Hoi allemaal, Ik ben moeder van twee kinderen: een zoon van bijna 5 jaar (die inmiddels op school zit) en een dochter van bijna 2. De laatste tijd speelt de wens voor een derde kindje steeds vaker door mijn hoofd. Alleen… ik twijfel enorm over het juiste moment. Aan de ene kant denk ik: misschien is het slim om te wachten tot onze jongste ook naar school gaat. Dan komt er wat meer rust en ritme in huis, en heb ik wat meer tijd en ruimte. Aan de andere kant: als we nu voor een derde gaan, zit je nog “in de kleine kinderen”, zijn de leeftijden dicht bij elkaar en groeien ze mooi samen op. En laten we eerlijk zijn, het idee dat ik straks weer moet ‘beginnen’ als ik er net een beetje uit ben, voelt ook best pittig. Ik ben heel benieuwd hoe andere ouders dit hebben aangepakt. Hebben jullie gewacht tot alle kinderen op school zaten, of juist bewust voor een kortere leeftijdsverschil gekozen? Hoe hebben jullie die periode ervaren, zowel qua drukte als emotioneel? En achteraf: zouden jullie het weer zo doen? Alle ervaringen zijn welkom. Dankjewel alvast voor het meedenken!
Hier meer leeftijdsverschil ertussen. Maar dit kwam omdat het zwanger blijven niet lukte. Na heel veel jaren fertiliteitsbehandelingen, toch ons laatste wondertje mogen krijgen. De andere 2 zitten op school. Het overnieuw beginnen voel ik helemaal niet zo. Ik heb lekker de tijd voor de kleine omdat de anderen op school zitten. De kleinste gaat gewoon lekker mee in het ritme van het gezin. Het voelt voor mij niet als zwaar. Ik vind het juist heerlijk zo! Al dacht ik voorheen altijd: niet leuk dat er zoveel leeftijdsverschil tussen de kids zit omdat het niet lukt. Nu achteraf zou ik niet anders meer willen! De oudsten zijn ook zo gek op de baby en maken het bewust mee nu, heerlijk om te zien! Je hebt zelf ook meer vrijheid hierdoor, kunt gerust boven even de was ophangen terwijl de kleine in de box ligt beneden bijv. De oudsten weten wat wel en niet kan/mag mbt de baby. Ik loop even snel heen en weer naar de supermarkt als de baby ligt te slapen en de oudste is thuis bijv. Geeft echt wel een stuk meer rust als alle kids dicht op elkaar denk ik. Daarnaast denk ik dat karakter meer zegt dan leeftijdsverschil hoe ze met elkaar omgaan en wel of niet goed met elkaar kunnen opschieten. Hier echt heel fijn met elkaar en spelen lief samen. Succes met je keuze! 1 ding, 3 kids is heerlijk
Bedankt voor je reactie! Ja ik twijfelde eerst om voor een derde te gaan. En heb na de tweede gezegd het is nu echt klaar. Ik merk nu toch aan mijn gevoel dat het gezin niet “compleet” is. Ik snap heel goed jou situatie met behandelingen etc. Het is meer dat ik misschien ga “wennen” aan de rust en me leven weer beetje terug heb en dan Pats boem! Weer een baby! Haha.
Begrijpelijk, dat was hier dus ook zo. Heb geregeld gedacht tijdens de zwangerschap: jeetje wil ik dit echt wel? Het gaat nu allemaal zo gemakkelijk. Maar.. nu het eenmaal zover is heb ik dat gevoel niet meer en loopt het dus super soepel.