De titel zegt het al een beetje. Momenteel ben ik 11 weken zwanger van een tweeling... en verdrietig. Helaas hoor ik niet bij de gelukkige moeders die kunnen rondstruinen en genieten van hun zwangerschap zonder kwaaltjes. Het lijkt wel alsof de maatschappij erop ingesteld is dat iedere zwangerschap, vooral het eerste trimester, vlekkeloos verloopt en je gelukkig dient te zijn. Dit is mijn tweede zwangerschap, tijdens mijn eerste zwangerschap heb ik zodanig last gehad van ochtendmisselijkheid dat ik vaak moest spugen en ik zo'n 5kg kwijt was tijdens het eerste trimester. Nu lijkt het wel allemaal dubbel zo erg te zijn. Net voor mijn tweede en dus huidige zwangerschap werd vastgesteld dat mijn schildklier niet naar behoren werkte. Hiervoor krijg ik medicatie, extra schildklierhormoon in pilvorm, die ik amper kan binnenhouden vanwege mijn ochtendmisselijkheid. Een slok water nemen s'morgens is een echte hel! Vaak kan ik de medicatie niet binnenhouden. Maar zonder schildklierhormoon is de vermoeidheid door de dag niet vol te houden. Hierdoor voel ik me meer een slappe vod dan ooit. Ook de ochtendmisselijkheid lijkt meer op heel-de-dag-misselijkheid. Daarbij komt nog bandenpijn, een brandende keel van het vele overgeven, een slaaptekort vanwege een drukke peuter en drukke papa, en behoorlijk wat stress omdat ik deadlines ivm werk te halen heb. Aangezien ik van thuis uit werk moet ik op mijn tanden bijten, en toch de dag beginnen. De laatste tijd lukt dit minder. Als ik toch koppig ben, en aan mijn werk begin, mag ik een kom naast me zetten, want spugen zal ik toch doen... Als ik mijn werk niet bijgebeend kan houden verlies ik het gewoon, want als freelancer is er geen zwangerschapsbescherming... Momenteel ben ik de vermoeidheid, de misselijkheid, de bandenpijn eventjes moe. Ik heb helaas weinig tot geen tijd om te rusten, ook niet in de weekends, waardoor de vermoeidheid niet bij te benen valt. Helaas lijkt er maar weinig begrip te bestaan voor mijn 'vermoeiende' zwangerschap. Het enige wat ik hoor is 'je bent nog maar 11 weken ver' en 'stel je niet zo aan'. Zijn er hier nog dames die een zwangerschap zijn ingegaan met een niet goed werkende schildklier, of halverwege ontdekt hebben dat de schildklier het niet meer zo goed deed? Of zodanig misselijk waren dat werken en normaal functioneren helemaal niet evident was? De moed zakt me even in mijn schoenen...
He meid, Allereerst gefeliciteerd ....dat dan weer wel! Wel ongelooflijk balen dat je je zoooo beroerd voelt! Ik zou als ik jou was even contact opnemen met je huisarts, er zijn bepaalde zetpillen die erg goed werken, misschien dat die ook voor jou kunnen werken. Dan houd je misschien wel je medicijnen binnen voor je schildklier en ben je misschien wat minder vermoeid! En het is natuurlijk kul dat je je eerste trimester van de zwangerschap alleen maar moet lachen en stralen .... Komt misschien nog wel voor je! Ik hoop het! Veel sterkte in ieder geval!
Vervelend te horen dat je geen steun ervaart. Denk wel dat je niet moet denken dat iedereen het eerste trimester fluitend en leuk door komt. Er zijn helaas wel meer mensen die klachten hebben als overgeven en moeheid. Wel erg naar dat je schildklier niet naar behoren werkt, heb je al met de internist besproken dat je de medicatie moeilijk binnen kan houden? Misschien heeft hij nog iets anders of tips? En wat betreft je werk, er bestaat toch een bescherming voor mensen die zelfstandiger zijn? Al met al heb ik geen ervaring met de laatste twee punten maar wil je wel veel succes en sterkte wensen!
