@iris, lotte is nog herstellende en steekt al haar energie in het beter worden en is daardoor moe. Had bay ook maar werd steeds een pittiger. @natasjee, hoe was het op cb. Ik vind het ook niet meer leuk dat ze zeggen je zalt wel druk hebben, vamdaag ook weer je zal wel niet meer aan jezelf toekomen. nou het lukt om het hh snel te doen en kan ook zelf weer een boek lezen. Jij zal al die opmerkingen helemaal krijgen. 3 verzorgen zal af en toe ook pittig zijn maar je word er ook handig in. @eameltsje, zonde van je tijd zn zh bezoek maar wel fijn dat alles goed was. Spannend een buikwandcorrectie even afzien maar dan kan je weer tevreden de zomer tegemoet
Het was heel dubbel om Lotte vast mee te nemen. Maar ook zo goed voor haar ( en ons). Ik heb haar thuis niet meer los gelaten. Ik ben heerlijk met haar in bed gekropen. Ze heeft haar eigen bedje niet gezien vannacht. Ik kon niet slapen. De katten waren ook wat van slag. Dus voelde veiliger als Lotte bij me lag. Ik heb de hele nacht naar haar liggen kijken haha. Ze heeft het super gedaan. Ze melde zich keurig voor voeding. Doordat ik haar zo dicht bij me had merkte ik het als ze wat wakker werd en wilde drinken. Manlief heeft de flesje gedaan zodat ik kon kolven. Ze heeft heel goed zelf gedronken, steeds de helft of meer. Dat ging in het ziekenhuis niet hihi. Helaas moeten we haar morgen nog een dag inleveren, maar dan is ze echt thuis. Zo op naar Sanne. Ben benieuwd hoe het met haar is, ze was gisteren zo onrustig en wilde alleen maar bij me zijn, des te moeilijker om weg te gaan. Fijne dag allemaal
Wat heerlijk zo met je meisje. Nog even geduld en dan heb je ze allebei thuis. Misschien is Sanne ook wel zo onrustig omdat ze voelt dat er iets anders is nu haar zusje naar huis is. Het beleid in ziekenhuizen is daarin ook wel wisselend. Bij ons gingen tweelingen niet apart naar huis (tenzij de gezondheidssituatie heel verschillend is). Haha die opmerkingen wordt ik ook altijd gek van. Je kan niet door de supermarkt lopen of iemand heeft wel iets te melden. Bij het CB kan ik het niet meer fout doen hihi. Ik heb het advies van het CB om even rustig af te wachten (want het lijkt altijd erger dan het is mevrouw) en maandag maar weer even te bellen genegeerd en ben naar de dokterswacht gegaan vanwege spugen van mijn zoontje. Hij is op zondag meteen geopereerd. Als ik het weekend had afgewacht was hij uitgedroogd of erger. Zoals de vrijdag was afgesproken heb ik de maandagochtend gebeld met het CB en vermeld dat hij de dag daarvoor in het UMCG was geopereerd. Toen wist ze even niet meer wat te zeggen...Sindsdien vinden ze mij een supermoeder en vinden ze alles goed wat ik doe
@iris fijn dat het goed is gegaan, heerlijk genoten snap dat het dubbel gevoel is. @eameltsje, gelukkig goed naar je moedergevoel geluisterd.
Ik steek mijn kop ook even om de hoek. Een jaartje terug zat ik hier ook regelmatig mee te lezen en soms een berichtje te plaatsen. Mijn meiden zijn over 3 weken alweer 1 jaar! Tijd is omgevlogen, drukte vind ik nog steeds niet noemenswaardig, dubbel genieten wel Het leek mij nooit leuk een tweeling te krijgen, in tegenstelling tot velen als ik ze mag geloven zodra men hoort dat we een tweeling hebben (of destijds verwachte), maar nu kan ik me eigenlijk anders niet meer voorstellen. De interactie tussen die twee donderstenen is gewoon prachtig!!! Nu maar eens dubben of we beide een loopauto geven voor hun verjaardag, en beide dezelfde of toch verschillend? Ze zijn namelijk een-eiig, en ik zie ze echt als twee individuen en niet als "de tweeling", maar zal je zien als ik verschillende loopauto's koop dat ze beide op dezelfde willen... luxe dilemma!
Haha de ervaring is hier dat ze toch dezelfde willen Wij hadden al een loopfietsje van mijn dochter (hout, met 4 wielen) en voor de jongens hebben we er toen 1 bijgekocht. Dit was echter de nieuwere versie (iets robuuster, bredere wielen) en ze vechten echt om het oude fietsje...
