Hoi meiden, Ik heb toch even het gevoel dat ik mijn ervaring kwijt wil na mijn miskraam dus ik schrijf het even van mij af aan jullie. Vooral omdat ik alle vrouwen die het eerder hebben meegemaakt (sommige meerdere keren) een dikke knuffel wil geven en zeggen dat wij toch ongelooflijk sterk zijn zeg.. Woensdag bij de 2e echo had ik bijna 9 weken moeten zijn maar mijn vruchtje was gestopt met groeien bij 6+3 dagen, na overleg met de gyn gekozen voor medicijnen en gisteren begonnen. Wat een krampen en pijn (weeën zelfs denk ik) heb ik gehad zeg maar alles kwam goed op gang en heel veel bloed en volgens mij ook het vruchtje en de rest verloren. Nu neemt de pijn en krampen af en bloedverlies word ook minder.. Het is voor mij een positieve ervaring geweest omdat ik het echt wilde meemaken zodat dat ik het verlies beter kan verwerken. Ik was bang dat ik bij een curettage toch het gevoel van verdriet langer zou hebben omdat ik het niet bewust meemaak en ik het verdriet geen plek kan geven. Het is geen pretje maar ik voel nu al enigszins dat ik na onze vakantie weer alles kan resetten en verder kan... Wat zijn wij allemaal sterke wezens dat we dit kunnen doorstaan en ik wil een dikke knuffel geven aan iedereen die dit meegemaakt heeft of nog moet doorstaan.. Het komt echt wel goed.. veel liefs en bedankt alvast als iemand de moeite heeft genomen om het (lange) verhaal te lezen
Wat verdrietig. Kan er helaas zelf over meepraten, heb 3 weken terug een miskraam gehad. Het verdriet en gemis blijft... Sterkte de komende tijd!!
Wat verdrietig dat je zwangerschap is geëindigd in een miskraam. Wij vrouwen zijn inderdaad oersterk! Ik heb geen ervaring met de medicijnen, maar ik herken wel veel in wat je schrijft. Ik weet nog dat ik dacht: "Als ik dit toch moet meemaken, dan wil ik het ook allemaal ervaren", en dat heb ik gedaan, inclusief het opvangen van het vruchtje in een bakje. et hielp dat ik al wist dat mijn embryo niet meer leefde en dat maakte dat ik mij aan het proces kon overgeven. Mijn miskraam was 2½ dag na het allereerste bloedverlies vrijwel compleet (al heb ik een paar dagen later wel nog een snippertje placenta verloren) en inderdaad, de krampen die ik had op de dag dat ik embryo en placenta verloor hadden wel degelijk veel weg van lichte tot matige weeën. Ze bereikten weliswaar bij lange na nooit de heftigheid die ik ervoer toen ik was aan het bevallen van mijn dochter, maar ik merkte dat het mij hielp om het te benaderen als een mini-bevalling, voor mij dus inclusief puffen, zitten op handen en knieën, hand van mijn partner in mijn rug... HHet grootste verschil was, naast het pijn-niveau, dat ik op de wc ben "bevallen" en dat ik op dat moment alleen was. Ik heb mijn man erbij geroepen en we hebben het vruchtje samen begroet. Het was intens verdrietig, surrealistisch en... in zekere zin mooi. We hebben het vruchtje een symbolische naam gegeven, begraven en er een mooie, zelf beschilderde steen bovenop gelegd. Dit heeft me erg geholpen en dat doet het nog steeds. Ik heb een concrete plek om naartoe te gaan en even stil te zijn. Heel veel liefde en licht aan iedereen die dit leest en het zelfde meemaakt of meegemaakt heeft.
Wat ontzettend mooi en ontroerend om te lezen.. het klinkt ook tevens heel verdrietig, onwerkelijk en alles in een.. heel veel liefs
Hallo allemaal, Hier is nog iemand waarvan de zwangerschap binnenkort gaat eindigen in een miskraam Wat een k*ttijd. Het is wel fijn om te lezen dat je niet de enige bent (dat weet je natuurlijk wel, maar het is en blijft een taboe). In deze tijd vol vrolijke vakantiefoto's van gezinnetjes en andere blije mensen, voelt het voor mij heel eenzaam om thuis een miskraam af te wachten. Sinds vrijdag verlies ik minimaal bloed en maandag is een MA vastgesteld. Nu is het afwachten of het vanzelf gaat of dat ik moet kiezen voor medicijnen of curretage. Met de HA heb ik afgesproken dat wanneer het morgen nog niet 'echt' is begonnen dat ik dan weer opnieuw naar het ziekenhuis ga. Maar man wat is het zwaar om af te wachten wanneer de miskraam begint. Het vruchtje is 2 tot 3 weken geleden gestopt met groeien. Bij elk krampje denk ik, zal het nu beginnen? Nu ja, voor iedereen die in hetzelfde schuitje zit een dikke knuffel en weet dat je niet alleen bent in deze ellende.