De huisarts heeft aangegeven dat er buiten de pil vorm van L-Thyroxine (Belgische variant van Thyrax) geen alternatieven zijn. Het is dus slikken, en hopen dat ik de eerste 30 minuten na het nemen van de pillen niet moet spugen. Dat lukt soms wel, soms niet... en de dagen dat het niet lukt, zijn geen lachertje. En wat betreft bescherming voor zelfstandige... in mijn vakgebied, en het feit dat ik in België werk, is er maar weinig over te vinden. Ik werk momenteel als freelance illustrator, en heb opdrachtgevers. Ik ben momenteel bezig aan een langdurig project (eentje waarvoor ik constant fulltime moet doorwerken, en dat ook hoor te doen rond mijn bevalling) waardoor ik vrees dat ik van het project afgegooid zal worden... En dat zou me doodongelukkig maken. Een mix van geluk en verdriet, want nu had ik eindelijk eens goed werk, tegen een redelijke prijs. Iets wat je als freelance illustrator een bijzondere buitenkans mag noemen. En dan word je, om een lang verhaal kort te maken, against all odds zwanger van een tweeling. Niet verwacht, wel erg gewild.
Ik denk dat het goed is dat je dit topic hebt geopend. Nu kun je al je frustraties eruit gooien, een potje janken, slappe thee nemen en jezelf weer bij elkaar rapen. Je bent niet de enige hierin, en over het eerste trimester, ja daar moet je doorheen en dat is over het algemeen genomen voor geen enkele zwangere vrouw leuk. Ik verwacht ook een tweeling en trust me, je hebt je rust straks nodig. Die buik wordt groter en zwaarder. Dus ik zou goede of nieuwe afspraken maken met je opdrachtgever. Ik heb geen kaas gegeten van de regelgeving in belgie en kan hier ook niet heel veel over vinden, maar er is vast een uitkeringsinstantie die jou gedegen informatie kan geven over je rechten of het gebrek hieraan. Verder los van dat het allemaal echt heel naar voor je is, probeer er niet in te hangen, maar probeer een oplossing te vinden. Zeuren en zeiken is echt geen probleem, maar daarna weer kopp dr voor en gaan.
Oplossing voor je schildlierpillen: als je 's avonds 4 uur niets meer eet voor je gaat slapen, mag je de pillen ook 's avonds nemen. Dus bij avondeten om 18.00 uur mag je om ca. 22.15 uur (of later) naar bed en neem dan je pillen. Je bent dan bijna net zo nuchter als 's morgens vroeg. Overleg hierover eerst met je internist/endocrinoloog!! Worden jouw schildklierwaarden wel elke 4 weken geprikt? Sta je wel onder controle bij een internist/endocrinoloog. Laat niet de gynaecoloog aan je schildklier dokteren a.u.b. De meesten weten er niets van. Wat zijn je recente FT4 en TSH-waarden? Mijn gevoel is, dat jouw FT4 te laag is en je TSH te hoog. Daarom voel je je zo rot. Als dat zo is, moet je als de sodemieter je medicatie verhogen. Jouw baby's hebben namelijk dat schildklierhormoon keihard nodig om zich goed te kunnen ontwikkelen. Ook zul jijzelf vermoeid blijven, zolang deze waardes niet in orde zijn. Een voorbeeld, ik ben zwanger van 1 kindje. Ik slik normaal 75 mcg thyrax. Met 4 weken zwangerschap ging ik direct naar 100 mcg. Met 8 weken naar 125 mcg. Met 12 weken naar 137,5 mcg. En nu met 16 weken naar 150 mcg. Een verdubbeling. Dit alles naar aanleiding van steeds om de 4 weken bloed prikken. Je hebt dikke kans dat jij met een tweeling nog veel sterker had moeten verhogen. En ik hoop dat dit al gebeurd is. Bedenk dat jouw schildklier nu voor 3 moet werken. Dat kan hij niet, daarom moet jij nu voor 3 slikken. En vraag aan je gynaecoloog iets tegen de misselijkheid. Je moet die medicijnen echt gaan binnenhouden, of 's morgens of 's avonds. Sorry dat ik zo fel reageer , maar het is zo jammer dat veel schildklierpatiënten niet de juiste hulp en begeleiding krijgen in de zwangerschap! Ik herken het trouwens wel. Tijdens mijn 1e 2 zwangerschappen was ik niet misselijk, maar zwanger zijn met een peuter is een stuk zwaarder dan zonder peuter. En jij was dan tijdens je eerste zwangerschap al erg misselijk.