Zo wat een dag hebben we gehad gisteren. Ik kan wel zeggen dat dat meer sloopt dat de gebroken nachten hoor. Sanne was met de ambulance gekomen en was er niet iets voor ons. De dames deelde een plek samen dwz twee bedje op de plek van een. Het was mega druk op de mc. We waren al snel aan de beurt. We zijn met de kindjes en de arts mee gelopen naar het azu. Na een uurtje was Sanne klaar en ben ik met haar mee gegaan naar de afdeling. Sanne heeft een slaapmiddeltje gehad. Ze moest een nachtje bijven ter observatie. Maar het is allemaal goed gegaan. Om 19.00 uur begon ze zich ook weer te melden voor voedingen. Lotte was een half uur later klaar en met mijn nam haar weer mee naar de afdeling. Zij had geen slaapmiddel gehad zodat ze lekker weer met ons mee naar huis kon. Heel fijn want we zagen er best tegen op haar achter te laten in die heksenketel daar. Waarschijnlijk was de echte reden dat er gewoon geen bedje vrij was voor haar Thuis was Lotte erg van slag. Erg huilen en overstrekken. Mijn man wist zich geen raad en was bang dat er wat met haar aan de hand was. Ik heb Lotte lekker bij me genomen in bed, in het donker. Na een paar minuutjes werd het al beter en kwam ze tot rust. Ze is wel erg moe vandaag, en krijgt dus iets meer voeding via de sonde. En ik heb haar lekker in de draagdoek bij me. Ze lijkt dat wel prettig te vinden. Vanmorgen heeft ze ook voor het eerst echt geslapen in haar eigen bedje Laten we hopen dat ze een beetje begint te wennen hier. Sanne is nu weer in het antonius. Mijn man is naar haar toe en ik ga vanavond. Ik ben heel benieuwd hoe het met haar gaat. Mis haar best. Gr Iris
Zn drukke dag voor zn kleintje en alle nieuwe indrukken, daar raken ze van slag. Gelukkig heeft ze een lieve mama die haar geruststelt en fijn zn draagdoek. Gelukkig is het vervoer goed gegaan en hopelijk is sanne nu ook snel thuis. X
@Iris, super zeg dat je Lotte nu thuis hebt, hopelijk komt Sanne ook snel thuis. En begrijpelijk dat je je zo voelt, het is ook een hele situatie allemaal, eentje thuis, eentje nog daar... Geniet even goed van je tijd alleen met Lotte, straks heb je het wat drukker met aandacht verdelen... Er komt gewoon heel veel op je af als je eenmaal thuis bent met ze, en soms begin je dan te twijfelen, maar dat komt goed, je moet echt je kindjes nog goed leren kennen...en anders vraag je hier op t forum maar om advies @Natasjee, Wauw wat mooi, een drieling! Drie jongens geweldig! Welkom, en fijn dat je ze nu thuis hebt. 33 weken zwangerschap vind ik nog heel knap, en zo te lezen had je voor de eclampsie niet veel 'last' van je zwangerschap... Ik had ook bij je in een (drielingmama)topic kunnen zitten, op onze eerste echo waren er 3 bevruchte eitjes te zien, dat was wel ff schrikken als je al een dochter hebt, 1 vruchtje was wel duidelijk kleiner, die is de weken daarna ook afgehaakt, blijf het toch apart vinden dat ik er ook 3 tegelijk had kunnen hebben... (En ook n beetje nieuwsgierig of dat vruchtje een andere eeneïge-helft zou zijn geweest van een van onze andere twee, snap je t nog ) Ons duo is na 37 weken zwangerschap geboren, mijn zwangerschap was echt vermoeiend, vanaf 30 weken had ik enorme jeuk en bultjes overal, ik bleek cholestase te hebben, dat kan gevaarlijk zijn voor de kindjes, maar door medicatie was deze onder controle. De jeuk ging niet over, en ik werd er echt gek van (en van de omvang van mijn buik). Maar het was t allemaal waard natuurlijk @Elisabeth, leuk dat je zo uitgebreid gereageerd hebt, we hebben even een week goed kunnen uitrusten, maar gister was het helaas weer raak, en is onze zoon weer eens onrustig (tandjes?). Ze slapen nog twee keer overdag, van ca. half 10 tot 11 