in ons app hadden we ook een kast die ze open kregen (waar het voer in stond) en idd ook doos open krabben en hele kast vol en helft opgegeten. schap hoger zetten hielp niet want zij gingen gewoon mee Uiteindelijk staken we een kapstok tussen de 2 handvatten van de deurtjes zodat die niet meer open kon zelfs blikken doos kregen ze op een of andere manier open (dachten wij dat we het gevonden hadden ) en idd, na een tijd is je geduld op! Maar omdat ze zo knuffelt, je raakt er zo aan gehecht, dat maakt het weer zo moeilijk...
Het is ook lastig. Onze kat is erg lief, als ie niet zo'n etterbak is Ligt vaak lekker bij mij of mijn man en geniet daar ook van. Maar ik vind het wel rot voor hem dat we zo vaak boos moeten zijn op hem. Lijkt me ook niet leuk voor hem. Maar inderdaad, omdat je zo vanzo'n beestje houdt doe je hem/haar ook niet snel weg. Wij ook niet, want we zijn wel dol op hem. Maar elke keer als we denken.. het moet niet erger worden.. verzint ie weer wat nieuws om te doen wat wij niet goed vinden. En vaak is het niet af te leren Maar als je een kapstok tussen de handvaten moet steken is het al te ver aan het gaan. Hoewel ik me nu ook nog telkens aanpas aan de kat hoor. Ik herinner me ook een keer dat hij in een kast was gegaan en een potje met groenten eruit had gekieperd. Nog een grote pot ook. Dus kon glas gaan ruimen en poetsen. Etterbakje dat het is
Precies !! ja ze hebben zelfs die nog kapot gekregen want ze sprongen erop om doe los te krijgen gevolg: het deel waarmee je hem in de kast hangt, dat ronde stuk, afgebroken... nou jaaaa je past je idd aan de katten aan, maar zo hoort het eigenlijk niet te gaan... gebeurt vaker dat ze hele avond op de vensterbank zit en dan opeens paar kleine miauwtjes, en als je dan haar naam zegt komt ze er achteruit gesprongen, maakt een schattig 'mrrriauuuuw' en komt dan knuffelen! Heerlijk toch !
Haha oh echt te erg Een beetje aanpassen kan misschien, maar bij jou (en hier ook) gaat het te ver. Maar een kat wegdoen.. ja het voelt zo rot. Want ervan houden doe je ook. En mijn gevoel zegt.. ik heb hem in huis gehaald, dan moet ik ook eraan werken en alles doen om te voorkomen dat ik hem wegdoe. Maar ja, soms denk ik.. ik pas me echt aan hem aan. En op steeds meer punten en dat ben ik soms wel zat. En jouw kat zal vast een schatje zijn (net als de mijne), maar als jij ervoor kiest dat het beter is dat zij een anders baasje krijgt die er wel mee om kan gaan.. betekent het niet dat je niet van haar houdt. Je wilt het beste voor haar en bij jou kan dat niet op dit moment. En alleen maar afstraffen is ook geen leven voor zo'n beestje.. Zo denken wij er tenminste over. Maar hij is er nog steeds, vooral omdat ik hem niet weg wil doen en in tweestrijd zit met mijn gevoel. Sterkte met jou keuze, maar voel je er niet rot onder. Denk dat het voor anderen ook moeilijk te begrijpen is wanneer ze het niet in die mate meemaken. Zeker met een kleine kan het lastig zijn, dat merk ik nu ook. Vooral omdat hij nog steeds nieuwe "trucjes" ontdekt... Ik ga nu lekker naar bedje toe. Denk er gewoon goed over na. Maar voel je er niet schuldig over, ik kan het me goed voorstellen!