Vanwege het werk en huishouden lig ik vaak pas rond middernacht in bed. Het later nemen van het schildklierhormoon lijkt me dus wel wat, dat ga ik bij een volgende bloedname aankaarten. De praktijk waar ik op controle ga heeft een verloskundige en gyn ter plaatse. Aangezien de bloednames bij de verloskundige gebeuren, en niet de gyn, moet ik dus het één en ander met de verloskundige regelen. Ik heb aangegeven bij mijn verloskundige dat ik een slecht werkende schildklier heb. Omdat ik 'maar' 75mcg neem momenteel, vond mijn verloskundige mijn schildklierprobleem niet 'problematisch' en 'verwaarloosbaar'. Zij is zelf schildklierpatiente, en moet dagelijks 150mcg nemen, dubbel zoveel dus. Zij vond het niet nodig dat bij volgende bloednames de schildklierhormoon waarden ook na te kijken... Voor die reden alleen al heb ik besloten regelmatig op controle te gaan bij de huisarts. Mijn huisarts prikt om de 6 weken om mijn waarden te controleren. Helaas krijg ik hier de uitslag nooit van, enkel de factuur van het labo achteraf in de bus. Als de huisarts de resultaten heeft gehad van het labo, krijg ik enkel een belletje om te horen of ik mijn medicatie moet ophogen of niet. (Het is heel lastig een afspraak bij hem te krijgen, het is er altijd bijzonder druk.) Maar mijn huisarts is misschien een beetje een old timer. Hij wou eerst geen medicatie voorschrijven voor mijn ochtendmisselijk, maar na aandringen van mijn gyn heeft hij het toch gedaan. Mijn huisarts was oorspronkelijk ook TEGEN het voorschrijven van Thyroxine, hij dacht dat het schadelijk was voor zwangere vrouwen, of vrouwen die borstvoeding geven. (Mijn schildklierprobleem is per toeval ontdekt, omdat ik maar heel erg moe bleef na mijn vorige zwangerschap, en de borstvoeding begon stil te vallen.) De bloedtest is er pas gekomen op aandringen van een lactatiedeskundige, en zelfs dan is er eerst heen-en-weer gebeld geweest of de medicatie wel veilig was voor een vrouw die borstvoeding gaf. Het was uiteindelijk zelfs de lactatiedeskundige die de huisarts verteld heeft welke medicatie voorgeschreven diende te worden in mijn geval... Het lijkt me dan duidelijk dat ik op zoek moet gaan naar een arts die meer kennis heeft wat betreft schildklier problemen. Ik was al op de hoogte dat een tekort aan schildklierhormoon een miskraam kan veroorzaken, dus ben ik wel even bang momenteel. Maar tijdig ingrijpen is hier dan wel letterlijk van levensbelang. Ik snap niet dat er zo weinig duidelijke informatie van bestaat, toch zeker als het zo'n bedreigend probleem kan vormen en een zwangerschap in gevaar kan komen. Ik snap al helemaal niet dat artsen en verloskundigen ook geen concrete informatie kunnen geven, en zelfs niet weten welke medicatie voorgeschreven dient te worden... Momenteel neem ik nog steeds dezelfde dosis thyroxine als voor de zwangerschap. Maar ik voel me nog steeds constant moe, en heb een duizelig en draaierig gevoel in mijn hoofd. Soms lijkt het wel alsof ik me niet kan focussen. Als dat een teken is van ontbrekend schildklierhormoon, en een te lage dosis, zal ik er asap werk van maken om opnieuw bloed te prikken...