en van 14 tot 16 uur. Ze worden wakker rond half 7 smorgens en gaan rond 19 uur savonds naar bed. Ze eten op n dag: smorgens fles 210+6 (beetje meer water omdat ze zo'n honger hebben smorgens , fruit+diksap+rijstwafel/koekje, bordje pap of boterham+fles 90+3, avondeten+toetje, fles 180+6. Vooral ons meisje is een klein en fijn ding, dus zij moet echt wel genoeg eten... En wat betreft het gedrag van Timo, ook heel herkenbaar, laatst had onze oudste er ook eentje gebeten (niet heel hard, maar wel krijsen natuurlijk), ook uit onmacht oid. Ook zegt zij vaker dat ze niet 'alleen' wilt zijn. Ook gelukkig vaak genoeg super lief en enthousiast. Ze kunnen gelukkig steeds meer hebben, nu ze wat groter worden @Eameltje, zo zie je maar weer dat je het meest naar je eigen gevoel/intuïtie moet luisteren Waar is hij aan geopereerd? (of heb ik dat gemist, sorry dan..) wat knap dat je een buikwandcorrectie laat doen, ik heb zelf echt n lelijke 'kwabbel' buik na de zwangerschappen, maar zou dat niet durven, ik ben nu weer 23 kilo afgevallen, maar nog altijd 7 kilo zwaarder dan ik zou willen... @Tierelier, tjonge worden ze alweer 1 jaar! Leuk om te lezen dat het zo goed gaat. Ik weet eigenlijk ook niet wat ik zou doen, ik wil eigenlijk niet 2 precies dezelfde dingen kopen, maar wij hebben een jongetje en een meisje dus dan lijkt dat misschien ook logischer? We hebben wel nog een roze babywalker van onze oudste en er komt wel een tweedehandse jongensvariant bij... Ik werd ook gek van die (goedbedoelde) opmerkingen, leuk is dat als je wallen tot je knieën hangen en je dan ook nog even een opmerking krijgt dat je het wel zwaar zult hebben....grrrrr....en al die mensen die ongevraagd in je wandelwagen kijken, soms heel erg leuk, maar ook vaak zo irritant... Gelukkig is het nu iets minder, al krijgen we nog veel bekijks als ons duo in de bakfiets zit, dat ziet er ook grappig uit...
ja die opmerkingen dat blijft erg vervelend. ik ben blij dat wij een jongen en meisje hebben zo dat het misschien straks wat minder word hahaha. maar nu vind ik ze ook erg vervelen van: het zal vast zwaar zijn, en je hebt het maar druk, maar ik vind de ooho wat leuk ook erg vervelend. ik moet eerlijk zeggen ik wou geen tweeling dus dat 'erg leuk' heb ik nog niet ervaren. ja nu begint dat te komen omdat ze elkaar beginnen te zien en te reageren op elkaar dat vind ik geweldig. gelukkig ben ik wel heel makkelijk hoor als ik geen zin heb in mensen dan gooi in de eigengemaakte dookys dicht en mensen zien dan niks dus dan zeggen ze ook niks. ook in de fiets kar hebben wij erg veel aan dacht. gelukkig kan ook ik mijn oren sluiten en hoor ik het wel maar reageer ik niet en loop dan maar door. niks is zo erg als op de markt te lopen en niet verder te kunnen komen, of ik aan het bestellen ben en iemand die we niet kennen in de kinderwagen kruipt om even te kijken!!!!!!!!. nou ja gelukkig kunnen we hier spuien hahaah
verder gaat het hier weer wat beter. Bij de mezoloog zijn we er achter gekomen dat Dex lactose intolerant is dat dachten we al dus daar kreeg hij al de goede voeding voor gelukkig. nu blijkt hij ook niet tegen johannesbroodpitmeel te kunnen en dat krijgt hij ook al een maand of 4 omdat ik niet wist dat je daar ook niet tegen zou kunnen. dus daar gelijk me gestopt en het lijkt een opluchting voor Dex te zijn hij lacht in eens een stuk meer. ook zijn we nog naar de dermatoloog geweest voor zijn huidje en we hebben nu een goede zalf en een krappakje gekregen de zalf doet zijn werk erg goed e het pakje moet hij wel voorlopig altijd aan maar ook dat lijkt hij niet erg te vinden en geeft verlichting tegen het krabben. Dus we gaan gelukkig de goede kant op met hem.
