Wij zijn gezegend met 3 geweldig leuke kinderen. 3 is al best druk maar ik merk dat er weer 'ruimte' is sinds L naar school gaat. Wie heeft er een groot gezin, met minimaal 4 kinderen? Hoe is dat? Is het veel drukker van 3? De praktische kant snap ik. We kunnen nooit met z'n allen met mijn auto weg. Maar ik kan wel samen met de kinderen. Als gezinsauto hebben we een 7-zitter dus dat is al getackeld. Een slaapkamer hebben we ook nog over. Alhoewel de baby eerst bij ons op de kamer zal slapen. Er zullen meer kosten zijn. Ik zoek juist ervaringen (positief en negatief) vanuit de niet-praktische kant. Kan je je aandacht wel goed verdelen over alle kinderen? Is 4 leuker voor ze, want bij 3 is er vaak 1 alleen. Bij ons is de jongste een jongen, de 2 oudsten zijn meiden en spelen al veel samen. Ik kan mij voorstellen dat hij straks anders speelt dan de meiden. Hij is dan vaker alleen. Is een dan leuker om een jonger broertje of zusje te hebben?
Wij zijn sinds 5 maanden met 4 kindjes. Zeker in het begin met de opstart is het even lastiger je aandacht te verdelen. Dat wordt wel al makkelijk. Bij ons zit er veel leeftijdsverschil tussen. Dat is praktisch maar qua spelen minder leuk. Lijkt me dan leuker als ze dicht op elkaar zitten. Het is wel drukker nu, ja.
Wij hebben er ook 4. Tussen de oudste en jongste zit 7 jaar. De eerste tijd was heel pittig omdat baby4 veel huilde en weinig sliep en ik er doordeweeks alleen voor sta. Maar nu wordt hij bijna 3 en is het vooral leuk. Aandacht: dat is soms lastig, daarom hebben wij sinds 2 jaar ofzo "naam kind dag". Dan gaat het kind met 1 van ons een dagje uit. Omdat de jongste nog niet mee deed rouleerde dat mooi. Kind3 wilde laatste keer persé met papa én kind4 naar de dierentuin dus toen zijn ze met zn 3e op pad geweest. Spelen: 1 en 2 doen heel veel samen, ondanks dat het j/m is. Maar eigenlijk spelen ze allemaal met elkaar. Afhankelijk van wie wat wil doen Qua drukte: zegt genoeg denk ik als ik zeg dat nr5 welkom is maar ik kan heel goed tegen een rommelig huis, dat is fijn gewoon go with te flow en niet teveel eisen stellen. Van bijv een keer savonds bliksoep met een boterham krijgen ze niks Huishouden: de oudste 3 hebben vaste dagen dat ze de lunchtafel moeten afruimen (ma/do, di/vr, wo). Ze moeten alle 4 hun eigen slaapkamer opruimen. Bij de jongste natuurlijk onder mijn begeleiding en is zo klaar omdat hij er niet speelt. Maar hij legt bijv alle boekjes terug in het kastje, knuffels op bed/in het kastje, vieze kleding in de wasmand en evt andere rommel op de grond opruimen. En het is de bedoeling dat ze elke avond met zn 4 al het speelgoed beneden weer opruimen maar dat lukt niet altijd met huiswerk en douchen
Ik heb drie dochters (11, 14 en 16 jr) en een zoon (3 jr). Door de verschillende leeftijden, is de aandacht hier goed te verdelen. Zoon heeft bv meer aandacht overdag en oudste dochters ‘s avonds als zoon in bed ligt. Verder ondernemen we ook 1 op 1 wel dingen met de kinderen. Ik vind het niet drukker dan 3 kinderen. Maar het scheelt hier dus echt dat dochters al groot zijn en goe mee kunnen helpen en zelfs kunnen oppassen Het enig waar ik tegen aanloop is toch wel de praktische kant. En dan met name de logistiek van 4 kinderen die (in mijn geval) allemaal op een andere school zitten (betekent bv meer ouderavonden). En dan nog de verschillende sporten, ortho en alle gelijk- of andersoortige afspraken, en dingen die voor ze geregeld moeten worden. Zo hadden bv twee dochters een kerstdiner, 1 een kerstgala, 1 een kerstontbijt, nog een kerstmarkt, etc, etc. En daar moest allemaal iets voor geregeld worden, dus dat is een kwestie van goed bijhouden.