Nog even een toevoeging, ik ben de zwangerschap ingegaan met: TSH : 3,99 mU/L FT4: 14,9 pmol/L Dit zijn mijn waarden van 12/04, toen ik mijn zwangerschap ontdekt heb. Toen wist ik weliswaar nog niet dat ik in verwachting was van een tweeling. Er zijn nog 2 recentere bloednames geweest, maar hier heb ik geen uitslag van ontvangen.
Heb je wel gelijk flink opgehoogd? Deze waarden zijn eigenlijk niet goed om een zwangerschap mee in te gaan. Vooral de TSH is te hoog. Die moet ideaal rond de 1 zijn. De FT4 moet eigenlijk of hoger zijn, maar je komt er wel in de buurt. Vraag je andere waardes eens op, bel de assistente van je arts op en zegt dat je deze waardes wil weten. Hier heb je recht op!
Oh heden, ik lees nu pas je eerdere post (heb eerst alleen de post met de waardes gelezen). Jouw VK en jouw huisarts weten er niets van. :x:x:x Met 75 mcg thyrax ben je ook echt schildklierpatiënt. Jij had met deze al niet zulke goede startwaarden behoorlijk moeten ophogen met minstens 50 mcg thyrax. Om de 4 weken prikken en dan vermoedelijk nog verder verhogen. Thyrax is absoluut niet slecht voor zwangere of borstvoedende vrouwen. Het is gewoon hetzelfde hormoon dat normaal je schildklier zelf maakt. Normale vrouwen en mannen hebben dit ook in voldoende mate in hun bloed. Het is volkomen veilig en zelfs noodzakelijk voor de goede ontwikkeling van de foetus. De bijsluiter van Thyrax begint geloof ik met de zin: "Als u zwanger wordt, moet u dit medicijn blijven gebruiken en in overleg met uw arts verhogen". Ja, hier komen al die klachten van. Wellicht niet alle, maar wel een groot deel. Pas om middernacht naar bed? Zwanger van een tweeling en schildklierpatiënt? Geen wonder dat je beroerd bent. Maar als er meer dan 4 uur tussen jouw laatste eten (let ook op koekjes bij de koffie/thee 's avonds etc.) zit, dan kun je gerust je thyrax voor het slapen gaan nemen. Ik zou als ik jou was als een speer zorgen dat je volgende week in de stoel bij de endocrinoloog zit. Of anders naar prof. dr. V.J.M. (Victor) Pop van de Universiteit van Tilburg. Hij is geen internist, maar huisarts. Maar hij weet ontzettend veel van de schildklier vooral in relatie met zwanger zijn - zwanger worden - zwanger geweest zijn. Ik verwijs je graag naar het forum van Hypo maar niet happy ? Maar je mag mij ook alles vragen. Ik wil je echt niet ongerust maken, maar actie is nu wel nodig.
