Onze kinderen hebben/krijgen de naam van mijn man, net als ik trouwens (ik gebruik dan meestal wel in geschreven correspondentie mans naam - meisjesnaam). Mijn mans naam is Turks, wel kort (gelukkig, ivm spellen ) maar overduidelijk niet Nederlands omdat er ook een ç in voorkomt. Tsja, je zult inderdaad altijd mensen hebben die daarop oordelen. Dat is denk ik niet te voorkomen, oordelen ze niet daarop, dan wel weer ergens anders op. En zoals iemand ooit al tegen me zei; zou je voor een dergelijk iemand uberhaupt wel willen werken/mee willen omgaan? Als hij of zij alleen al op een naam wil oordelen?
Ik heb hier ook heeeeeeeeeeeeeeeeeeeel lang over liggen twijfelen. Aangezien ik 2 achternamen heb door het huwelijk in Turkije zou ons ventje of alleen mijn man zijn achternaam krijgen of mijn- mijn mans achternaam krijgen. Aangezien ik vaker problemen heb met de 2 achternamen hebben we daar niet voor gekozen. Maar soms voor idd discriminatie ben ik wel eens bang dat ik het beter wel had kunnen doen
Mijn man heeft een rare achternaam, verbasterd Frans, maar we hebben al regelmatig gehad dat mensen dachten dat mensen denken dat het Turks ofzo is. Helaas werkt dat niet altijd in je voordeel hebben we ondertussen wel gemerkt. Daarom heb ik wel mijn man's achternaam, maar ik gebruik hem voor sollicitaties, afspraken etc. altijd in combinatie met mijn meisjesnaam, die heel Hollands is. Mijn kinderen hebben ook gewoon zijn achternaam, maar ze hebben wel (net als wij), voornamen die niet Arabisch ofzo klinken. Hoe lullig het ook is, je kunt wel op je naam be(voor)oordeeld worden door veel mensen.
Wij hebben bewust geen 'standaard' Turkse naam gekozen. Ik vond het heel belangrijk dat het hier in NL makkelijk uit te spreken is. We hebben alle twee een buitenlandse naam en ik vind het heel erg belangrijk dat een kind zijn/haar vaders achternaam heeft. Gelukkig is de achternaam van manlief best een mooie achternaam en ook niet te ingewikkeld. Er zit alleen wel een ç in waardoor je wel zeker weet dat het een buitenlandse achternaam is. En ja, dat is vaak erg vervelend met sollicitaties etc.. Maargoed, soms is het niet anders.
De meeste mensen die zo´n vooroordelen hebben over een arabische of islamtische naam zijn er ook van overtuigd dat NL over +- 15 jaar een moslim-staat is.... dan is zo´n naam dus alleen maar een voordeel
Hier heb ik daar echt niet over nagedacht hoor. Hier in Spanje krijgen ze de achternaam van de vader en de moeder. In ons geval zit daar ook een Arabische achternaam bij en ook een Nederlandse. Ik heb er nooit aan getwijfeld om niet zijn achternaam te geven voor eventuele gevolgen voor later! Mijn man is zelfverzekerd en ook trots op zijn afkomst, heeft ook nooit problemen gehad om een baan te vinden of om uitgenodigd te worden voor een gesprek. Ik vind het wel belangrijk om mijn kinderen dat te leren dat ze trots op hun afkomst mogen zijn! En ja misschien moeten ze zich later wel extra bewijzen om een baan te krijgen dan moet dat maar.
Dat dus en inderdaad, ik vind gewoon dat wij (als familie) trots mogen zijn op onze afkomst, en dat sommige mensen dan daarover willen oordelen is heel triest maar vooral voor henzelf. Overigens heb ik ook gesolliciteerd met mijn mans achternaam en werd vaak genoeg uitgenodigd op gesprek. Het leverde vaak juist geinteresseerde vragen op waar het vandaan kwam. En ik krijg zelfs wel de vraag of ik ook Turks spreek, dat wordt toch ook steeds meer iets waar behoefte aan is.