Wij hebben er 4. Onze jongste zoon is bijna 5, dus ze zijn wel wat ouder toen hun zusje 2 maanden geleden geboren werd. Over het algemeen ben ik best sterk, ik kan veel aan. Maar om eerlijk te zijn: ik vind het best pittig. Onze derde heeft vreselijk veel gehuild, onze vierde is overdag een voorbeeldbaby, snachts helaas niet, maar alsnog is ze vele malen makkelijker dan haar broer. En toch vo d ik het met 3 echt een stuk rustiger. Misschien komt het juist ook doordát ze ouder zijn. We wonen buitenaf dus ik moet overal heen rijden. Naar vriendjes, feestjes, afspraken. Daarnaast helpen met werkstukken en spreekbeurten. Dat in combinatie met een baby die weinig slaapt in de nacht (En wij dus ook), maakt dat ik het pittig vind. Maar het is het absoluut waard. De interactie tussen de kinderen en hun zusje is goud waard. En als zij beter gaat slapen zal het ook wel veranderen. Al blijft het intensief, om ze alle vier de aandacht te geven die ik ze wens.
Wij hebben sinds kort een pleegkindje in huis, waardoor wij nu ook 4 kinderen hebben. Ik vind het wel pittig, maar vooral omdat we nog heel erg moeten wennen aan de nieuwe gezinssituatie. Wij hebben zelf 3 meiden, waarbij de oudste er eigenlijk een beetje buiten valt. Met 4 kinderen voelt het toch alsof er meer evenwicht is. Aandacht verdelen gaat wel een soort vanzelf. Op sommige dagen vraagt/krijgt de een meer aandacht, de andere keer de ander weer. Het is wel belangrijk om alert te zijn dat je ze allemaal ook alleen spreekt.
Wij hebben ook 4 kinderen en ik vind het nu nog niet pittig. Aandacht verdelen gaat hier ook vanzelf. De eerste 4 weken huilde de 4e veel, maar toen zijn we overgestapt op andere voeding en sindsdien is ze heel makkelijk. De oudste is bijna 5, dus ik ben wel heel benieuwd hoe het zal gaan als ze allemaal naar zwemles/sport enz gaan. Echt samen spelen kunnen ze niet. De 3e is nog veel op zichzelf en de oudste 2 zijn heel verschillende qua karakter. Maar het moment zijn ze de beste vriendinnen en zijn ze heel lief tegen elkaar en het andere moment slaat de oudste haar zusje bijna de hersens in (niet letterlijk gelukkig). Praktisch gezien zie ik weinig verschil met 3 kinderen. Wij hebben in de gezinsauto een Multimac, dus daar kunnen we met zijn zessen in. En in mijn auto kunnen 3 stoeltjes op de achterbank en 1 stoeltje bij mij voorin. Ik heb allemaal meiden, dus kleding is nog wel eens door te schuiven, al krijgen ze allemaal wel eens wat nieuws.
Vier kinderen is vakantie joh. Grapje hè. Zonder gekheid: ik kreeg vier kinderen binnen vijf jaar, draaide volledig op de automatische piloot en hing de vlag uit toen #4 naar school ging. Maar dat was het kleine leeftijdsverschil, kwam ik achter toen ik een vijfde kreeg. En nu, met negen, loopt alles vele malen soepeler en relaxter dan destijds met vier. Veel hangt om leeftijdsverschil (ben zoals je begrijpt groot advocaat voor een groter leeftijdsverschil, idealiter tussen de 3,5 en 4 jaar), om mindset én om wat voor team je bent met je partner. En daarnaast in mindere mate de karakters van de kinderen individueel. Wij hebben er vijf "speciaaltjes" tussen zitten, dat maakt het wel een stuk ingewikkelder. Maar wordt dan weer opgeheven door het feit dat mijn man en ik een gouden team zijn samen. Anyway; vier kinderen is very doable hoor. Als de wens er is, laat je by all means niet tegenhouden!
Ben even benieuwd naar hoe je die multimac gebruikt. In veel auto’s passen drie kinderstoelen niet eens naast elkaar. Hoe doe je dat met drie en ook nog een maxicosi naast elkaar?
De multimac is een bank en die is geïnstalleerd op de achterbank van de auto. De zitgedeeltes zijn smaller dan een autostoel en de minimac (voor dr baby) zit aan de zijkant. Dus er kunnen dan 4 kinderen makkelijk naast elkaar zitten. Afgelopen maandag heeft zelfs mijn nichtje van 8 er op gezeten. Ik zal eens kijken of ik een foto heb.
Hier een wat andere situatie, omdat we er twee van dezelfde leeftijd hebben maar qua aandacht is het natuurlijk hetzelfde. Ik vind het niet drukker dan met 3 kinderen. Ik heb het in ieder geval nooit als pittig ervaren (en ik doe veel zonder mijn man, heb er een tijd 5 gehad). 1 op 1 aandacht plannen we regelmatig in, daar hebben ze allemaal wel echt behoefte aan. Ze spelen wel goed met elkaar en ook makkelijk urenlang zelfstandig. Dat scheelt denk ik ook wel. Ik denk dat het qua samen spelen ook aan karakter ligt. Dan kan je niet echt zeggen of een broertje/zusje fijn is voor je zoontje. De garantie heb je gewoon niet. Praktisch gezien gaat het nu ook wel, maar ik denk dat dat wel lastiger wordt als ze ouder worden met sporten, afspraakjes etc. Dat is iets wat ik wel lastiger vind dan de aandacht verdelen.