Ik heb net contact gehad met het Labo waar mijn bloed geanalyseerd wordt. Ik heb op 17/05 bloed laten prikken, en had de dag nadien uitslag moeten krijgen van mijn gyn, ik heb niets gehoord. Zelf ben ik zo dom geweest vergeten te bellen... bah. Het labo mag mij geen informatie geven van mijn uitslag, enkel mijn huisarts of gyn mag dit doorgeven... En beide zijn net op vakantie tot 02/06... Weekend afwachten dus eer ik mijn meest recente uitslag te horen krijg. Ik snap ook niet zo goed hoe de schildklier hormoon waarden werken, of bepaald worden. Dat wil ik eerst even snappen en uitpluizen... Op de oude bloedtest staat dat de ideale waarden als volgt zijn: TSH: tussen 0.27 en 4.20 FT4: tussen 12,4 en 20,4 Ik ben begonnen met 25 mcg, toen 50 mcg, en toen 75 mcg. Na de ophoging tot 75 mcg stond op mijn uitslag te lezen dat: TSH 3.99 en FTH 14.9. Omdat deze uitslag binnen de 'ideale waarden' valt, heeft mijn dokter besloten niet verder op te hogen. Ik heb destijds aangegeven dat ik mij nog steeds moe en belabberd voelde, maar hij vond het gevaarlijk om op te hogen, en vond verder onderzoek niet nodig. Hij zei dat ik moe was vanwege mijn drukke levensstijl, dat het beter was dat ik wat thuishulp zocht om mijn taken te verlichten, en niet zozeer mijn medicatie moest verhogen. Toch voel ik mij, ook als iemand de hele dag komt helpen, rot ellendig moe. Al meer dan een maand, en het begint nu echt erg te worden. Maar om even de basis onder de knie te krijgen. TSH = T3 en is voor 20% aanwezig in je lichaam, en het 'actieve hormoon' (makkelijker te testen). Hoe hoger deze waarde, hoe slechter? En hoe meer thyroxine je neemt (bv 100 mcg) hoe lager deze waarde zou moeten liggen? Dan is er de FT4 = T4, hier heb je 80% van in je lichaam. Dit hormoon zou omgezet moeten worden in het actieve TSH. Hoe hoger de waarde tegen de 20-25 aanleunt, hoe beter? Dus eigenlijk moet ik sowieso mijn medicatie ophogen? Alvast bedankt voor de links, ik ga even wat leeswerk verrichten want ongerust ben ik wel. En actie ondernemen zal ik zeker. Ik voel me niet goed, en mijn zoontje en man merken dit, en vinden dit uiteraard niet leuk. Als ik iets kan doen om mijn situatie te verbeteren, ben ik het verplicht voor mezelf en hen.
Ja, ik ga iets zeggen dat ik normaal nooit zeg: hoog zelf je medicatie op met 50 mcg per dag. Normaal moet je nooit zonder overleg met een deskundig arts ophogen, maar dit is een noodgeval. Het komt vrijwel nooit voor dat de schildklier in de zwangerschap opeens beter gaat werken. Dus gewoon alvast ophogen. Heb je genoeg medicatie in huis? TSH is een hormoon dat in de hersenen (om precies te zij in de hypofyse) gemaakt wordt. Met TSH zegt de hypofyse tegen de schildklier: ga T3 en T4 maken. Als de schildklier dat niet in voldoende mate kan, dan stijgt de TSH. De hypofyse begint dan als het ware te schreeuwen: MAAK NOU MEER T3 en T4!!! Dus een hoge TSH zegt dat je een tekort aan T4 hebt. De schildklier maakt inderdaad meer T4 dan T3. De lichaamscellen overal in het lichaam maken zelf T3 van T4 als dat nodig is. Daarom hoeven de meeste schildklierpatiënten geen T3 te slikken. T3 moet je ook nooit slikken als je zwanger bent of wil worden. Dat is vermoedelijk wel slecht voor de foetus. T3 mag je voor nu vergeten. Als je ooit een voltooid gezin hebt en je voelt je nog steeds beroerd, kun je overwegen om Cytomel (T3) erbij te slikken. Voor nu is dat niet relevant. TSH is dus iets anders dan T3. Maar T4 heeft de foetus dus wel nodig. Die is voor de toevoer van T4 afhankelijk van jou! Dus in de zwangerschap is meer T4 nodig, omdat je T4 voor 2 (in jouw geval 3) nodig is. De normaalwaarden die je noemt, gelden voor niet-schildklierpatiënten, voor normale mensen dus. Het blijkt dat schildklierpatieten zich het beste voelen bij een TSH van 0,27 - 2 en bij een FT4 in het hoog-normale gebied. Dus ja, jouw waarden waren binnen de normaalwaarden. Maar niet goed voor een schildklierpatiënt (zeker niet één met kinderwens/zwangerschap). Iedere Nederlandse endocrinoloog die werkt in een academisch ziekenhuis probeert een zwangere vrouw of een vrouw met kinderwens zo in te stellen dat de TSH rond de 1 komt. Zo is er altijd genoeg T4 voor de foetus en moeder. De FT4 waarde wordt trouwens in de zwangerschap minder betrouwbaar. Je waardes verbeteren ben je verplicht aan jezelf, de baby's in je buik en ook aan je man en zoon inderdaad! Als ik eraan denk dat ik met al behoorlijk beroerd voelde de eerste 12 weken van deze zwangerschap, met adequate waarden, maar wel te weinig slaap... dan wil ik er echt niet aan denken hoe jij je voelt. Nogmaals, je mag alles vragen. Je kunt ook de schildklier telefoon bellen. Hier kan je het nummer wel vinden: Schildklier Organisaties Nederland De site is ook informatief.
