@Iris: wat fijn dat Sanne thuis is! Geniet er van en sluit je de komende tijd maar even lekker op in je "bubbel". O ja, en als je daaruit komt en je loopt met je rijkdom door de supermarkt dan zijn het vooral de onbekenden die veel tijd kosten Soms als ik in een opstandige bui ben en iemand vraagt "is het een tweeling?" dan zeg ik "nee de ene is geadopteerd". En dan loop ik snel door want dan krijg ik een heel rood hoofd. @tojo: dat herken ik heel goed, van die dagen dat je het gewoon niet overziet. Ik heb dat de laatste tijd ook regelmatig. Mijn oudste zit nu op zwemles en ik ben de hele dag aan het rennen, vliegen en organiseren. En door het rennen en vliegen schiet het organiseren er soms bij in en verander ik soms in een gestresste schreeuwmoeder die ik helemaal niet wil zijn. Of ik ben alleen aan het organiseren en dan komen we overal te laat. Het begint al bij het opstaan: als ik niet elke stap vertel dan komen we nooit met z'n allen op tijd, in de kleren en met eten in de buik op school. Dan naar huis (evt. via de winkel voor een boodschapje), de was uit de machine en ophangen/droger, nieuwe was er in, fruit eten, even spelen met de jongens, eten, jongens op bed, was opvouwen, eten voorbereiden, volgende was ophangen/droger, oudste uit school halen, even zitten met de oudste, de jongens uit bed, thee+koekje geven, naar zwemles, eten en naar bed. Dan ruim ik de opgevouwen was nog op en de rest zie ik morgen wel weer... Pfff en dat dus twee dagen in de week, de overige dagen werk ik en om de week ben ik een extra dag thuis... Nou ja, verder heb ik een leuk leven hoor En het zijn alle 3 schatjes, dus dat maakt een hoop goed. Ik ben trouwens wel benieuwd hoe dat na mijn operatie gaat. Mijn man vind soms dat ik zeur... maar na de operatie mag hij bovenstaande regelen. Ik ben erg benieuwd hoe het hem af zal gaan.
@Iris, en hoe gaat het met beide meisjes thuis? @Eameltsje, zoooooo herkenbaar wat je beschrijft, hoe je dag eruit kan zien! En fijn om te lezen dat ik niet de enige 'gestresste-schreeuwmoeder-die-ik-niet-wil-zijn' moeder ben Vooral als er eentje 'tegenwerkt'( nog snel een vieze luier, nog snel naar de wc, glas drinken knoeien, schoenen niet kunnen vinden...etc etc...) dan vind ik dat echt lastig. Het resultaat is dan wel dat ik meestal veel te vroeg op school ben, omdat ik al van allerlei scenario's uitga, die vervolgens niet gebeuren Ik werk 2 dagen in de week, en ga bijna naar mijn werk om te ontspannen haha. Daar heb ik ook wel genoeg stress, maar geen onverwachte dingen waar je meteen weer snel een creatieve oplossing voor moet vinden... De dinsdag is echt MIJN dag, en dan zijn alle kids naar de opvang en school. Ik werk dan voor mezelf, en kan mijn eigen tijd een beetje indelen, heeeerlijk! Mijn man vind me soms ook n zeur Hij heeft het ook echt niet door hoeveel werk het allemaal is om het huishouden draaiende te houden... Hij zou het ook wel kunnen hoor, maar dan zou hij toch echt n hoop vergeten. (en dan vooral de kleine dingen waar ik toch ook allemaal aan moet denken, staartje in het haar van onze dochter maken, logopediste afspraak oudste, fruit halen op de markt, vitamine D kinderen, brood uit diepvries halen, eten tweeling klaarzetten voor naar de opvang, alle was doen, frituurpan schoonmaken en vet verversen, bellen jaarrekening Essent, kaartje sturen naar pasgeboren baby, enzovoorts enzovoorts....teveel om op te noemen) Ik heb tijdens mijn zwangerschap een paar dagen in het ziekenhuis gelegen, en die paar dagen heeft hij samen met onze oudste bij zijn ouders gegeten, en zijn moeder heeft hier gepoetst!! Misschien ligt het wel aan mijn schoonmoeder dat hij zo is, en ben ik er (helaas) ook in meegegaan toen wij gingen samenwonen De opvang belde net, ons meisje heeft koorts, ze gaat er nu naar bed, en als ze straks nog niet lekker is dan ga ik haar maar halen... Zijn jullie kinderen ook zoveel ziek? Ik vind dat ons duo echt regelmatig koorts heeft oid...best vermoeiend...