Hoi @juffie82 , heel veel sterkte ook voor jou en een dikke knuffel! Het is niet leuk om indd telkens die foto's en alles te zien van blije mensen maar weet dat die tijd voor jou dus ook komt ♥ ik hoop dat het (hoe erg ook) snel op gang komt en dat je verder vooruit kunt kijken.. Veel liefs!
Bedankt @Lindy1985. Het komt nog steeds niet op gang en ook de dokter bellen is niet zo makkelijk als gedacht. Dankzij de doktersassistente..... Vanochtend om 8 uur gelijk gebeld en sindsdien aan het wachten. Geen blijk van medeleven of iets. Alleen maar zakelijk. De andere assistente had niets aan de dokter doorgegeven, zodat zij mij feliciteerde met mijn zwangerschap. #pijnlijk Hoe vervelend het ook is, ik wil nu graag medicijnen zodat het sneller over is...
@juffie82 Vreselijk zeg... Sterkte, ik hoop dat je snel reactie krijgt! Pijnlijk van de felicitatie.. hier hetzelfde meegemaakt toen ik 1,5 week na de miskraam mijn bloed liet checken op ijzerwaardes. Dezelfde ochtend telefonisch alles uitgelegd van de miskraam en vele bloedverlies. Kwam ik daar, was de eerste vraag: hoe lang ben je al zwanger? Was het ook niet doorgegeven
@juffie82 jeetje wat knullig en niet fijn voor jou zeg .. snap ook niet dat ze zo zakelijk doen, je verdient nu medeleven en compassie in deze moeilijke tijd..!! ik hoop dat ze snel actie ondernemen zodat je de medicijnen krijgt
@P1986 Dat was ook behoorlijk pijnlijk lijkt mij. Helaas nog geen medicijnen gekregen. Eerst maandag een nieuwe echo afwachten. Daarna nog geen nieuwe afspraak bij de gynaecoloog... Dus na de echo hopen dat ik dan snel weer een nieuwe doorverwijzing krijg. Of misschien komt het van het weekend vanzelf. Het gaat wel steeds meer bloeden, dus wie weet....
Ik heb gister pilletjes gekregen. Baby was gestopt met groeien. Was 8 weken. Gistermiddag 14 uur 4 pilletjes ingebracht. 15:30 lichte bloeding. 17 uur erg veel weeen en krampen. Veel propjes verloren. 20:05 vruchtje eruit gekomen. En rond 22 uur waren de pilletjes eruit daarna thank god geen pijn meer. Bloed nog steeds maar niet veel meer. Heel heftig allemaal. 'T is zo snel gegaan. Wens jullie allemaal ook veel sterkte.
Veel sterkte @Babyke34 ! Het klinkt inderdaad heel heftig. Heb je gelijk pillen gekregen toen de baby gestopt was met groeien? Dat lijkt mij helemaal een rollercoaster van nare emoties.
Nou meiden. Gisteren overdag nergens last van. 23 uur gister ik kreeg weer krampen en verloor zoveel bloed. Werd gelijk opgenomen. T stroomde er letterlijk uit. Ze wilden me opereren curretage. Ik zei dat dat de laatste is wat ik wil ivm dat je nog minder kans hebt om zwanger te raken. Ben met iui zwanger geraakt namelijk. Kreeg weer pillen vannacht. Flink gebloed. Nu gaat het goed bloeding minder. Ben net thuis gelukkig.
Och meid.. wat een drama zeg. Ik kan mij voorstellen dat je geen risico's wilt lopen, ook al weet ik persoonlijk niet wat een curettage precies inhoudt en wat voor gevolgen dat heeft (bij mij kwam het gelukkig spontaan op gang). Ik hoop voor jou dat het bloeden nu snel minder wordt. Hebben ze nog een inwendige echo gedaan of was dit niet nodig? Sterkte!
Ja 3 x inwendige echo. Eendenbek 2x ze probeerde met een lange pincet dingen eruit te halen. Curretage daar heb je kans dat ze teveel weefsel weghalen dat vermoeilijkt de zwangerschap.