Hallo allemaal, Al een tijdje zitten mijn vriend en ik te denken om te emigreren. We zitten vooral te denken aan Canada (misschien VS) of Ierland. Op het moment is het sowieso geen goed idee met de crisis en mijn vriend wil eerst nog een studie doen, dus dan spreek je over een jaar of 5 later. Toch is het een hele moeilijke afweging, tegen die tijd hebben we hopelijk al een kindje, misschien twee.. Hoe laat je alles hier achter? Voor mij was het al wat makkelijker, mijn ene zus woont in Rusland, andere in Berlijn en nu mijn ouders zijn aan het overwegen om naar Madeira te verhuizen is er niet veel (op vrienden na) wat mij tegen zou houden. Alleen weet ik niet hoe je die stap precies moet zetten.. We zijn allebei geen zakenmensen dus we zullen niet via een bedrijf een functie aangeboden krijgen in het buitenland, hier moeten we zelf achteraan. Ook met het kopen van een huis, zouden we in NL een hypotheek moeten afsluiten? Hoe maak je die overstap? Zijn er hier meiden die zelf ervaringen hebben met emigratie of tips hebben? Ook in het vinden van een baan bijvoorbeeld. Of hebben jullie al eens gedacht aan emigratie en waar naartoe?
Als je het toch pas over 5 jaar wil proberen, zou ik alvast wat sparen. Wij gingen echt met niks naar Portugal en hebben het wel gered, maar een beetje geld achter de hand was makkelijker geweest. Ik persoonlijk zou niet aan een koophuis beginnen, dan zit je meteen al ergens aan vast. Wij hebben hier pas naar baantjes gezocht en eerst alles aangenomen wat voorhanden was en vanuit de positie van een baantje iets gezocht wat beter bij ons paste. Verder is het verstandig om direct achter verbljfsvergunning aan te gaan, medische zorg en belasting inschrijving.
Ik ben al verschillende keren geëmigreerd,als 13 jarige naar Vanuatu,door omstandigheden ook in Fiji en Nieuw Zeeland gewoond. 4 jaar geleden naar Australié proberen te gaan wat is mislukt en nu ben ik bezig om naar de VS te emigreren maar nu is het iets makkelijker omdat ik met een Amerikaan ga trouwen. Maar er komt idd een hoop bij kijken! In maart heb je weer de emigratie beurs in Nieuwegein,misschien is dat wat voor jullie?
Amerika is heel lastig om naar toe te emigeren. Dit kan niet zomaar. Je kan wel mee doen met de jaarlijkse Green Card Lottery, of aangenomen worden door een Amerikaans bedrijf die dan weer moet aantonen waarom jij dat werk komt doen en waarom een Amerikaan zelf dit niet zou kunnen. Je zou ook zelf een bedrijf kunnen starten, alleen moet je dan bijna miljoenen inleggen en mag je alleen Amerikaans personeel aannemen. Zoiets was het geloof ik. Canada is wat dat betreft volgens mij iets coulanter. Heel veel succes met de keuzes de aankomende jaren.
Canada is inderdaad makkelijker dan de VS, maar nog steeds lastig. Als je niet via een bedrijf aan een werkvisum kunt komen, moet je dus gewoon zelf een verblijfsvergunning (permanent resident) procedure opstarten. Toen ik zelf met deze procedure bezig was, stond daar ongeveer 3jaar voor!! Het werkt op basis van een puntensysteem, hoe aantrekkelijker jij voor het land bent, hoe meer punten. Dus hoe hoger je opleiding, hoe meer werkervaring, hoe specialistischer etc..hoe groter je kans is om binnen te komen. Wij zijn dus 3jaar bezig geweest met deze procedure, zaten in de laatste fase, alleen nog wachten op de medische keuring en het interview op de ambassade. Verder was alles al achter de rug. Maarja, toen gingen we scheiden en ging het hele verhaal niet meer door. Helaas...
Overigens, als je tijd/zin hebt, neem eens een kijkje op de jaarlijkse Emigratiebeurs in Houten: De Internationale EmigratieBeurs - de informatiebron bij uitstek voor wie plannen heeft om te vertrekken
Bedankt iedereen! Het is inderdaad lastig, als mijn vriend de studie kan doen dan hebben we uiteindelijk ook niet echt spectaculaire banen (docente voortgezet onderwijs en agent). Als we er zouden kunnen komen willen we waarschijnlijk eerst huren en dan pas kopen (als het kan), nadeel is dat de meeste woonhuizen koop zijn en we dus als we dan een (of twee) kind(eren) hebben is een appartementje niet zo geweldig. Maar is er dus een emigratiebeurs in Nieuwegein en Houten? Welke is beter? We hebben gelukkig nog genoeg tijd om uit te zoeken of het bij ons past en hoe we het aan moeten pakken (en om te sparen ). Meer tips zijn altijd welkom .