Haha daar is dit forum zo lekker voor... dan weet je dat je niet de enige bent. Het zijn inderdaad al die kleine dingetjes waar je het de hele dag zo druk mee hebt. Die van ons zijn de laatste tijd haast nooit meer ziek, maar hebben dat vorig jaar wel een periode gehad. Of ik kon de 1 ophalen of de ander. Inderdaad best irritant, dat vond mijn werkgever ook. Gelukkig kon ik wat afwisselen met mijn man. Sterkte met je zieke meisje!
Gisteren weer op de ontwikkelingspoli (kinderarts, -fysio en logopediste) geweest. Hidde en Teun doen het goed! Qua motoriek, zowel grove als fijne, liggen ze mooi gemiddeld voor kindjes van 9 maanden. Ze waren goed gegroeid: ruim 8 en ruim 9 kilo / 72 en 76 cm. Teun zit met zijn gewicht nog keurig op de -1 en met zijn lengte zelfs op de middellijn van de gecorrigeerde curve. Hidde is met zijn gewicht gemiddeld maar met zijn lengte op de +1. Lange mannen dus! We mogen de derde fles laten vallen, ben ik blij mee want ik had het idee dat we ze 's avonds aan het volproppen waren: warme maaltijd, toetje en fles in anderhalf uur tijd. Wel nog tot na de winter doorgaan met poedermelk want daar zit meer ijzer in. Prima, doen we dat! Al met al heel tevreden en dat is toch altijd fijn om te horen. Over vier maanden weer terug. Tojo, hier soms het gevoel dat ze altijd ziek zijn maar als je dan gaat nadenken is het meer zo dat er altijd eentje ziek is. En dat is dus vaak met drie kinderen. Hier nu al drie weken geen zetpil hoeven te pakken (afkloppen...) Stress, ik ken nauwelijks stress. Omdat ik zelf altijd heel rustig ben maar zeker ook omdat we veel hulp krijgen. De kleintjes hoeven niet naar de opvang en dat scheelt enorm veel. Maar druk is het wel...
pff die verkoudheden ook steeds. Komt geen einde aan geloof ik. Ben blij te lezen dat het bij jullie ook zo gaat. Esliabethbas, wat gaat het goed met Teun en Hidde. Dat is denk ik erg fijn Hier is het best pittig. Sanne is zo snel overprikkeld en extreem in haar uitingen daar van. Hollen of stil staan. We zijn erg blij dat ze thuis zijn, maar soms is het erg heftig hoor. Zeker de nachten omdat de meisjes niet langer dan 4 uur kunnen doorslapen.Hoe deden ze dat toch in het ziekenhuis...? Dus even zoeken naar wat handig is. we hebben een schema op de koelkast gehangen met wie hoe laat wat moet. Dat helpt enorm. Soms slapen ze erg goed, soms heel slecht. En wij dus ook. Deze week veel op bed gelegen in de middag, maar ook dan kunnen we helaas niet altijd slapen. We zijn maar flexibel geworden. Ze mogen lekker bij ons slapen. Want liever ergens slapen, dan niet slapen. Dat is nog vervelender voor iedereen. Dus we proberen in het eigen bedje, lukt het niet dan maar bij ons. Ga van de week even een puckababy regelen voor Sanne. Ze maait in haar slaap en komt maar moeilijk tot rust. Ik hoop dat haar dat gaat helpen. Drinken blijft wisselend. Sanne kan heel goed zelf alles drinken, maar soms ineens is het over en slaapt ze. Lotte blijft op de helft. Morgen komt de fysio aan huis, ze kijkt ook met voeding mee. Ben benieuwd wat ons dat oplevert. Ook gaan we even langs de huisarts voor de verkoudheid en kennismaking. Ook nog huishouden en boodschappen zie te regelen. Gelukkig komt m'n moeder vrijdag en maandag helpen. Dan gaan mijn man weer werken. O My, hoe ga ik het kunnen volgende week... Gr Iris