Met de planten ben ik wel heel gemeen geweest, bij de ene zat er sambal op ( wel mild) en de ander peper, kies maar waar je zin in hebt. Verse bak water, ging na de winkel kom thuis kat druk aan het drinken, ineens was het over.
het is idd heel dubbel, je bent, ondanks alles, toch gek op dat beest! (dat het behang en meubels vernield, kopjes breekt omdat het niet van je aanrecht afblijft enz) je wil er idd goed voor zorgen, wil niet overkomen als iem die 'de makkelijke oplossing' kiest... want het is verdorie niet simpel!!! wil haar zo graag hier houden pfff zo moeilijk...
heb dat ooit met een gebakje met slagroom gedaan! vol maar echt VOL peper, je rook het echt enorm goed. wat denk je? Juffrouw heeft alle slagroom gewoon opgegeten!
Ja naar wat verwacht je nou zelf? Het is geen robot. En wat mag ze eigenlijk wel? Je schrijft ook dat als je haar van het aanrecht afhaalt het niet helpt. MAar dat moet je ook 300.000x doen (te samen met geluid maken, nat maken enz) En ja tuurlijk jat ze eten. En dat je hond luisterd heel mooi, maar een hond en kat vergelijken is natuurlijk dom. Gemiddeld gezien kun je een kat niet zo trainen als een hond.
pardon? wat mag ze wel? vind jij het normaal dan dat er een dier in je eten woelt? ze mag in de zetel, soms op bed, en voor de rest overal, maar aub niet IN mijn bord!!!! en zoek maar op, een kat kun je wel degelijk wat leren! lees op pg 1 maar wat voor kunstjes iem haar kat hier geleerd heeft. en iemand zomaar dom noemen vind ik hooguit onbeleefd.
Goed lezen he, ik noem jou niet dom. Ik noemde je vergelijking dom Ik blijf bij mijn standpunt dat ik het heel normaal vind dat een dier (in dit geval kat ) eten jat. Dat wij dat niet cool vinden snap ik ook. Maar dan moet je het gewoon constant opbergen. Moet ik ook, doe ik het niet is het op. Als ik een glas water heb, en die staat op tafel presteren ze het nog om eruit te gaan drinken. Vind het wel grappig Maar goed ieder gaat anders met zijn dier om, en jij en ik dus ook. Mijn tolerantie grens is veel groter en dan kan en mag. Aan de banken krabben vind ik ook niet tof maar als ik niet thuis ben kunnen ze het toch wel. Daarom koop ik alleen nog maar 2e hands banken voor 60euro die na een jaar bij het grofvuil mogen als ze stuk zijn. Maar goed heb, buiten mijn 2 katten, ook 2 honden die super eigenwijs zijn. Dus ben heel wat gewend. Hun jatten ook eten als ik niet oplet. Of plunderen een vuilzak (of de kattenbak). Succes iig met je (b)engeltje.
goed ok, ik wil gewoon niet constant staan opletten. het is nog altijd mijn huis waar zij mag wonen. ze mag veel, omdat ze al niet buiten komt, maar ik wil echt wel een mooi salon eens we de woonkamer vernieuwen, en niet elk half jaar nieuwe zetels kopen omdat zij te koppig is om van de krabpaal gebruik te maken...
@meisje89 Haahha is de kat erg misselijk geweest van de slagoom? Of wou ze nog meer? Een kat kan je ontzettend vel leren, ze leren al uit zichzelf hoe ze dueren moeten openmaken. Maar het allerbelangrijkste is dus, Als iets SOMS mag, is het niet bekent wanneer het niet mag Dus de kat mag misschien morgen wel, maar overmorgen niet, dus de kat krijgt straf voor iets waar zij niet fout is geweest. Een kat kan van nature overleven en jat graag, tis aan baasje te leren dat er thuis niet gejat hoeft te worden en dat er eten voor hun is, heb je dat geleerd dan is een aanrecht meestal ook geen probleem. Het is maar gewoon hoeveel geduld je hebt voor zo`n beesie.
nee merkte niks aan haar!! zelfs niet overgeven of zo (ze zal een ijzersterke maag hebben ) aanrecht mocht ze nooit. hoe leer je jagen af? in begin werd ze echt agressief vanaf er eten in de buurt was. of wild allesinds, agressies is verkeerde woord. haar lijf stond dan echt gespannen vd stress of iets! is nu gelukkig niet meer.
