Trouwens vanochtend op mijn werk iemand: goh hoorde dat je zwanger bent van een tweeling Ik: ja inderdaad (straal straal straaal) Zij: en ben je er blij mee? ppppppppfffffffffff dan breekt toch je klomp............???
haha ik snap jullie wel hoor, ondanks dat ik geen moeder meer heb. Ik zou het ook heel erg vervelend vinden als ze, wanneer ze er nog wel was, zo zou doe als ik lees in sommige verhalen. Lijkt me heeel erg lastig, zo'n situatie! Denk dat ik bij mijn eigen moeder haar er zeker op aan zou spreken, en ik zou mijn vriend dat laten doen bij zijn moeder. Ben niet zo;n held erin om haar op dingen aan te spreken die mij niet aanstaan (al doe ik het wel steeds vaker hoor haha.. ze neemt het dan ook heel goed op, ze bedoeld alles heel goed, maar soms iets te )
Jeetje en Krista: gefeliciteerd!! Jeetje, veel sterkte met het wachten. Misschien toch niet op je eigen verjaardag? Oef, wat een schoonmoeder verhalen hier zeg! Ik heb het er hier ook niet makkelijk mee. Mijn schoonmoeder begint zo ongeveer iedere zin met "je moet". Niet overdreven. Ze merkt dat ik me de les niet laat lezen, maar mijn man heeft erg lang thuis gewoond en hij gaat nog veelal mee in wat ze zegt dat moet. Niet alleen over zaken betreffende de aanstaande kindjes, maar ook over dat mijn man 'die moet bellen' of 'dat moet doen'. Zaken die volstrekt geen betrekking op haar hebben. Ook niet op mensen in de familie, maar bijvoorbeeld over keuzes in zijn werk... Dat geeft mij vaak het gevoel er alleen voor te staan... @Kar: bah! Rot dat het zo moet in die hallen. Misschien dat het helpt, maar het prikje stelde bij mij niks voor. Bloedprikken was veel 'pijnlijker'. Daarna een licht stijve arm, ook niet erg.
Zo er is weer lekker wat afgekletst. @ Krista en Jeetje...gefeliciteerd. @ Jeetje...hoop dat je snel je 2 knullen in je armen kan houden...nogmaals succes met de laatste loodjes en de bevalling. Over schoonmoeders... gelukkig is de mijne met de jaren veel begripvoller geworden. Alsof ze gewoon heel lang heeft moeten wennen zij niet meer de enige vrouw was in mijn mans leven. Nu houd ze erg rekening met mij en begrijpt ook dat als ze een groot cadeau willen geven voor de kids..wij die het liefste zelf (of samen met hun) uit willen zoeken. Erg prettig hoor. Ze wilde graag geboortelappen borduren voor de kleintjes...maar is hier niet klakkeloos aan begonnen maar heeft eerst met ons overlegd of we dit wel leuk vinden. Ik heb nu dus geen klagen meer....dat is in het verleden wel anders geweest hoor. @ Lindavr...begrijpenlijk dat je juist nu je moeder erg mist. Ik mis mijn vader nu ook meer sinds ik zwanger ben. Vind het zo jammer dat hij het niet mee mag maken dat hij 2 kleinzoons krijgt....maar ik weet zeker dat hij van bovenaf meekijkt en heel trots is. @ Blubje...ik vind de opmerking van jouw schoonmoeder echt werkelijk waar schandalig. Mijn moeder heeft er soms ook een handje van om zulke opmerkingen te maken...verder is ze heel erg lief hoor...maar soms :x Toen we haar vertelde dat we de baby-kamer en kinderwagen hadden besteld...vroeg ze of we met de kinderwagen niet beter hadden kunnen wachten tot een later moment. Er kon immers nog van alles mis gaan....heb haar toen maar verteld dat ze bij de zaak waar we alles besteld hadden hele goed garantieregeling hadden voor als er onverhoopt iets mis mocht gaan en dat ze dan kosteloos alles thuis op komen halen en we het hele bedrag terug krijgen. Maar liever had ik gehad dat ze die opmerking niet gemaakt had.
