hallo!!! hier ben ik weer een keertje!! vandaag de laatste pil ingenomen, ik wilde namelijk eerst gewoon stoppen maar vond het beter om toch eerst de strip op te maken! dus nu wachten tot ik ongesteld word en dan kunnen we echt beginnen! vind het zo spannend! zelf echt eng! ik wil het echt heel graag hoor, maar vind het ook allemaal wel erg eng, ga me afvragen of ik het allemaal wel kan, of ik een goede moeder zal zijn hoe de reacties van familie vrienden en collega's zal zijn etc... maar er zullen er hier vast wel meer zijn die daar mee hebben gezeten! hoe zijn jullie daar mee om gegaan? liefs rebbel!
jahoor... ik ben er ok zo eentje... maar hier zijn leiev meiden die me allemaal helpen vooral door te zeggen dat je het gewoon moet doen als je gevoel zegd dat het goed is! En ik geloof dat dat bij mij wel is Ik vind het ook raar en eng maar toch... Heel heel veel suc6 meid... en het is en blijft spannend!
Ja, spannend allemaal hè?! Ik heb het ook nog steeds wel hoor, ookal zijn wij al een tijdje bezig met zwanger worden (ronde 10). Hoop voor je dat je snel zwanger bent, en dat je lekker kan genieten van de gedachten en de spanning van het toewerken naar je kindje. Liefs, Anouk.
Hi Rebbel, nou hier nog iemand die zich erbij aan kan sluiten hoor! Ik ben ook 23 en heb 3 weken terug m'n spiraaltje laten verwijderen. M'n eerste menstruatie was een beetje een rommeltje, maar nu kunnen wij toch echt beginnen met het klussen voor t echie! En ook ik vind het tuurlijk spannend. Hopelijk duurt het ontpillen bij jou niet zo lang en ben je snel zwanger! Liefs Rena
Ik denk dat iedereen wel een twijfelt! Ik ben gisteren begonnen met m'n laatste pilstrip en daarna gaan ook wij ervoor. Ik wordt deze zomer 24 en m'n (dan) man 25. Wij zijn de eerste in de familie ( en van onze vrenden) die aan kinderen gaan beginnen, dus extra spannend.
Ik ken je twijfel, nu ik merk hoe moeilijk het is om zwanger te worden wou ik dat ik eerder gestopt was en dat ik niet zo'n schijterd geweest was. Ik wilde heel graag voor mijn 30e kinderen en ik vrijdag a.s. 29, dus ik ben bang dat zelfs de eerste niet voor mij 30e komt.
Het is doodeng.. Mijn man en ik hebben heel lang geroepen dat kinderen niets voor ons is... Vorig jaar begon mijn hubby opeens stellig over kinderen, hij wilde het liever gisteren als vandaag. Ik heb er dus bijna een jaar over gedaan om aan het idee te wennen. Nu ben ik er echt helemaal klaar voor. Maar heb ook nog steeds heel veel twijfels. Kunnen wij het wel? Zijn wij wel de geschikte personen om een kleine groot te brengen? Hoe gaan we dit doen, dat doen, zus doen, zo doen.. Maar aan de andere kant, ik weet dat heel veel mensen met die vragen zitten en dat het vaak vanzelf op zijn pootjes terecht komt. Natuurlijk niet zonder slag of stoot, maar twijfels zijn er altijd. Niet of je een kind wil, maar meer over hoe het gaat. En we hebben het er veel o0ver, hoe we het willen gaan doen en zo, maar dan nog.. je kunt niets plannen... Ik weet zeker dat onze vrienden en familie van hun stoel (en geloof haha) vallen als ze het horen.. Wij zijn ook de eerste in onze vriendenkring, cooralsnog dan.... Spannend blijft het in ieder geval!!!
wij zijn ook de eerste in onze familie en vriendenkring! dus daarom vind ik het idd ook erg spannend!
We zitten in hetzelfde schuitje. Ik ben ook erg benieuwd naar de reacties als we zwanger zijn. M'n moeder weet dat ik zwanger zou willen worden, maar ze weet ook dat m'n vriend pas volgend jaar zou willen beginnen (ik heb niet verteld dat dit veranderd is).
wij ook de eerste! en een avn de jongste ofja zeg maar de jongste... onee me vriend zjin zus heeft een kleine maja hun zijn ook 12 jaar ouder als mijn vriend en 16 jaar ouder dan ikke!
Nou, wij zijn zo ongeveer de laatsten in onze vriendenkring die nog geen kinderen hebben. Ik ben inderdaad ook wel erg onzeker, maar ik ben al wel zwanger geweest en toen had ik geen enige twijfel of ik een goede moeder zou zijn.... Helaas ging dat mis en nu merk ik dat ik wel weer die onzekerheid heb, om gek van te worden. Maar ja, ik denk altijd maar zo: als half Nederland vader of moeder kan zijn, dan zal het bij ons toch ook wel goed komen? Groetjes, Anakin.
Kan me er helemaal bij aansluiten. Super spannend. Wij zijn de tweede in onze groep, maar ik denk dat niemand het van ons verwacht. Alleen duren de dagen zo lang. En (hopelijk ben ik niet de enige) ik denk er de hele dag aan... erg hé. Succes allemaal. x Linde