren helemaal bagger... was kots beroerd van vermoeidheid.. manlief is gisteren thuis gebleven om te helpen, zodat ik nog wat kon slapen.. Vandaag is dochterlief bij oma aan het spelen en krijg net te horen dat mn schoonmoeder voor het eten zorgt vanavond.... Echt heel fijn... Ik vind met name het feit dat je nauwelijks een moment voor jezelf hebt, echt slopend... Kan echt wel genieten van kleine dingen, dat gelukkig wel. Net zoals dit even ... De jongens zijn heerlijke knullen, die zitten te 'praten' en lachen. echt prachtig.. ook de interactie met de oudste 2 is genieten om te zien... Maar wat ik ook moeilijk vind; m'n schoonfamilie/ moeder denkt dat alles goed gaat.... (En dat gaat het ook wel over het algemeen, maar wel door goed op te passen en niet teveel te willen/ doen... en inderdaad dus keuzes maken) En dus toen ik zaterdag niet mee was; dat was raar.... en werd niet begrepen... Ben daar nog erg gevoelig voor... kan daar van janken.. Herkenbaar? Na ja, komt goed...daar heb ik wel vertrouwen in... maar tweeling mama zijn, is toch iets anders... en dat moet ook n plek bij mezelf en de omgeving/ familie krijgen..
Mama van een tweeling zijn is zeker anders, zeker als je ook nog is al 2 kinderen had. Veel mensen beseffen vaak niet hoe druk het is! En daar kan ik me ook wel aan irriteren hoor. Hulp aannemen vond ik altijd lastig wilde liever alles zelf doen en nog steeds eigenlijk. Maar toen ik hoogzwanger was vond ik het toch wel fijn dat de tweeling een x bij opa en oma bleven logeren. Ik vind het heel moeilijk om tijd vrij te maken voor mezelf, werk ook nog fulltime (4 dagen) en doe dan in het weekend liever iets met het gezin. Het gaat allemaal al zo snel en heb vaak al het idee dat ik veel mis van de kinderen. Soms vraag ik me nu wel is af als ik alleen de jongste heb hoe ik dat toch deed met de tweeling haha. Maar dat ging eigenlijk allemaal heel goed.☺️
Zeker herkent k het wel dat het niet altijd begrepen word. Dat mensen zeggen alles gaat toch goed, zeker met de kinderen. Ja inderdaad gaat het goed, ze waren eindelijk thuis uit het ziekenhuis, ik ging weer werken. Maar dat betekend niet dat alles goed gaat, maar dat alles doorgaat. Pas in na een half jaar ben ik alles eens gaan verwerken. Toen kwamen de huilbuien en de moeheid. Er kwam rust. En pas sinds januari dit jaar voel ik ook dat het goed gaat en ik weer mezelf ben ed. Dat heeft best even geduurd hier. Heeft het bij jullie ook zo geregend? Hier kwam het wc water borrelend omhoog...kon ik de ochtend dweilen bah bah bah. Voortaan dus de deksel dicht bij regen! Mijn man vroeg gisteren aan Sanne: heeft mama een baby in de buik? Sanne zeg je en knikt er heftig bij...omg! Zou het?? Normaal zei ze altijd nee....Zet je aan het denken haha. Ik zelf moet nog even geduld hebben om te kunnen testen, zit nu op dag 21 van de 30 hihi. Maar ze maakt me wel nieuwsgierig en wat ongemakkelijk haha. Sanne gaat niet meer op de piot plassen ze maakte er strijd van. NU al. Ze voel het perfect maar blijkbaar is het nieuwe er af. Dus heb ik een soort plaskaaart gemaakt. En raad eens... mevrouw zeg als ze moet plassen en plast dus op het potje. Dan mag ze een sticker. Zo waar nu ook met een poep vanmorgen. Pienter ding is het. a lotte is wakker Fijne dag!
Heel herkenbaar hoor 2xwonderlijk. Zelfs nu nog, mijn meiden zijn anderhalf en ik neem ze niet mee naar sommige bezoekjes/feestjes, of ik ga zelf ook niet omdat ik geen oppas heb. Dat word ook raar gevonden. Ik kan niet praten en op 2 peuters tegelijk letten. Ze hebben nu de leeftijd dat ze overal op klimmen en alles pakken en in hun mond doen. Mijn huis is kind proof maar bij andere is dat niet zo en dan ben ik als de dood dat er iets gebeurt. Hoe doen jullie dat? Ook ik mis het tijd hebben voor mezelf enorm. Ik kan niet eens even naar zolder voor een wasje oid. Alles moet in hun slaaptijd gebeuren. Met het huishouden loop ik ook vaak achter waardoor ik me enorm schuldig voel als ik gewoon even lekker niks doe. Ze zitten nu ook echt in de peuterpubertijd dus veel driftbuien hier pfff..