Ik heb net contact gehad met een endocrinoloog, telefonisch. Hij zei ook dat ik dringend mijn medicatie diende op te hogen met 50 mcg, en dat mijn schildklierhormoon waarden voor een zwangere vrouw veel te laag waren. Daar voegde hij aan toe dat de interpretatie van mijn huisarts en verloskundige beschamend was... Hij vermoed dat ik minstens tot 150 mcg of hoger zal moeten gaan, maar wil dit uiteraard niet bevestigen zonder een bloedname en tests. Ik heb een afspraak gekregen om op controle te gaan op de 12/06. Maandag dien ik mijn bloedtest terug te krijgen van mijn huisarts, aan de hand van deze resultaten kan ik misschien nog eens verhogen tot aan de afspraak. Dit moet ik dan samen met de endocrinoloog bespreken op maandag. Nu maar hopen dat het tekort aan schildklierhormoon geen nadelige effecten gehad heeft op de twee kleintjes in m'n buik. Ik zou het mezelf niet vergeven te laat te merken dat ik toch niet voldoende medicatie kreeg...
Goede actie, Fishy! Gelukkig kreeg je de endocrinoloog te spreken. En gelukkig wilde hij je adviseren zonder actuele bloedwaarden. Je weet nooit zeker of de kindjes er inderdaad iets aan overhouden en zo ja, in welke mate. Ze zeggen dat het hormoon in het moederlijf eerst naar het kindje/de kindjes gaat en dan pas naar de mama. Dat is misschien een beetje geruststellend. Je verloskundige en huisarts zaten er inderdaad behoorlijk naast. :x Gelukkig krijg je nu een goede behandeling. Heel veel succes! Laat je weten hoe het verder gaat? Je waardes, de acties van de endocrinoloog? En hoe je je voelt?
Zal ik zeker doen . Ik zal morgen even posten of de ophoging van de medicatie voelbaar anders is. Daarna is het nog eventjes wachten op mijn uitslag maandag.
Hoi fishy, Wat goed dat je nu onder behandeling komt bij iemand die het wel snapt!! Ik heb meegelezen vandaag, ben zelf ook schildklierpatient en het is echt erg hoe jouw huisarts en vk je behandeld hebben!! Ik vrees dat het wel wat langer duurt voordat je effect merkt hoor, neem zoveel mogelijk rust in de tussentijd! Sterkte en hou ons op de hoogte!
Ik sluit me volledig aan bij Aquilegia! (Al zou ik niet per dag 50mcg ophogen, maar dat lijkt me een typfout. ) Fijn dat je nu onder behandeling bent (en hopelijk ook blijft!) bij een endocrinoloog!
Niet elke dag 50 mcg verhogen. Maar je dagelijkse dosis verhogen met 50 mcg. Dus het was 75 mcg + 50 is nu een dagelijkse dosis van 125 mcg. Het zal zeker nog even duren voordat het effect merkbaar is. Thyrax is een langzaam werkend medicijn.
Dat begreep ik. En het zal inderdaad wel even duren voordat het effect merkbaar is. Het duurt wel een week of 4 voordat het weer stabiel is (al las ik in de bijsluiter geloof ik 10 dagen).
Ja, pas na 4 weken kan je betrouwbaar bloed prikken. Na 10 dagen kun je wellicht al wat van het effect merken.