@Blubje: hier nog eentje die de opmerking van je schoonmoeder niet vind kunnen (dat geeft je hopelijk een gevoel van steun ) @Boba: fijn dat het bij jou al zoveel beter is! Ik krijg trouwens de anti-D prik waarschijnlijk op 4 december. Klopt het dat je die sowieso krijgt, ook als er onverhoopt al wel uitwisseling van bloed is geweest? Daar prikken ze eerder die dag op. Nog bedankt voor jouw linken, dat was fijn om te lezen
Blubje: ik had haar het huis uitgezet. Luca: als ze zegt "je moet" dan zeg ik al meteen "ik moet helemaal niets" Wij hebben zoveel problemen met mijn schoonouders gehad dat ik zoiezo altijd m'n hakken in de sloot zet. Is ook niet goed, maar toch... Ze heeft zelfs geprobeerd ons huwelijk te voorkomen dus... :x
Dank je Karel Klinkt als dat je het behoorlijk moeilijk hebt gehad zeg! En er sterker uit bent gekomen. En goed van je dat je zo duidelijk kunt zijn. Ik voel me altijd behoorlijk gespannen als ik alleen al aan haar en zulke opmerkingen denk, en heb 'ik moet helemaal niets' al vaak gedacht, maar tot nu toe niet gedurfd. Wel tegen mijn man, maar die zegt dan 'ach, ik heb het vroeger ook geprobeerd, maar ze verandert toch niet, gewoon negeren'. Maar zo werkt het voor mij niet. Zal ik toch zelf de stoute schoenen moeten trekken en voor mezelf en mijn leventje opkomen!
Wij hebben zoveel problemen met mijn schoonouders gehad dat ik zoiezo altijd m'n hakken in de sloot zet. Is ook niet goed, maar toch... Ze heeft zelfs geprobeerd ons huwelijk te voorkomen dus... :x[/QUOTE] Jeetje, nee dat deed ze bij ons nog niet.... Ze wou wel dat mn man in pak ging maar aangezien we heel klein zijn getrouwd omdat ik al zwanger was, is dat niet doorgegaan. Ik had ook geen jurk... Nee, dat viel nog wel mee...
@schoonmoeder..heb echt eerlijk waar een perfecte schoonmoeder,schoonvader is helaas 2 jaar terug overleden toen ik 3 maanden zwanger was van mathijs. mijn schoonmoeder staat altijd voor me klaar terwijl ze toch al op leeftijd is ze is nu 70 jaar.mijn ouders en famillie wonen allemaal ver weg dus die kunnen me niet veel helpen en we zien elkaar ook niet zo vaak. mijn schoonmoeder was dolblij dat we zwanger waren terwijl mn ouders er niet zo heel positief over waren en al helemaal niet toen het een tweeling bleek te zijn . veel te druk dadelijk en ik zou dat niet aan kunnen je kent dat wel... ach ik laat ze maar zo wijs en ben blij dat ik een schoonmoeder heb waar ik op kan vertrouwen en bouwen.
Dat zei mijn man ook altijd, maar hij is er natuurlijk mee opgevoed en voor hem is dat heel normaal. Ik probeer het wel altijd met een glimlach te zeggen, dan komt het niet al te vijandig over, maar weet ze wel hoe ik erover denk.. Blubje: anekdote pak: Met ons trouwen zei ik lachend tegen mijn schoonvader:" nu kun je weer een mooi pak kopen". Nee hoor ik heb al een pak..die draag ik ook altijd met begravenissen... Toen we vertelden dat we gingen trouwen bleef het heel lang stil en toen: nu moeten we jullie zker feliciteren of niet? Ik ben toen helemaal uitgeflipt, want mijn man zat met tranen in z'n ogen... Zij vonden ons huwelijk helemaal niet belangrijk maar dat mijn man zometeen gaat promoveren dat is toch wel HEEEEEL bijzonder!!:x Bah, naja gelukkig zijn mijn ouders megalief, ook voor mijn man maar die wonen helaas ver weg Nou nu hou ik op over schoonouders haha
Ach over een ding kun je blijven discuseren: schoonouders haha maa ja, nu maar weer een ander onderwerp. Kom maar op!!!!!