Even snel een berichtje. Hier gaat het best prima. Wel een mindere nacht achter de rug. Voeding minder ging gisternacht goed, nu zijn ze van slag. De meiden groeien goed Even een praktische vraag; volgende week is mijn man weer aan het werk. Nu geven we allebei één kind de fles. Heb al een keer geoefend met twee tegelijk voeden met de voedingskussen...ging redelijk. Nu is mijn vraag; hoe laat je ze boeren als je ze tegelijk voedt? Heb één hand/arm als ik nog met de andef bezig ben. Laten jullie er één kind wachten? Ene dochter heeft toch echt wel een kwartier nodig om tot een boer te komen met darmkrampen en soms gekrijs. De ander boert wat makkelijker, maar kan ook wel een kwartier duren. Zie er wat tegenop. Ik lees jullie berichten later.
Ik deed ze evt vlak na elkaar voeden of tegelijk in een wilstoeltje. Dan zat ik er tussen. Voedingskussen zakte ze erg in weg hier. Ik liet ze even zitten en zette vast de flesje weg of deed bh weer dicht Dan was het vaak al tijd voor een boer. Ik deed eerst Sanne die boerde snel en makkelijk. Lekker even op schoot. Daarna met Lotte het zelfde. Was even wennen om alleen te zijn maar je went snel hoor. Je word snel handig. Even spannend. Zorg boor wat nood nummers voor als je denk dat je hulp wil of nodig hebt. Als is het de buurvrouw voor een paar minuutjes. Kan al veel rust geven
Dank voor je reactie Iris. Nog even een vraag; ik heb binnenkort een aantal ziekenhuisafspraken staan onder of tegen voedingstijd aan. Hoe doen / deden jullie dat? Eerder voeden of later of in het ziekenhuis (restaurant)?
Iris; Bedankt voor de stuwing tips. Gelukkig is het weg en zo nu en dan nog wat melk wat eruit komt. Ooh spannend, w.b.t. een eventuele zwangerschap. Hopelijk heeft je dochter gelijk haha. Fijn dat de plaskaart werkt! 2xwonderlijk; rust is hier even niet zoveel te vinden nu we sinds gisteren een voeding minder geven. Kindjes zijn een beetje ontregeld. Wat fijn dat de jongens hele wat uurtjes maken in de nacht. Vervelend dat bijtanken niet lukt en dat je huilbuien hebt. Dikke knuffel! Wat jammer dat familie niet begreep waarom je thuis bent gebleven. Hopelijk de volgende keer wel begrip als je een keer geen zij hebt of het niet trekt. Wij hadden eind mei een familiedag en ik ben toen ook niet meegegaan (was nog zwanger). Trok dat helemaal niet. Mijn man is alleen gegaan en gelukkig geen rare reacties. Als we aankomende tijd een familiedag zouden hebben zou ik alsnog niet gaan en zou ook willen dat man nog mooi die dag bij mij blijft. Als familie daar een probleem mee heeft, jammer dan! Anne; hoe is het verhuizen gegaan? Het viel best mee om de knoop door te hakken w.b.t stoppen met borstvoeding. Ik stond neutraal tegen over borst- en flesvoeding. Als de meiden maar voldoende binnen krijgen! Hier inderdaad nog al eens de reactie; twee kinderen kort achter elkaar krijgen is net zo druk. Ik denk dan 'klets maar lekker'...twee baby's die tegelijk huilen is toch wel even wat anders dan een kind van 1,5 en een pasgeborene. Mensen denken dat ze weten waar ze het over hebben.
Ik voedde ze meestal omstebeurt. Kost veel meer tijd maar ik vond het persoonlijk prettiger. En als ik tegelijk voedde deed ik idd even de ene laten wachten.
Heb gewoon overal gevoed. Elke maand naar het ziekenhuis met ze voor controles of prikjes. Dan is daar voeden zoals het uit kwam verrekte handig. Of dat op de afdeling, wachtkamer of apotheek was maakte niet uit. Vaak wel om de beurt daar. Of ik probeerde het thuis als ik het vermoeden had dat ze onderweg honger zouden hebben. Pinkflower fijn dat de stuwing over is.
Maaike; ik ga ook eens proberen om ze om de beurt te voeden als ze tenminste niet tegelijk aan het huilen zijn. Iris; fijn dat je zo makkelijk met het voeden kon omgaan buitenhuis. Ik hoop dat ik er ook snel aan wen / handigheid in krijg. Ik heb vandaag een huildag. Morgen gaat mijn man weer aan het werk en ik ben er helemaal niet klaar voor. Hij voedt nu nog één kind en ik de ander, doet het huishouden, helpt mee met het avondeten als dat nodig is (afgieten van pan vind ik 'zwaar'). Heb weer wat last mijn onderrug door al het gebuk, krom staan bij commode, niet helemaal rechtop zitten met voeden. Ben huiverig voor meer klachten. Daarnaast voel ik mij kl*te omdat het herstel van de keizersnede / zwangerschap langzaam gaat...logisch natuurlijk. Voel mij helemaal niet zelfstandig. Van de week naar het ziekenhuis, maar ik kan niet eens de wandelwagen uitklappen. Nu kan mijn moeder wel mee, maar die weet niet hoe dat werkt. We hebben de Bugaboo donkey...vind het zelf lastig uitklappen met die mini schuifknopjes. Zie het al voor mij dat het haar niet lukt en dan staan we daar. Jemig, vind het allemaal even erg heftig.