Hihi herkenbare verhalen. Ik ben zelf 1 dag in de week alleen thuis met de kinderen en dat vind ik al genoeg Ik ben ook degene die de afspraken allemaal regelt. Elisabeth wat goed van je mannetjes! Wij hebben nog fysio aan huis. Afgelopen maandag weer geweest en zij vond dat ze zelfs iets boven het gemiddelde van hun gecorrigeerde leeftijd zitten! De 1 is motorisch wat verser terwijl de ander meer met brabbelen bezig is. Iris de eerste tijd thuis is heel erg wennen hoor. Inbakeren heeft ze hier trouwens goed gedaan. Wij gaven meestal bij de laatste 'fles' via de sonde voeding. Daarvoor sliep ik zelf ook nog even zodat ik de nacht ook aan kon als ze wakker werden. Zieke kindjes: ze gaan sinds sept 1x per week naar de opvang. Maar hun grote broer steekt hun ook wel eens aan. C heeft het nu zwaar te pakken. Bij de huisarts geweest en nu heeft hij een puffertje en zit hij aan de antibiotica. Met de oudste helaas ook gehad. Kan alleen maar hopen dat ze er overheen groeien. Heeft de oudste
Geweldig dat je nu je beide meiden thuis hebt Iris! Lekker dicht bij je houden, in de draagdoek bijvoorbeeld worden ze heerlijk rustig van. En inbakeren in bedje kan goed helpen ja. Mijn meiden zijn met 37 weken geboren, maar vanaf week 30 had ik bedrust vanwege een weke baarmoedermond en een trap graag kindje (en Esmée is nog zo omstuimig) dat elke keer haar voet naar beneden trapte bleek na een week in het LUMC te hebben gelegen. Gelukkig mocht ik de laatste 6 weken thuis afwachten, pff wat was dat spannend allemaal (die stomme onzekerheden met TTS(wat het niet bleek te zijn), weekje LUMC, weke baarmoeder, wanneer komen ze?). Blij dat dat allemaal geweest is, en eerlijk is eerlijk het heeft mij niet weerhouden want de wens voor een 3e (of 4e als het weer een tweeling zou worden) is er nog steeds, maar voorlopig even genieten van deze twee dondersteentjes. Ontwikkelingspoli? Dat ken ik helemaal niet... is dat omdat ze zo vroeg geboren zijn? Hoe vaak moet je daar heen dan? Ziek zijn, tja ik moet eigenlijk bekennen dat onze meiden nooit echt ziek zijn, alleen na de entingen hebben ze wat verhoging... koorts naar mijn weten nooit gehad (ook bij de gastouder niet), dus het doosje zetpillen zit nog afgesloten. Natuurlijk scheelt het wel dat wij hier nog geen ouder kindje hebben lopen, maar bij de gastouder en via hun neefjes en nichtjes die ze regelmatig zien zouden ze gemakkelijk wat op kunnen pakken, maar blijkbaar een goede weerstand net als papa en mama (ook nooit echt ziek, alleen vaak vermoeidheid door werk e.d.). Afkloppen maar Tessa en Esmée gaan ook echt gelijk op, schelen telkens 1 cm en 100 tot 50 gram, ontwikkeling gaat aardig gelijk op de ene keer ontdekt de een iets en een paar dagen later doet de ander het ook en visa versa. Ik werk 2 dagen in de week, als startende zzp'er. Eerst vond ik het wel lekker, even twee dagen in rustiger vaarwater, maar nu breekt het me op vooral doordat ik te veel hooi op de vork heb genomen en daarvoor eigenlijk meer dagen aan het werk moet, maar dat wil ik echt niet, niet ten koste van mijn meiden! Nu heb ik ook wel de mazzel dat mijn man niet zo moeilijk doet qua huishouden (boodschappen doet hij altijd, dat scheelt enorm!) en als ik gewerkt hebt kookt hij zodat ik ff een uurtje met de meiden kan spelen om te ontspannen, en hen bezig houden omdat ze anders wel gaan miepen. Oh ja al die mensen die zich voor de kinderwagen/buggy storten en je overstelpen met elke keer dezelfde vragen, irritant!