euh ok een tweelingvraag: vanaf welke week werd het voor jullie echt zwaar qua omvang buik enzo? ik vind het soms nu al zwaar, de ene dag gaat beter als de andere maar ik groei enorm!
Hoi Linda, Volgens mij is dat voor iedereen verschillend. Ik lag met 11 weken al in het ziekenhuis maar als je het hebt over lichamelijk zwaar zat ik ook rond de 20 weken denk ik. Ik draag ook helemaal van voren, dat blijkt ook nog weer uit te maken zegt de gyn. Nu ben ik dus 28 weken en lig dus plat. Maar een vriendin van mij liep met 38 weken nog vrolijk rond en had nergens last van.... Houdt je je wel een beetje vol dan?
vrolijk rondlopen met 38 weken van een tweeling? volgens mij draag ik het ook best naar voren, ik kan m'n schoenen al nauwelijks meer aandoen, als ik het rustig aandoe gaat alles super, dus vooral thuis voel ik me best goed maar buiten de deur is het net anders, kleding zit nooit echt lekker, lang zitten is niet fijn, te veel lopen is ook weer niet fijn haha, nouja het zal nog wel erger worden, mijn bekkenklachten zijn gelukkig wel veel minde rgeworden!
Ik ben met 28 weken gestopt met werken en dat was echt wel nodig! Had me daarvoor al vaker ziek gemeld en ging ook steeds eerder naar huis... Ik droeg ook erg naar voren! Dus vanaf 28 weken werd het wel erg zwaar
haha ja 38 weken met een tweeling! Niet te geloven he?! Maar je moet gewoon naar je eigen lichaam luisteren. Adviesen zijn vaak goed bedoelt maar ze moeten wel werken voor je... De een roept ook heel hard dat als ze er eenmaal zijn je handen te kort komt terwijl ik ook hoor dat je nu eenmaal niet anders weet! Ach, ik laat het allemaal over me heen komen vanaf mn kamerbedje! haha
Bij mij staat dat nu ook op de planning, mijn werk heeft al vervanging geregeld, met oud&nieuw ben ik 28 weken dus ik werk tot einde van het jaar maar soms ben ik bang dat dan de arbo-arts of het UWV ofzo moeilijk gaat doen. Ik ben nog nooit de ziektewet ingegaan dus weet niet hoe zoiets gaat. Mijn leidinggevende staat gewoon achter mij en het advies van de Gyn en die zegt, gewoon ziek melden en dan zie je wel of je nog wat van ze hoort...... Ik werk nu overigens sinds drie weken nog 75 % dus ipv 8 uur per dag 6 uur per dag. Als ik dan bijv. een vriendin spreek die dan zegt, oh dan gaan we in januari even samen naar de prenatal, dan voel ik me erg dubbel, ik ben natuurlijk dan wel ziek thuis......... waarschijnlijk kan ik ook niet veel op pad tzt veel rusten, maar ik zal toch wel boodschappen mogen doen?
in de ziektewet gaan is heel makkelijk hahaha...je meld je ziek...en waarschijnlijk belt het uwv je dan...tenminste was bij mij zo. Toen ik vertelde dat ik zwanger was van een 2-ling was het meteen goed En dat je dan in de ziektewet zit betekent niet dta je dan alleen nog maar binnen mag zitten hoor! Even naar de prenatal gaan kan best! Eigenlijk ben je niet ziek, maar je kunt gewoon niet meer werken... Zo ik ga weer naar m'n werk toe Doei!