Door regelmatig voer neer te houden, wij hebben onze katten het jagen af geleerd door 3 x per dag eten te geven. Ze zaten thuis ook nergens achteraan, je hebt van die stokjes met touwtje en een speeltje, als we daarmee gingen spelen deden we het achter het huis. Buiten mochten ze wel jagen. Nadeel was dat ik leuke cadeautjes kreeg in de achtertuin , vissen, kikkers, vogels en zelfs al een egel. Aanrecht was verboden terrein, koelkast en vriezer ook, hondenbak, mochten ze niet aankomen, waterbak ander verhaal. tafels mochen ze niet bij komen Douche verboden, slaapkamer verboden, vijver verboden 1 x gehad, zou meneer kip uit de pan jatten, heb de kip na zijn kop gesligerd en die was heet, nooit meer problemen mee gehad.
ze hebben hele dag eten ter beschikking, geef ze 1x pd maar komen ze hele dag mee toe. vangen... achter elkaar komen niet buiten dus geen kikkers ed hier!
Dan is het verstandig om jagen af te straffen, maar dan zit je wel met het probleem dat ze hun energie niet kwijt kunnen.
Dat is gewoon geen feit. Wij hebben bij alle dingen die we niet willen elke keer afgestraft en nog doet hij het. Gewoon een eigenwijs beest. Niet elke kat is alles aan en/of af te leren.
Dat katten jagen heeft echt niks te maken met dat ze te weinig voer zouden krijgen. Dat heet instinct. Katten jagen, punt. Je kan ze afleren de prooi mee naar binnen te nemen of je kan ervoor kiezen ze niet naar buiten te laten (met vaak de al eerder beschreven gevolgen van verveling en krabben en piesen enzo) maar dat ze jagen zit nu eenmaal in hun aard. Bij de meeste dan toch. Echt, die van mij hebben 24/7 eten tot hun beschikking en ze jagen zich suf. En ik vind het gezond. Als je daar ook niet tegen kan, moet je gewoon echt geen katten nemen.
Hier 1 kat en een kitten. Hier zijn ze ook ondeugend. Lopen ook op het aanrecht. Brood moet ik opbergen anders ligt de volgende morgen de vloer bezaait met brood. Die van ons kruipt in de koelkast als je hem opendoet. Mijn ene kat ''pest'' mij zelfs. Als hij naar binnen wil en ik doe het raam open blijft ie gewoon zitten. Loop ik weer terug en ga zitten begint ie weer met miauwen dat ie naar binnen wilt. Als ons wasrek er staat en op de onderste laag hangt was gaan ze er mee spelen net zolang totdat alles op de grond ligt. Ik kan mijn dochters kamer niet open laten staan omdat ze anders in haar bed liggen. Onze kitten is nu zijn terratorium aan het afbakenen en plast hier en daar in huis (al is hij gecastreerd) en zo kan ik nog wel ff doorgaan. Bloemen haal ik niet eens meer in huis; er wordt aan gevroten waardoor ze beginnen te kotsen en de bloemen op de grond liggen. Maar ondanks al deze dingen zijn het wel mijn lieve katjes en het hoort er allemaal een beetje bij denk ik op deze leeftijd Ik snap dat je het heel vervelend vind dat je kat dit nu doet maar hij is nog maar jong en in de actieve fase van zijn leven. Onze ene kat is nu 3,5 en die is al een stuk rustiger dan hij was toen hij een jaar was bijvoorbeeld. Ze reageren wel op mijn stemgeluid en als ze iets doen wat niet mogen (op het aanrecht lopen bijv) gaan ze er ook direct vanaf.