@iris: hoe gaat het nu met je meisjes? Kunnen jullie je draai wat vinden met elkaar?@elisabethbas: Onwikkelingspoli? Die ken ik ook niet. Wij hoefden enkel nog een paar keer op controle bij de kinderarts. Mijn jongens zijn met 33.3 weken geboren. Ik vond het na een jaar pas echt stressvol worden, toen ging de oudste namelijk naar de basisschool. Tot die tijd hoefden we maar 1 dag per week op tijd te zijn voor werk/creche, de andere dagen hadden we oppas aan huis of was ik er. Nu de oudste op school zit moeten we echter elke dag op tijd zijn en nu ze ook nog op zwemles zit en we dus 's middags ook nog op tijd zitten breekt het me wel eens op.
@elisabethbas, fijn dat ze weer gied gekeurd zijn. @tojo, hoe ist met je dochter al wat beter. @iris, bij ons ook heel lang geduurd voordat we in ritme waren word steeds makkelijker. Bij ons heeft inbakeren ook goed geholpen en ben gestopt bij de eerste vaccinaties. Als ik jullie verhalen lees is het soms stressen maar je krijgt er ook veel voor terug. Ik had ook deze week veel afspraken staan dus een paar keer naar opa en oma gebracht. Kan ik ze toch een beetje loslaten, moeilijk want als ik er ben en ze huilen en duurt te lang dan gris ik zr uit hun handen. Heb nog lekker 3 wkn vakantie en dan ist toch echt over en dan gaan opa en oma 3 dgn oppassen. De kids doen het geweldig druk en hard aan het babbelen en schaterlachen. Heerlijk als ze s morgens op je wachten met een big smile.
Dat klopt zeker. En hoe groter ze worden hoe leuker het wordt. Ze gaan nu echt samen lol maken en streken uithalen. Nu is paardje rijden (op elkaar zitten) favoriet. Dan gieren ze het uit. En wat betreft hun streken: gisteren waren ze een paar minuten alleen in de kamer (ik stond bij de deur even met de postbode te praten) toen ik terugkwam waren twee planten ontdaan van hun blaadjes en was een pak hagelslag over de vloer uitgestrooid.... de schatjes ;-(
wat een leuke ondernemende kids hebben jullie. Wanneer merkten jullie dat de kids bewust waren van elkaar? Ik merk hier dat ze tijdens het tegelijk voeden of knuffelen steeds een handje vast hebben. Maar hoe bewust dat gaat... Langzaam vinden we ons ritme. Het hangt heel groot op de koelkast haha. De inbakerdoek helpt Sanne enorm. Ze slaapt nu lekker door van voeding naar voeding. We halen er vanavond ook een voor Lotte. Zij slaapt nog regelmatig hele nachten bij me in bed. Overdag gaat het best aardig in haar eigen bedje. IN de avonden hebben ze toch beide sterke behoefte om bij mij te zijn. Iets onhandig gezien dat ik maar een paar armen heb. De voeding van 19.00 uur is een drama. Brullen brullen brullen. Last van hun buikjes tot gevolg door alle lucht die door onrustig drinken binnen komt. Niks is goed. Pff echt heel zwaar. Van de week was ik een avond alleen. Inheb huilend