HI Allemaal, Wat een gezellig hoekje hoer zo. Ik hoop dat ik alles gelezen heb. Maar ja... tijd.. die krijgt een nieuwe definitie haha. Lotte lijkt weer wat meer te ontspannen. Gisteravond was het nog even flink overstuur brullen. Maar een warmtepackje en bij mama slapen hielp. Vandaag heb ik haar lekke in de draagdoek bij me. En zo waar is het me gelukt om te slapen vanmiddag, daar was ik zo aan toe!. En goed nieuws: mogelijk komt Sanne morgen ochtend ook thuis! Ze is sinds vrijdag ochtend al dip vrij. We duimen voor de laatste paar uurtjes. Morgen tussen 8 en 9 uur kunnen we even bellen of we haar kunnen ophalen of dat ik melk moet brengen en kom tutten met haar. Dan hebben we straks twee van deze dametjes thuis, dat word me wat. Gelukkig een vriezer vol eten, boodschappen binnen en huis aan de kant. We kunnen er even tegen @Sherly182: wat fijn dat jullie er achter zijn waar Dex last van heeft. Nu zal het snel beter gaan. Ik zelf heb ook een lactose intolerantie. Is prima te doen @Tojo, ook zw cholestase gehad zo te lezen. Ik ook. Medicijnen deden helemaal niks bij me en ik liep er met 23 weken al mee. Stelde artsen voor een raadsel. Zo vervelend het die jeuk. Ik ben zo blij dat het twee weken na de geboorte eindelijk weg was. Wat een*** Waren die weken. Ik ben daarom ook heel blij dat mn meisjes eerder kwamen. Kan me niet voorstellen hoe ik het nog 9 weken had moeten volhouden.... Ik beschouw Lotte en Sanne echt als een rijkdom. Ik ben heel benieuwd hoe het hier in de buurt gaat zijn als we voor het eerst gaan wandelen. Gelukkig ken ik hier bijna niemand in deze buurt, dus ik hoop dat er niet te veel neuzen in de wagen staan te gluren. Ze zijn van mij!! Druk, nee joh, gewoon bezig En door lopen maar. Dat is mijn voornemen. Nou nog even duimen voor Sanne en dan zijn we compleet
Maar heel kort tijd dus snel reageren. Iris, ik duim heel heel hard voor jullie. Oh het zou wat zijn als ze thuis is!
@Iris, ik duim met je mee (is wel een beetje lastig typen ) en hoop dat Sanne morgen ook lekker mee naar huis mag!!!! Eindelijk lekker met je complete gezinnetje thuis, je komt jullie huis de komende dagen vast niet meer uit . Het zal wel even wennen worden, ook omdat de tijd van de krampjes ed waarschijnlijk nog gaat komen, dat vond ik toch wel de moeilijkste tijd hoor. Twee babietjes die allebei krampjes oid hebben, en al die flessen en luiers per dag...maar jij geniet er vast meer van omdat je ze zolang hebt moeten delen Wat betreft de cholestase, ik geloof dat het ook rond de 24 weken begon bij mij, eerst heel veel rode uitslag en jeuk, uiteindelijk waarschijnlijk een combi van cholestase en Pupp. Ik werd er echt gek van, ik kon snachts ook niet slapen van de jeuk, en was super chagerijnig. Zalfjes hielpen niet. Heb er wel tot 37 weken mee moeten doen, en na 2 weken inderdaad ging het langzaam weg. Grappig hoe snel dat je er dan weer aan gewend bent dat je geen jeuk meer hebt, dat vergeet je dan weer snel @Sherly182, Fijn dat het alweer wat beter gaat met dex, is toch een heel geregel en 'gesjouw' met dat mannetje naar allerlei dokters, maar als het maar helpt dan maakt het niet zoveel uit... In de eerste maanden hebben we ook heel veel dokters ed gezien met ons mannetje...nu gaat alles goed. Met ons duo ga ik echt niet meer naar de markt, daar heb ik ook geen tijd voor om steeds stil te moeten staan haha... En hier dus ook een jongen en meisje combi, ze lijken totaal niet op elkaar, ons ventje lijkt ook al veel ouder door zn postuur, en ons meisje is zo'n fijn poppetje, dus soms vragen mensen zich nu al af of het wel een tweeling is, dus de komende jaren zal dat vragen er hier wel vanaf gaan. (al zal ik het dan waarschijnlijk weer jammer vinden, omdat ze wel moeten weten dat het onze bijzondere tweeling is ) Vandaag weer een vermoeiende dag, onze oudste heeft deze week nog herfstvakantie en was echt hyper (ze kan beter op school zitten om haar energie kwijt te raken haha) Ons duo beweegt zich nu door de hele kamer en zij gaat er steeds achteraan, en pakt steeds het speelgoed af ed. Negatieve aandacht zoeken wellicht? Ik kon het allemaal niet zo goed overzien vandaag...zucht... dus ik ga gauw mn nestje in, en hopelijk slapen ze hier ook allemaal een uurtje langer morgenvroeg? (durf er bijna niet op te hopen....)
Iris geweldig nieuws. Ben echt eel blij voor je nog ff en dan lekker thuis genieten als een compleet gezin. O ja bereid je maar voor al die onbekende die in je wagen willen kijken en vragen of ze mogen kijken. Als we in de stad lopen staan de mensen gewoon stil of je word nagestaard. Gelukkig heb ik een bugaboo met windkappen kunnen ze niet spieken.