Herkenbaar. Mijn vriend heeft een buitenlandse achternaam, maar geen hele moeilijke. Het zou ook wel in NL kunnen voorkomen. Toch zijn de voornamen van de kinderen ook Arabisch (wel een beetje de "hippe"). Maar wij hebben expres gekozen voor Nederlandse tweede namen zodat ze die eventueel ook kunnen gebruiken bij sollicitaties later. Heel erg, ik weet het, maar ik zag bij mijn oude werk ook gewoon gebeuren dat er naar de voornamen en achternamen gekeken werd...echt belachelijk maar helaas gebeurt het echt!
persoonlijk geen ervaring hiermee. weet wel dat een oude vriendin van vroeger van mij (mega buitelandse naam maar hollandser kon bijna niet) een sollicitatie de deur uit stuurde en zij terug kreeg dat ze geen mensen zochten bla bla bla. heel gek want zij reageerde juist op een sollicitatie waar ze om mensen vroegen! zelfde cv onder een hollandse naam gestuurd en ja hoor, ze mocht week erna op gesprek komen!! Toeval??? Ze is natuurlijk niet gegaan want ze heeft echt een schurft hekel aan discriminatie, wat voor vorm dan ook
Heb ik ook gehad roozjuh. Een marokkaanse vriendin en ik hadden allebei gesolliciteerd op een baan zonder dat we dat van elkaar wisten. Mijn vriendin kreeg te horen dat de baan al vergeven was (dat was nog voordat ik mijn brief verstuurd had kwamen we later achter) en ik met mijn nl'se naam werd 2 weken later uitgenodigd voor een gesprek.
Ik zou persoonlijk echt geen moeite hebben met een buitenlandse naam, dat zegt zo weinig, wel als ze met een erg buitenlands accent spreken (of slecht nederlands) daar knap ik direct op af (zeker als ze dan al twintig jaar in NL wonen ofzo) Maar ik ken zoveel mensen met een buitenlandse achternaam die perfect NL praten en goede studies hebben dat ik daar niet meer maar kijk eigenlijk..
Umm85: ja is toch gewoon belachelijk. sorry hoor maar als je daar je personeel op moet afwijzen dan spoor je niet helemaal. we gebruiken allemaal dezelfde aardbol, we ademen het zelfde zuurstof in en uit. Bah hou daar echt niet van. Ben zelf zo hollands als maar kan (familie vanaf mn oma is indonesisch) tja maybe gevoelig puntje omdat ze vroeger niks anders deden dan naar ras kijken. Maar in 2011 zou je toch beter moeten verwachten
Ja, maar zo werkt het helaas niet. Ik heb ook wel bij een bedrijf gewerkt waar alle buitenlands klinkende namen van sollicitanten (waar geen nationaliteit op het cv stond) direct de papierbak in gingen. We hebben zo wel meer dingen met onze naam gehad. Zo wou iemand pas een fietsenbox aan ons verhuren, toen hij in levende lijve zag dat wij Nederlanders waren. Die zei ook dat hij niets aan buitenlanders ging verhuren. Met de huur van van een huis heb ik het ook 2 x gehad, dat ze geen buitenlanders wilden. Mijn man had een keer een afspraak bij het ziekenhuis, wordt hij in de wachtkamer opgeroepen, gaat naar die verpleger toe die hem ophaalde, zegt die vent 'shit, nu moet ik trakteren'. Mijn man al vragen waarom. Zei hij dat ze dachten dat hij een buitenlander was en hij gewed had dat hij daarom niet of in ieder geval niet op tijd op de afspraak zou verschijnen . Jaja, en zo hebben we nog wel wat voorbeelden waarop we op onze naam beoordeeld worden. Ik ga niet denken 'oh, ze moeten me maar nemen zoals ik ben', want ik wil gewoon een baan, ik wil gewoon een huis kunnen huren etc., dus daarom gebruik ik mijn eigen Nederlandse naam er altijd bij. Maar zo merk je wel waar buitenlanders tegen aan kunnen lopen.
Ja, mijn man wist ook niets meer te zeggen van verbazing. Die verpleger droeg zelfs nog een zo'n wit mutsje/doekje op zijn hoofd met aan de voorkant een plaatje van een wietblad , mijn man heeft nog wel even getwijfeld of hij wel zou blijven. Ze kwamen lekker professioneel over .
Moeilijk probleem is dit. Ik heb hier zelf ook over getwijfeld. Maar we hebben uiteindelijk wel besloten dat onze zoon de arabische achternaam van zijn vader krijgt. Waarom zou onze zoon zich moeten schamen voor zijn afkomst. Hij is nu eenmaal half Nederlands/half Syrisch. Daar veranderen we nu eenmaal niets aan. We gaan hem gewoon leren trots te zijn op zijn afkomst. En voor later met solliciteren: dat zien we dan wel weer. Als het dan nog zo werkt als nu, moet hij voor de sollicitaties mama's naam gebruiken. Als je eenmaal binnen bent voor een gesprek is het vaak al heel anders. Maar het blijft erg dat je hierover loopt te tobben. Ik kreeg uit mijn familie- en vriendenkring zelfs verbijsterde reacties dat wij voor deze achternaam hadden gekozen ivm eventuele discriminatie.