mijn man gebeld of hij alsjeblieft naar huis kon komen, want ik trok het niet. Pas daarna bedacht ik me dat ik beter gelijk de borst had kunnen aanbieden. Ik trok mn shirt uit, plofte met de dames en een voedingskussen op bed en zo heb ik de avond door gebracht. Ze dronken, sabbelden en waren bij me. Maar toen mijn man thuis was moest hij drie dames sussen haha. Twee kleintje waren tevreden na flink boeren, en mama na een kopje thee en een zakdoek voor de tranen van onmacht. Ik vind het heerlijk dat ze thuis zijn maar de avonden vind ik heel heftig. Zie een klein beetje op tegen volgende week. Want woe en don, en vr ochtend heb ik geen hulp.... Gelukkig is het overdag en dan zijn ze wel rustiger, maar toch. Nog goede tips voor deze eerste paar moeilijke weken? gr iris
Er aan toegeven. niets inplannen en gewoon zitten met beide kids op schoot. Lekker dichtbij je houden. Wij hebben in het begin ook hele pittige avonden gehad en dat we tot 11u bezig waren tot het stil boven was. Konden alleen maar wiegen en dan was het goed en ja man ook savonds weg dan zat ik te zwten en te stressen wat ook niet hielp werden ze alleen maar onrustig van. Ik deed ze dan inbakeren en wanneer ze sliepen na de voeding kon ik ze gelijk in bed leggen. Beetje bij beetje zijn de avonden rustiger aan het worden en na de voeding half 7 / half 8 slapen ze, die van ons heeft structuur nodig. Slapen dan tot 4 a 5 uur en dan 9u liggen ze op me te wachten. Van de week visite en wat later naar bed gebracht en het was weer gelijk drama en gingen pas om half 10 naar bed. Als er weer eens bezoek komt kijken ze maar op het kamertje maar ik hou ze niet meer op..
Vermoeiend als je iets wil maar niet lukt. Ff hartje luchten. Gisteren zijn ze 4 maanden en wilde met de bv gaan afbouwen. Gisteravond kregen ze een flesje dat was krijssen en niet 1 maar allebei. Pas stil aan de borst en heel de avond bokkig. Nou ik dacht dat het kwam omdat het avond was en dan zijn ze al moe en snel driftig. Vanmiddag weer geprobeerd en weer krijssen tot ze de borst kregen. Snap er niets van ik wist wel dat ze moesten wennen maar ze kregen 1x in de week een flesje en dronken dit uiteindelijk wel leeg. Gisteren wad het afgekolfde melk uit de vriezer maar vandaag was het verse melk. Afgelopen donderdag wilde ze ook bij opa en oma geen fles en hebben gewoon een voeding overgeslagen en ik dacht toen dat ze geen honger hadden. Heb al 3 verschillende spenen geprobeerd, 123 speen, medela speen en dw gewone s fles wat ze gewend zijn. Het zijn echte boefjes met nu al een eigen willetje want na de borst lachen en brabbelen. Maar ik werd er ff moe van dat ik gewoon vanmiddag in mijn bed heb gelegen, was ook vandaag alleen en dan 2 van die ontevreden mannen. nog 3 wkn vakantie uiteindelijk zal het wel goed komen denk ik.