Is Engeland geen optie? Ik heb er zelf van 1997 - 2011 gewoond en het heeft mij heel erg geholpen qua werk/ persoonlijke ontwikkeling. Vooral aangezien er (vroeger in elk geval) meer naar de persoon werd gekeken dan naar de opleiding, waardoor ik bepaalde opportunities heb kunnen pakken die elders waarschijnlijk aan me voorbij zouden zijn gegaan...
Zo'n emigratiebeurs is inderdaad een goed idee als je nog niet precies weet wat je wilt. Je hoeft overigens niet perse hoog opgeleid te zijn om te emigreren! Een goede vakopleiding kan je ook veel punten opleveren. Ik sprak in Australie mensen die hun verblijfsvergunning kregen op grond van het diploma herenkapper dat de vrouw had (ze was ook HBO opgeleid, maar dat jaar was er een tekort aan kappers...) Als je nog geen 26 bent en je hebt interesse voor Australie of Nieuwzeeland, dan is een jaar working holiday een geschikte manier om je te orienteren en contacten te leggen. Crisis hebben ze in Australië vrij weinig last van, vooral niet in de mijnbouw, daar is momenteel veel werkin! Als je pas over 5 jaar gaat, dan zou ik u beginnen met flink sparen en eventueel nog een opleiding volgen die je kansen verhoogt.
Ik wil je niet ontmoedigen, maar de VS en Canada kunnen jullie in principe wel schrappen van het lijstje, onmogelijk om binnen te komen (en blijven ) tenzij je uitgezonden wordt door werkgever, een enorm vermogen hebt om dáár te investeren en/of een zeer bijzonder expertise of talent. Ik/we hebben al in verschillende landen gewoond, o.a. de VS, maar altijd aanvankelijk via werkgever (van ouders) en daar dan blijven hangen. Zijn nu waarschijnlijk definitief naar ZO Azië verhuisd, maar ook nu als expat en straks met voldoende eigen vermogen om er hopelijk comfortabel te rentenieren. Denk goed na waarom jullie precies willen emigreren en maak een duidelijk en realistisch (!) stappenplan. Tenzij je binnen de EU blijft is het erg moeilijk, zeker tegenwoordig, maar absoluut de moeite waard!
Canada wordt inderdaad steeds moeilijker. Wij wonen er nu sinds een jaar, maar mijn man is Canadees, dus dat was een andere situatie omdat ik als partner kwam en niet als 'gewone' migrant. En dan nog duurde de procedure voor mijn permanent residency een jaar. Verder is er eigenlijk nog maar 1 optie bij mijn weten voor immigranten. Dat is dat je als 'skilled migrant' komt. Maar daarvoor doen ze hier tegenwoordig aan quota (puntensysteem doen ze niet meer): per jaar wordt er vastgesteld welke beroepen ze toe zullen laten, en dan hoeveel mensen per beroep. Dus je moet net geluk hebben dat je in het quotum valt. Verder moet iedereen die meegaat gezond zijn (er is een medische test), en is er een test voor Engels of Frans. Als je precies wilt weten wat en hoe kun je even googlen op citizenship and immigration Canada, en dan kijken naar de categorie 'skilled migrants'. Als jullie dit echt willen, zou ik even kijken naar welke beroepen je denkt dat er over 5 jaar nog in trek zijn, en dan kan je vriend zich daar misschien in scholen? EDIT: zie net dat ik niet goed gelezen had en dat jullie docent voortgezet onderwijs en agent zijn? Denk dat Canada dan niet heel makkelijk is... Voor wat betreft huizen e.d.: Zou niet meteen denken aan kopen, huren is een betere optie, vonden wij, omdat we daarmee de tijd hadden om goed te kijken waar we precies in de stad wilden kopen (i.v.m. werk, school etc.). Wij zijn (met kind) dus wel eerst in een appartement gaan zitten, en dat was te doen hoor. Als we echt hadden gewild hadden we overigens ook wel een huis kunnen huren (staan er best wel wat te huur hier) maar wij wilden liever kunnen blijven sparen voor een koophuis. Daarbij kan je met een Nederlandse hypotheek bij mijn weten geen huis in het buitenland kopen. Wij hebben hier net gekocht, maar dat had heel wat voeten in de aarde, want je moet dan voor de hypotheek een 'credit history' hebben (hoe je in Canada met je credit card bent omgegaan) en die moet je eerst opbouwen. Wij moesten ook allemaal brieven en bewijzen van Nederlandse banken hebben. Maar goed, dit zijn denk ik allemaal al veel te veel details: zoals Nikki ook al zegt zou ik eerst even heel goed nadenken over wat je precies zoekt met een emigratie, en dan kijken waar je dan het beste heen zou kunnen gaan om dat te bereiken. Misschien dat binnen de EU wel een optie is? Dat is echt veel minder ingewikkeld.