Wij hebben er iets meer. Wij hebben 7 kinderen. Dat past niet meer in 1 auto Wij gaan dus altijd met 2 auto's op pad. Dat betekende dus heel lang dat mijn man en ik niet samen in een auto konden. Wel wat ongezellig, maar is niet anders. Inmiddels heeft de oudste haar rijbewijs. En rijd zij in de tweede auto. De oudste 4 kinderen schelen niet veel. Vier in 5 jaar tijd. Druk? Ja dat wel, maar alles ging in 1 moeite door. Met meer leeftijdsverschil vind ik dat je echt weer een stap terug moet doen. Bij de oudsten bleef ik gewoon in de luiers. Of je er nu 1, 2 of zelfs 3 moet verschonen vond ik niet zo'n probleem. Met veel kleintjes ben je veel aan het verzorgen. Nu zijn ze al groter. De oudste is bijna 20, de jongste net 4. Nu is het heel anders. De oudste zit op de universiteit, de tweede op het mbo, 2 op twee verschillende VO en de jongste 3 op de basisschool. We wonen op een klein dorp, de kinderen kunnen veel dingen zelf doen: naar vriendjes ed. Als wij nu met 'maar' vier kinderen zijn vinden wij het weinig en rustig
Leuk om jullie reacties te lezen. Plannen is dus nog belangrijker met meer dan 3 kinderen. Ik vind de speciale dag voor 1 kind wel een goede. Dan is er echt even aandacht voor hem/haar.
Hoewel nog geen vier kinderen, doen we dat nu in zekere zin ook, en dat is voor ons en kind echt heel waardevol. De oudste twee hebben ieder een vaste avond dat ze langer mogen opblijven. Meestal ben ik alleen, maar is ml ook thuis, dan kiezen ze zelf met wie ze deze avond starten (de ander brengt de andere 2 naar bed). Dan doen we een spel, knutselen, nagels lakken etc. Eten en drinken iets lekkers, lezen boekjes en dat soort dingen. In de vakantie proberen we (2 × per jaar) een dagje weg te doen. 1 ouder en 1 kinder. En de andere ouder gaat in diezelfde vakantie een keer met dat kind uit eten. Kind mag eten en activiteiten kiezen ip, al sturen we enigszins. Zo hebben we allebei 1-1 tijd met elk kind en de achterblijvende ouder doet iets leuks met de anderen. Ook mooi vind ik, dat de kinderen zich er zó op verheugen en ook oprecht blij zijn voor elkaar
9 kids hahaahah respect voor hoor Ik heb er nu 4. 12jr 11jr 9jr en 4jr Wens voor een 5e is er vanuit mij wel. Me man ene keer wel andere keer niet Maar mijn spiraal verloopt ergens tussen april en juli. Dus dan hoop ik hem eruit te gaan halen en niks nieuws te plaatsen en dan zullen we afwachten Maar 9 kids wauw hoe fix je dat bv met je was je avond eten en alles gewoon
Leuk topic!! Hier ook wel een wens voor evt vierde! Jongste is nu 4,5 maand. De oudste 3,5 jaar. om de praktische zaken kan ik me niet eens zozeer druk maken haha daar valt van alles wel wat voor te vinden en of te regelen... Het enige wat mij alleen zou weerhouden is mijn lichaam! Matige verzakking overgehouden vd derde... en als de dood dat dat nog veel erger worden zal na die evt vierde Liefde is hier in overvloed... en de auto hebben we wel al! Haha
Ik vind het echt weer even wennen met 4 kinderen! De oudste is 6,5 de tweede is 5, de derde is 2,5 en de jongste nu bijna een maand. Voorheen had ik de oudsten op school zitten en dan had ik alleen de jongste thuis. Met 1 kind thuis vond ik heel rustig en relaxed. Nu met 2 thuis is het drukker. Vooral omdat die van 2,5 in een ‘ik doe alles wat niet mag als mama niet kijkt’ fase zit en ik nu vaak met de baby bezig ben. Praktisch is het niet lastiger geworden. De oudsten zitten allebei op zwemles en een sport dus we moeten sowieso al 3x in de week op 2 plekken tegelijk zijn. Peuter moest al met 1 van ons mee en nu gaat baby ook gewoon mee. Dan is baby eigenlijk veel makkelijker dan peuter, want die laatste heeft vermaak nodig. Qua aandacht doen we ons best om de kinderen ook wel eens alleen mee te nemen. Dan komt oma een middagje oppassen en gaan wij met 1 kind iets doen wat ze leuk vindt. Ook komen opa/ oma vaak 1 of 2 kindjes halen om even wat leuks mee te doen.