Oh meiden, het komt allemaal goed! Iris, ik ben de eerste twee maanden thuis doorgekomen door constant te denken: het wordt alleen maar makkelijker! Nou had ik er al eentje en dat scheelt, je weet hoe het gaat worden en hoe lang dat ongeveer zal duren. Maar echt, er komt een eind aan deze zware periode. Dus: draagdoek, voedingskussen, albert heijn de boodschappen laten bezorgen en gewoon met z'n allen op de bank. Inbakeren of puckababy doet wonderen en inderdaad in bed nemen als het niet gaat. De kinderarts zei: de eerste zes maanden kan je ze niet verwennen en hebben de jouw nabijheid heel hard nodig. Maak het jezelf gemakkelijk! Ik vond het lang duren tot ze echt bewust waren van elkaar. Een maand of vier/ vijf gecorrigeerd? Zoiets denk ik. Nu zijn ze echt heel schattig samen. Tw, ik zou het denk ik bij één flesje houden, die ze al kennen. Steeds fles aanbieden, eens leren ze het wel. Ik ben net een weekendje weg geweest met Timo en een vriendin en haar dochter van drie. Dikke pret met die twee peuters en voor de mama's een keer een lekker weekendje zonder baby's.
Zo mijn eerste ochtend alleen zit er al weer bijna op. M'n moeder komt zo. En ik m moet zeggen ( fingers crossed) dat het super gaat. Er zit nu een ruim half uur tussen de voedingen, na vannacht geheel spontaan. En dat maakt het voor mij rustiger. Om de beurt even aan de borst en de rest met fles of sonde aanvullen. Helaas was de borst vanmorgen geen succes, dus fles en sonde dan maar. Vanmorgen is mijn man gaan werken. We hebben de meisjes om 6 uur al opgefrist en omgekleed zodat ik dat niet alleen hoefde te doen. Gelukkig maar want Sanne had een mega poepbroek, tot d'r nek. Ook hebben we nu 2 goede nachten gehad met maar één voeding. Maar langer dan 3,5 uur slaapt Lotte niet, Sanne lijkt wel makkelijk de 4 uur te halen. Dus eerst de een dan de ander maar. Kolf ik ondertussen. Maar die voeding blijft wel een dingetje hoor pff. Lotte drinkt niet meer als 40 ml van de 80. En dan slaapt ze vast of krijst ze alles bij elkaar, en waarom? Sanne is zo gulzig die moet wel tig keer boeren maar krijst dan ook alles bij elkaar omdat de fles even niet in haar mondje zit, lang leve de fopspeen. En door dat ze onrustig drinkt komt er met regelmaat een mondje of golfje terug met een dikke boer. Maar goed, zij drinkt wel verder bijna de flessen leeg. Er zijn er meet twee op een dag die niet lukken. De puckababy helpt geweldig. Nu ook voor Lotte één gehaald. Ze slaapt nu beter door. En ik heb al twee nachten alleen geslapen, wat gek en alleen voelde ik me even. Gelukkig nog wel even voor de voeding een uurtje bij me Ook regelmaat doet wonderen. We beginnen het steeds beter te leren kennen, we weten wie wat doet, wil en hoe we er iets aan kunnen doen. Dus eind van de middag na de voeding lekker even samen in bed knuffelen. Dan koken en dan voeden en weer lekker veel knuffelen tot de volgende voeding. Dan blijft het krijsen ons en hun bespaard Volgende week naar de poli, ben benieuwd. Langzaam aan bekruipt me het gevoel dat het een soort keuring is voor ons haha. Dikke onzin, maar toch voelt het of er word gekeken of wij het als ouders goed hebben gedaan qua voeding haha. Ik hoor er een huilen, dus tijd om weer wat te doen. Fijne dag!
Leuk berichtje! Prematuurtjes hebben vaak wat moeite met drinken, heeft hier wel een maand of drie geduurd voordat dat beter ging. Bij ons was een beetje johannesbroodpitmeel de oplossing. Hidde dronk met enorm veel lucht, Teun knoeide de helft van zijn fles. Maar voor beiden is het goed geweest. Ik weet niet hoe het gaat met moedermelk, maar wie weet helpt het.
Je kan moedermelk ook verdikken met jhbpitmeel. Papa heeft een manier gevonden, in de rugbyhouding leggen net als bij de borst en bay dronk een beetje uit de fles. Denk ook dat het beter gaat wanneer mama van huis is. Anders blijven ze me ook zien.